Gregor Beugnot | ||
Rekord tożsamości | ||
---|---|---|
Narodowość | Francja | |
Narodziny |
7 października 1957 Cliron , Ardeny |
|
Skaleczenie | 1,87 m (6 ′ 2 ″ ) | |
Sytuacja klubowa | ||
Poczta | Lider | |
Profesjonalna kariera * | ||
Pora roku | Klub | Śr. pkt |
1976-1977 1977-1978 1978-1984 1984-1989 1989-1990 |
Reims Asnières SCM Le Mans CSP Limoges Racing Paris |
|
Wybór drużyny narodowej ** | ||
1981 - 1989 | Francja (54 wybrane) | 297 |
Kariera trenerska | ||
1989-1992 1992-2001 2001-2003 2003-2013 2013-2015 2016 2016-2018 |
Racing Paris Lyon-Villeurbanne Metis Varese Chalon-sur-Saône Paris-Levallois Bourg-en-Bresse Nancy |
|
* Punkty zdobyte w każdym klubie w ramach sezonu zasadniczego mistrzostw kraju. | ||
** Punkty zdobyte dla reprezentacji narodowej w oficjalnym meczu. | ||
Gregor Beugnot , urodzony dnia7 października 1957do Cliron , to gracz i trener koszykówki francuski , który grał point guard.
Reprezentant Francji , podobnie jak jego ojciec Jean-Paul Beugnot i jego brat Eric , z którym gra w Le Mans , CSP Limoges i pod francuską koszulką, zdobył cztery tytuły mistrzowskie Francji i jeden tytuł Europy, Coupe des Coupes w 1988 roku z Limoges.
Zostając trenerem, zdobył pięć Pucharów Francji i tytuł mistrza Francji, który zdobył w 2012 roku z Chalon-sur-Saône po pięciu porażkach w finale. Gra także w europejskim finale, EuroChallenge 2012 .
Jest jednym z najwybitniejszych francuskich trenerów z czterema tytułami najlepszego trenera roku.
Zastępuje George'a Fishera jako trener PSG Racing po dwudziestu jeden dniach sezonu 1989-1990, kiedy klub zajął dziesiąte miejsce w mistrzostwach, podobnie jak w kolejnym sezonie. Następnie w sezonie 1991-1992 zastąpił go Roland Degroise, jego były asystent.
ASVELW 1992 roku Marc Lefebvre, były fizjoterapeuta klubu, uratował klub ASVEL Lyon-Villeurbanne przed przymusową likwidacją. Choć początkowo ten ostatni nie jest przekonany, spotyka poleconego mu Gregora Beugnota, po czym ostatecznie zgadza się na powołanie go na stanowisko trenera.
Po trudnym pierwszym sezonie, dziesiątym w regularnej fazie, eliminacji w 16 rundzie play-off przez klub narodowy A2 ALM Évreux Basket , Gregor Beugnot podejmuje ryzyko na kolejny sezon, oferując zawodnikowi dwuletni kontrakt. od 31 lat i który również musi czesać kolano: Delaney Rudd . Ten, do którego zabiegali również Antibes lub Treviso, w końcu dołączył do ASVEL. Siódmy w regularnej fazie ASVEL przegrał w ćwierćfinale z Antibes.
ASVEL uzyskał takie same wyniki w kolejnym sezonie , zajmując siódme miejsce w fazie regularnej i eliminację w ćwierćfinale z CSP Limoges.
W 1995 roku do Grega Beugnota dołączył w ramach ASVEL jego brat Eric, któremu Marc Lefebvre zaproponował stanowisko dyrektora generalnego.
Po wielu latach bez znaczących wyników ASVEL wrócił na czołowe miejsca we Francji w tym sezonie 1995-1996 : trzecie w fazie regularnej, a następnie kwalifikacje do finału mistrzostw po zwycięstwach nad Levallois i Limoges w play-offach. W przeciwieństwie do Pau-Ortheza, gracze Gregora Beugnota przegrali w pięciu rundach z „ francuską drużyną ” prowadzoną przez Michela Goneza. Wcześniej w sezonie ASVEL wygrał Coupe de France z Levallois i wziął udział w półfinale Pucharu Korać , przegrywając ze Stefanelem Milanem . Te doskonałe wyniki pozwalają mu zostać trenerem roku przez UGENEB, związek trenerów.
Po raz kolejny został nagrodzony tym tytułem w następnym sezonie, kiedy ASVEL zachował Coupe de France, wygrywając 67 do 58 z SLUC Nancy, zajmując trzecie miejsce w regularnej fazie, a następnie kwalifikując się do drugiego z rzędu finału mistrzostw. Po wyeliminowaniu Cholet, a następnie Limoges, ASVEL przegrał w dwóch rundach przeciwko PSG Racing . Klub zakwalifikował się także do Final Four w Eurolidze wygrywając decydującą rundę w hali Efes Pilsen w ćwierćfinale. Podczas tego spotkania klub na długi czas stracił Jima Bilbę, zerwane ścięgno dłoniowe po zakończeniu spotkania. W Rzymie, miejscu rozgrywek Final Four , Villeurbanne przegrało w półfinale z hiszpańskim klubem FC Barcelona , przegrywając również w meczu o trzecie miejsce z Olimpija Ljubljana .
W następnym sezonie ASVEL grał w Eurocup na scenie europejskiej, kończąc te rozgrywki w ćwierćfinale z Adecco Milan po przegranej u siebie 58-67 u siebie, a następnie zwycięstwie w Mediolanie z wynikiem 62 do 70. We Francji, klub Villeurbanne zakończył na szczycie regularnej fazy, co pozwoliło Beugnotowi zdobyć trzeci z rzędu tytuł trenera roku. Jednak ASVEL przegrał decydujący półfinałowy mecz z CSP Limoges.
Zakwalifikowany do Euroligi 1998-1999 , zespół ASVEL rozegrał dwadzieścia jeden meczów, uzyskując rekord jedenastu zwycięstw i dziesięciu porażek, przegrywając w ćwierćfinale z Olympiakosem wynikiem dwa do zera. We Francji ASVEL rozgrywa swój trzeci finał mistrzostw od czterech lat. Po drugim miejscu w regularnej fazie gracze Beugnot są przeciwni Pau-Orthezowi. Ten ostatni klub uniemożliwia Delaney Rudd (36 l.) Odejście z tytułem.
Po odejściu Rudda, Alaina Digbeu i innych graczy Gregor Beugnot musi odbudować nowy zespół. Nowi przywódcy ofensywni to Marlon Maxey , Jay Larranaga lub Shea Seals . Klub może również liczyć na pozostałą w klubie Moustapha Sonko . Dominuje w regularnej fazie, a następnie z łatwością kwalifikuje się do finału, wygrywając dwie rundy playoffów w dwóch rundach. W przeciwieństwie do Limoges, ASVEL przegrał pierwsze spotkanie u siebie, a następnie wygrał w Limoges. Limoges, który wygrał z Malagą w Pucharze Korać , wygrał decydującą rundę na parkiecie ASVEL z wynikiem 78 do 66. W Europie klub przegrał w ćwierćfinale wynikiem dwa do jednego przed Trucs de Pilzno.
W sezonie 2000-2001 klub zwerbował dwóch srebrnych medalistów z Igrzysk w Sydney, Laurenta Sciarrę i Yanna Bonato, który wrócił w sezonie po kontuzji, oraz chorwackiego pivota Nikolę Vujčicia , wypożyczonego z Maccabi Tel-Aviv. Zespół ten zajął czołowe miejsce w regularnej fazie i zakończył sezon europejski w ćwierćfinale Suproligi przeciwko CSKA Moskwa . Po wygraniu Coupe de France z Pau, ASVEL przegrał w dwóch rundach z tym ostatnim klubem w finale mistrzostw.
Po dziewięciu sezonach i pięciu przegranych finałach w ciągu ostatnich sześciu lat kierownictwo klubu go zwalnia.
Doświadczenie we WłoszechW 2002 roku w trakcie sezonu przejął kierownictwo walczącego wówczas klubu Varese . Wyzwanie, które stoi przed nim, polega na odbudowie klubu, który dorównuje prestiżowemu rekordowi pięciu pucharów mistrzowskich. Jego rekord na koniec sezonu to siedem zwycięstw w piętnastu meczach sezonu regularnego, co pozwala klubowi zająć dziesiąte miejsce i przejść do playoffów, przegrywając trzy do jednego z Coop Nordest Trieste w 1/8 finału.
W konflikcie z dyrektorem generalnym Dodo Rusconim, a następnie z kibicami, dochodzi do porozumienia z kierownictwem klubu, aby zakończyć jego kontrakt w trakcie sezonu. Jego rekord to dziesięć zwycięstw w dwudziestu siedmiu meczach sezonu zasadniczego i siedem zwycięstw w czternastu meczach Pucharu Europy.
Chalon-sur-SaonePo pobycie we Włoszech szybko znalazł się w mistrzostwach Francji, stając się czwartym trenerem klubu Élan Sportif Chalonnais po Emmanuelu Schmitcie , Eriku Lehmannie i Philippe Sudre. Następnie stara się zapewnić utrzymanie klubu, gdy jest dziewięć meczów do rozegrania.
Po osiągnięciu pierwszego gola i podpisaniu kontraktu na trzy sezony, poprowadził drużynę do najlepszego wyniku w historii, zajmując trzecie miejsce w regularnej fazie sezonu 2003-2004 , a następnie przegrywając w połowie. Finał z Pau- Orthez w trzech rundach.
W następnym sezonie Chalon dwukrotnie przegrał z klubem SLUC Nancy: w półfinale Semaine des As 2005, a następnie w półfinale mistrzostw. Jednak po tym, jak wyniki sezonu 2005-2006 nie były tak dobre: dziesiąty w regularnej fazie, Chalon zakończył sezon w ćwierćfinale z Nancy, po zwycięstwie w rundzie wstępnej z Le Havre.
W sezonie 2006-2007 Chalon powrócił na czołowe miejsca w tabeli, zajmując trzecie miejsce w fazie regularnej, a następnie przegrywając w trzech rundach w półfinale z przyszłym mistrzem Francji Roanne. Klub ma ambicje na kolejny sezon i rekrutuje Shawntę Rogers . Ramowi gracze, na których Beugnot chciał polegać, nie spełnili jego oczekiwań i Chalon zajął dziesiąte miejsce w regularnej fazie, co pozbawiło drużynę play-offów.
Zmuszony do odbudowy swojego zespołu, Beugnot decyduje się zaufać młodym ludziom klubu, nadzorowanym przez bardziej doświadczonych graczy, Stéphane'a Risachera , który po ośmiu sezonach za granicą we Francji, Jérôme Schmitt . Rekrutuje również amerykańskiego lidera Zacka Wrighta, który staje się jednym z głównych objawień nowego sezonu, jak to przedstawił podczas swojej rekrutacji. Na siódmym miejscu w mistrzostwach z 16 zwycięstwami i 14 przegranymi, Chalon został wyeliminowany w pierwszej rundzie playoffów z Orleanem.
W 2009 roku, gdy klub grał w ćwierćfinale, kontrakt Beugnota został przedłużony o kolejne dwa lata.
Pomimo przybycia Blake'a Schilba , Chalon miał trudny początek sezonu. Po zmianach, przybyciu Taj Greya i Maxime Zianveni , Chalon zapewnia utrzymanie, kończąc na dwunastym miejscu.
Klub zatrzymuje Schilba, a na początku sezonu 2010-2011 rekrutuje Steeda Tchicambouda i Iliana Evtimova . Dobry start pozwala klubowi Chalon zagrać w tygodniu As 2011, turnieju, w którym klub dochodzi do finału, przegrany z Gravelines. Trzeci w regularnej fazie Chalon przegrał w ćwierćfinale z ASVEL. Jednak Gregor Beugnot wygrał swoje czwarte Coupe de France dzięki zwycięstwu nad Limoges, trofeum, które jest pierwszym w historii klubu. Przedłuża kontrakt na trzy sezony, kończąc go na 2014 rok.
Mając stabilną siłę roboczą w porównaniu z poprzednim sezonem, tylko jeden start, Chalon zaliczył doskonały początek sezonu, przerywany zwycięstwem w tygodniu As 2012 przeciwko Gravelines z wynikiem 73 do 66. W Europie, po eliminacji w W Eurocup przeciwko Zagrzebiu Chalon grał w Eurochallenge , przegrywając w finale z Beşiktaşem z wynikiem 91 do 86. Drugi w regularnej fazie, Chalon wyeliminował Roanne'a, a potem Orleanu, by zagrać w finale mistrzostw w Bercy. Wcześniej klub utrzymał swoje trofeum podczas Coupe de France, triumfując podobnie jak rok wcześniej nad klubem Limoges. Pomimo wątpliwości co do Gregora Beugnota i jego przekleństwa finałów, Chalon zdobył tytuł mistrza Francji przeciwko Le Mans.
Oprócz wszystkich tych tytułów, Gregor Beugnot otrzymuje nowy tytuł trenera roku, jego czwarty tytuł.
Gregor Beugnot po raz kolejny został uhonorowany na poziomie indywidualnym, kiedy został trenerem francuskiej selekcji podczas meczu All-Star, spotkania wygranego przez zagraniczną selekcję z wynikiem 111 do 107. Z tytułem mistrza Francji Beugnot znalazł się sam w Eurolidze , jedenaście lat po swoim ostatnim udziale w ASVEL. Mimo ambicji trenera klubowi nie udaje się awansować do czołowej szesnastki . Po dobrym zwycięstwie z gdyńskimi Polakami Chalon przegrał u siebie z innym swoim głównym przeciwnikiem w kwalifikacjach, Berlinem , co bardzo wcześnie zmniejszyło szanse na kontynuację zawodów. Chalon zakończył z rekordem trzech zwycięstw przy siedmiu przegranych. We Francji klub najpierw przegrał mecz mistrzów z Limoges, a następnie przegrał w pierwszej rundzie Pucharu Liderów 2013 , nowej nazwy Semaine des As, z Paris-Levallois. W Coupe de France Chalon przegrał w 1/8 finału z klubem Pro B z Antibes . Czwarty w regularnej fazie Chalon przegrał w dwóch rundach z przyszłym mistrzem, Nanterre .
Dwa dni po tym finale ogłosił, że nie będzie trenerem klubu na sezon 2013-2014. Zgadza się ze swoim prezesem Dominique Juillotem, że nie będzie honorował ostatniego roku kontraktu, chcąc, zgodnie z jego słowami, „ nie nadużywać sezonu” .
Paris-LevalloisNa prośbę Nancy , która ma zastąpić Jean-Luca Monschau , Gregor Beugnot zostaje następnie ogłoszony następcą Christophe'a Denisa na czele Paris-Levallois , którego dyrektorem generalnym jest jego były kolega z drużyny w koszulce francuskiej drużyny Jacques Monclar . Jednak rozstrzygnięcie sprawy Christophe'a Denisa opóźnia się, Beugnot nadal oficjalnie nie ma klubu, co pozostawia możliwość zadeklarowania się innym klubom. Wśród nich CSP Limoges, pragnący znaleźć następcę Panayótis Yannákis . Dwuletni kontrakt z Paris-Levallois zostaje ostatecznie sformalizowany3 lipca. Jego współpraca z nową drużyną została szybko wynagrodzona zdobyciem tytułu, zwycięstwa w Champions Match , nad francuskim mistrzem Nanterre . Na szóstym miejscu na koniec ostatniego dnia meczów pierwszego meczu klub zakwalifikował się do Pucharu Liderów 2014 , przegrywając w półfinale z Nanterre po wyeliminowaniu Orleanu . Następnie zakwalifikował się do playoffów , gola sezonu, przegrywając w pierwszej rundzie z Nancy .
Pod koniec sezonu 2014-2015 opuścił Paris-Levallois, kończąc kontrakt.
Bourg-en-BressePlik 18 maja 2016 rDavid Cozette, dziennikarz L'Equipe 21 i komentator meczów koszykówki na kanale, ogłasza podpisanie kontraktu ze swoim współkomentatorem w Bourg-en-Bresse na Playoffs .
NancyPod koniec listopada podpisuje kontrakt z SLUC Nancy .
Gregor Beugnot był wybierany 54 razy w drużynie francuskiej . W swojej karierze w reprezentacji wziął udział w dwóch międzynarodowych konkursach:
Jako zawodnik Gregor Beugnot wygrał Puchar w 1988 roku przeciwko Joventutowi Badalonie w koszulce CSP Limoges . Jest także mistrzem Francji , najpierw w SCM Le Mans w 1979 i 1982 roku , a następnie w 1985 , 1988 i 1989 w Limoges. Z tym ostatnim klubem wygrał także Tournoi des As w 1988.
Jako trener Beugnot musiał czekać do 2012 roku, aby zdobyć swój pierwszy tytuł mistrza Francji, który uzyskał po pięciu przegranych finałach mistrzostw z ASVEL Lyon-Villeurbanne w 1996 , 1997 , 1999 , 2000 i 2001 roku . Zdobył pięć pucharów francuskich , w latach 1996, 1997 i 2001 z Villeurbanne, aw 2011 i 2012 z Chalonem. Z tym ostatnim klubem wygrał również Semaine des As w edycji 2012 , po przegranej finale w poprzednim sezonie . Z Paris-Levallois wygrał mecz o mistrzostwo w 2013 roku.
Na poziomie europejskim brał udział w Final Four Euroligi w 1997 z ASVEL. Jest także finalistą EuroChallenge 2012 z Chalon-sur-Saône.