Karakoy

Geografia

Kraj	indyk
Województwo	Stambuł
Gmina metropolitalna	Stambuł
Dzielnica	Beyoğlu
Informacje kontaktowe	41°01′22″N, 28°58 5830″E

Identyfikatory

Kod pocztowy	34425
Kod telefoniczny	0-212

Dzielnica Karaköy (dawniej Galata lub Pera ) to dzielnica Stambułu , największego miasta Turcji . Karaköy znajduje się na północ od Złotego Rogu , miejsca, które oddziela je od starego centrum starożytnego Konstantynopola . Złoty Róg przecina kilka mostów, z których najsłynniejszy to Most Galata . Karaköy jest teraz dzielnicą dzielnicy Beyoğlu .

W centrum dzielnicy znajduje się Wieża Galata , zbudowana przez Genueńczyków w 1348 roku na północy iw najwyższym punkcie cytadeli.

Pochodzenie nazwy Galata

Istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia nazwy „Galata”, co pozostaje niepewne. Niektórzy przywołują włoskie pochodzenie, od calata , co oznacza „pochyłe”, ponieważ dzielnica jest zbudowana na zboczu od wzgórza w kierunku morza; lub nawet pochodzenia greckiego słowo „Gałat” prawdopodobnie konieczności oznacza dla Greków Celtów rodzaje Galatów , którzy świętowali hellenistyczny odnowienie przed osiedleniem się w Anatolii . Mieszkańcy Galacji zasłynął dzięki Galatów przez świętego Pawła , a rzeźby Grupa Galów . Inne możliwe greckie pochodzenie: termin galaktos oznaczający „mleko”, który odnosiłby się do mleka produkowanego przez cesarskich pasterzy kóz, którzy w średniowieczu wypasali swoje stada na wzgórzach przed bizantyjskim pałacem.

Zauważ, że Galata - a raczej jej wieża - dała francuskie słowo "galetas", na oznaczenie strychu lub małego strychu.

Historia

W historii Karaköy jest często określany jako stara nazwa Péra całej dzielnicy Beyoğlu, która pochodzi od starożytnej greckiej nazwy Sykais Peran (dosłownie „pole po drugiej stronie”). Znacznie później, w okresie bizantyjskim, Karaköy stał się widoczny dzięki starożytnej Wieży Galata , wysokiej wieży, z której w czasie wojny można było wyciągnąć żelazny łańcuch, aby zablokować wejście do Złotego Rogu . Dzieło to zostało zniszczone podczas IV krucjaty w 1204.

Inną słynną budowlą jest kościół św. Pawła (1233), który został zbudowany przez dominikanów w okresie Imperium Łacińskiego w Konstantynopolu (1204-1261). Budynek znany jest dziś jako Arap Camii (arabski meczet), ponieważ został podarowany przez sułtana Bajaveta II Arabom hiszpańskim, którzy po 1492 roku, w roku zdobycia Granady , osiedlili się w Konstantynopolu, aby uciec przed hiszpańską inkwizycją .

W latach 1273-1453 dzielnica stała się kolonią genueńską pod oficjalną nazwą Péra. Dzielnica korzysta ze specjalnego statusu, bardzo korzystnego dla Genueńczyków: rzeczywiście handel jest zwolniony z podatków, a administrację zapewnia Genua. W 1296 roku Wenecja, zazdrosna o tę sytuację, podpaliła kolonię. Jednak Pera będzie nadal rosnąć w XIV tylko th wieku. W 1303 r. edykt cesarza bizantyjskiego potwierdza koncesję ustalając tereny przeznaczone pod budowę. Kolonia jest wyposażona w fortyfikacje, choć edykt cesarski wyraźnie zakazuje tego typu zabudowy z powołaniem wojskowym. Cesarstwo Bizantyjskie, pomimo pewnych protestów, jest zbyt słabe, by egzekwować własne zasady. Péra doświadczy znacznej ekspansji w okresie genueńskim: koncesja z 1303 r. przyznaje 12 hektarów ziemi, w 1404 r. kolonia stanowi ufortyfikowaną zagrodę o powierzchni 37 hektarów. W 1453 roku, podczas oblężenia Konstantynopola, Imperium Osmańskie przejęło genueńską kolonię Pera .

Ściany Genueńczyków średniowiecznej cytadeli w dużej mierze pozostała nienaruszona aż do XIX th wieku, kiedy zostały one zburzone w celu umożliwienia miejskiej ekspansji do istniejących północnych dzielnicach Beyoğlu i Beşiktaş . Obecnie zachowała się tylko niewielka część muru genueńskiego, widoczna w okolicach Wieży Galata. Pałac Genueński Podestà Montano de Marinis, znany jako Palazzo del Comune (Pałac Miejski) w okresie genueńskim, zbudowany w 1316 roku, wciąż jest w ruinie na Banker Sokağı (historyczna ulica Camondo).

Karaköy był centrum finansowe imperium osmańskiego w XIX th century, jak dzisiaj budynki, które podszywają Bankalar Caddesi (banki Avenue), włączając w siedzibie muzeum Ottoman stać Bank Centralny Bank Osmański . Należy zauważyć, że do upiększenia budynków wykorzystano kilka ozdób, które pierwotnie znajdowały się na fasadzie pałacu genueńskiego. Wzdłuż tej ulicy znajduje się również klatka schodowa zbudowana w 1860 roku przez osmańsko-włoski bankiera żydowskiego Abrahama Salomona Camondo (patrz także rodzina Camondo ); połączenie stylu neobaroku i secesji sprawia, że jest to jedyny w swoim rodzaju zabytek.

Notatki

Constantine Samuel Rafinesque (1783-1840), amerykański przyrodnik i archeolog pochodzenia francusko-niemiecko-włoskiego.
Constantin Deval (1767-1816), młody człowiek języków i francuski dragoman.
Charles Deval (1806-1862), młody językoznawca i francuski okulista, syn poprzedniego.

Kino

Karaköy i Wieża Galata widziana od wejścia do Złotego Rogu .
Wieża Galata.
Wieża i most Galata .
Wieża Galata.

Uwagi i referencje