Narodziny | 440? |
---|---|
Śmierć |
536-554 Chiny |
Szkoła / tradycja | Chan ( buddyzm mahajany ) |
Znany z | Wprowadzenie buddyzmu mahajany w postaci Chan w Chinach z Indii |
Pierwszy patriarcha Chan
i 28 th Indian patriarchy Zen
Bodhidharma ( sanskryt w dewanagari : बोधिधर्म "nauka mądrości"; chiński uproszczony :菩提达摩, pútídámó lub達摩, Damo ; japoński :達磨, Daruma . C koniec V th i początku VI th wieku ), mnich buddyjski perskiego pochodzenia z Indii , jest legendarny założyciel w Chinach z Chan szkoły , prąd kontemplacyjny ( dhyana ) z mahajany , który w Japonii stałZen znany na Zachodzie . Szkoła Chan twierdząc, do Buddy , Bodhidharma jest uważana za 28 th patriarchy i jako pierwszego chińskiego patriarchy.
Dostępnych jest niewiele współczesnych informacji biograficznych, a kolejne wpisy były przeładowane podpisami. Główne źródła chińskie różnią się pochodzeniem, co sprawia, że pochodzi on albo z Indii, albo z Azji Środkowej (w) .
W całej sztuce buddyjskiej Bodhidharma jest przedstawiany jako nie-Chińczyk o złym usposobieniu, nieco kudłaty, brodaty mężczyzna, z dużymi oczami zakończonymi krzaczastymi brwiami i ponurym wyglądem. W tekstach chán nazywany jest „wielkim podróżnikiem” i „barbarzyńcą o czystych oczach” ( chiński : 碧眼 胡; pinyin : Bìyǎnhú ).
Oprócz tekstów chińskich istnieje wiele popularnych tradycji wywodzących się z pochodzenia Bodhidharmy.
Nowa kolekcja biografie wybitnych mnichów sprawia, że przyjazd w Chinach w czasie dynastii Liu-Piosenki ( 420 - 479 ), opinia zatrzymywane przez większość specjalistów, ale Antologia pokoju patriarchy lokalizuje swoje przybycie pod Liang ( 502 - 557 ). Wszystkie źródła zgadzają się na zlokalizowanie większości jego działalności w królestwie Wei Północy .
Niewiele jest solidnych wskazówek dotyczących jego życia. Najświeższe są także mniej zwięzłe źródła biograficzne, co nie wróży dobrze ich wiarygodności. Najstarsza jest krótka notatka Tanlina (曇 林; 506-574), ucznia Huike - lub według niektórych samego Bodhidharmy - w przedmowie do dwóch wpisów i czterech praktyk . Ta dynastia, uważana przez niektórych za pochodzenia indoirańskiego, umożliwiłaby pogodzenie informacji z Tanlin ze wzmianką o perskiej Bodhidharmie napotkanej w Luoyang między 516 a 526 rokiem przez Yang Xuanzhi (楊 衒 之); inna wysunięta hipoteza głosi, że perski i pierwszy patriarcha Chan to dwie różne osoby. Data 440 została przyspieszona na jego narodziny.
Według New Collection of Biographies of Eminent Monks (645) (道 宣) Daoxuan jest pochodzenia bramińskiego . Dociera do królestwa Nanyue (a więc łodzią) pod Liu-Song (420–479) i przecina Chang Jiang w kierunku królestwa Wei na północy przed końcem dynastii. Według autora Bodhidharma umarłby przed 534 rokiem w pobliżu rzeki Luo, gdzie Huike pochowałby go w jaskini. Dlatego niektórzy spekulowali, że mógł zginąć podczas egzekucji zarządzonych w tym miejscu w 528 roku przez cesarza Xiaozhuanga.
W Antologii Sali Patriarchy ( 952 ) legenda Bodhidharmy jest już dobrze ugruntowana. Przedstawiany jest jako uczeń Prajnatary . Przybył do Chin w 527 r. Za panowania dynastii Liang (502–557) i przeprowadził słynny wywiad z cesarzem Wudim :
Kiedy cesarz pyta go, ile zasług zdobył budując klasztory i kopiując sutry, Bodhidharma odpowiada: „Brak zasługi”. Cesarz: „Jakie są prawdziwe zasługi? „Bodhidharma:” Czysta mądrość jest cudowna i doskonała, jej esencja jest pusta i spokojna. Takich zasług nie można zdobyć światowymi metodami. „Cesarz:” Jakie jest najwyższe znaczenie szlachetnej prawdy? „Bodhidharma:„ Ogromna pustka bez szlachetności ”. Cesarz: „Kto jest przede mną? „Bodhidharma:„ Nie wiem ”.
Cesarz Wu z Liang, nie mogąc zrozumieć głębokiego znaczenia dharmy, Bodhidharma przekroczył rzekę Jangzi w 527 roku i wkroczył do królestwa Wei, zatrzymał się w klasztorze Shaolin na górze Song w Henan, gdzie medytował przez dziewięć lat przed ścianą, skąd wziął się jego przydomek „Bramin kontemplujący mur”.
Według Antologii Bodhidharma, który zmarł przed 536 r. , Został pochowany na górze Xiong'er (熊 耳 山) na wschód od Luoyang. Jednak trzy lata później, Zachodnia Wei (534-556) urzędnik nazwany Songyun (宋雲) powiedział, że spotkał go w Pamir , jak szedł do Indii tylko jeden sandał. Przepowiedział rychłą śmierć swojego władcy. Wkrótce po powrocie Songyuna przepowiednia się spełniła. Grobowiec Bodhidharmy został otwarty i znaleziono tam tylko sandał.
W Transmitting the Lamp (1004), Daoyuan (道 原) twierdzi, że Prajñātāra zmienił swoje pierwotne imię z Bodhitāra na Bodhidharma i że nie umarł w Chinach, ale pewnego dnia wyruszył do Indii bez ceremonii, trzymając jeden ze swoich sandałów w swoim dłoń.
Według legendy Shaolin i Chan, w 475 roku udał się do klasztoru Shaolin, aby głosić Dharmę zgodnie ze sposobem buddyzmu mahajany . Ale mnisi odmówili mu dostępu. Usiadł i wbił wzrok w otaczającą ścianę klasztoru. Medytuje tam przez 9 lat, w pozycji zazen . Udało mu się (przynajmniej symbolicznie) przebić wzrokiem ścianę. To zdobyło szacunek mnichów i pozwoliło mu wejść. Tam rozwinął nauczanie Shaolin . Około 520 roku opuścił klasztor i pozostał w Chinach, aby zainaugurować Zen .
Bodhidharma przekazał swoje kontemplacyjne nauki Huike (487-593), powierzając mu cztery tomy Wejścia do Sutry Wyspy (sk. Lankāvatārasūtra , rozdz. Léngjiā ābāduōluó bǎojīng楞 伽阿 跋 多 羅 寶 經), które uznał za stosowne dostarczyć Chińczykom, Huike został drugim patriarchą szkoły medytacji w Chinach. To rzeczywiście byłaby główna sutra pierwszych mnichów Chan według Historii Mistrzów Lanki (楞伽 師資 記Léngjiā shīzī jì ) mnicha Jingjue (淨 覺; 683–750). Ta sutra, która jest powiązana z filozofią yogacara , kładzie nacisk na znaczenie wyjścia poza dualizm i bezużyteczność języka dla przekazywania dharmy .
Pojęcie to jest wyrażone w słynnej strofie przypisywanej Bodhidharmie, chociaż pochodzi, według H. Dumoulin , z 1008 r .:
„Zen trafia prosto w serce. Zobacz swoją prawdziwą naturę i zostań Buddą. "W dwóch wpisach i czterech praktykach oraz w nowym zbiorze biografii wybitnych mnichów technika medytacji Bodhidharmy jest nazywana „kontemplacją ściany” (壁 觀bìguān ). Autor drugiej książki precyzuje, że chodzi o „uspokojenie umysłu” (安心ān xīn ). Termin ten został zinterpretowany dosłownie przez tradycję, która opisuje Bodhidharmę medytującego nieruchomo przed ścianą przez kilka lat. Niemniej jednak niektórzy uważają, że jest to wyrażenie obrazowe i że biguan może być tym, co później nazwiemy zazen (坐禪: zuòchán ).
Według legendy Bodhidharma stworzył i nauczył Shaolin kung fu mnichów ze świątyni Shaolin , aby pomóc im bronić się przed zwierzętami i bandytami, które włóczyły się po klasztorze. Akademicki spór badań teza ta z XVIII -tego wieku , niektórzy historycy datują powstanie tej legendy XVII th wieku , wraz ze wzmianką praktyk fizycznych Shaolin ( Qigong ) w fragmentach Yi Jin Jing (szacowany post- XVII th century ).
Tradycja łączy również Bodhidharmę z buddyzmem Chan w świątyni Shaolin. Badania naukowe podważają tę legendarną tezę. Chociaż Bodhidarma głosił doktryny wpływające na myślicieli Chan, większość historyków uważa, że wyznaczenie Bodhidharmy jako założyciela Chan nie ma żadnego historycznego charakteru.
Legenda łączy Bodhidharmę z uprawą herbaty : po 7 latach medytacji bez ruchu przed ścianą zasnął. Aby temu zapobiec, odciął powieki. Upadając na ziemię, daliby początek dwóm krzewom herbaty, bardzo przydatnym do utrzymywania osób praktykujących zazen w stanie czuwania.
Inna legenda głosi, że po 9 latach medytacji nogi i ramiona Bodhidharmy zgniłyby, co było początkiem sferycznych statuetek Bodhidharmy i kubków Daruma w Japonii.
Zen urodzony w Japonii dziedziczy chan chińskim, a jego koreański wszczepione przez Bodhidharmy, 28 th szczególności patriarcha w świątyniach poświęcony praktyce sztuk walki .
To Eisai (1141-1215), po podróży studyjnej do Chin, przywiózł do Japonii praktykę chan , buddyzmu zen ze szkoły Rinzai . Wrócił do Japonii w 1191 r W japońskiej arystokracji Prowadzi szkoły buddyzmu japońskiego pojawił się w IX th wieku i VIII th century (jak szkoły Tendai , Shingon lub że z czystej ziemi ). W ten sposób w 1199 r. Opuścił Kioto i udał się do miasta Kamakura, gdzie szogun i członkowie jego kasty samurajów entuzjastycznie przyjęli jego nauki Zen ukierunkowane na sztuki walki . Hôjô Masak , wdowa po Shogunie Minamoto no Yoritomo , udziela Eisai upoważnienia do budowy świątyni Jufuku-ji , pierwszego centrum Zen w Kamakura .
Dlatego w Japonii Bodhidharma (達磨) nazywana jest Daruma (だ る ま), która wywodzi się z Dharmy i jest wysoko ceniona w kastach bushido . Tak więc od początków okresu Edo i 250 lat pokoju ustanowionego przez szogunat Tokugawa , ścieżka miecza, którą podążały kasty samurajów, zwróciła się jeszcze bardziej w stronę buddyzmu z Darumy. Takuan Soho (1573-1645) prałat sekty Rinzai (autor w szczególności niezłomnego ducha, Pisma od mistrza zen do mistrza szabli ) otarł ramiona o Yagyu Munenori ( Heiho kadensho ) i Miyamoto Musashi ( Traktat o pięć kół ) najsłynniejszy dziś samuraj w Japonii, należący do japońskiego skarbu narodowego , artysty i filozofa, który wielokrotnie reprezentował Darumę.
W Malezji mówi się, że Bodhidharma podczas swojej podróży z Indii wylądował w Palembang, gdzie dobrze się bawił przed wyruszeniem na północ kraju. Następnie udał się do Syjamu, a następnie do różnych części Azji Południowo-Wschodniej, szerząc medytację i sztuki walki, zanim ostatecznie udał się do Chin.
Historycy nie wierzą, że Bodhidharma pozostawił pisemne ślady swojego nauczania, co byłoby również zgodne z koncepcją przekazywania Dharmy bez uciekania się do języka. Niemniej jednak przypisano mu: