Dzielnica Lectoure

Dzielnicy Lectoure to dawna dzielnica francuska w departamencie Gers . Został utworzony w dniu17 lutego 1800 i usunięte w dniu 10 września 1926. W kantony wróciła do okręgu Condom .

Kompozycja

Obejmował kantony Fleurance , Lectoure , Mauvezin , Miradoux i Saint-Clar .

Podprefektowie

Od 1800 do 1926 roku trzydziestu trzech podprefektów następowało po sobie w Lectoure.

Konsulat i Imperium:

Pierwszym sub-prefektem w 1800 roku był Arnaud Junqua , urodzony w Lectoure. Opuścił tę funkcję w 1814 roku.

Pierwsza renowacja:

De Miègeville (1814);

Sto dni:

Jean-Louis Soubdès (1815);

Drugie Przywrócenie:

De Miègeville (1815);
De Caravel (1818);
De Lastic-Saint-Jal (1820);
De Luscan (1825);

Monarchia lipcowa:

Jean-Baptiste Masson , drugi Lectourois mianowany podprefektem w swoim mieście (1830-1842). Autor ważnej statystyki okręgu Lectoure w 1838 roku;
Réal (1842);
Alexis Bailleux z Marisy :20 maja 1843 ;
Marie Louis Césaire de Lassus de Saint-Geniès , urodzona w Metz (Moselle), zmarła w Saint-Geniès-Bellevue (Haute-Garonne):Grudzień 1847, zrezygnował Luty 1848 ;

II e Republika:

Pierre Achille Carbonneau : 1848; następnie Baudéan i Baralhé;

Drugie Cesarstwo:

Frédéric Béchard (1824–1898): 1849; potem Montaubin
Lacoste (1850);
Mouton-Duvernet (1860);
De Croze (1862);

III e Republika:

Duprom (1870);
Léonce Castarède (1870), czynny republikanin, sprawował sub-prefekturę przez 15 lat, z przerwą między 1873 a 1877 rokiem, podczas prezydentury Mac-Mahona.
Michel (1873);
Carle (1877), następnie Fomiet de Saint-Lary, następnie Castarède;
Jean-Baptiste Charles Dupré : 1889. Ten sub-prefekt jest źródłem słynnej legendy Lectouroise. Zmęczony słuchaniem całymi dniami pod oknami ćwiczeń Polycarpe Sourbèsa, klarnecisty w Miejskiej Harmonii, zabronił mu wydawać najdelikatniejszy dźwięk. Polikarp zemścił się w 1895 r., Podnosząc swój dom o jedno piętro, zakłócając w ten sposób widok sub-prefekta, i ozdobił ten dom bogatą dekoracją klarnetów, chrzcząc go Castet de las Clarinetos („zamek klarnetów”) .
Paul Théodore Joseph Colette : 1897;
Georges Louis Joseph Dutois : 1900;
Gabriel Alexis Desbats : 1901;
Roger Bertrand Auguste Baile : 1905;
Henri Victor Jules Prulhière : 1920;
Pelletier (1921), ostatni podprefekt, mimo swoich działań i działań wybranych urzędników, nie uratował gminy.

Źródła

Le Gers, słownik biograficzny , pod redakcją Georges Courtès, Auch, Archaeological and Historical Society of Gers, 1999

Dzielnica Lectoure

Kompozycja

Podprefektowie

Źródła

Znajomości