Imię i nazwisko | Anna Francja Zofia Wiazemsky |
---|---|
Narodziny |
14 maja 1947 Berlin , niemcy |
Śmierć |
5 października 2017 r. Paryż , Francja |
Nagrody |
Prix Goncourt des lycéens ( 1993 ) Grand Prix du Roman de l'Académie française i Renaudot Prix des lycéens ( 1998 ) Prix Jean-Freustié ( 2007 ) |
Język pisania | Francuski |
---|---|
Gatunki | Powieść |
Podstawowe prace
Anne Wiazemsky , ur.14 maja 1947w Berlinie w Niemczech i zmarł dnia5 października 2017 r.w Paryżu we Francji , jest pisarzem , aktorem i reżyserem francuskim . Była żoną francusko-szwajcarskiego reżysera Jean-Luca Godarda w latach 1967-1970.
Anne Wiazemsky jest córką Claire Mauriac (1917-1992), sama córka François Mauriac i dyplomaty Yvan Wiazemsky (1915-1962), z rosyjskiej rodziny książęcej , wyemigrowała do Francji po rewolucji 1917 roku. Jej rodzice spotkała się w Berlinie, gdzie jej matka, która wstąpiła do Czerwonego Krzyża , pracowała w służbie przesiedleńcom: urodziła córkę Annę w dzielnicy Berlin-Charlottenburg . O spotkaniu i ślubie Claire Mauriac i Yvana Wiazemsky'ego opowiada jego książka Moje dziecko z Berlina . Jest siostrą Pierre'a Wiazemsky'ego, rysownika znanego pod pseudonimem Wiaz .
Spędziła większość swojego dzieciństwa w Genewie i Caracas . Rodzina wróciła do Francji w 1961 roku, na krótko przed śmiercią Yvana Wiazemsky'ego. Rodzina zamieszka wtedy z François Mauriac. Opowie o uczuciach łączących ją z dziadkiem i ich rozmowach na temat „literatury, dobra, zła”, ale nie „religii, przedmiotu sporu”. Anne Wiazemsky była uczennicą prywatnych instytucji, szkoły Sainte-Marie de Passy w latach 1964-1966.
W pierwszej klasie zostaje przedstawiona Robertowi Bressonowi przez Florence Delay , która grała rolę Joanny w Procesie Joanny d'Arc w 1962 roku. Bresson daje jej główną rolę Randoma Balthazara , który został zastrzelony latem 1965 roku. miejsce strzelaniny, w sierpniu spotyka Jean-Luca Godarda , który jest prawie siedemnaście lat starszy od niej; odmówiła jego zalotów, aż dziesięć miesięcy później, wCzerwiec 1966, wysyła mu pocztą deklarację miłości.
Latem 1966 roku, podczas dokonywania zmian, został przedstawiony Michelowi Cournot i François Truffaut przez Godarda . Zobaczyła także Francisa Jeansona , który udzielał jej lekcji filozofii. We wrześniu na sesji wyrównawczej uzyskała maturę i zapisała się na pierwszy rok filozofii na otwartym dwa lata wcześniej Uniwersytecie w Nanterre .
W latach 1966-1967 Jean-Luc Godard przygotował, a następnie nakręcił (marzec i kwiecień) swój film La Chinoise z Jean-Pierre'em Léaud i Julią Berto , w którym Anne Wiazemsky wcieliła się w rolę młodej prochińskiej rewolucjonistki Véronique Supervielle .
Na Wydziale Literackim w Nanterre jest w kontakcie z Danielem Cohn-Bendit i Jean-Pierre Duteuil ; napisaną przez nich ulotkę, wzywającą do sabotażu egzaminów, czyta w filmie postać Véronique. Pod koniec roku, niezbyt entuzjastycznie nastawiona do studiów, postanawia je zakończyć bez zdawania egzaminów.
ten 21 lipca 1967, Anne Wiazemsky, nieletnia, i Jean-Luc Godard biorą ślub w Begnins w kantonie Vaud , bez reklamy (pomoc ograniczona do dwóch świadków). La Chinoise premierę na2 sierpniaw Palais des Papes w Awinionie , jako część festiwalu .
Następnie zagrała w kilku innych filmach Godarda ( Weekend , Le Gai Savoir , Vent East , Tout va bien ), ale także w filmach takich filmowców jak Marco Ferreri , Alain Tanner , Carmelo Bene , Michel Deville , Philippe Garrel , itd. . W 1968 roku zagrała Odetta , młoda córka Théorème przez Piera Paolo Pasoliniego , zdenerwowany jak cała jej rodzina przez przybycie tajemniczego „Visitor” ( Terence Stamp ).
w Czerwiec 1969, Jean-Luc Godard, który wyjechał na dwa miesiące do Pragi, by nakręcić Prawdę , dołącza do niej na planie Porcherie w reżyserii Piera Paolo Pasoliniego . Jej mąż od maja 68 zerwał z kinem wcześniej iz samym sobą. Zjazd idzie źle. Pewnej nocy zazdrosny filmowiec podejmuje próbę samobójczą . Para rozstała się rok później.
W 1971 roku Anne Wiazemsky była jedną z sygnatariuszek manifestu 343 kobiet, które twierdzą, że dokonały aborcji, manifest opublikowany na5 kwietniaprzez Le Nouvel Observateur .
W 1985 roku zagrała drugoplanową rolę w filmie Rendez-vous przez André Téchiné .
Anne Wiazemsky również poświęciła się pisaniu, począwszy od 1988 roku, w dużej mierze na podstawie historii autobiograficznych. Wśród jego dzieł literackich Canines opublikowany w 1993 roku i poświęcony światu teatru przyniósł mu nagrodę Goncourt dla uczniów szkół średnich . Opublikowane w 1996 roku Hymny do miłości , w których wspomina swoje dzieciństwo i rodziców, otrzymało nagrodę RTL-Lire Grand Prize . Wydana w 1998 roku garść ludzi , przywołująca rosyjskie pochodzenie jego rodziny, została ukoronowana Grand Prix du Roman de l'Académie française .
Ona umiera 5 października 2017 r.70 lat na raka w 15 th arrondissement z Paryża . Została pochowana11 października 2017 r.w cmentarza Montparnasse (3 rd podziału) w Paryżu, w tym samym skarbcu jako Régine Deforges (1935-2014), żona brata Pierre Wiazemsky .
Kilka jego książek to biografie rodzinne lub autobiografie: Moje dziecko z Berlina , Młoda dziewczyna , Studyjny rok . W Jeune fille (2007) opowiada o swoim filmowym debiucie w reżyserii Roberta Bressona .
Une année studieuse (2012) opowiada o swoim spotkaniu z Jean-Luc Godardem oraz o przebiegu wydarzeń, aż do ślubu wlipiec 1967.
Rok później (2015) opowiada prywatną i filmową historię ich parymaj 1968 W celu maj 1969. Książka jest dostosowana do filmu: Le Redoutable przez Michel Hazanavicius , wydany wwrzesień 2017. Stacy Martin gra Anne Wiazemsky, a Louis Garrel gra Jean-Luca Godarda.