Anna Wiązemska

Anna Wiązemska Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Anne Wiazemsky w Il seme dell'uomo (1969). Kluczowe dane
Imię i nazwisko Anna Francja Zofia Wiazemsky
Narodziny 14 maja 1947
Berlin , niemcy
Śmierć 5 października 2017 r.
Paryż , Francja
Nagrody Prix ​​Goncourt des lycéens ( 1993 )
Grand Prix du Roman de l'Académie française i Renaudot Prix des lycéens ( 1998 )
Prix ​​Jean-Freustié ( 2007 )
Autor
Język pisania Francuski
Gatunki Powieść

Podstawowe prace

Anne Wiazemsky , ur.14 maja 1947w Berlinie w Niemczech i zmarł dnia5 października 2017 r.w Paryżu we Francji , jest pisarzem , aktorem i reżyserem francuskim . Była żoną francusko-szwajcarskiego reżysera Jean-Luca Godarda w latach 1967-1970.

Biografia

Rodzina i formacja

Anne Wiazemsky jest córką Claire Mauriac (1917-1992), sama córka François Mauriac i dyplomaty Yvan Wiazemsky (1915-1962), z rosyjskiej rodziny książęcej , wyemigrowała do Francji po rewolucji 1917 roku. Jej rodzice spotkała się w Berlinie, gdzie jej matka, która wstąpiła do Czerwonego Krzyża , pracowała w służbie przesiedleńcom: urodziła córkę Annę w dzielnicy Berlin-Charlottenburg . O spotkaniu i ślubie Claire Mauriac i Yvana Wiazemsky'ego opowiada jego książka Moje dziecko z Berlina . Jest siostrą Pierre'a Wiazemsky'ego, rysownika znanego pod pseudonimem Wiaz .

Spędziła większość swojego dzieciństwa w Genewie i Caracas . Rodzina wróciła do Francji w 1961 roku, na krótko przed śmiercią Yvana Wiazemsky'ego. Rodzina zamieszka wtedy z François Mauriac. Opowie o uczuciach łączących ją z dziadkiem i ich rozmowach na temat „literatury, dobra, zła”, ale nie „religii, przedmiotu sporu”. Anne Wiazemsky była uczennicą prywatnych instytucji, szkoły Sainte-Marie de Passy w latach 1964-1966.

Kino i spotkanie z Jean-Luc Godard

W pierwszej klasie zostaje przedstawiona Robertowi Bressonowi przez Florence Delay , która grała rolę Joanny w Procesie Joanny d'Arc w 1962 roku. Bresson daje jej główną rolę Randoma Balthazara , który został zastrzelony latem 1965 roku. miejsce strzelaniny, w sierpniu spotyka Jean-Luca Godarda , który jest prawie siedemnaście lat starszy od niej; odmówiła jego zalotów, aż dziesięć miesięcy później, wCzerwiec 1966, wysyła mu pocztą deklarację miłości.

Latem 1966 roku, podczas dokonywania zmian, został przedstawiony Michelowi Cournot i François Truffaut przez Godarda . Zobaczyła także Francisa Jeansona , który udzielał jej lekcji filozofii. We wrześniu na sesji wyrównawczej uzyskała maturę i zapisała się na pierwszy rok filozofii na otwartym dwa lata wcześniej Uniwersytecie w Nanterre .

W latach 1966-1967 Jean-Luc Godard przygotował, a następnie nakręcił (marzec i kwiecień) swój film La Chinoise z Jean-Pierre'em Léaud i Julią Berto , w którym Anne Wiazemsky wcieliła się w rolę młodej prochińskiej rewolucjonistki Véronique Supervielle .

Na Wydziale Literackim w Nanterre jest w kontakcie z Danielem Cohn-Bendit i Jean-Pierre Duteuil  ; napisaną przez nich ulotkę, wzywającą do sabotażu egzaminów, czyta w filmie postać Véronique. Pod koniec roku, niezbyt entuzjastycznie nastawiona do studiów, postanawia je zakończyć bez zdawania egzaminów.

ten 21 lipca 1967, Anne Wiazemsky, nieletnia, i Jean-Luc Godard biorą ślub w Begnins w kantonie Vaud , bez reklamy (pomoc ograniczona do dwóch świadków). La Chinoise premierę na2 sierpniaw Palais des Papes w Awinionie , jako część festiwalu .

Następnie zagrała w kilku innych filmach Godarda ( Weekend , Le Gai Savoir , Vent East , Tout va bien ), ale także w filmach takich filmowców jak Marco Ferreri , Alain Tanner , Carmelo Bene , Michel Deville , Philippe Garrel , itd. . W 1968 roku zagrała Odetta , młoda córka Théorème przez Piera Paolo Pasoliniego , zdenerwowany jak cała jej rodzina przez przybycie tajemniczego „Visitor” ( Terence Stamp ).

w Czerwiec 1969, Jean-Luc Godard, który wyjechał na dwa miesiące do Pragi, by nakręcić Prawdę , dołącza do niej na planie Porcherie w reżyserii Piera Paolo Pasoliniego . Jej mąż od maja 68 zerwał z kinem wcześniej iz samym sobą. Zjazd idzie źle. Pewnej nocy zazdrosny filmowiec podejmuje próbę samobójczą . Para rozstała się rok później.

Wejście do literatury

W 1971 roku Anne Wiazemsky była jedną z sygnatariuszek manifestu 343 kobiet, które twierdzą, że dokonały aborcji, manifest opublikowany na5 kwietniaprzez Le Nouvel Observateur .

W 1985 roku zagrała drugoplanową rolę w filmie Rendez-vous przez André Téchiné .

Anne Wiazemsky również poświęciła się pisaniu, począwszy od 1988 roku, w dużej mierze na podstawie historii autobiograficznych. Wśród jego dzieł literackich Canines opublikowany w 1993 roku i poświęcony światu teatru przyniósł mu nagrodę Goncourt dla uczniów szkół średnich . Opublikowane w 1996 roku Hymny do miłości , w których wspomina swoje dzieciństwo i rodziców, otrzymało nagrodę RTL-Lire Grand Prize . Wydana w 1998 roku garść ludzi , przywołująca rosyjskie pochodzenie jego rodziny, została ukoronowana Grand Prix du Roman de l'Académie française .

Nie żyje

Ona umiera 5 października 2017 r.70 lat na raka w 15 th arrondissement z Paryża . Została pochowana11 października 2017 r.w cmentarza Montparnasse (3 rd podziału) w Paryżu, w tym samym skarbcu jako Régine Deforges (1935-2014), żona brata Pierre Wiazemsky .

Praca literacka

Kilka jego książek to biografie rodzinne lub autobiografie: Moje dziecko z Berlina , Młoda dziewczyna , Studyjny rok . W Jeune fille (2007) opowiada o swoim filmowym debiucie w reżyserii Roberta Bressona .

Une année studieuse (2012) opowiada o swoim spotkaniu z Jean-Luc Godardem oraz o przebiegu wydarzeń, aż do ślubu wlipiec 1967.

Rok później (2015) opowiada prywatną i filmową historię ich parymaj 1968 W celu maj 1969. Książka jest dostosowana do filmu: Le Redoutable przez Michel Hazanavicius , wydany wwrzesień 2017. Stacy Martin gra Anne Wiazemsky, a Louis Garrel gra Jean-Luca Godarda.

Nowy

Powieści

Historie autobiograficzne

Książka dla dzieci

Piękne książki

Przedmowa

Filmografia

Aktorka

Autor scenariusza

Dyrektor

Teatr

Uwagi i referencje

  1. Insee , "  Akt zgonu Anne France Sophie Wiazemsky  " , MatchID
  2. Jérôme Garcin , "  Godard, Mauriac i ja  " , Le Nouvel Observateur ,22 grudnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 26 grudnia 2011 )
  3. Raphaëlle Leyris, „  Anne Wiazemsky: w lustrze „La Chinoise  ”, Le Monde ,12 stycznia 2012.
  4. Raphaëlle Leyris i Mathieu Macheret, „  Nie żyje powieściopisarka i aktorka Anne Wiazemsky  ”, Le Monde ,5 października 2017 r.( przeczytaj online ).
  5. Dane biograficzne Claire i Yvana na stronie Moje dziecko z Berlina .
  6. Antoine de Baecque , Godard. Biografia , kol. „Grand Pluriel”, edycje Fayarda , 2011 ( ISBN  978-2818501320 ) , s.  333-334 .
  7. Rok studiów , strony 127 i 172.
  8. Studyjny rok , strona 210.
  9. Anne Wiazemsky, Rok później , Gallimard , 2015 s.  ??? .
  10. Bernard Pivot , „Godard-Wiazemsky na barykadach”, Le Journal du dimanche , 18 stycznia 2015.
  11. Collective "  Le" Manifeste des 343 salopes "  " Nouvel Obs , N O  3345 kwietnia 1971( przeczytaj online , skonsultowano 29 lutego 2012 r. ).
  12. Telefon od 343 kobiet.
  13. AFP , „  Śmierć Anne Wiazemsky, powieściopisarki, aktorki i byłej żony Godarda  ”, Le Point ,5 października 2017 r.( przeczytaj online ).
  14. Ogłoszenie rodzinne, Le Monde , 11 października 2017 r.
  15. Folio wydało w 2008 roku opowiadanie L'Île , zaczerpnięte z tej kolekcji.
  16. „  Najlepsza sprzedaż Fnac  ”, Le Point ,22 marca 2007 r.( przeczytaj online ).
  17. "  Wojna cenowa  ", L'Express ,29 marca 2007 r.( przeczytaj online ).
  18. Cena 2012. Saint-Simon .
  19. Cena Dumenil 2012 .

Linki zewnętrzne