Alain Joyandet | |
Alaina Joyandeta, w 2015 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
francuski senator | |
W biurze od 1 st październik +2.014 ( 6 lat, 9 miesięcy i 11 dni ) |
|
Wybór | 28 września 2014 |
Ponowny wybór | 27 września 2020 r. |
Okręg wyborczy | Haute-Saone |
2 października 1995 r. - 18 czerwca 2002 r. ( 6 lat, 8 miesięcy i 16 dni ) |
|
Wybór | 24 września 1995 |
Okręg wyborczy | Haute-Saone |
Następca | Christian Bergelin |
Radca Regionu od Bourgogne- Franche-Comté Przewodniczącego Komisji Finansów | |
W biurze od 4 stycznia 2016 ( 5 lat, 6 miesięcy i 8 dni ) |
|
Wybór | 13 grudnia 2015 |
Ponowny wybór | 27 czerwca 2021 |
Prezydent | Marie-Guite Dufay |
Grupa polityczna | LR |
Sekretarz Stanu ds. Współpracy i Frankofonii | |
18 marca 2008 - 4 lipca 2010 ( 2 lata, 3 miesiące i 16 dni ) |
|
Rząd | Francois Fillon II |
Poprzednik | Jean-Marie Bockel |
Następca |
Henri de Raincourt (pośrednio, Współpraca) Yamina Benguigui (pośrednio, Frankofonia) |
Poseł francuski | |
19 czerwca 2002 r. - 19 kwietnia 2008 ( 5 lat i 10 miesięcy ) |
|
Okręg wyborczy | 1 ponownie Górna Saona |
Poprzednik | Christian Bergelin |
Następca | Patrice Debray |
5 sierpnia 2010 - 19 czerwca 2012 ( 1 rok, 10 miesięcy i 14 dni ) |
|
Okręg wyborczy | 1 ponownie Górna Saona |
Poprzednik | Patrice Debray |
Następca | Alain Christian |
Burmistrz z Vesoul | |
19 czerwca 1995 - 14 stycznia 2012 ( 16 lat, 6 miesięcy i 26 dni ) |
|
Poprzednik | Loïc Niepeceron |
Następca | Alain Christian |
Biografia | |
Data urodzenia | 15 stycznia 1954 |
Miejsce urodzenia | Dijon , Côte-d'Or |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | RPR , UMP , Republikanie |
Zawód | Przedsiębiorca |
Alain Joyandet , urodzony dnia15 stycznia 1954w Dijon , jest francuskim przedsiębiorcą i politykiem , członkiem RPR i UMP . Przemysłowiec i szef lokalnej prasy, był sekretarzem stanu ds. współpracy i frankofonii ,18 marca 2008 w 4 lipca 2010, dzień, w którym, publicznie pogrążony w kłopotach w rządzie, zrezygnował ze stanowiska.
Był burmistrzem Vesoul do 17 lat , od 1995 do 2012 roku , a zastępca 1 st dzielnicy Haute-Saône . W 2014 roku , dwa lata po opuszczeniu wszystkich mandatów politycznych i ogłoszeniu zakończenia kariery parlamentarnej, został jednak ponownie senatorem.
Został wybrany na radnego z Bourgogne-Franche-Comté w dniu 13 grudnia 2015 roku i został ponownie wybrany w dniu 27 czerwca 2021 r.
Jest synem hotelarza-restauratora, który został handlarzem bydła i sklepikarzem oraz wnukiem rolników. Dorastał w firmie swoich rodziców w Champlitte w Haute-Saône . W młodości trenował piłkę nożną, a nawet będzie wzywany przez kilka profesjonalnych klubów, ale jego ojciec nie chce się w to angażować, woląc, aby kontynuował naukę.
Uczęszczał do liceum w Montchapet w Dijon, następnie do liceum Cournot w Gray i rozpoczął studia medyczne w Dijon, zanim ukończył DESS z zarządzania i rachunkowości.
W latach 1974-1978 pracował jako dziennikarz w tygodniku Haute-Saône La Presse de Grey . W 1981 roku uruchomił La Presse de Vesoul , a wraz z liberalizacją fal radiowych założył sieć lokalnych stacji radiowych, w tym Radio Val-de-Saône (RVS). W 1982 roku założył i przewodniczył Klubowi twórców biznesu Haute-Saône. W 1986 roku kupił Groupe des éditions comtoises (GREC), właściciela La Presse de Gray i połączył te firmy w Société nouvelle des éditions comtoises (Snec), grupie medialnej liczącej około pięćdziesięciu pracowników w 2009 roku , która obejmowała również od 1996 , Franche-Comté impressions, drukarnia z siedzibą w Auxonne . W 1986 roku przejął również przewodnictwo w klubie piłkarskim USFC Vesoul , z którego porzucił, gdy dziewięć lat później został wybrany na burmistrza Vesoul .
Członek założyciel w 1991 r . GIE „Les Indépendants”, obecnie „ Les Indés Radios ”, zrzeszającej regionalne stacje radiowe, odsprzedaje swoje stacje Grupie NRJ . W 2005 roku założył L'Hebdo de Besançon . Jest również 99% właścicielem firmy Médiatour, SARL z kapitałem 1,85 miliona euro, która łączy jego działalność nautyczną i której menedżerem jest jego żona. Médiatour jest właścicielem 80% trzech firm: Bateaux Motor Bavaria France, Europe Yachts i Yachting Selection, z których wszystkie są zarządzane przez jego córkę i które kupują, sprzedają i wynajmują łodzie rekreacyjne.
Do polityki wszedł w 1989 roku jako opozycyjny radny miejski Vesoul , sprzeciwiając się zwłaszcza prywatyzacji gospodarki wodnej miasta. W 1992 roku objął stanowisko przewodniczącego Wspólnoty gmin aglomeracji Vesoul, a po wyborze w kantonie Vesoul-Ouest został wiceprzewodniczącym rady generalnej Haute-Saône .
Wybrany senatorem od 1995 do 2002 roku, stał się zastępcą 1 st dzielnicy Haute-Saône 19 czerwca 2002 . Został ponownie wybrany na zastępcę dnia10 czerwca 2007 r.Do XIII th kadencji ( 2007 - 2012 ) pod etykietą UMP.
Został wybrany burmistrzem miasta Vesoul w 1995 roku, w obliczu ustępującego socjalistycznego burmistrza Loïca Niepcerona i senatora z Haute-Saône. Zostawił prezydencję Wspólnoty gminach aglomeracji Vesoul w 1998 roku i został ponownie wybrany na burmistrza w 2001 roku .
Sekretarz krajowy RPR ds. nowych technologii założył w swoim mieście od 1998 roku projekt Étoile, którego celem jest połączenie szkół i administracji z Internetem oraz zapoznanie mieszkańców z multimediami poprzez cyfrową przestrzeń publiczną .
Na początku 2012 roku ogłosił, że odchodzi ze stanowiska burmistrza Vesoul, które piastował przez 17 lat. Sukcesja przygotowywana była od kilku lat: jej przesunięcie z 2010 na 2012 spowodowało napięcia z Alainem Chrétienem .
Członek biura politycznego RPR, a następnie UMP, jest bliski Alainowi Juppé, następnie Nicolasowi Sarkozy'emu i wreszcie Xavierowi Bertrandowi . Został sekretarzem krajowym federacji UMP, a w 2012 roku zastępcą sekretarza generalnego Stowarzyszenia Przyjaciół Nicolasa Sarkozy'ego. Ostatecznie poparł kandydaturę François Fillona na prezydenta UMP podczas jesiennego kongresu 2012 roku .
ogłasza w kwiecień 2012że nie będzie kandydował na nową kadencję posła, chociaż uzyskał inwestyturę UMP, i że kończy karierę parlamentarną. Wwrzesień 2013, deklaruje, że widzi w Xavie Bertrandzie "przyszłego prezydenta republiki".
W 2014 r. ponownie wybrany na przewodniczącego rady nadzorczej nowego szpitala Vesoul (którym kieruje od 1995 r.), mimo to startował w wyborach senatorskich w Haute-Saône i został wybrany w pierwszej turze, zdobywając drugą z 57,10% głosów.
Sekretarz Stanu ds. Współpracy i FrankofoniiCzłowiek zaufania Nicolasa Sarkozy'ego i bliski kręgom masońskim, został mianowany, podczas zmian ministerialnych po wyborach samorządowych w 2008 r. , sekretarzem stanu ds. współpracy i frankofonii w rządzie François Fillona II , zastępując Jean-Marie Bockel, który publicznie potępił defraudacja pieniędzy naftowych przez niektórych przywódców afrykańskich. Mimo to nadal siedzieć jak burmistrz i jego zastępca Vesoul w Zgromadzeniu Narodowym , Patrice Debray , zastąpił go na stanowisku zastępcy.
Jako sekretarz stanu, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, który powiedział, że chce położyć kres Francafrique , odnawia stosunki z afrykańskimi przywódcami, spotykając się z Omarem Bongo w Libreville trzy tygodnie po jego nominacji. Podczas gdy jego minister nadzorujący, Bernard Kouchner , nie dba o ten kontynent, Alain Joyandet jest głosem sekretarza generalnego Élysée Claude Guéant i doradcy Nicolasa Sarkozy'ego , Roberta Bourgi , którzy prowadzą równoległą dyplomację w tym kraju. Broni pragmatycznej polityki, wspierając wybór Ali Bongo w Gabonie .
Po interwencji w sprawie rozwiązania kryzysu politycznego na Madagaskarze przyznaje, że do władzy doszedł puczista Andry Rajoelina . Jest również krytykowany, gdy pojawia się u boku innych przywódców puczystów, mauretańskiego Mohameda Oulda Abdela Aziza i gwinejskiego Moussa Dadis Camary .
Jej działanie opiera się na „przedsiębiorczej” wizji współpracy, poprzez zachęcanie do prywatnych inwestycji w Afryce, a nie pożyczek, bez powodzenia w walce z Francuską Agencją Rozwoju oraz na promocji Frankofonii. Jego propozycja, aby pomoc rozwojowa w Afryce była częściowo finansowana z loterii, spotkała się z mieszanym przyjęciem.
Jest krytykowany przez organizacje pozarządowe za niektóre jego wypowiedzi, w szczególności za wywiad z Liberation, podczas którego deklaruje, że „chcemy pomóc Afrykanom, ale to musi nas sprowadzić z powrotem”, oraz za to, że nie kontroluje angielskiego.
Z okazji 40 th rocznica przystąpienia do władzy Muammar Kadafi powiedział, że libijski przywódca „stał pełzanie” i powiedział, że „jeśli bojownicy mają być sprzedawane, pod warunkiem, że jest, że Francja sprzedać”. 8 lipca 2009Alain Joyandet podpisuje „porozumienie o współpracy na rzecz rozwoju pokojowego wykorzystania energii jądrowej” z libijskim ministrem spraw europejskich.
W marzec 2010, jego uwagi na temat „amerykańskiej okupacji Haiti” i jego prośba o przeprowadzenie przez ONZ śledztwa w sprawie amerykańskiej pomocy humanitarnej w tym kraju wywołują krótki kryzys dyplomatyczny między Francją a Stanami Zjednoczonymi.
Rezygnacja rządu Prywatny samolotWynajęcie przez niego prywatnego odrzutowca za 116 500 euro na Martynikę , gdzie miał wziąć udział w międzynarodowej konferencji poświęconej odbudowie po trzęsieniu ziemi na Haiti , wywołało kontrowersje , które skłoniły premiera François Fillona do przypomnienia zasad dotyczących warunków podróżowania członków . rządu.
Pozwolenie na budowęKilka miesięcy później Le Canard Enchaîné podejrzewał go o skorzystanie z nielegalnego pozwolenia na budowę na rozbudowę swojego gospodarstwa w Grimaud , z którego wkrótce zrezygnował, twierdząc, że jest niewinny. WLuty 2014w tej teczce w ratuszu Grimaud odbywa się przeszukanie .
Wstrząśnięty tymi dwoma przypadkami i w ogólniejszym klimacie przesłuchiwania kilku członków rządu, ogłosił rezygnację z rządu w dniu 4 lipca 2010. Rzecznik rządu Luc Chatel stwierdził następnie, że to prezydent Nicolas Sarkozy i premier François Fillon zwrócili się o rezygnację, w tym samym czasie, co sekretarz stanu Wielkiego Paryża Christian Blanc , również w centrum kontrowersji. 5 sierpnia 2010, automatycznie odzyskuje mandat posła miesiąc po odejściu z rządu.
Wybory regionalneJako jedyny kandydat do prawyborów został wyznaczony przez działaczy UMP na prowadzenie listy partyjnej w wyborach regionalnych w 2010 r. w Franche-Comté , zdobywając 2365 głosów. Na czele pierwszej tury, cytowany jako przykład przez Nicolasa Sarkozy'ego za wytrwałość i obronę rekordu rządu podczas kampanii , skłonił się przed socjalistką Marie-Guite Dufay , w trójkącie z Frontem Narodowym, na listę, którą kierował, zbierając 38,35% głosów przeciwko 47,43% jego lewicowemu przeciwnikowi, bez powołania jego kariery ministerialnej pytanie. Podczas tej kampanii kierował repatriacją dwóch młodych Franc-Comtoises skazanych za handel narkotykami na Dominikanie .
13 grudnia 2014przedstawił swoją kandydaturę w wyborach regionalnych w 2015 r. w nowym regionie Bourgogne-Franche-Comté i został mianowany „liderem” przez UMP wluty 2015, podczas gdy prasa doniosła o porozumieniu z UDI w sprawie przekazania szefa listy François Sauvadetowi . Po ogłoszeniu w prasie swojego zespołu wyborczego Jean-Marie Sermier i Jacques Pélissard kolejno zaprzeczają, że byli częścią jego zwolenników. Ostatecznie na czele listy w tych wyborach staje François Sauvadet .
8 stycznia 2016zostaje doradcą politycznym republikanów.
Wspiera Nicolasa Sarkozy'ego w prawyborach republikańskich w 2016 roku . W ramach swojej kampanii został mianowany doradcą politycznym kilku osobistości.
Sponsorował Laurenta Wauquieza na Kongresie Republikanów w 2017 roku , w którym wybrano przewodniczącego partii.
W dniu 27 czerwca 2021 roku został ponownie wybrany na radnego do Bourgogne-Franche-Comté . Obejmuje urząd w piątek 2 lipca 2021 r. i zasiada w komisji stałej.
Oto lista politycznych mandatów Alaina Joyandeta:
Alain Joyandet jest także prezesem Amicale gaulliste de Haute-Saône, utworzonej z jego inicjatywy 9 listopada 2015 r..