Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Powietrzne | |||||
Fasada kościoła opackiego. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Dwa Sevres | ||||
Dzielnica | Partenaj | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Airvaudais-Val du Thouet ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Olivier Fouillet 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 79600 | ||||
Wspólny kod | 79005 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Airvaudais | ||||
Ludność miejska |
3291 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 52 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°49′38″ północ, 0°08′11″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 67 m Maks. 140 m² |
||||
Obszar | 63,88 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Airvault ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Val de Thouet ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | airvault.fr | ||||
Airvault jest to wspólny centralnym West Francji w departamencie z Deux-Sevres , w regionie New Aquitaine .
ten 1 st styczeń 2019gmina łączy się z Tessonnière pod rządami nowej gminy .
Miasteczko Airvault, położone na północny wschód od departamentu Deux-Sèvres w Haut-Poitou, położone jest w zagłębieniu doliny między krajami granitu i wapienia. W swojej północno-zachodniej części biegnie wzdłuż prawego brzegu Thouet , rzeki graniczącej z równinami i Gâtine . Jest to skrzyżowanie dróg z ośrodków miejskich, takich jak Mirebeau , Bressuire , Thouars , Parthenay i Poitiers . Airvault znajduje się w centrum sieci ścieżek prowadzących również do Moncontour , Argenton-Château , Saint-Varent , Saint-Loup-Lamaire i Saint-Jouin-de-Marnes . W pobliżu Airvault minęła stara rzymska droga, która prowadziła z Limonum ( Poitiers ) do Juliomagus ( Angers ).
Airvault znajduje się około sześćdziesięciu kilometrów od Poitiers, ale przede wszystkim około dwudziestu kilometrów od Thouars , których kolejni wicehrabiowie kontrolowali miasto.
Zgodnie z dekretem prefektury z dnia 8 grudnia 1972 wejdzie w życie w 1 st styczeń 1973, Borcq-sur-Airvault na wschodzie i Soulièvres na zachodzie są gminami powiązanymi z Airvault.
Rozciągnięty ze wschodu na zachód, Airvault jest otoczony przez 13 innych gmin.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Glenay_sapc” w miejscowości Glénay zlecenie w 1959 roku wynosi 9 kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,3 ° C , a ilość opadów jest 651,6 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Poitiers-Biard”, w miejscowości Biard w departamencie Vienne , oddanej do użytku w 1921 r. i na 44 km , średnia roczna temperatura zmienia się od 11,5 °C do okresu 1971-2000 na poziomie 11,7 ° C dla 1981-2010, następnie 12,2 ° C dla 1991-2020.
Airvault jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Airvault, wewnątrzresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 2 gminy i 3965 mieszkańców, których jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.
ten 6 listopada 1939Po wkroczeniu na Polskę francuski sztab generalny postanawia wdrożyć w lasach Veluché bazę i depozyt wojenny dla dywizji polskich ochotników ( 2 e polska dywizja ) 16 000 kombatantów (obozy szkoleniowe znajdowały się w Gourgé i Thénezay ). Za zgodą4 stycznia 1940 r, polska armia mogłaby zostać odtworzona we Francji. Rząd polski na emigracji został oparty w Angers. Armia ta, jako obca armia sojuszniczego państwa, została oddana pod zwierzchnictwo głównodowodzącego armii francuskiej. Dowództwo dywizji znajdowało się w pobliskim mieście Parthenay . Obóz ten został następnie zajęty przez wojska niemieckie, które internowały tam więźniów północnoafrykańskich.
Na 1 st styczeń 1973, Airvault połączył się z gminami Borcq-sur-Airvault, Boussais i Soulièvres. ten1 st styczeń 1985, Boussais odłączył się od Airvault.
Borcq-sur-Airvault i Soulièvres zachowują status gmin stowarzyszonych i jako takie wybierają zastępcę burmistrza, który musi zasiadać w radzie gminy Airvault.
ten 1 st styczeń 2019, gmina rozszerza swój obwód do Tessonnière pod rządami nowej gminy (dekret prefektury z26 października 2018).
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1830 | 1842 | Pochwa Armanda | Właściciel radny generalny w kantonie Airvault (1833 → 1845) |
|
1842 | 1850 | Leon-Jean Fribault | ||
1850 | 1855 | Théodore Emmanuel Morin | ||
1855 | 1871 | Leon-Jean Fribault | Ogólne Radca w kantonie Airvault (1861 → 1874) |
|
1871 | 1874 | Emile Brochain | ||
1875 | 1878 | Emmanuel Bonnet | ||
1878 | 1900 | Emile rouyer | ||
1900 | 1911 | Izydor Jaurand | Dobrze | Ogólne Radca w kantonie Airvault (1910 → 1922) |
1912 | 1938 | Stały balkiet | ||
1938 | Październik 1947 | Maxime Diboir | ||
Październik 1947 | Marzec 1971 | Augustin Bordage |
DVD, potem UNR, potem UDR |
Przedsiębiorca z nawozów i produktów glebowe Członek od 3 th powiat Deux-Sevres (1958 → 1962) radnego w kantonie Airvault (1951 → 1976) |
Marzec 1971 | Marzec 1983 | Maurice Barret | PS | Ogólne radny z kantonu Airvault (1976 → 1982) |
Marzec 1983 | styczeń 1985 | Alphonse Denieault | Emerytowany z sektora bankowego | |
1 st styczeń 1985 | 1 st lutego 1985 | Delegacja specjalna | ||
Luty 1985 | Marzec 1989 | Alphonse Denieault | Emerytowany z sektora bankowego | |
Marzec 1989 | marzec 2014 | Jacky Prinçay | płyta DVD | |
marzec 2014 | 31 grudnia 2018 r. | Olivier Fouillet | Środkowo-prawo | Księgowy County radny z Township Val de Thouet (2015 →) 8 th Wiceprezesa Rady departamentu Deux-Sevres (2015 →) prezydenta CC Airvaudais Val-Thouet (2014 →) |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
10 stycznia 2019 | W trakcie | Olivier Fouillet | płyta DVD | Księgowy County radny z Township Val de Thouet (2015 →) 8 th Wiceprezesa Rady departamentu Deux-Sevres (2015 →) prezydenta CC Airvaudais Val-Thouet (2014 →) Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 w |
Powiązane gminy Borcq-sur-Airvault i Soulièvres stają się gminami delegowanymi i zostają dodane do gmin Airvault i Tessonnière .
Na liście 2020 Krajowa Rada Miast i Wsi w Bloom przyznała miastu trzy kwiaty.
Przed 1973 gminy Borcq-sur-Airvault i Soulièvres były niezależne. Od1 st styczeń 1973gminy Borcq-sur-Airvault, Boussais i Soulièvres łączą się z Airvault, ale Boussais odzyskuje niezależność1 st styczeń 1985.
Demografia Soulièvres1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
601 | 578 | 581 | 548 | 563 | 635 | 620 | 651 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
651 | 662 | 669 | 675 | 711 | 692 | 776 | 686 |
1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
719 | 714 | 714 | 747 | 728 | 675 | 681 | 710 |
1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|
679 | 684 | 649 | 637 | 596 | - | - | - |
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
286 | 262 | 285 | 330 | 363 | 354 | 373 | 381 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
388 | 419 | 420 | 415 | 423 | 416 | 434 | 445 |
1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
431 | 412 | 401 | 397 | 366 | 335 | 336 | 317 |
1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|
335 | 329 | 341 | 346 | 343 | - | - | - |
Ewolucja liczby mieszkańców znana jest ze spisów powszechnych przeprowadzanych w gminie od jej powstania.
W 2018 r. miasto miało 3291 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,97% w porównaniu do 2013 r. ( Deux-Sèvres : + 0,85% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1800 | 2068 | 1868 | 1829 | 1925 | 1923 | 1957 | 1957 | 1942 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1884 | 1846 | 1768 | 1,732 | 1,761 | 2 267 | 2014 | 1,882 | 1768 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1680 | 1783 | 1806 | 1597 | 1,633 | 1687 | 1,770 | 1858 | 1903 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2044 | 2 164 | 3 855 | 3 797 | 3 234 | 3097 | 3 146 | 3064 | 3289 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 291 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Miasto jest siedzibą Cimenterie du Fief d'Argent de Ciments Français , filii niemieckiej grupy HeidelbergCement .
Zamek powstał w XI -tego wieku, zmodyfikowanej, ponieważ sklasyfikowane jako zabytki.
Wieża bramna zamku.
Wieża północno-wschodnia widziana od wewnątrz.
Budynki zamkowe
( XVII th i XVIII th stulecia).
Znajdująca się kilka metrów na zachód od kościoła Saint-Pierre, pod obecnym placem, stara publiczna fontanna jest dostępna po starych schodach. Został zbudowany w pierwszej połowie XII -go wieku i wykorzystuje na wodach północnego płaskowyżu Airvault prowadzony przez St. Peter Brook. Odpowiada to w przybliżeniu do poziomu gruntu z XII th century znaleźć w aktualnym miejscu przed wielu kolejnych zmian w XIV TH i XV -go wieku. Rozciąga się na około 25 metrów długości, ale z czasem przeszedł pewne zmiany. Wciąż widać jej studnię i dwa doły. Jego częścią romańskiego jest widoczny na północy, z dwoma ostrymi sklepień łukowych i trzema półkolistymi arkadami, z łukami, rozszerzone ponad 12,8 metrów, a jego część XIX th południowo wieku, pokryte baryłkę.
Romańska część fontanny zbudowana jest z aparatu ułożonego z gruzu ułożonego w regularne warstwy gliny. W tej części znajdujemy studnię i dół. Na zachodniej ścianie wzdłuż wykopu widoczne są krzyże. Być może na początku średniowiecza był używany jako chrzcielnica ? Można przypuszczać, że istniał chodnik biegnący od sklepienia Gallénies do fontanny, co świadczy o związku między obiema konstrukcjami. Wreszcie główną funkcją fontanny było oczywiście czerpanie wody dla ludności średniowiecznej i późniejszej.
W zależności od podwyższenia poziomu gruntu, kilka kolejnych klatek schodowych zapewniało dostęp do fontanny i do kanału Saint-Pierre, ale wszystkie są mniej lub bardziej nowe, najstarsze ślady pochodzą z 1802 roku. Thierry Cornec i Jean-Noël Hemmert, a jeśli weźmiemy pod uwagę średniowieczny poziom przyziemia, wiemy, że fontanna była częściowo otwarta na niebo w średniowieczu, pomiędzy romańskim sklepieniem a schodami.
Dawny kościół opactwa Saint-Pierre d'AirvaultSaint-Pierre d'Airvault to dawny kościół opactwa. Budynek, jaki znamy, nie jest w stanie pierwotnym. Rzeczywiście, przed bycia opactwo od kanonów Augustyna , oryginalny budynek kolegium był założony przez wicehrabina Aldéarde Aulnay (lub Hildéardix Hildegard), wdowa wicehrabia Herbert I st (lub Arbert I st ) z Thouars . Prawie żaden ślad Pozostałości tej starej kolegiaty, oprócz tzw Gallénies kaplicy, zestawiona z soboty bieżącego opactwa. Według badań archeologicznych wiemy, że pochodzenie tego dat kaplicy z powrotem do X th wieku, ale nie tekstowy źródło pozwoliło wiedzieć więcej o tych prymitywnych budynków ...
Po śmierci Aldéarde, świeccy kanonicy kolegiaty postarają się o to, aby kapituła była uszanowana , ale na dłuższą metę „odpuszczą”, do gustu wicehrabiów Thouars . W związku z tym zwrócą się do Pierre'a II, biskupa Poitiers , o ustanowienie reguły w Airvault. Kanonicy jednogłośnie wybiorą regułę św. Augustyna z Hippony . Dlatego od aktu z 1095 r. kościół Airvault stanie się kościołem opackim prowadzonym przez kanoników regularnych augustianów. Pierwszym opatem będzie Pierre de Saine Fontaine ( Petri a fontes salubri ), od 1096 do 1110, data jego śmierci. Jego następcą zostanie Gislebert, główny fundator znanego nam opactwa (fasada, klasztor opactwa, narthex ...).
Z architektonicznego punktu widzenia opactwo Airvault zostało zbudowane w kilku etapach, jak w większości budynków sakralnych:
Z dekoracyjnego punktu widzenia opactwo Airvault zostało całkowicie pomalowane, podobnie jak duża liczba budynków sakralnych w średniowieczu. Do dziś zachowały się ślady polichromii w rzeźbionych medalionach sklepień Andegawenów oraz pozostałości starego malowanego tynku.
Ta Ostatnia Wieczerza jest reprezentowana w tradycji zachodniej, Apostołowie ustawieni wzdłuż prostokątnego stołu z Chrystusem pośrodku, Judasz Iskariota umieszczony przed Chrystusem . Chodzi o to, aby nalegać na zdradę Judasza, podczas gdy tradycja wschodnia bardziej ogólnie kładzie nacisk na sakrament Eucharystii . Możemy jeszcze zobaczyć szefowie apostołów i Chrystusa wyrównane, nawet jeśli powłoka białego XVIII TH i XIX XX wieków pokrywa część farby ...
Ikonografia jest także bardzo naznaczone rzeźby w Airvault. Znajduje się tam ponad sto rzeźb (kapitały, medaliony, gzymsy, podstawy kolumn rzymskich itp.). Wśród stolic znajdziemy sceny historyczne, takie jak ślub w Kanie, Daniel w jaskini lwa, dzieła miesięcy itp. Są to przede wszystkim dwa ciekawe elementy rzeźbiarskie:
Mieszkańcy, polegając na potędze i uznaniu Maubruny de Liniers, pana Airvault i szambelana króla Karola VII , poprosili o „ufortyfikowanie i zamknięcie miasta podyktowanego murami, rowami i innymi fortyfikacjami”. Więc9 grudnia 1438, seneszal Poitou Jean de la Roche wydał zarządzenie zezwalające na fortyfikację miasta. W rzeczywistości akt ten był jedynie zastosowaniem listów królewskich uzyskanych w Blois le4 kwietnia 1438przez Maubruny de Liniers. Po sporze (zniszczenie fortyfikacji) i procesie z wicehrabiną Thouars (Marie de Rieux), Airvaudais zdołali odbudować otaczające miasto mury od23 września 1445. Proces zakończony w 1452 roku potwierdzi słuszność tych konstrukcji.
Obwód musiał zbliżyć się do około 1150 metrów, a mury na ogół osiągały około dziesięciu metrów wysokości, podobnie jak mury zamku zwrócone na równinę na północ. Wieże i mury zbudowano jako małe urządzenie. Zaproponowano zatem kilka hipotez dotyczących ścieżki, w szczególności hipotezę Jean-Claude'a Colina. Wydaje się, że miejscami pomylił się o kilka metrów, bo nie uwzględnia przestrzeni zajmowanej przez starą fosę. Trasa, zamiast podążać bezpośrednio skrajem ulic, faktycznie znajdowałaby się za pierwszymi blokami zbudowanymi później. Stary kataster potwierdza tę hipotezę, ponieważ za niektórymi domami widoczne są wieże.
Do miasta prowadziło sześć bram rozmieszczonych wzdłuż murów obronnych, z których niektóre pozostawiły nadal widoczne ślady. Na północnym zachodzie, przy rue Saint-Jérôme, pozostała część początku arkady jest nadal widoczna i odpowiada starej Porte Saint-Jérôme, zwanej również Porte de Ville (pomiędzy działkami F1 i F1186 ze starej mapy katastralnej). Porte à Caillon znajdował się na zachód od miasta, prawie na skrzyżowaniu rue des Jardins i rue des Halles (mniej więcej między działkami 860 i 992 ze starej mapy katastralnej). Pomiędzy tymi dwiema bramami znajdowała się Porte de Bretagne, na rogu ulicy o tej samej nazwie i rue des Jardins. Ta ostatnia prawdopodobnie odpowiada ostrołukowemu łukowi znajdującemu się na dziedzińcu domu przy rue de Bretagne 23. Rzeczywiście, kilka metrów od tego łuku znajduje się wieża na planie prostoliniowym, który odpowiada temu z muru miejskiego, dlatego położenie drzwi w pobliżu nie byłoby szokujące. Na południe są również dwoje drzwi: Porte à Moreau, umieszczone przy rue de la Ferronnerie i Porte de la Grange, czyli Bourgneuf, umieszczone w kierunku rogu utworzonego przez rue de la Poste i rue Michel. Wreszcie na wschodzie znajdowała się Porte à Baillif, ale może nie odpowiadać średniowiecznej bramie. Rzeczywiście, jest bardzo prawdopodobne, że średniowieczne drzwi znajdowały się na miejscu „więzienia” (za czasów starej żandarmerii), w pobliżu kadzi opactwa…
KapliceSaint-Jérôme kaplica położony na północny zachód od miasta, w dzielnicy Saint-Jérôme, w pobliżu obudowy, kaplica było to, że były regularnie klasztoru, który został założony przez Gislebert, drugi opat Airvault na początku XII TH stulecie. Znajdujemy wzmiankę w 1501 r. o przeorze Saint-Jérôme, co oznacza, że budowla przetrwała co najmniej do początku czasów nowożytnych. Jest kilka starych śladów jego architektury, ale większość została zniszczona, a następnie przejęta przez nowych właścicieli. Jego wnętrze miało około 16 m długości i 6 m szerokości. Oryginalna architektura nie pozostawiła wielu śladów poza ostrołukowym łukiem na poziomie obecnej attyki i sklepieniem osłaniającym chór, na planie kwadratu o boku około 6 m. Wreszcie filary podtrzymujące żebra sklepienia są nadal widoczne w jednej ze stajni na parterze.
Niedaleko kaplicy znajdował się cmentarz Saint-Jérôme, wspomniany po raz pierwszy w 1508 roku. Służył do pochówków do 30 listopada 1876 r. Nikt nie wie, kiedy dokładnie to było ustalone, a zatem jeśli istniał przed XVI -tego wieku. Można sądzić, że służył on mieszkańcom faubourg Saint-Jérôme lub później do wyprowadzania zmarłych z miasta z różnych powodów, takich jak choroby, takie jak dżuma czy trąd.
Kaplica Giraud lub Trois-Maries Ta kaplica znajduje się na południe od miasta, na obecnym Place des Promenades. Jest wymieniany pod trzema różnymi nazwami w kolejnych pouilles diecezji Poitiers: Notre-Dame de la Chapelle Giraut w 1626, Notre-Dame du Cimetière w 1648 i wreszcie kaplica Trois-Maries w 1648. Nazwa Giraud, lub Girault niewątpliwie zależał od fundatora kaplicy. Był również poświęcony Trois-Maries.
Architektonicznie kaplica nie uległa dużym przekształceniom i zachowała swoje pierwotne wymiary. Na zewnątrz nadal widoczne są przypory, zaokrąglona dzwonnica od wschodu i fasada z wysokim szczytem w kształcie trójkąta i bardzo stonowaną rzeźbioną dekoracją nad drzwiami od zachodu. Ślady po północnej stronie wschodniego przęsła budynku odsłaniają dawny otwór, który miał otwierać się na cmentarz. Wewnątrz do centralnej apsydy prowadzi sklepienie kolebkowe podzielone na dwa przęsła i zachowały się sklepienia z sześcioma pryzmatycznymi żebrami. Od wschodu apsyda o skromnych rozmiarach, otwierająca się na nawę ostrołukowym łukiem. Doświetlenie budynku doświetlają cztery przęsła: półkoliste w absydzie środkowej od strony południowej oraz trzy przęsła z trójpłatową dekoracją w nawie głównej. Pozostałości malarstwa ściennego, dość przerobione, możemy zobaczyć także wewnątrz absydy, ale także nieco rzeźbioną niszę w nawie głównej. Kaplica jest datowany na pierwszą połowę XV -go wieku oraz oświadczenie potwierdzające ten celownik.
Kaplicy duszpasterstwa Ta stara kaplica Matki Boskiej sięga XII th wieku i znajduje się na drodze do Saint-Loup , na południe od miasta. Jest on wymieniony pod nazwą cappella domus helemosinarie w ordynariusz opactwa Airvault od połowy XV -go wieku, ale także w censifs zapisów 1456, 1502, 1581 i 1628 roku Fasada przeszła wiele zmian i ustąpił czworokątny portal z łukami na niewielkich kolumnach oraz średnim urządzeniem kamiennym na całej wysokości. Jego struktura nie zmieniła się zbytnio i jest taka sama jak kaplica Saint-Jérôme. Mierzy zatem około 16 m długości i 6 m szerokości w dziele, a chór został zwieńczony sklepieniem tworzącym z boku plan kwadratu o długości 6 m. W otworze strzelniczym jednego z wnęk przy łóżku wciąż widoczne były resztki malowideł.
Naprzeciw kaplicy duszpasterskiej, na przedmieściu o tej samej nazwie, znajduje się kruchta dawnego szpitala-hospicjum duszpasterskiego. Niektóre pozostałości murów są nadal widoczne na lewo od wejścia, ale żaden budynek się nie oparł. W pobliżu szpitala znajdował się dom kapelana i jego park. Nieliczne źródła wymieniają duszpasterstwo, najstarsze znane, pochodzące z 1466 roku.
Z tymi budynkami związany był stary cmentarz kapelański, bardzo duży. Zajmował prawie całe obecne Place des Promenade aż do kapelana. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku Zwyczajne opactwa Airvault XV th century, w których warunki w cimiterio helemosinarie są ustawione. Na XVI, XX wieku cmentarza podzielona na dwie części: pierwsza była dość ograniczona i stanowiły „mały cmentarza” lub „kapelania cmentarza”, podczas gdy druga część była większa i nazwano „nocnej Trzech -Maries«lub» duży cmentarz kapelański”, którego szczegóły można znaleźć w cenzurze z 1581 r. Ten ostatni znajdował się obok kaplicy Trois-Maries i był użytkowany co najmniej do rewolucji. Możemy założyć, że „cmentarz kapelański” był przeznaczony głównie dla zmarłych pochodzących ze szpitala hospicyjnego, podczas gdy „cmentarz Trois-Maries” z pewnością służył do wyprowadzania zmarłych z miasta, podobnie jak cmentarz na przedmieściu Saint-Jérôme .
Dom BarrouxPołożony na towarzyszącym Common do Soulièvres, domu Barroux, w XVI TH i XVII -tego stulecia, z jego gołębnik i kaplicy, wyryto zabytków od 1984 roku.
Średniowieczne mostyPomiędzy Airvault a Soulièvres dwa stare mosty pozwalają przeprawić się przez Thouet :