Prawo rzymsko-niemieckie
Krótkie imię | Ordinatio Imperii |
---|---|
Typ dokumentu | Rozdział |
Prawodawca | Ludwika Pobożnego |
Rok | Lipiec 817 |
Język | łacina |
Ordinatio Imperii - w Rozporządzeniu Imperium , po łacinie - jest Rozdział uchwalona w Aachen , wLipiec 817przez cesarza Ludwika Pobożnego , syna i następcę Karola Wielkiego , w celu ustalenia sukcesji Imperium Karolingów .
Jego tekst dotarł do nas w jednym rękopisie , oznaczonym jako ms. Paryż lat. 2718 fol. 76 R -77 V , który jest kopią włożona w kodeksie , Parisiensis latynus 2718 , pochodzący ze starej kolegiaty Saint-Martin w Tours i przechowywane w Paryżu , przez Bibliotekę Narodową Francji .
Plik 25 grudnia 800w Rzymie król Franków i Longobardów Karol Wielki zostaje koronowany na cesarza przez papieża Leona III , podnosząc w ten sposób utraconą godność w Europie Zachodniej od czasu abdykacji ,4 września 476, autorstwa Romulusa Augustule , ostatniego rzymskiego cesarza Zachodu .
W 806 roku Karol Wielki zorganizował swoją sukcesję. Zgromadził wielkich na zgromadzeniu w Thionville i postanowił podzielić swoje terytoria na trzy królestwa przypisane jego trzem prawowitym synom: Karolowi Młodszemu , Pepinowi z Włoch i Ludwikowi Pobożnemu. Żadnemu z nich nie przypisuje się tytułu cesarskiego. Ale Pépin zmarł w 810, a Charles w 811 .
W 813 roku Karol Wielki zjednoczył wielkich zgromadzonych w Aix-la-Chapelle i kazał im ogłosić współcesarzem Ludwika Pobożnego.
Karol Wielki zmarł 28 stycznia 814w Akwizgranie. Jego następcą został Ludwik Pobożny, aw 816 r. Został koronowany na cesarza w Reims przez papieża Stefana IV .
Ludwik Pobożny miał wtedy trzech prawowitych synów: Lothaire'a , starszego; Pepin , najmłodszy; i Louis , najmłodszy.
Następnie dochodzi do konfrontacji dwóch koncepcji dynastycznych. Z jednej strony germański zwyczaj, popierany przez arystokrację, polega na tym, że po jego śmierci terytorium, na którym panuje władca, zostaje podzielone między wszystkich jego prawowitych synów; tak postanowiono dla wszystkich władców Merowingów i Karolingów, aż do Ludwika Pobożnego. Z drugiej strony, nowa koncepcja niepodzielności tytułu cesarskiego na równi z papieżem, to znaczy, że cesarzem może być tylko jedna osoba. Ten projekt jest wspierany przez duchownych.
Cesarz znajduje wtedy kompromis między tymi dwiema koncepcjami.
Lothair, najstarszy syn, zostaje nazwany głównym następcą i natychmiast zostaje koronowany przez swojego ojca na cesarza zastępczego. Terytoria będące pod jego władzą nie zostały opisane, ponieważ dziedziczy on imperium , najwyższą władzę nad całym imperium.
Jego dwaj bracia będą sprawować jedynie ograniczoną władzę. Ich władzę definiuje się jako potestas , to znaczy jako władzę wykonawczą, która pozostaje podporządkowana auctoritas, od których zależy. Z drugiej strony ich władza będzie sprawowana tylko na wydzielonych terytoriach, odpowiadających dawnym księstwom peryferyjnym: Pépin młodszym, na księstwie Akwitanii , Vasconie i marszu Tuluzy, a także na czterech hrabstwach.: Carcassonne w Septimanie oraz Autun, Avallon i Nevers w Burgondie ; i najmłodszy Louis w Bawarii . Wreszcie, nie będą rozporządzać swoimi królestwami przed śmiercią ich ojca.
Ta konstytucja, jeśli zadowoli biskupów, szokuje większość wielkich świeckich w imperium i okazuje się zbyt nowatorska w porównaniu z frankońskimi zwyczajami. Ponadto upadł w 823 r., Kiedy urodził się czwarty syn Ludwika, przyszły Karol Łysy . Ta konstytucja jest w dużej mierze odpowiedzialna za wojny domowe, które będą miały miejsce w imperium.