Corriere della Sera | |
Kraj | Włochy |
---|---|
Język | Włoski |
Okresowość | Codziennie |
Uprzejmy | Generalista |
Dyfuzja | 480 000 ex. (2013) |
Data założenia | 1876 |
Miasto wydawnicze | Mediolan |
ISSN | 1120-4982 |
ISSN (wersja elektroniczna) | 1120-4982 |
Stronie internetowej | www.corriere.it |
Corriere della Surowice ( / k o r r j ɛ ː R E d e l l s e ː r / "Wieczorem kurier" w języku japońskim ) jest codziennie włoski opublikowane w Mediolanu . Jest to najszerzej nadawany w kraju. Należy do grupy RCS (Rizzoli-Corriere della Sera), podobnie jak Gazzetta dello Sport . Jego linia redakcyjna jest ogólnie sklasyfikowana jako centroprawica.
Założona w 1876 roku przez dziennikarza Eugenio Torelli Violliera , nazywa się tak, ponieważ pierwotnie była wystawiana na sprzedaż od 21:00.
W 1876 roku , pod kierownictwem byłego Garibaldian Torelli Viollier, z kapitałem 30 000 lirów , rozpoczęła swoją działalność Corriere della Sera . Pierwszy numer ukazuje się wieczorem w niedzielę, 5 marca , z początkowym nakładem około 3000 egzemplarzy, składającym się z czterech stron i kosztującym zaledwie pięć centów w Mediolanie. W ciągu kilku lat gazecie udało się zaistnieć w świadomości włoskich czytelników.
W 1904 roku Corriere przekroczył sprzedaż swojego konkurenta Secolo ( Siècle ), Carlo Romussiego , który wyróżnił się w reklamie i przeniósł się do swojej nowej siedziby przy 28 rue Solférino, w budynku zaprojektowanym przez Lucę Beltramiego .
Pod kierunkiem Luigi Albertini , od 1900 do 1925 roku The Corriere cieszył się wielkim prestiżem. Dla mediolańskiego dziennika zaczęło pisać wiele znanych ówczesnych nazwisk, takich jak Luigi Einaudi czy Luigi Pirandello . W okresie powojennym współpracowali między innymi Eugenio Montale , Ennio Flaiano i Pier Paolo Pasolini .
W 1925 r. , Wraz z rezygnacją Albertiniego narzuconą przez faszystowski rząd, dokonała się fascynacja mediolańskiego dziennika, który spełniał te wymagania aż do wyzwolenia .
Miesiąc po zawieszeniu przez Komitet Wyzwolenia Narodowego, które miało miejsce w kwietniu 1945 r. , Wraca z nazwiskiem Corriere d'Informazione ( Courrier d'Informazione ). W następnym roku nazwano go Il Nuovo Corriere della Sera ( Kurier Nowego Wieczoru ). W referendum instytucjonalnym opowiada się za republiką .
W 1961 roku nowy reżyser Alfio Russo dokonał ogromnej transformacji życia codziennego, ustępując głównie sportowi i rozrywce oraz otwierając po raz pierwszy sekcję dla czytelników. W 1965 r. Dziennik opublikował międzynarodową sensację : wywiad z nowym papieżem Pawłem VI . Orientacja gazety pozostaje umiarkowana i społecznie krytyczna wobec centroprawicowego rządu .
Plik 11 lutego 1968, Giovanni Spadolini zastępuje Alfio Russo w zarządzaniu. Dziennik jest ostro krytykowany przez ruch studencki w Mediolanie , który zarzuca mu organizowanie zniesławiającej kampanii przeciwko studentom. 8 czerwca podczas demonstracji grupa protestujących otoczyła oblężenie i zablokowała dystrybucję gazety, inicjując ostre starcia z policją („bitwa o via Solferino”).
Zarządzanie Spadolini zakończyło się gwałtownie w 1972 roku , kiedy zdecydowano powierzyć czasopismo Pier Ottone , który objął urząd 15 marca . Redakcja rozpadła się na rozkaz Ottone'a, który próbował odnowić gazetę, broniąc liberalnej linii przed postępową orientacją. Liderem „malkontentów”, którzy przyłączają się do oskarżenia Ottone o utworzenie „ sowietu ” w redakcji, jest Indro Montanelli . Nie zgadzając się z Ottone, zdecydował się w październiku 1973 roku opuścić gazetę, zabierając ze sobą innych wybitnych włoskich dziennikarzy, aby założyli nowy dziennik, Il Giornale Nuovo ( Le Nouveau Journal ).
W 1974 roku Giulia Maria Crespi , właścicielka wydawnictwa, przekazała kontrolę nad gazetą grupie Rizzoli , która zmieniła nazwę na Rizzoli-Corriere della Sera (dziś zsyntetyzowana w RCS MediaGroup ).
W 2001 roku , dla uczczenia 125 th rocznicę, został stworzony z założeniem Corriere della Sera , w celu zarządzania i zaoferować społeczeństwu historyczne archiwa gazet i wspieranie inicjatyw na rzecz języka i kultury włoskiej w kraju ale szczególnie za granicą.
Podczas kampanii wyborczej 2006 w wyborach rządowych wybór dyrektora Paolo Mielli wywołał wiele debat z powodu jego zaangażowania na rzecz jednej z dwóch głównych partii w wyborach, Romano Prodiego przeciwko Silvio Berlusconiemu , ustępującemu przewodniczącemu. zarządu. Decyzja, zdaniem Mielli, po szczególnie negatywnym wyroku wydanym przez poprzedni rząd. Ale zdaniem reżysera nie przeszkadza mu to w zagwarantowaniu dziennikarzom niezależności intelektualnej.
5 listopada 2013 r. Rada dyrektorów RCS Media Group, która wydaje Corriere della Sera, postanawia wystawić siedzibę gazety na sprzedaż amerykańskiemu funduszowi spekulacyjnemu Blackstone za kwotę 120 mln euro. Celem tej sprzedaży jest wyrównanie zadłużenia grupy, zredukowanego do 550 mln euro, przy uwzględnieniu również rekapitalizacji w wysokości 250 mln euro; sprzedaż aktywów za 250 mln euro planowana jest również na 31 grudnia 2014 r . Grupa odnotowała również koniec dziesięciu czasopism (w tym Astra , Novella , Visto , Ok salute , Bravacasa, a nawet Yacht and Sail ), a także cel zmniejszenia liczby pracowników do 800, wobec 5000 obecnie. ”Hui. Ta redukcja personelu dotknie co najmniej Corriere della Sera , który pozostaje czołowym włoskim dziennikiem (480 000 egzemplarzy sprzedawanych dziennie i 100 000 subskrypcji w Internecie). Siedziba gazety była taka sama od 1876 roku, dlatego czasami nazywano ją „starszą panią z Via Solferino”.
Gazeta bronić pro- Unii Europejskiej linię polityczną . Le Monde opisuje ją jako „wielką gazetę burżuazji lombardzkiej.
Wśród głównych współpracowników Corriere wymienimy w szczególności Marię Antoniettę Torriani , Alessandrę Arachi , Dino Buzzati , Indro Montanelli , Raffaele La Capria , Magdi Allam i Sergio Romano .
Rok | Sprzedane egzemplarze |
---|---|
1996 | 646,902 |
1997 | 669,515 |
1998 | 635,222 |
1999 | 620,126 |
2000 | 614,398 |
2001 | 598,997 |
2002 | 581 751, |
2003 | 613 103, |
2004 | 616,504 |
2005 | 619,897 |
2006 | 624 938, |
2007 | 680 208, |
2008 | 567 910, |
2009 | 534,427 |
2010 | 489,989 |
2011 | 482,800 |
2012 | 403 879, |
2013 | 480 000 |