Brennus | ||
Popiersie Brennus z figurantem pancernika Brennus ( XIX th wieku ), Narodowego Muzeum Morskiego . | ||
Narodziny |
IV th century BC. AD W kierunku Agedincum, obecnyYonne (Sens) |
|
---|---|---|
Śmierć |
IV th century BC. AD PółnocneWłochy |
|
Pochodzenie | Senons | |
Konflikty | Najazdy galijskie we Włoszech | |
Wyczyny broni |
Oblężenie Clusium Bitwa o Allia Sack w Rzymie (-390) |
|
Brennus był liderem Sénons IV th wieku pne. AD . Najbardziej znany jest z pokonania Rzymian w bitwie o Allię , a następnie ataku na Rzym i zagarnięcia dużej części miasta, utrzymując je przez kilka miesięcy, około 387 pne. Worek z Rzymu przez Brennus był jedyny raz w 800 lat, że miasto zostało zajęte przez armię obcych, aż miasto spadł do Gotów w 410 .
Istnieje kilka hipotez dotyczących pochodzenia jego nazwy:
W Sénons są galijskie plemię pochodzące z części Francji znany obecnie jako Seine-et-Marne , Loiret oraz Yonne , który rozszerzył się zajmują północne Włochy . Około 400 pne. JC, oddział Senonów, przekroczył Alpy i wypędziwszy Umbrii , osiadł na wschodnim wybrzeżu Włoch, od Ariminum do Ankony , w Ager Gallicus , i założył miasto Sena Gallica ( Sinigaglia ), które stało się ich stolicą .
W 391 najechali Etrurię i oblegali Clusium . Clusianie apelowali do Rzymu. Kwintus Fabius Ambustus i jego dwaj bracia zostali wysłani na negocjacje z Senonami. Rzekomo złamali swoją przysięgę neutralności, uczestnicząc w działaniach wojennych poza Clusium. Liwiusz i Plutarch twierdzą, że Senonowie pomaszerowali do Rzymu, by domagać się odszkodowań.
Możliwe, że cała historia wydarzeń w Clusium jest fikcyjna, Clusium nie miało powodu apelować do Rzymu o pomoc, a senoni nie potrzebowali żadnej prawdziwej prowokacji, by splądrować Rzym. Hipoteza jest taka, że historia ta istnieje po to, aby dostarczyć wyjaśnienia dla skądinąd nieumotywowanego ataku na Rzym i przedstawić Rzym jako przedmurze Włoch przeciwko Galom. Przewidywano również, że Brennos będzie współpracował z Dionizem z Syrakuz , który starał się kontrolować całą Sycylię . Rzym miał silne sojusze z Messaną , małym miasteczkiem na Sycylii, nad którym Dionizos chciał kontrolować. Gdy armia Rzymu została otoczona przez Brennos, jej wysiłki miały wspomóc kampanię Dionizjusza.
Niewiele wiadomo o pochodzeniu Brennusa. Wszystko wskazuje na to, że jego rodzina, należąca do galijskiego plemienia Sénons , pochodziła z Agedincum (obecne miasto Sens w Yonne ). Około 400 pne. AD, ta populacja migrowała na południe, dołączając do obecnego regionu Romagna i Marche we Włoszech .
W ciągu 6 lat udało mu się zjednoczyć wszystkie plemiona Senone , przejmując kontrolę nad całą Romagna i Marches (region, który później został nazwany ager gallicus , gdy władzę przejęli Rzymianie ). Do tego on oblega etruskie miasto z Clusium , który w celu samoobrony, prosi o pomoc Rzymie . Rzymski Senat postanawia więc wysłać trzy emisariuszy od ludzi Fabia z celem początkowo grać rolę mediatora pomiędzy oblężonej Etrusków i plemion galijskich. Niemniej jednak Rzym szybko zdał sobie sprawę z niebezpieczeństwa, jakie niosą ci groźni najeźdźcy i postanowił sprzymierzyć się z Etruskami.
Brennus podejmuje wyzwanie. Po zdobyciu i splądrowaniu Clusium postanawia wyruszyć na Rzym na czele swoich wojsk. Tradycja rzymska zachowała szczegółowy, ale bardzo podejrzany opis tej inwazji. Kiedy Senat rzymski zostaje poinformowany o tych wydarzeniach, wzywa do broni wszystkich obywateli rzymskich, aby utworzyć armię, która powstrzyma Galów. Do starcia dwóch wrogich armii doszło 18 lipca -390 r. na lewym brzegu Tybru , w miejscu, gdzie płynie skromny dopływ, potok zwany Allia (prawdopodobnie Fosso Maestro, niedaleko Marcigliany ), który nazwa bitwy ( Battle of the Allia ). Armia rzymska, źle przygotowana, została pokonana przez armię galijską, bardziej doświadczoną i żądną zemsty. Klęska była tak dotkliwa, że 18 lipca ( Dies Alliensis ) uważano odtąd za dzień nikczemny w kalendarzu rzymskim .
Zrozpaczeni i rozproszeni, ci, którzy przeżyli armię rzymską, woleli w większości schronić się w sąsiednich miastach Caere i Veii , pozostawiając obronę miasta nielicznym obywatelom rzymskim, którzy pozostali w Rzymie. Ci ostatni decydują się na schronienie w najłatwiejszej do obrony części miasta: Kapitolu . Kiedy Galowie wkroczyli do Rzymu, zastali w Kurii tylko rzymskich senatorów, którzy ich powitali . Po zmasakrowaniu ich, Galowie splądrowali miasto, a następnie nocą starali się zaskoczyć Kapitol. Pisma rzymskie mówią, że gęsi poświęcone Junonie zaalarmowałyby śpiących rzymskich obrońców cytadeli o przybyciu galijskich napastników, pozwalając im w ten sposób ich odeprzeć. Dziś powszechnie uważa się, że ta historia została wymyślona od podstaw przez Rzymian, chcących wymazać doznaną przez nich hańbę i przywrócić wizerunek armii rzymskiej . Niemniej jednak w miejscu, w którym miałoby się to odbyć, zbudowano świątynię o nazwie Iuno Moneta , miejsce, w którym później będą bite pierwsze monety rzymskie , nadając im w ten sposób nazwę moneta, która później da francuskie słowo „waluta”. Ponadto 3 sierpnia poświęcono temu wydarzeniu święto religijne, podczas którego gęsi prowadzono triumfalnie w procesji.
W szponach głodu oblężeni negocjowali swoją kapitulację dla okupu. Tradycja podaje, że jest to 1000 funtów złota. Podczas ważenia okupu, historycy donoszą również, że Galowie używają przy tej okazji takich ciężarów, ołowianych kamieni, które następnie zwiększają daninę Rzymian. Na protesty Rzymian Brennus odpowie wymownie, dodając swój miecz do obwinionych ciężarów, uzasadniając prawa zwycięzców zdaniem „ Vae Victis ” („Biada pokonanym”)
Historyk Polibiusz donosi inny wniosek z wersji tradycyjnej, wariant, zgodnie z którym, gdy Venets inwazji swój kraj, Galowie są zmuszeni do przerwania oblężenia Kapitolu.
Ostateczne zwycięstwo CamilleCamille , wyznaczona na dyktatorka, będzie interweniować, kwestionując legalność okupu. Ta pozycja powoduje walkę z Galami, którzy zostaną pokonani.
Niemniej jednak historyczność tego wydarzenia pozostaje wątpliwa:
Ta ostatnia wersja jest najbardziej prawdopodobna, ponieważ Rzym podczas podboju Etrurii oszczędzi Caeré i jego terytorium.
Brennus i jego ocalali wojownicy zdołali jednak wycofać się do północnych Włoch, gdzie zginął przywódca galijski.
Dla Nicholasa Horsfalla „wydarzenia z 390 – a raczej 387/6 – są w formie, w jakiej zostały przekazane, nierozerwalną mieszaniną etiologicznych relacji, rodzinnych przeprosin, dubletów i przeniesień z greckiej historii. ”. Tak więc nazwisko przywódcy Senonów Brennusa, który pojawia się tylko z Liwii (nie pojawia się w Polibiuszu ani Diodorze z Sycylii ), prawdopodobnie odzwierciedla imię przywódcy Celtów, który dokonał najazdu na Grecję w 280 r. 279. Wenceslas Kruta i Valerio Manfredi uważają, że Camille i Marcus Manlius Capitolinus zginęli podczas galijskiej inwazji i że ich obecność w historii nie ma innego celu niż ratowanie rzymskiego honoru. Wreszcie relacja o zdobyciu Rzymu jest inspirowana zdobyciem Aten przez Persów w 480 rpne. AD .