Jean-Baptiste de La Curne de Sainte-Palaye

Jean-Baptiste de La Curne de Sainte-Palaye La Curne de Sainte-Palaye i jego bliźniak. Funkcjonować

Fotel 6 Akademii Francuskiej
22 maja 1758 -1 st marca 1781
Louis de Boissy Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort

Biografia

Narodziny	6 czerwca 1697 Auxerre
Śmierć	1 st marzec +1.781(83) Paryż
Pseudonim	Pan z SP
Zajęcia	Leksykograf , językoznawca , historyk , kompilator, znawca muzyki klasycznej

Inne informacje

Członkiem	Académie des inscriptions et belles-lettres Académie française (1758-1781)

Jean-Baptiste de La Curne de Sainte-Palaye , urodzony dnia6 czerwca 1697w Auxerre i martwy1 st marzec +1.781w Paryżu jest historykiem , filologiem i leksykografem francuskim .

Biografia

Młodzież i szkolenie

Pochodzi ze starej rodziny: jego ojciec był dżentelmenem księcia Orleanu, wówczas odbiorcą spichlerza soli w Auxerre.

Ma brata bliźniaka, do którego jest bardzo przywiązany - do tego stopnia, że ​​odmawia zawarcia małżeństwa. Nigdy się nie rozstali: dzielili to samo mieszkanie, te same zwyczaje, te same kręgi, te same rozrywki.

W delikatnym zdrowiu La Curne de Sainte-Palaye rozpoczął studia klasyczne dopiero w wieku piętnastu lat, ale poświęcił się z takim zapałem i sukcesem badaniom naukowym, że w 1724 r. Został przyjęty. Członek Académie des inscriptions et Literatura piękna , po przepracowaniu na kronikarzy od średniowiecza i początków rycerskości .

Misja do Stanisława Leszczyńskiego (1725-1726)

W 1725 r. Został wysłany wraz z kawalerem de Vauchoux do Stanisława Leszczyńskiego , króla polskiego na uchodźstwie, który od 1719 r. Przebywa w Wissemburgu , po rozstrzygnięciu małżeństwa Ludwika XV z Marią Leszczyńską  ; odpowiada za korespondencję między dworem francuskim a księciem. Następnie towarzyszy Stanislasowi w jego nowej rezydencji w Chambord , po czym wraca do Paryża, aby kontynuować swoją pracę.

Zachowa jednak uprzywilejowane kontakty ze Stanisławem, doradzając mu w szczególności podczas zakładania Królewskiego Towarzystwa Nancy w 1752 roku.

Uczony

Najpierw napisał wspomnienie o dwóch fragmentach Liwiusza i Dionizego z Halikarnasu ( 1727 ). Następnie skierował swoje badania na pochodzenie narodowe. W tym celu, wrócił w 1749 roku we Włoszech (to był pierwszy wyjazd w 1739 roku ) dotyczy czterech tysięcy nowych kawałków lub mało znane, nauczył się języka i formularzy materiałów prowansalskie z ogromnej kolekcji 23 tomów in-folio. Nadal interesuje się różnymi depozytami literatury we Francji. Wreszcie gromadzi ponad 4000 rękopisów i kopii najcenniejszych dokumentów.

Lektura średniowiecznych kronikarzy i pisarzy skłoniła go do rozważenia wielkiego przedsięwzięcia: wyjaśnienia jednej z najbardziej niezwykłych instytucji średniowiecza - rycerstwa; skomponuj słownik francuskich antyków, a na koniec skompletuj pełny słownik odmian języka francuskiego.

Główne prace

Do swojej pierwszej książki o rycerskości, w której anegdota przeważa nad stypendium w dzisiejszym rozumieniu, dodaje osobno opublikowaną historię trubadurów. Jeśli chodzi o ostatnią część Wspomnień o dawnym rycerstwie , opublikowanych pod koniec (1781 r.), Zawiera ona interesujące historyczne Wspomnienia z łowiectwa , w których znajduje się wiele dokumentów z historii łowiectwa we Francji, a także `` szczegółowa analiza Książka Gace de La Bigne , Des Déduits de la chasse ( s.  389–419 ).

Słownik Starożytności francuskich jest jego najbardziej obszerna praca: 40 tomów folio. Zbiór ten znajduje się w Bibliotece Narodowej, a jego rozmiary nie pozwalają myśleć o jego opublikowaniu, tym bardziej, że jest to najstarsza część jego twórczości.

W 1756 roku opublikował projekt swojego historycznego słownika języka starofrancuskiego  ; ale to Georges-Jean Mouchet napisze to ogromne dzieło, z którego w Bibliotece Narodowej znajdują się dwa rękopisy , jeden w 31 tomach, drugi w 61 tomach. Ukaże się tylko pierwszy tom, krótko przed 1791 rokiem.

Nagrody

Jego Wspomnienia o dawnym rycerstwie otworzyły mu drzwi Akademii Francuskiej w 1758 roku  ; jest również członkiem akademii Dijon i Nancy oraz korespondentem Accademia della Crusca .

Publikacje, które ukazały się za jego życia, nie oddają sprawiedliwości takiemu pracownikowi. Pozwoliło to na splądrowanie go: „Sainte-Palaye, którego nauka była ogromna, pozostawił z mnóstwem śmieci bogactwa, które złupili jego następcy i wykorzystali, nie myśląc o przeniesieniu na niego honoru swoich odkryć” (Pelissier). Jego pionierska rola w końcu zaczyna być dostrzegana przez środowisko akademickie, poczynając od zagranicy.

Pracuje

• Słownik historyczny starego języka francuskiego , tom pierwszy.
• List różnych autorów w sprawie projektu miejsca przed kolumnadą Luwru do umieszczenia konnego pomnika Roya , Sl, 1749, 1 t. in-8 ° IV + 33 pp (przypisane La Curne przez Barbier)
• List do M. de B. [Bachaumont] o dobrym guście w sztuce i listach ( 1751 ), w-12
  • List do M. de B. [Bachaumont] w sprawie dobrego smaku…  ; przedrukowany przez Minkoff w Genewie w 1972 r., 12 + 96 s.
• wydanie: Historia lub romans Aucassina i Nicolette, zaczerpnięte ze starego rękopisu skomponowanego w czasach S. Louisa i przeniesione do współczesnego języka  ; P., sn, 1752, 60 pp w-12 (Conlon, 1752: 163)
• Wspomnienia o starożytnym rycerstwie, uważanym za establishment polityczno-wojskowy (1753), wydrukowane w dwudziestym tomie zbioru Académie des Inscriptions - istnieją w „przedruku” na ten dzień, 1 tom, 255 stron w-4 °.
  • Wspomnienia o starożytnym rycerstwie , opublikowane w dwóch tomach. in-12, P., Duchesne, 1759
  • Wspomnienia o dawnym rycerstwie , nowe wydanie powiększone o jeden tom, P., Veuve Duchesne, 1781
  • Wspomnienia o dawnym rycerstwie , ze wstępem i notatkami historycznymi autorstwa M. Charlesa Nodiera , P., Girard, 1826, 2 tomy. (474, 487 str.): Pl. (według Quérarda to „Wprowadzenie” i te „Notatki” byłyby dziełem Alexandre'a Bargineta (1797–1843), który według J. Larata byłby współpracownikiem Nodiera. Prospekt dołączony do pracy zawiera podpisane ogłoszenie: „Ch. Nodier”.
  • Dawne rycerstwo ... Wydanie poprawione, z adnotacjami dla młodzieży i uzupełnione przez Armanda de Solignaca. Limoges, Barbou, 1877, 124 s., Chory.
• wydanie: The Loves of the good old days. Nie kochamy już tak, jak kiedyś kochaliśmy  ; złożony z Aucassin i Nicolette oraz La Châtelaine de Saint-Gilles , „Vaucluse” (Paryż, Duchesne), 1756 , w-12
• Projekt francuskiego słownika  ; P., Guérin i Delatour, 1756, II + 30 pp w-4 °
• Przemówienie wygłoszone w Académie françoise w poniedziałek 26 czerwcaMDCCLVIII, w recepcji M. de La Curne de Sainte-Palaye , P., Brunet, 1758, in-4 ° (zawiera przemówienie La Curne i odpowiedź opata Alary'ego)
• Słownik języka romańskiego lub starego języka francuskiego  ; P., Salient, 1768.
• Literacka historia trubadurów, zawierająca ich życie, fragmenty ich sztuk teatralnych oraz kilka szczegółów dotyczących zwyczajów, zwyczajów i historii XII i XIII wieku  ; wydanie uporządkowane i opublikowane przez Abbé Millot; P., Durand neveu, 1774, 3 na 12 tomów LXVIII + 472 pp, VIII + 504 pp i VIII + 456 pp
  • Literacka historia trubadurów ... ”, wznowiona przez Slatkine w Genewie, 1967
• Konieczne jest dołączenie do niego serii znakomitych i cennych Pamiętników , które znajdują się w zbiorach Akademii inskrypcji i literatury pięknej (t. VII , X , XIII , XIV , XV , XVII , XX , XXIV ).
• La Curne de Sainte-Palaye pozostawił również sto tomów rękopisów folio, udostępnionych przez Bibliotekę Narodową i Arsenał , zawierających materiały francuskiego słownika , którego on sam opublikował Projekt ( 1756 , 4to) i któremu powierzył wykonanie Georgesowi Jean Mouchetowi  : ta ważna książka, napisana w dziesięciu lub dwunastu tomach folio, została wydrukowana za jego życia tylko w części tomu I st . Wrażenie zostało wznowione w następnym stuleciu:
• Słownik historyczny starego języka francuskiego lub Słowniczek języka francuskiego od jego powstania do wieku Ludwika XIV , wydany przez Léopolda Favre (i Léona Pajota w tomach IV-X); Niort, Favre & P., Champion, 1875-1882, 10 tomów w-4 °. Online w Gallica [1] .

Uwagi i odniesienia

1. G. Vignat, „La Curne de Sainte-Palaye and Le Clerc de Douy, prokurator króla i księcia w siedzibie prezydenta Orleanu”, wyciąg z Biuletynu Towarzystwa Archeologicznego i Historycznego Orleanu, 1876
2. Uwaga BNF
3. P. Marot: Początki Królewskiego Towarzystwa Nauk i Belles-Lettres of Nancy; La Curne de Sainte-Palaye and King Stanislas , w La Lorraine w Europie Oświecenia , Nancy, 1968
4. Historyczny słownik starofrancuskiego , tom pierwszy.

Bibliografia

• Gustave Vapereau , Universal Dictionary of Literatures , Paryż, Hachette, 1876, s. 1809.
• Colombo Timelli (maria), Lancelot i Yvain w epoce oświecenia: La Curne de Sainte-Palaye i Universal Library of Novels  ; Milano, LED (Il Filarete, 217), 2003, 184 s.
• Lionel Gossman , Mediewizm i ideologie Oświecenia: świat i twórczość La Curne de Sainte-Palaye  ; Baltimore, Johns Hopkins press, 1968, 377 pp (przedruk, 1998, 2002).

Linki zewnętrzne

• Glosariusz Uwaga
• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Informacje w słownikach ogólnych lub encyklopediach  : Enciclopedia italiana  • Encyclopædia Britannica  • Encyklopedia Treccani
• Zasoby literaturowe  :
  • Akademia Francuska (członkowie)
• Zasoby muzyczne  :
  • (de)  Międzynarodowy repertuar źródeł muzycznych
• Zasoby badawcze  :
  • Nauczyłem się Francji
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • AGORHA