Pałac Montecitorio
Pałac MontecitorioPałac Montecitorio
Widok budynku z placu Monte Citorio .
| Rodzaj | Włoska Izba Deputowanych |
|---|---|
| Styl | Barok i secesja |
| Architekt | Gian Lorenzo Bernini , Carlo Fontana i Ernesto Basile |
| Budowa |
XVII th wieku lat 1900i1910 |
| Właściciel | Włochy |
| Kraj | Włochy |
|---|---|
| Region | Lacjum |
| Gmina | Rzym |
| Adres | Plac Monte Citorio |
| Informacje kontaktowe | 41°54′05″N, 12°2843″E |
|---|
Montecitorio Pałac ( Palazzo Montecitorio w języku włoskim ) jest pałac znajdujący się w Rzymie , we Włoszech , który jest obecnie siedzibą włoskiej Izby Deputowanych .
Znajduje się w kompleksie ulic zwanym Trident .
Historia
Budynek został pierwotnie zaprojektowany przez Gian Lorenzo Berniniego (Bernini) dla młodego kardynała Ludovico Ludovisiego , bratanka papieża Grzegorza XV . Ale z jego śmierci w 1623 roku , budowa została przerwana i wznowiona później za panowania papieża Innocentego X . Architekt Carlo Fontana zmodyfikował następnie plany Berniniego, dodając campenard na fasadzie głównego wejścia.
W 1696 r. zainstalowano tu Kurię Apostolską (sądy papieskie). Później w pałacu mieścił się również gubernator rzymski i dyrekcja policji, co czyniło z niego centrum życia sądowniczego i administracyjnego rządu papieskiego. Obelisk Horologium Augusta , obecnie znany jako Obelisk Montecitorio , został zainstalowany przed pałacem przez papieża Piusa VI w 1789 roku .
Wraz ze zjednoczeniem Włoch w 1861 roku i przeniesieniem stolicy do Rzymu w 1870 roku, po rozważeniu kilku możliwości, na siedzibę Izby Deputowanych wybrano Montecitorio. Stary duży dziedziniec wewnętrzny został przykryty dachem i przekształcony w półkolistą piętrową salę .
Budynek okazał się jednak nieprzystosowany do pełnienia nowej roli i został przebudowany w latach 1900 i 1910 pod kierunkiem architekta Ernesto Basile'a , ważnego przedstawiciela włoskiej secesji . Nienaruszona została jedynie fasada frontowa. Basil zbudował także kilka dużych salonów, z których najsłynniejszym jest dziś Transatlantico (Transatlantyk), długi salon, który wita posłów podczas przerwy w sesjach i który dziś stanowi nieformalne centrum włoskiego życia politycznego.
Sala obrad posiada wiele secesyjnych dekoracji: kolorowe szklane velarium autorstwa Giovanniego Beltramiego , duży fryz obrazkowy Giulio Aristide Sartorio zatytułowany „Naród włoski”, który otacza salę na szczycie ścian, figury z brązu obramowujące ławki prezydenta i rząd oraz duży panel z brązu autorstwa Davide Calandry przedstawiający „Gloryfikacja dynastii Sabaudczyków ”.
Galeria obrazów
- Główna fasada Palazzo Montecitorio i jego campenard
- Obelisk Montecitorio
- Tył Pałacu Montecitorio
- Sala obrad Izby Poselskiej
Załączniki
Powiązane artykuły
- Izba Deputowanych (Włochy)
- Pałac Madame (siedziba włoskiego Senatu)
- Pałac Kwirynalski (rezydencja Prezydenta Republiki Włoskiej)
- Pałac Chigi (rezydencja i urząd Prezesa Rady Ministrów Włoch)