Finał | 4 maja 1991 |
---|
Lokalizacja |
Studio 15 di Cinecittà Rzym , Włochy |
---|---|
Prezenter (e) |
Gigliola Cinquetti Toto Cutugno |
Dyrektor muzyczny | Bruno Canfora |
Nadzorca wykonawczy | Frank Naef |
Host Broadcaster | RAI |
Otwarcie |
Obchody przez Sarah Carlson Insieme: 1992 przez Toto Cutugno Non ho l'eta przez gigliola cinquetti |
Przerwa | Arturo Brachetti |
Liczba uczestników | 22 |
---|---|
Początki | Nie |
Powrót | Malta |
Wycofanie | Holandia |
Zwycięska piosenka |
Fångad av in stormvind autorstwaCarolaSweden |
---|---|
System głosowania | Każdy kraj przyznał 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 i 12 punktów za 10 ulubionych piosenek. |
Nie ma sensu | Austria |
Konkurs Piosenki Eurowizji 1991 był 36. edycja konkursu . Miało to miejsce w sobotę 4 maja 1991 roku w Rzymie , Włochy . Zwyciężyła Szwecja z piosenką Fångad av in stormvind w wykonaniu Caroli . Francja zajął drugie i Izrael trzecich.
Włoski , który wygrał edycję 1990 , podjął organizację edycji 1991.
Konkurs miał pierwotnie odbywać się w Ariston Theatre w Sanremo , gdzie co roku odbywa się słynny Sanremo Festival . Organizatorzy złożyli hołd festiwalowi, który zainspirował Eurowizję. Ale po inwazji Kuwejtu przez Irak i wybuchu wojny w Zatoce , produkcja zdecydowała w styczniu 1991 roku, w celu lepszego zapewnienia bezpieczeństwa delegacji zagranicznych, w celu repatriacji konkurencję do Rzymu . Spowodowało to poważne problemy organizacyjne i poważne opóźnienia. Tym samym sala wraz z planami została ukończona dopiero w dniu finału, zaledwie kilka godzin przed rozpoczęciem transmisji. Ponadto opóźnienia spowodowały, że artyści mieli zbyt mało czasu na próbę do woli, co spowodowało ogromne napięcia między włoską produkcją a zagranicznymi delegacjami.
Do trzydziestego szóstego konkursu przystąpiły dwadzieścia dwa kraje.
Podobnie jak w 1985 r. Holandia wycofała się, data konkursu zbiegła się z Narodowym Dniem Pamięci upamiętniającym ofiary II wojny światowej i innych konfliktów. Wolne miejsce zaoferowano Malcie , która powróciła po szesnastoletniej nieobecności.
Konkurs odbył się w Studio 15 de Cinecittà , słynnym rzymskim kompleksie kinowym, zainaugurowanym w 1937 roku.
Scena miała kształt półkola. Orkiestrę ustawiono po lewej stronie, pod ogromnym rusztowaniem podtrzymującym ścianę ekranową. Zestawy zostały ułożone po prawej stronie. Składały się z trzech odrębnych elementów architektonicznych, z których dolna część przywodziła na myśl starożytne świątynie, a górna - współczesne drapacze chmur. Dwa elementy przedsceny służyły jako wejścia i zostały rozszerzone o wbudowane w ziemię szachownice ekranów. Tył sceny zajmował kolejny budynek i kościół umieszczony za siatką perspektywiczną. Zestawy zawierały mnóstwo neonów i kilka wbudowanych ekranów wideo. Większość z nich to elementy odzyskane z kręcenia starych filmów.
Program trwał prawie trzy godziny i czternaście minut.
Prelegentami wieczoru byli Gigliola Cinquetti i Toto Cutugno . Cinquetti wygrał konkurs w 1964 roku, a Cutugno rok wcześniej. Po raz pierwszy dwóch byłych laureatów zaprezentowało wspólnie konkurs.
Podczas procedury głosowania mówili prawie wyłącznie po włosku, używając tylko częściowo francuskiego i angielskiego. W rzeczywistości ani Cinquetti, ani Cutugno nie opanowali dwóch oficjalnych języków EBU . Dlatego napotkali trudności w ich wymawianiu i rozumieniu. To znacznie spowalnia postęp konkursu i powoduje wiele przerw.
Orkiestrę poprowadził Bruno Canfora .
Orkiestra spotkała się z krytyką zagranicznych delegacji. Przede wszystkim podczas prób. Muzycy często przyjeżdżali późno, twierdząc, że nastąpiła dezorganizacja transportu publicznego, spowodowana ulewnymi deszczami, które spadły na Rzym . Następnie podczas retransmisji. Muzycy zrobili wiele błędnych nut. Najbardziej godnym uwagi przykładem było nieudane solo jednego z saksofonistów podczas greckiej piosenki.
Otwarcie konkursu rozpoczęło się od teledysku: Celebration by Sarah Carlson . Piosenkarka pojawiła się tam, spacerując po ruinach starożytnego Rzymu ze swoimi tancerzami. Klip zawierał także klipy z filmu Ben-Hur .
Następnie na scenę weszli prezenterzy, witając widzów i publiczność. Krótki film pokazał zwycięstwo Toto Cutugno w Zagrzebiu w zeszłym roku. Piosenkarz wznowił swoją zwycięską kompozycję Insieme: 1992 . Następnie zaprosił Gigliolę Cinquetti, by zrobiła to samo z Non ho l'età i akompaniowała jej na fortepianie.
Po kolejnym filmie z Sanremo , Cinquetti i Cutugno zakończyli zwykłym wstępem.
Pocztówki zaczęły się od krótkiego przejścia prezenterów. Artyści pojawili się następnie na niebieskim tle nieba. Wszyscy z nich oddali hołd włoskiej pieśni, wykonując wybrany przez siebie utwór. W tym samym czasie wyświetlana była ich nazwa, nazwa ich kraju, a także ich flaga narodowa. Następnie Cinquetti i Cutugno przedstawili piosenkę i dyrygenta, popełniając liczne błędy w wymowie nazw i tytułów. Na ekranie, nad sceną, pojawiła się ostatnia karta, pokazująca te różne informacje.
Zamówienie | Kraj | Artyści | Potrącenie od dochodu | Oryginalni wykonawcy |
---|---|---|---|---|
01 | Jugosławia | Lalka niemowlęca | No ho età | Gigliola Cinquetti |
02 | Islandia | Stefán & Eyfi | Bastasse una canzone | Eros Ramazzotti |
03 | Malta | Georgina i Paul Giordimaina | Questo piccolo grande amore | Claudio Baglioni |
04 | Grecja | Sophia vossou | Caruso | Lucio Dalla |
05 | szwajcarski | Sandra Simó | Un estate italiana | Edoardo Bennato i Gianna Nannini |
06 | Austria | Thomas Forstner | Adesso you | Eros Ramazzotti |
07 | Luksemburg | Sarah ryczała | Sarà perchè ti amo | Ricchi e Poveri |
08 | Szwecja | Carola | No voglio mica la luna | Fiordaliso |
09 | Francja | Amina | La partita di Pallone | Rita pavone |
10 | indyk | Izel , Reyhan i Can | Amore scusami | Dalida |
11 | Irlandia | Kim Jackson | Nel blu dipinto di blu | Domenico Modugno |
12 | Portugalia | Dulce Pontes | Dio, przyjdź do mnie | Domenico Modugno |
13 | Dania | Anders Frandsen | Nessun spała | Giacomo Puccini |
14 | Norwegia | Tylko 4 zabawy | Santa Lucia | Mario lanza |
15 | Izrael | Duo Datz | Lontano dagli occhi | Sergio Endrigo |
16 | Finlandia | Kaija Kärkinen | Maruzzella | Renato Carosone |
17 | Niemcy | Atlantis 2000 | Włoski | Toto Cutugno |
18 | Belgia | Clouseau | Muzyka è | Eros Ramazzotti |
19 | Hiszpania | Sergio Dalma | Dźwięk Tremendo | Rocky Roberts |
20 | UK | Samantha janus | Ricordati di me | Antonello Venditti |
21 | Cypr | Elena Patroklou | Io che amo solo te | Sergio Endrigo |
22 | Włochy | Peppino di Capri | szampan | Peppino di Capri |
O zwycięstwo walczyły 22 piosenki.
Piosenka belgijska, Geef het op , została pierwotnie napisana w języku angielskim pod tytułem Give it up . Musiało być przetłumaczone na język niderlandzki, zwłaszcza na konkurs.
Na początku występu reprezentantki Szwecji, Caroli , sprzężenie dźwiękowe w pomieszczeniu nagle ustało. Dlatego obecna publiczność nie słyszała nic o pieśni. Caroli udało się zachować spokój i wykonać swój akt do końca bez porażki. Od razu okazało się, że jego występ był transmitowany normalnie, a widzowie i jury krajowe tego nie zauważyli.
Slobodan Marković | Jón Ólafsson | Paul Abela | Charis Andreadis | Flaviano Cuffari | Richard Österreicher |
---|---|---|---|---|---|
Francis Goya | Anders Berglund | Hieronim | Turhan Yükseler | Noel Kelehan | Fernando Correia Martins |
Henrik krogsgård | Pete Knutsen | Kobi Oshrat | Olli ahvenlahti | Hermann Weindorf | Roland verlooven |
Eduardo Leiva | Ronnie Hazlehurst | Alexander Kirov Zografov | Bruno Canfora | ||
Pokaz w przerwie rozpoczął się krótkim filmem z udziałem Cinecittà, w którym wystąpiły gwiazdy filmowe, w tym Silvana Mangano , Humphrey Bogart , Ava Gardner i Gérard Depardieu . Potem nastąpiło przedstawienie czarownika i transformisty Arturo Brachettiego . Pojawiał się kolejno jako diva, elegancka Belle Époque , chłopięcy aktor kabuki i dżentelmen w czarnym, a potem białym smokingu . Na zakończenie swojego programu Brachetti witał widzów po angielsku, francusku, hiszpańsku i włosku.
Podczas głosowania kamera wykonała wiele ujęć artystów słuchających wyników w zielonym pokoju . Dlatego większość z nich pojawiła się na ekranie.
Kiedy izraelskie jury przyznało Francji „ dwanaście punktów ” , francuska reprezentantka Amina wstała i poszła uściskać izraelskich przedstawicieli Ornę i Moshe Datzów .
O głosowaniu zadecydowało w całości jury krajowe. Z różnymi jury kontaktowano się telefonicznie, zgodnie z kolejnością przejścia krajów uczestniczących. Każde jury miało przyznać 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 i 12 punktów dziesięciu ulubionym utworom. Punkty zostały uszeregowane rosnąco, od jednego do dwunastu.
Opiekunem delegowanym na miejscu przez EBU był Frank Naef . Musiał przerwać prezenterom, aby móc odpowiedzieć na ich pozdrowienia: „A więc buona sera ”. Bardzo się cieszę, że mogę witać włoskiego zwycięzcę tego konkursu piosenki. Dobra robota ! Brawo dla wszystkich ! Następnie musiał interweniować około dwudziestu razy, aby poprawić błędy Cinquettiego i Cutugno .
Nastąpiła poważna przerwa w postępowaniu, kiedy niemożliwe było nawiązanie łączności z Ankarą . Toto Cutugno niecierpliwił się i namawiał Franka Naeka, by przeniósł się do następnego kraju. Odpowiedział, że turecki rzecznik jest na linii i że problem był spowodowany brakiem sprzężenia zwrotnego w pokoju. Na koniec sam przełożony musiał przedstawić punkty jury tureckiego.
W pierwszej części głosowania przewodził Izrael , czasem wyprzedzany przez Francję lub Hiszpanię , ale zawsze na krótko. Po głosowaniu niemieckiego jury Szwecja zajęła pierwsze miejsce. Po głosowaniu przedostatniego jury cypryjskiego jury Szwecja zdobyło 146 punktów; Izrael , 139 i Francja , 134. Ku zaskoczeniu wszystkich, ostatnie jury, włoskie jury, nie przyznało punktów ani Szwecji, ani Izraelowi , ale „ dwanaście punktów ” Francji . Następnie komisja wyborcza wykazała remis 146 punktów między Francją a Szwecją .
Po raz drugi w historii konkursu, po 1969 roku , głosowanie zakończyło się remisem . Nadzorca zdecydował się wówczas na zastosowanie zasady ad hoc , wprowadzonej w 1989 roku . Odliczył „ dwanaście punktów ”. Okazało się, że Francja i Szwecja otrzymały po cztery. Następnie przełożony odliczył „ dziesięć punktów ”. Francja otrzymała dwa i Szwecja , pięć. W rezultacie Szwecja została zwycięzcą. To był pierwszy raz, kiedy zwycięzca został wyłoniony na podstawie zasady remisu .
Kwadrat | Kraj | Artysta | Zwrotnica | 12 punktów | 10 punktów | Wyborcy |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Szwecja | Carola | 146 | 4 | 5 | 17 z 21 krajów |
2 | Francja | Amina | 146 | 4 | 2 | 18 z 21 krajów |
Było to trzecie zwycięstwo Szwecji w tym konkursie.
Carola zadedykowała swoje zwycięstwo mężowi. Następnie podziękowała Szwecji i powiedziała, że jest bardzo szczęśliwa, że wygrała konkurs. Otrzymała trofeum zwycięstwa od Alberta Scharfa , prezesa EBU . Pogratulował jej i życzył wszelkich sukcesów na przyszłość. Następnie Carola wznowiła swoją piosenkę po angielsku i szwedzku.
Zamówienie | Kraj | Artyści | Piosenka | Język | Kwadrat | Zwrotnica |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | Jugosławia | Lalka niemowlęca | Brazylia | Serbsko-chorwacki | 21 | 1 |
02 | Islandia | Stefán i Eyfi | Draumur um Nínu | islandzki | 15 | 26 |
03 | Malta | Georgina i Paul Giordimaina | Mogłoby to być | język angielski | 6 | 106 |
04 | Grecja | Sofia vossou |
I Anixi ( H Ανοιξη ) |
grecki | 13 | 36 |
05 | szwajcarski | Sandra Simó | Canzone per te | Włoski | 5 | 118 |
06 | Austria | Thomas Forstner | Venedig im Regen | Niemiecki | 22 | 0 |
07 | Luksemburg | Sarah ryczała | Skradziony pocałunek | Francuski | 14 | 29 |
08 | Szwecja | Carola | Fångad av in stormvind | szwedzki | 1 | 146 |
09 | Francja | Amina | To ostatni, który się odezwał, kto ma rację | Francuski | 2 | 146 |
10 | indyk | Izel , Reyhan i Can | Iki dakika | turecki | 12 | 44 |
11 | Irlandia | Kim Jackson | Czy to możliwe, że jestem zakochany | język angielski | 10 | 47 |
12 | Portugalia | Dulce Pontes | Lusitana Paixão | portugalski | 8 | 62 |
13 | Dania | Anders Frandsen | Lige der hvor hjertet slår | duński | 19 | 8 |
14 | Norwegia | Tylko 4 zabawy | Pani. Thompsona | norweski | 17 | 14 |
15 | Izrael | Duo Datz |
Kan ( כאן ) |
hebrajski | 3 | 139 |
16 | Finlandia | Kaija Kärkinen | Hullu yö | fiński | 20 | 6 |
17 | Niemcy | Atlantis 2000 | Dieser traum darf niemals sterben | Niemiecki | 18 | 10 |
18 | Belgia | Clouseau | Geef het op | holenderski | 16 | 23 |
19 | Hiszpania | Sergio Dalma | Bailar pegados | hiszpański | 4 | 119 |
20 | UK | Samantha janus | Wiadomość do twojego serca | język angielski | 10 | 47 |
21 | Cypr | Elena Patroklou | SOS | grecki | 9 | 60 |
22 | Włochy (gospodarz) | Peppino di Capri | Jako è ddoce 'o mare | Neapolitański | 7 | 89 |
Po zawodach w mediach rozeszło się wiele plotek o oszustwie. Delegacja francuska była o tym przekonana i uznała zwycięstwo Szwecji za niezasłużone. Kontrowersje w rzeczywistości wynikają z nowej zasady krawata , wprowadzonej w 1989 roku bez rozgłosu. Dwa lata później, to nadal pozostaje nieznana ogółowi społeczeństwa, a nawet do komentatorów, w tym Francuz Léon zitrone , prezentera konkursu w 1978 roku , który przyznał na antenie podczas audycji, że zapoznał się z nim w tym samym czasie jako widzowie telewizyjni.
Artysta | Kraj | Poprzednie lata) |
---|---|---|
Carola | Szwecja | 1983 |
Thomas Forstner | Austria | 1989 |
Eiríkur Hauksson (członkini Just 4 Fun ) | Norwegia | 1986 (dla Islandii , jako członek ICY ) |
Hanne Krogh (członkini Just 4 Fun ) | Norwegia | 1971 , 1985 (jako członek Bobbysocks , zwycięzca) |
Stefán Hilmarsson (członek Stefán & Eyfi ) | Islandia | 1988 (jako członek Beathoven ) |
Numer | Odbiorca | Głosowanie |
---|---|---|
4 | Francja | Austria , Izrael , Włochy , Norwegia |
Szwecja | Niemcy , Dania , Islandia , Wielka Brytania | |
3 | Cypr | Francja , Grecja , Malta |
Izrael | Hiszpania , Turcja , Jugosławia | |
2 | Hiszpania | Cypr , Szwajcaria |
Włochy | Finlandia , Portugalia | |
Malta | Irlandia , Szwecja | |
szwajcarski | Belgia , Luksemburg |
Kraj | Nadawca (y) | Komentator (y) | Rzecznik prasowy |
---|---|---|---|
Niemcy | Erstes Deutsches Fernsehen | Max Schautzer | Christian Eckhardt |
Deutschlandfunk | Peter Urban | ||
Austria | FS1 | Herbert Drobovolny | Gabriele Haring |
Hitradio Ö3 | Walter Richard Langer | ||
Belgia | RTBF1 | Claude Delacroix | Anne Ploegaerts |
RTBF La Première | Stephane Dupont | ||
BRTN TV1 | André Vermeulen | ||
BRTN Radio 2 | Julien położył | ||
Cypr | RIK | Evi Papamichail | Anna partelidou |
CyBC Radio 2 | Pavlos Pavlou | ||
Dania | DR TV | Camilla Miehe-Renard | Bent henius |
DR P3 | ? | ||
Hiszpania | TVE2 | Tomás Fernando Flores | María Ángeles Balañac |
Finlandia | YLE TV1 | Erkki Pohjanheimo | Heidi Kokki |
YLE Radio Suomi | Jake Nyman i Kati Bergman | ||
Francja | Antena 2 | Leon Zitrone | Marie-France Brière |
- | - | ||
Grecja | ET1 | Dafni bokota | Fotini Giannoulatou |
ERA ERT1 | Giorgos Mitropoulos | ||
Irlandia | RTÉ1 | Pat Kenny | Eileen Dunne |
RTÉ Radio 1 | Doireann Ní Bhriain | ||
Izrael | Telewizja izraelska | brak komentatora | Yitzhak Shim'oni |
Reshet Gimel | Yigal Ravid | ||
Islandia | Sjónvarpið | Arthúr Björgvin Bollason | Sigrún Sigurðardóttir |
Włochy | Rai Uno | brak komentatora | Rosanna Vaudetti |
Rai Radio 2 | Antonio De Robertis i Peppi Franzelin | ||
Luksemburg | RTL TV | Valerie Sarn | Jean-Luc Bertrand |
- | - | ||
Malta | TVM | Toni Sant | Dominic Micallef |
Norwegia | NRK | John Andreassen i Jahn Teigen | Sverre Christophersen |
Portugalia | Kanał 1 | Ana do Carmo | Maria Margarida Gaspar |
UK | BBC1 | Terry Wogan | Colin Berry |
BBC Radio 2 | Ken bruce | ||
Szwecja | SVT TV2 | Harald Treutiger | Bo Hagstrom |
szwajcarski | Telewizja francuskojęzyczna w Szwajcarii | Lolita Morena | Michel Stocker |
Schweizer Fernsehen | Bernard Thurnheer | ||
TV Svizzera | Emanuela gaggini | ||
indyk | TRT TV1 | Başak Doğru | Canan Kumbasar |
TRT Radyo 3 | Erhan Konuk | ||
Jugosławia | TVB 1 | Mladen Popović | Draginja Balać |
HRT 2 | Ksenija Urličić | ||
SLO 1 | Miša Molk |