Ustawa skojarzone z 1799 roku , zatytułowany Akt do zapobiegania bezprawnemu Kombinacje robotników (krótki tytuł 39 Geo. III, c. 81), zabrania związków zawodowych i zbiorowe wymagania brytyjskich pracowników . Urządzenie zostało ukończone w 1800 roku (39 i 40 Geo III ok. 106). Po ich uchyleniu w 1824 r . uchwalono Ustawę Kombinacyjną z 1825 r . Prawa te są zbiorczo określane jako prawa kombinowane .
Ustawy z lat 1799 i 1800 były dziełem rządu Williama Pitta Młodszego jako odpowiedź na aktywizm jakobiński i strach, że robotnicy uderzą w czasie wojny, a tym samym zmuszą rząd do pozytywnej odpowiedzi na ich żądania. Edward P. Thompson uważa, że „ustawy kombinacyjne zostały uchwalone przez parlament złożony z antyjakobinów i właścicieli ziemskich, których głównym celem było dodanie do istniejącego ustawodawstwa prawa zastraszającego reformatorów politycznych”. Te przepisy ustawowe skłoniły związki zawodowe do pozostania w podziemiu. Intensywna akcja lobbingowa radykalnego Francis Place odegrała ważną rolę w ich uchyleniu w 1824 roku. Natychmiast po niej nastąpiła „fala tworzenia legalnych związków zawodowych i strajków”, co skłoniło rząd do chęci przywrócenia represyjnych zapisów ustaw kombinacyjnych . W obliczu ryzyka powstania zadowolił się przyjęciem tekstu z 1825 r., który przekształcił „niemal każdą formę perswazji lub zastraszania członków niezrzeszonych” w przestępstwo, ale zachował dekryminalizację związkowców i strajku .