Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając nieopublikowane treści. Zobacz stronę dyskusji, aby uzyskać więcej informacji.
Czytanie kun lub kun'yomi (訓 読 み , czytanie semantyczne ) kanji to czytanie, którego semantyka pozostaje z języka chińskiego , ale wymowa jest historycznie japońska , w przeciwieństwie do on'yomi (音 読 み , „czytanie fonetyczne” ), którego wymowa jest również chińska. Podczas wprowadzania piśmie w Japonii przez mnichów Buddyjski Chin, VI th wieku, był używany do transkrypcji języka japońskiego. Rzeczywiście, japońskie znaki typu kanji (japońska transkrypcja terminu hanzi : chiński uproszczony :汉字 ; chiński tradycyjny :漢字 ; pinyin : ; . „Znak han”) są historycznie sinogramami Han: przekazują znaczenie, że to za pomocą piktogramu , ideogramu lub chińskiego ideofonogramu . W przypadku czytania kun kanji zachowuje znaczenie sinogramu, z którego pochodzi, ale zastępuje jego wymowę wymową japońską, starszego pochodzenia.
Używanie chińskich znaków do transkrypcji języka japońskiego sprawia duże trudności, które napotykano również w przypadku transkrypcji z języka mongolskiego i koreańskiego , również z rodziny języków ałtajskich . Rzeczywiście, w językach chińskich Han, z rodziny języków chińsko-tybetańskich , nie ma koniugacji, natomiast języki ałtajskie ją zawierają, a także formy grzeczności. Można to zilustrować za pomocą kanjis do transkrypcji francuskich słów. Tak więc czasownik „jeść” może być napisany „食 er”, kanji 食 czytanie „mang” (uważaj na fałszywych przyjaciół , jeśli ten znak ma znaczenie czasownika jeść w języku chińskim, jest dziś używany częściej. hui do oznaczania jedzenia [to znaczenie istnieje również w języku japońskim], podczas gdy 吃 jest używane bardziej do określenia aktu jedzenia).
Całe zdanie stałoby się wtedy:
Lub :
Kiedy Japończycy importowali chińskie pismo, stosowali tę samą zasadę. Kanji służy do transkrypcji rdzenia czasownika (czytanie kun pochodzenia japońskiego), a kanas służy do zapisywania zmiennej części czasownika. Dlatego bardzo często słowo składające się z kanji, po którym następuje hiragana, musi być czytane w czytaniu kun .