Kojiki

Kojiki Obraz w Infoboksie.
Część Kiki ( d )
Język Kanbun
Autorski Hieda no Are
Ō no Yasumaro
Oparte na Teiki
Kyūji
Uprzejmy Książka historyczna ( d )
Data wydania 713
Miejsce publikacji Japonia
Praca pochodna Kojiki Den
Numer ISBN 10 4-00-300011-0

Kojiki (古事記 , Litt. „Kronika dawnych faktów” również wymawiane Furukoto Fumi ) jest zbiorem mitów dotyczących pochodzenia wysp tworzących Japonię i identyfikacja kami , bóstwa szintoizmu . Wraz z Nihon Shoki , legendy zawarte w Kojiki zainspirowały wiele praktyk i wierzeń w szintoizm . Powszechnie uważa się, że jest to najstarsze pismo japońskie, jakie istnieje do dziś i jest napisane w całości w języku japońskim , chińskimi znakami .

Kojiki jest zbiorem opowieści gawędziarza Hieda są nie przez kronikarza o Nie Yasumaro , na rozkaz cesarzowej Genmei . Została mu ofiarowana w 712 roku .

Kontekst historyczny i polityczny

Nazywa Yamato przez jego mieszkańców północnej Kiusiu i wschodniej Honsiu w górę, od VI th  wieku , zestaw terytorium rządzone przez rodziny (domu lub Uji ) skupionych wokół monarchy zwanego Okimi , nazwa transkrypcji stosując chińskie litery oznaczające „wielki król” lub " wielki władca” i osiadł w regionie Kinki . Monarchia ta, Yamato, znajduje się w rzeczywistości pod dominacją chińskich dynastii Sui i Tang, które pejoratywnie nazywają krajem „Wa”.

Jednak przybycie osadników i kupców z Półwyspu Koreańskiego ( Kikajin ) samych nosicieli nowych chińskich wzorców kulturowych i politycznych popycha Ôkimi , uwikłanych w nieustanne wewnętrzne walki, stopniowo podważające ich autorytet, do stopniowego przyjęcia modelu bardziej stabilnego rządu Chang. . Stąd VII th  century widzi ogień szereg reform mających na celu strukturyzacji królestwo bardziej centralnie: reformy Shotoku Taishi i królowej Suiko w603, a następnie Reforma Taika kierowana przez Tenji in646i bardziej radykalne zmiany Tenmu (panowanie672 w 686) następnie ścigany przez wdowę Jitō (panowanie686 w 697). Te dwie ostatnie postacie wyposażają również kraj w kompletny arsenał prawny skompilowany w701i bezpośrednio zainspirowany chińskim systemem: Kodeksem Taihō . Organizują Yamoto wokół złożonej, ale stabilnej administracji państwowej i usuwają ją z chińskiej zależności.

Ponadto Tenmu, promując rozwój buddyzmu , konfucjanizmu i taoizmu , przybliża obraz monarchy do lokalnych bóstw: określa siebie jako „ żywą manifestację boskości” ( akitsukami (現 神 ) ) i potwierdza swoją powiązanie z boginią słońca Amaterasu (nawet jeśli poprzedzający go władcy kimi twierdzili już, że są boginią). Regularnie wysyła westalkę do sanktuarium Ise ( świątynia Amaterasu) i inauguruje zwyczaj odbudowy świątyni centralnej co dwadzieścia lat. Z tej perspektywy zmienia nazwę Yamato w Japonii –  Nihon lub Nippon (日本 ) Etymologicznie „pochodzenie (本, hon) Słońca (日, ni)” – i zostaje cesarzem „kraju, w którym wschodzi słońce” w przed Chinami, „krajem, na którym zachodzi słońce”. Przyjmuje również tytuł Tennō i w ten sposób ogłasza równoważność swojej pozycji z pozycją chińskich cesarzy. W tym samym czasie zamawia w681przygotowanie oficjalnej kroniki „  Kokushi” lub „  Jōko no shoji  ”, która ustala „oficjalną historię monarchii i wielkie, stare fakty”. Ten tekst, który już zniknął, najprawdopodobniej posłużył jako podstawa inspiracji do redagowania kronik cesarskich712, Kojiki i720, Nihon Shoki .

Pisanie

Cesarz Tenmu rzekomo zamówił Hieda nie Czy skompilować tradycji i genealogie czasu. Hieda no Are byłaby inspirowana Teiki i Kyūji . Kiedy Tenmu zmarł, projekt został przejęty przez cesarzową Genmei , która nakazała Ō no Yasumaro zapisanie na piśmie tego, co zebrał Hieda no Are. Zajęło mu to cztery miesiące i dał ostateczny wynik Genmei dalej28 stycznia 712. Jednak z braku wersji pośrednich nie wiemy, co Ō Yasumaro nie dodał.

Zawartość

Kojiki zawiera wiele piosenek i wierszy. Podczas gdy relacje historyczne i mity są pisane w formie chińskiej zmieszanej ze znaczną liczbą japońskich elementów językowych, piosenki są pisane chińskimi znakami używanymi tylko do przekazywania dźwięków. To specjalne użycie chińskich znaków nazywa się Man'yōgana  ; znajomość rzeczy jest niezbędna do zrozumienia tych piosenek. Ponadto zostały one napisane w dialekcie regionu Yamato VII th do VIII th  century o nazwie Jodai Nihongo (上代日本語 , Dosłownie. "Japanese wiek wyższy" ) .

Kojiki dzieli się na trzy tomy  : Kamitsumaki (上巻 , dosł. „ostatnia rolka” ) , Nakatsumaki (中巻 , dosł. „środkowa rolka” ) i Shimotsumaki (下巻 , dosł. „ostatnia rolka”). ) . To jest chińska numeracja tomów książki.

Kamitsumaki zawiera przedmowę i skupia się na tworzeniu i bóstw narodziny różnych innych bóstw i ich fantastyczne przygody. Najsłynniejszą z tych przygód jest historia Amaterasu , bogini słońca, która wysłała swojego wnuka Ninigi na ziemię, aby założył początki cesarskiego rodu.

Nakatsumaki zaczyna się historia pierwszego cesarza, Iwarehiko (lub jego imię pośmiertne: Jinmu ), obronie ojczystej ziemi Izumo w Kyushu , aż jego podbój Japonii i kończy się 15 -go  cesarza Ojin . Kilka z tych historii jest mitycznych, a domniemana treść historyczna jest wysoce podejrzana. Ponadto, z nieznanych powodów 2 nd i 9 th  japońskich cesarzy są cytowane, ale ich osiągnięcia są w dużej mierze zapomniane. Niektórzy historycy uważają, że cesarze ci zostali wymyśleni, aby stworzyć iluzję prawdziwości dat. Jedną z głównych historii w tym tomie jest historia Yamato Takeru .

Shimotsumaki pokrywa 16 th  cesarza Nintoku The 33 th  cesarza Suiko i, w przeciwieństwie do poprzedniej objętości, odnosi się do bardzo ograniczone do Bóstwom które są tak obecnych w pierwszej i drugiej objętości. Jednak mało informacji na temat 24 th i 33 th  cesarza podano. Ostatnie rozdziały są czysto chronologiczne.

Zainteresowanie historyczne Kojiki

Kojiki opiera się na popularnych legend sięga IV TH do VI th  wieku (przed przybyciem buddyzmu w Japonii), a zatem nie jest uważane za wiarygodne źródło historyczne. Jest to jednak praca niezbędna do zrozumienia myśli Shinto. Książka była mało badana w okresie powojennym, uznawana za kompletnie niehistoryczną. Niemniej jednak od lat 60. historycy zaczęli wierzyć, że niektóre elementy Kojiki mogą być oparte na rzeczywistych wydarzeniach. Ponadto jest to jedno z niewielu rodzimych źródeł o Japonii z tego okresu.

Dokładna lokalizacja wydarzeń Kojiki (takich jak Yamato ) nie jest znana. W tekście Japonia nazywana jest krajem pośrednim (葦原中つ国, Ashihara no Nakatsukuni , dosłownie. „Kraje pośrednie z równinami trzciny” ) . Mówi się, że kraj ten jest pośredni, ponieważ znajduje się pomiędzy niebiańską równiną (高 天 原, Takamagahara ) a ziemią umarłych (黄泉 黄泉 国, Yomi no kuni ) . Kraina Pośrednia jest połączona z Niebiańską Równiną przez Niebiański Pływający Most (天 の 浮橋, ame no ukihashi ) oraz z Krainą Umarłych przez „Stok do Krainy Ciemności” (よ も つ 平 坂, yomotsu hirasaka ) .

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. W tym sensie Tenmu jest pierwszym suwerenem, który nosi tytuł "  Tenno  " (cesarz). „  Kōgō  ” jest odpowiednikiem cesarzowej i „  Ōji  ” księcia.

Bibliografia

  1. René Sieffert , Kojiki , Encyclopaedia Universalis , konsultowane30 października 2014.
  2. Christopher Seeley, Historia pisania w Japonii .
  3. SOUYRI 2010 , s.  81-82.
  4. Souyri 2010 , s.  81-82 i 121.
  5. Filippi 2015 , s.  16.
  6. Souyri 2010 , s.  118.
  7. Souyri 2010 , s.  121-133.
  8. Shibatata i Shibata 1969 .
  9. W chińskim,上, Shang środki powyżej, ale także wcześniejsze i pierwszy下, Xia środki przewidziane, ale także kolejny i ostatni.

Bibliografia

oryginalny tekst

Tłumaczenia i komentarze

Bibliografia ogólna

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Zobacz również