Narodziny |
19 lutego 1853 Paryż |
---|---|
Śmierć |
30 października 1929(w wieku 76 lat) Paryż |
Imię i nazwisko | Jacques Doucet |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Świetny couturier , kolekcjoner dzieł sztuki? |
Tata | Edouard Doucet ( d ) |
Pracował dla | Maison Doucet ( d ) (od1875) , warto |
---|---|
Archiwum prowadzone przez | Biblioteka Narodowego Instytutu Historii Sztuki |
Jacques Doucet , urodzony dnia19 lutego 1853w Paryżu i zmarł dnia30 października 1929w Neuilly-sur-Seine , jest wielki francuski Couturier , kolekcjoner i mecenas , osobowość artystyczną i literacką życia Paryża z lat 1880 - 1920 .
Właściciel odziedziczonego po matce sklepu rue de la Paix , Jacques Doucet założył w Paryżu jeden z pierwszych domów haute couture . Bogata klientela aktorek i kobiet z całego świata – Réjane , Sarah Bernhardt , Liane de Pougy , La Belle Otéro – zapewnia jej fortunę i pozwala zaspokoić swoje pasje miłośniczki sztuki i bibliofili . Szkolił Paula Poireta (1898-1901), a wśród swoich asystentów miał Madeleine Vionnet .
W 1925 roku finansista Georges Aubert przejął kontrolę nad domem Doucet i doprowadził do fuzji z domem Georgesa Doœuilleta . Po kryzysie z 1929 roku nowa firma Dœuillet-Doucet działała do 1937 roku.
Sukienka, ok. 1880.
Suknia wieczorowa, ok. 1910.
Suknia balowa, 1898-1900.
Sukienka, 1920-1923.
Wzbogacony o swojej działalności projektant Jacques Doucet podwaliny ważnej kolekcji sztuki poświęconej XVIII -tego wieku. Skupia obrazy, rysunki, rzeźby, stolarstwo i intarsje, grafiki i książki. Jej kolekcja, skupiająca dzieła o prestiżowej proweniencji, jest otwarta dla amatorów i badaczy, którzy o to proszą. Wśród niezwykłych dzieł znajdują się Bulles de Savon de Chardin .
W 1912 sprzedał dużą część tej pierwszej kolekcji, po tragicznej śmierci kobiety, którą potajemnie kochał i dla której przeznaczył ten zestaw. Obfita aukcja publiczna wygenerowała 13 884 460 franków w licytacji, co czyniło ją najdroższą sprzedażą swoich czasów. Oprócz osiągniętych cen, sprzedaż ta jest godna uwagi, ponieważ daje początek szczególnie udokumentowanemu, ilustrowanemu katalogowi sprzedaży o wymiarze naukowym: zostało napisane przez specjalistów, historyków sztuki i kuratorów muzealnych.
Znaczna część kolekcji sztuki couturiera jest na stałe wystawiona w Muzeum Jacques Doucet Angladon-Collection w Awinionie , stworzonym przez spadkobierców Douceta.
Kolekcjoner i mecenas współczesnych artystówDoradzany przez Henri-Pierre Roché lub André Bretona , Jacques Doucet tworzy nowy zespół złożony z nowoczesnych lub współczesnych utworów, Manet , Constantin Brancusi Cézanne , Degas , Van Gogh , Henri Matisse , Pablo Picasso , Marie Laurencin , Joan Miro , Francis Picabia i Art. Deco sztuk autorstwa Marcela Coard , Joseph Csáky , Jean Dunand , Eileen Gray , Pierre Legrain itp W 1924 roku był pierwszym właścicielem Demoiselles d'Avignon Picassa: kupionych bez rozwinięcia, ponieważ leżały w rogu pracowni malarza, kilka miesięcy później wyceniono je na dwieście do trzystu tysięcy franków.
Przewoźnik w stylu Art DecoByła to sprzedaż w 1972 roku kolekcji Doucet, która ponownie spopularyzowała Art Deco wśród szerokiej publiczności, z pracami Pierre'a Legraina , Rose Adler , Eileen Gray , Clémenta Rousseau i Marcela Coarda .
Ale Jacques Doucet ma szersze cele. Od 1905 fundował „komórki badawcze” w całości nad historią sztuki. Kieruje prawdziwymi programami badawczymi, otaczając się wybitnymi specjalistami. Interesuje się wszystkim i kupuje bez liczenia. Jest nawet jednym z pierwszych, którzy rozumieją wartość rękopisów. Dostrzegając niedostatek dokumentów, na który cierpi historia sztuki, założył, z pomocą swojego pierwszego bibliotekarza René-Jeana , a następnie wielu specjalistów ( Edouard Chavannes , Émile Espérandieu , Fernand Mazerolle , Paul Perdrizet , Henri Saladin , Noël Clément-Janin , itp.) biblioteka obejmująca sztukę ze wszystkich czasów i ze wszystkich krajów. Chce też pozyskać same źródła (autografy, katalogi sprzedaży, dzienniki artystów), niezbędne każdemu historykowi sztuki. Oprócz książek i rękopisów biblioteka ta, mieszcząca się w sześciu sąsiadujących ze sobą mieszkaniach przy rue Spontini , posiada dużą kolekcję fotografii dokumentalnych oraz niezwykłą kolekcję grafik i rysunków.
Aby ułatwić pracę historykom sztuki, Jacques Doucet zainicjował i sfinansował od 1910 r. publikację Directory of Art and Archeology , ogólnej bibliografii wszystkiego, co publikowano w historii sztuki i archeologii (książki, artykuły, katalogi sprzedażowe). Kontynuowany przez Bibliotekę Sztuki i Archeologii, a następnie przez CNRS, Directory of Art and Archeology przestał się ukazywać w 1989 roku.
W 1917 roku Jacques Doucet zaoferował swoją bibliotekę historii sztuki na Uniwersytecie w Paryżu: stała się Biblioteka Sztuki i Archeologii , Jacques Doucet Foundation, a następnie, w 2003 roku, biblioteka z National Institute of historii sztuki. , Kolekcji Jacques Doucet.
Przyjaciel André Suarèsa , kolekcjonuje jego rękopisy, interesuje się rękopisami poprzedniego pokolenia – Stendhala , Baudelaire’a , Verlaine’a , Rimbauda – oraz pokolenia współczesnego: Apollinaire’a , Gide’a , Cocteau , Mauriaca , Montherlanta , Maurois’a , Moranda , Valéry’ego , Proust , Giraudoux . Miał te rękopisy pokryte nowoczesnymi oprawami, zanim podarował tę bibliotekę literacką Uniwersytetowi Paryskiemu w 1929 roku: stała się Biblioteką Literacką Jacquesa Douceta . Jacques Doucet był także patronem wielu pisarzy, takich jak André Suarès , Max Jacob , Reverdy , André Breton , Louis Aragon , Robert Desnos .
Talerze zaczerpnięte z Gazette du Bon Ton :
1912-1913.
1913 (rysunek H. Robert Dammy).
1913.
1913.
1913.
1913.
1914.
1914 (rysunek H. Robert Dammy).