Joanna Francuska (1464-1505)

Joanna Francuska
Katolicka Święta

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej

Joanna Francuska

Papiery wartościowe

7 kwietnia 1498 - 17 grudnia 1498
( 8 miesięcy i 10 dni )

Kluczowe dane

Poprzednik	Anna z Bretanii
Następca	Anna z Bretanii

Księżna Orleanu

8 września 1476 - 7 kwietnia 1498
( 21 lat, 6 miesięcy i 30 dni )

Kluczowe dane

Poprzednik	Maria z Kleve
Następca	Katarzyna de Medici

Księżna Berry

7 kwietnia 1498 - 4 lutego 1505
( 6 lat, 9 miesięcy i 28 dni )

Biografia

Dynastia	Dom Valois
Przezwisko	„Jeanne Stroped”, „Jeanne kulawa”
Narodziny	23 kwietnia 1464 Nogent-le-Roi ( Francja )
Śmierć	4 lutego 1505 Bourges ( Francja )
Pogrzeb	Klasztor Annonciades z Bourges
Tata	Ludwik XI
Matka	Charlotte Sabaudzkiej
Małżonka	Ludwik XII

Królowe Francji

Św. Joanna francuska
Joanna de France, założycielka Zakonu Zwiastowania NMP .
Narodowość	Francuski
Zakon religijny	Franciszkanki III Zakonu i Siostry Annoncjatki
Beatyfikacja	18 czerwca 1742 przez papieża Benedykta XIV
Kanonizacja	28 maja 1950 przez papieża Piusa XII
Czczony przez	Kościół katolicki
Przyjęcie	4 lutego

Jeanne de France (ur23 kwietnia 1464w Nogent-le-Roi i zmarł dnia4 lutego 1505w Bourges ) jest drugą córką Ludwika XI i Charlotty Sabaudzkiej po Anne de Beaujeu , o trzy lata starszej. Nazywana także „Jeanne the lame” lub „Jeanne l'Estropiée” z powodu jej utykania, została księżną Orleanu po ślubie w wieku dwunastu lat z Ludwikiem Orleańskim, który został królem pod imieniem Ludwika XII, unieważnił to małżeństwo w celu poślubienia wdowy po poprzednim królu Francji, Anny Bretanii , przyłączenia Księstwa Bretanii do korony.

Mając tytuł księżnej Berry , żyje świętym życiem w Bourges, zakładając zakon Annonciade . Została beatyfikowana dnia18 czerwca 1742przez Benedykta XIV i kanonizowany dnia28 maja 1950przez papieża Piusa XII . Jest on upamiętniony na 4 lutego według Martyrologium Rzymskiego .

Biografia

Rodzina

Jeanne Parent Louis XI i Charlotte Savoy, córka księcia Ludwika I st Savoy . Na ich ślubie9 marca 1451, Ludwik XI, wdowiec po Margaret of Scotland od 1445 roku, ma 28 lat, podczas gdy Charlotte ma tylko 10 lat. Wbrew katolickiemu prawodawstwu, zgodnie z którym dziewczęta mają prawo do ślubu 12 lat i tradycji, która nakazuje przyjęcie panny młodej wśród teściów, Charlotte pozostaje z rodzicami w Chambéry .

Mimo to Delfin (od 1349 r. najstarszy następca tronu otrzymuje delfina jako prerogatywę ), przyszły Ludwik XI prawdopodobnie nie uzyskał dyspensy papieskiej koniecznej do zawarcia związku, ale małżeństwo nie zostało anulowane, Ludwik de France 1456, jego żona w Chambéry, aby sprowadzić ją z powrotem do Grenoble . W obliczu gniewu ojca, króla Karola VII, który ściga go z mściwością, Ludwik, pozostawiając zarządzanie Dauphiné swoim porucznikom, wraz z żoną Charlotte wyjeżdża do wuja ze strony matki Filipa III, księcia Burgundii . Ten ostatni oferuje im rezydencję w Genappe w Brabancji pod Brukselą .

To tam Charlotte uczy Louisa, między dwoma polowaniami w lasach Mons , swojego przyszłego macierzyństwa i18 października 1458urodziła chłopca o imieniu Louis, który zmarł w 1460 roku 15 lipca 1459, w Genappe urodził się jego drugi syn, Joachim, który zmarł 4 miesiące później, dnia 29 listopada. Charlotte następnie dała mu córkę w 1460 o imieniu Louise, która również zmarła w dzieciństwie. Wkwiecień 1461 14, jeszcze w Genappe, narodziła się na nowo córka Anne , która przeżyje i poślubi Pierre'a de Beaujeu .

W tym samym roku 1461 Karol VII zachorował i zmarł 22 lipca. Ludwik, zostając królem Francji, rozpacza nad posiadaniem męskiego potomka, gdy Charlotte rodzi,23 kwietnia 1464w Nogent-le-Roi innej dziewczynie, Jeanne, przyszłej Saint Jeanne. 4 grudnia 1466Urodził się François, który nie przeżył swoich narodzin. Wreszcie30 czerwca 1470 rw Château d'Amboise Charlotte daje Louisowi swojego pierwszego męskiego potomka, Karola, przyszłego Karola VIII Francji .

3 września 1472 Urodził się François, który również umiera w Lipiec 1473. Charlotte de Savoie urodzi w wieku od 17 do 28 lat ośmioro dzieci, pięciu chłopców i trzy dziewczynki, z których tylko trzy przeżyją: Anne (poślubiona Pierre de Beaujeu ), Sainte Jeanne i Charles (przyszły król Francja ).

Wczesne dzieciństwo

Od chwili narodzin na zamku Piotra II de Brézé w Nogent-le-Roi, Jeanne ledwo ochrzczona, Louis postanowił natychmiast skorzystać z tego kobiecego narodzin. Postanawia bezzwłocznie zaręczyć ją z Louisem d'Orléans, wówczas dwuletnim synem Charlesa d'Orléans i Marie de Clèves .

W ten sposób zapewnił, że w przypadku braku męskiego dziedzica będzie w stanie uformować we własnych rękach tego konkurenta do jego sukcesji lub w przypadku pojawienia się delfina, wykluczył go z ewentualnej regencji, która miała przejść do jego najstarszej córki. Certyfikat zaangażowania jest podpisany19 maja 1464 rZamek Blois przez poeta Charles Duke I st Orleanu i Jehan Rochechouart , komornika z Chartres , przedstawiciel królewskiego.

Louis zakłada swój dwór w zamku Amboise , dużym, ale przede wszystkim wygodnym, gdzie pomimo odmowy luksusu i przepychu, nalegał, aby jego żona, królowa, była tam po królewsku. Louis, często nieobecny na potrzeby królestwa, pozwala Charlotte przyjąć rodzinę w Amboise, więc Anne i Jeanne często były otoczone przez Annę de Lusignan , matkę Charlotte, Agnès i Bonne de Savoie , młodsze siostry Charlotte. Dwoje dzieci wychowywało się w najlepszym możliwym otoczeniu, ale szybko Jeanne miała się wyróżnić. Przyjemna twarz, jak powiedział jeden z jego współczesnych, Jean de Troyes lub jego towarzysz zabaw Louis de La Trémoille , cztery lata od niego młodszy, a to wbrew twierdzeniom wielu historyków.

Trzeba przyznać, że o słabszej budowie ciała niż jej starsza siostra, Jeanne pozostaje niska i szybko się garbi, jedno ramię niżej niż drugie, może też cierpieć na utykanie. W każdym razie król jej ojciec usunie ją z dworu w 1469 w wieku 5 lat, powierzając ją swojemu kuzynowi, baronowi François de Linières i d'Amplepuis, Sire de Beaujeu, i swojej żonie Anne de Culan, podczas gdy powinien powierzyli ją Marie de Clèves, wdowie po księciu Orleanu, jego przyszłej teściowej.

Młodość

François de Beaujeu, Pan Li (g) nières i Anne de Culan, pobrali się w 1445 roku, pozostali bezdzietni, całą swoją miłość przekażą Joannie. Przy wystarczających dochodach mogli uzupełnić roczną emeryturę w wysokości 1200 funtów wypłacaną im przez króla. Ci, których można by uznać za przybranych rodziców, zajmowali się jego wychowaniem, ucząc czytania i poezji, pisania i arytmetyki, rysunku i malarstwa, haftu i gobelinu oraz praktyki lutni, ucząc także historycznych czynów przodków.

Uznani chrześcijanie wprowadzili go w religię jego rodziny, zaszczepiając w nim solidną wiarę. Ojciec prosi ją, mimo młodego wieku, o nazwisko spowiednika, którego pragnie przyjąć, a następnie podaje mu jedyne, jakie zna, ks. Jean de La Fontaine. Król zatwierdza jego wybór i wysyła mu tego, który był opiekunem klasztoru Amboise, który mimo odległości regularnie wyznawał księżniczkę. Szczególną przyjemność sprawiła jej modlitwa i spędzała długie chwile w oratorium kaplicy magnackiej, do tego stopnia, że François de Linières kazał tam zbudować kominek na złą porę roku.

W 1471 Ludwik XI ustanowił w całym swoim królestwie odmawianie Ave Maria w intencji pokoju. Doceniła tę modlitwę Joanna, ta, która szczególnie kochała Maryję Dziewicę , matkę Jezusa Chrystusa . W statutach zakonu, które znajdzie, napisze później, że właśnie w tym roku otrzymała od Maryi przepowiednię: „Przed śmiercią założysz religię na moją cześć. A czyniąc to, sprawisz mi wielką przyjemność i będziesz mi służył. »Na prośbę Linièresa Ludwik XI uzyskał wPaździernik 1471papieża Sykstusa IV w celu podniesienia kościoła senioralnego do postaci kolegiaty z kapitułą składającą się z dziekana i sześciu kanoników. Trzeba było jeszcze poczekaćListopad 1473 aby uzupełnić ten rozdział.

Wesela

Ale to jest w Lipiec 1473że umiera młodszy brat Jeanne, François. Ludwik XI mając tylko jednego spadkobiercę, delfina, postanawia potwierdzić swoją politykę sojuszu. 8 października 1473, podpisał kontrakt małżeński w Jargeau dla swojej najmłodszej córki Jeanne, 9 lat, z Louisem d'Orléans, 11 lat, a następnie3 listopada 1473, nadal w Jargeau dla swojej drugiej córki Anny, 12 lat, z Pierre'em de Beaujeu , lat 35, zwykle przeznaczonym do poślubienia Marie , córki Marie de Clèves. Oba kontrakty zawierają posag w wysokości 100 000 złotych koron. Historycy są podzieleni, niektórzy twierdzą, że potrzebny był silny posag, aby zrekompensować niewdzięczną sylwetkę Joanny, inni odrzucają ten pomysł, zauważając, że obie siostry mają ten sam posag, którego starsza siostra nie mogła mieć. młodsza siostra.

Jeśli małżeństwo Anny i Piotra odbyła się następujący lat w 1474 roku, od 12 lat Anny, dopiero dyspensę z Rzymu do Jeanne i Louis byli kuzynami (ich pradziadkowie Karol VI Francji i Louis I st d „Orleanie byli braćmi), a Ludwik XI, ojciec Joanny, był ojcem chrzestnym Ludwika. Dyspensa ta została udzielona przez papieża Sykstusa IV dnia19 lutego 1476 a ślub jest obchodzony w dniu 8 września 1476w Château de Montrichard . Nie było Ludwika XI (już nieobecnego na ślubie Anny) oraz Marie de Clèves, która tego samego dnia uczestniczyła w ślubie swojej córki Marii z Jeanem de Foix , wicehrabią Narbonne .

Następnego dnia Ludwik przedstawił swoją młodą żonę ludności Blois, po czym rozdzielili się, każdy wracając do swoich zajęć, Joannę w jej życie modlitewne i odwiedziny ubogich i chorych. Ludwik XI musiał przypomnieć zięciowi o odwiedzeniu żony, aby mógł przyjechać do Linières, gdzie Joanna pogłębiała i umacniała swoje przywiązanie do Notre-Dame w kontakcie z kanonikami kolegiaty. Trwało to siedem lat, aż do śmierci Ludwika XI,30 sierpnia 1483 r..

Dowiedziawszy się o śmierci ojca, Jeanne udaje się do Amboise, gdzie zostaje witana przez matkę i siostrę. Przydziela jej mieszkanie, do którego szybko dołącza mąż. Ludwik ma nadzieję zakwestionować opiekę nowego króla Francji Karola VIII , wówczas 13-letniego, z Anną i Pierre de Beaujeu. Ale Zgromadzenie Ogólne Stanów w Tours w dniu15 stycznia 1484 rpotwierdź wolę zmarłego króla, mianując Annę regentką. Tymczasem Charlotte zmarła1 st grudzień 1483, obdarzając Joan sumą 200 srebrnych marek. Louis odmawia zaspokojenia potrzeb żony, to właśnie Anne, aby zapewnić mu pociąg godny jej rangi, każe mu płacić dożywotnią rentę w wysokości 10 000 funtów.

Królowa Francji

Po śmierci jej brata, króla Karola VIII w 1498, jej mąż wstąpił na tron Francji pod imieniem Ludwik XII. Od momentu wstąpienia na tron nowy król pospiesznie unieważnia małżeństwo z Joanną, twierdząc, że nigdy nie zostało skonsumowane . W rzeczywistości było dla niego pytaniem o umocnienie swojej prawowitości do tronu poprzez poślubienie wdowy po swoim poprzedniku, Annie Bretanii , co było również sposobem na zaanektowanie bogatego księstwa Bretanii. Po procesie przez trybunał kościelny otwarty w katedrze Saint-Gatien w Tours w dniu10 sierpnia 1498a kto powołuje się na przymusowe małżeństwa i spokrewnionych, wady wieku w czasie trwania małżeństwa i że była niezdatna do „otrzymują męski nasienie”, to małżeństwo jest ostatecznie złamany na17 grudniabullą papieską Aleksandra VI Borgii za niekonsumpcję. Ich związek trwał dwadzieścia dwa lata.

8 stycznia 1499, w Nantes Ludwik XII poślubił królową Annę Bretanii, wdowę po Karolu VIII, na mocy klauzuli zawartej w umowie małżeńskiej między Karolem VIII a Anną Bretanii. Rzeczywiście, klauzula ta określała, że królowa Anna powinna ponownie wyjść za mąż za następcę Karola VIII, jeśli ten ostatni nie miał męskiego pochodzenia. Joan następnie otrzymane odszkodowania, tytuł księżnej Berry i założona w Bourges , w 1502 roku, z klasztornej porządek z Annonciade z pomocą swego spowiednika, Gabriel-Maria Nicolas An spostrzegawczy Franciszkanów .

Księżna Berry

Joanna francuska nosiła tytuł księżnej Berry tylko przez trzy lata, do momentu jej wstąpienia do religii w 1502. W okresie, w którym nosiła ten tytuł, żyła święta.

Św. Joanna francuska

Prośba o kanonizację została złożona w 1614 r. Joanna została beatyfikowana w dniu 18 czerwca 1742przez Benoît XIV. Papież Pius XII czyni ją świętą przez byka kanonizacji Virum dolorum z28 maja 1950, czyli 445 lat po jego śmierci.

Herb

Blazon : Część Francji i Francji. Komentarz: Córka króla Francji Ludwika XI i królowej Francji poprzez małżeństwo z królem Francji Ludwikiem XII .

Pochodzenie

Pochodzenie Joanny Francuskiej (1464-1505)

32. Jan II z Francji

16. Karol V z Francji

33. Pokojówka Luksemburga

8. Karol VI z Francji

34. Pierre I er Bourbon

17. Joanna Burbon

35. Izabela z Valois

4. Karol VII z Francji

36. Stefan II Bawarski

18. Stefan III Bawarski

37. Elisabeth z Sycylii

9. Isabeau z Bawarii

38. Barnabé Visconti

19. Taddea Visconti

39. Królowa della Scala

2. Ludwik XI z Francji

40 = 32. Jan II z Francji

20. Ludwik I st Neapol

41 = 33. Pokojówka Luksemburga

10. Ludwik II Andegaweński

42. Karol z Blois

21. Marie de Blois

43. Joanna de Penthièvre

5. Marie d'Anjou

44. Piotr IV z Aragonii

22. Jean I er Aragon

45. Eleonora z Sycylii

11. Yolande d'Aragon

46. Robert I st Bar

23. Yolande de Bar

47. Maria z Francji

1. Joanna Francuzka

48. Amédée VI Sabaudii

24. Amédée VII Sabaudii

49. Pokojówka Burbon

12. Amédée VIII Sabaudii

50. Jean I er Berry

25. Pokojówka z Berry

51. Joanna z Armaniaku

6. Ludwik I er de Savoie

52 = 32. Jan II z Francji

26. Filip II z Burgundii

53 = 33. Pokojówka Luksemburga

13. Maria Burgundzka

54. Ludwik II Flandrii

27. Małgorzata III Flandrii

55. Małgorzata z Brabancji

3. Charlotte z Sabaudii

56. Hugo IV z Cypru

28. Jacques I st Cypr

57. Alicja d'Ibelin

14. Janus z Cypru

58. Filip z Brunszwiku-Grubenhagen

29. Helvis z Brunszwiku-Grubenhagen

59. Helvis z Dampierre

7. Anna de Lusignan

60. Jacques I st Bourbon-La Marche

30. Jean I er Bourbon-La Marche

61. Jeanne de Blois-Châtillon

15. Charlotte de Bourbon

62. Jan VI z Vendôme

31. Katarzyna de Vendôme

63. Joanna de Ponthieu

Telewizja

Jeanne de France jest jedną z głównych bohaterek telewizyjnego filmu Ludwik XI , którego roztrzaskana moc jest emitowana na6 grudnia 2011na Francji 3 . W nim Jeanne de France jest ucieleśniona przez aktorkę Gaëlle Bona .

Bibliografia

Ewidencja organów :

Bibliografia św. Joanny z Francji | Ogłoszenie

Germaine Maillet, Córka Ludwika XI, Błogosławiona Joanna de France , Paryż, Éditions Ariane, 1939, 150 s. , w -8 ° .
Jean-François Drèze ( pref. Francis Rapp ), Racja stanu, racja Boga: polityka i mistyka u Jeanne de France , Paryż, Beauchesne, coll. "Beauchesne biblioteka" ( N O 20)1991, 328 s. ( ISBN 2-7010-1227-9 , prezentacja online ).
Philippe Contamine , „Aspekt „tyranii” Ludwika XI : wariacje na temat „poślubienia króla”” , w Michel Rouche i Jean Heuclin (reż.), La Femme au Moyen Age , Maubeuge / Paryż, Publication de la Ville przez Maubeuge / dyfuzja Jean Touzot,1990, 463 s. , s. 431-442.
René de Maulde-La Clavière , Jeanne de France, księżna Orleanu i Berry (1464-1505): z niepublikowanych dokumentów zebranych przez autora przy współpracy MM. Sorin i de La Guère , Paryż, Honoré Champion ,1883, XII -486 s. ( prezentacja online , przeczytaj online ).
Françoise Michaud-Fréjaville, „ Inclitis et merita plena , Jeanne de France, duchesse de Berry (1499–1505)”, w Sainte Jeanne de France, duchesse de Berry. 500 th rocznica powstania Annonciade, 1502-2002 , Proceedings of dniu badania, Bourges,21 września 2002 r., Cahiers d Archéologie et d'Histoire du Berry , N O 157-158, 2004, str. 17-26.
Dominique Dinet, Pierre Moracchini, Siostra Marie-Emmanuel Portebos (reż.), Jeanne de France i Annonciade. Materiały z międzynarodowego kolokwium Instytutu Katolickiego w Paryżu (13-14 marca 2002 r.) , Les Éditions du Cerf, kolekcja „Cerf Histoire”, 2004, s. 512 . , ( ISBN 2-204-07343-1 ) .
Marc Joulin, Petite vie de Jeanne de France , Éditions Desclée de Brouwer, Paryż, 1992, ( ISBN 2-220-03319-8 ) .
Antoine de Lévis-Mirepoix , Jeanne de France, córka Ludwika XI. La Cendrillon des Valois , Paryż, Flammarion, 1943.
Henri Pigaillem, Jeanne de France: pierwsza żona Ludwika XII , Paris, Pigmalion ,2009, 321 s. ( ISBN 978-2-7564-0176-8 , OCLC 298776639 ).
Stéphanie Richard : „ Bez urodzenia nie ma małżeństwa? Rozprawa w nieważności małżeństwa Ludwika XII i Jeanne de France (1498) ”, Questes: Multidyscyplinarna przegląd mediewistyka , n O 27«Naissances»2014, s. 47-66 ( czytaj online ).

Uwagi i referencje

" Sainte Jeanne de Valois " , na nominis.cef.fr ( dostęp 4 lutego 2021 )
Françoise Bouchard, św. Joanna francuska, królowa sługa Maryi , Résiac,1999, s. 2
F. Bouchard (1999) s. 2-3 .
F. Bouchard (1999) s. 3-4 .
F. Bouchard (1999) s. 4 .
F. Bouchard (1999) s. 6 .
F. Bouchard (1999) s. 3 .
R. de Mauldre de la Clavière (1883) s. 5 .
J. Bouchet (nd) t. 14 , s. 430 .
F. Bouchard (1999) s. 15 .
F. Bouchard (1999) s. 16 .
F. Bouchard (1999) s. 18 .
F. Bouchard (1999) s. 19 .
F. Bouchard (1999) s. 20 .
F. Bouchard (1999) s. 21 .
F. Bouchard (1999) s. 26 .
A. Redier (1945) s. 144 .
F. Bouchard (1999) s. 28 .
F. Bouchard (1999) s. 30 .
F. Bouchard (1999) s. 35-36 .
F. Bouchard (1999) s. 38 .
Papieska decyzja została ogłoszona Joannie w kolegiacie Saint-Denis in Amboise , przed kaplicą Matki Boskiej.
Mauricette Vial-Andru, Księżniczka o wielkim sercu, Święta Joanna Francuska , Éditions Pierre Téqui ,2004, s. 70-73.
Jean-François Drèze, Racja Stanu, racja Boga. Polityka i mistycyzm u Jeanne de France , Éditions Beauchesne ,1991, s. 306.
Irène Frain, „ Ludwik XI, wstrząsający film telewizyjny ”, „ Paris Match” ,5 grudnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 29 grudnia 2019 r. )