Preben Elkjær Larsen | ||
Preben Elkjær w 2011 r. | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Narodowość | duński | |
Narodziny | 11 września 1957 | |
Lokalizacja | Kopenhaga ( Dania ) | |
Skaleczenie | 1,82 m (6 ′ 0 ″ ) | |
Poczta | Napastnik | |
Kurs dla juniorów | ||
Lata | Klub | |
1963 - 1973 | Frederiksberg BK | |
1973 - 1974 | Kjøbenhavns Boldklub | |
1974 - 1975 | Frederiksberg BK | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1976 | Vanløse IF | |
1977 - 1978 | 1. FC Kolonia | |
1978 - 1984 | KSC Lokeren | |
1984 - 1988 | Hellas Werona | |
1988 - 1990 | Vejle BK | |
Wybór reprezentacji narodowej 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
1975 - 1976 | Dania - 19 lat | 11 (6) |
1976 - 1979 | Dania - 21 lat | 9 (9) |
1977 - 1988 | Dania | 69 (38) |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Preben Elkjær-Larsen to duński piłkarz urodzony11 września 1957w Kopenhadze .
Zajął drugie miejsce w rankingu Ballon d'Or 1985, za Michelem Platinim, kiedy w tym rankingu był już na trzecim miejscu rok wcześniej, za dwoma zwycięzcami Mistrzostw Narodów Europy: Michelem Platinim i Jeanem Tiganą .
„Ponieważ kiedy masz szansę dowiedzieć się i docenić, kto cierpi z tobą w niedzielę i kto dzieli twoje radości i ból, nawet będąc na trybunach, przywiązujesz się do niego. W każdym razie taki jestem. I z tego powodu, z szacunku dla tych, którzy mnie kochali i celebrowali mnie do tego stopnia, że nazywali mnie burmistrzem Werony, nigdy nie zgodziłem się nosić we Włoszech innej koszulki. Ich szacunek zasłużył na mój ... ”
- Preben Larsen Elkjaer
Jego potężny, ofensywny styl gry przyniósł mu zwierzęcy przydomek: „Żubr”.
Preben Elkjaer Larsen trenował w klubie Vanløse IF, a następnie przeniósł się do Niemiec, gdzie dołączył do FC Kolonia . Pozostał tam przez sezon, a następnie dołączył do KSC Lokeren, gdzie rozegrał 190 oficjalnych meczów i strzelił 98 bramek. Po 6 sezonie w Belgii dołączył do Hellas Verona, z którą zrobił sensację, zdobywając mistrzostwo w latach 1984-1985.
14 października 1984, piątego dnia mistrzostw Włoch Serie A (mistrzostwa zdobyte przez Elkjaera i Veronę) strzelił gola dla Juventusu po utracie buta w swoim wyścigu, co pozostało jednym z historycznych goli Serie A.
Przez jedenaście lat grał w reprezentacji Danii.
Uczestniczył w ostatniej fazie Mistrzostw Świata 1986, gdzie Dania zostanie wyeliminowana w 1/8 finału. Podczas tych zawodów strzelił cztery gole w czterech meczach i został uznany za trzeciego najlepszego gracza turnieju, za Diego Armando Maradoną i Haraldem Schumacherem. Został również wybrany jako czołowy napastnik w typowym składzie turnieju obok Emilio Butragueño i Gary'ego Linekera.
Uczestniczył także w dwóch edycjach Mistrzostw Narodów Europy. W 1984 roku Dania dotarła do półfinału, aw 1988 roku nie udało im się wyjść z pierwszej rundy.