Oloron to dawna francuska gmina w departamencie Pyrénées-Atlantiques . 18 maja 1858gmina łączy się z Sainte-Marie-Legugnon, tworząc nową gminę Oloron-Sainte-Marie .
Wioska leży u narodzin trzech dolin Haut- Béarn : doliny Aspe , doliny Ossau i doliny Baretous .
Toponim Oloron pojawia się po raz pierwszy jako Iluro (na kamieniu milowym). Iluro pochodzi od baskijskiego ili (miasto) i ur (woda) i dlatego byłoby „miastem wód”, ponieważ Oloron leży u zbiegu dwóch rzek.
Następnie w formach civitas Lurunensium: Elarona i civitas Elloronensium: Elinia (obwieszczenie prowincji), Oloro civitas (506, sobór Agde ), Loron (1009, kartularz św. Sewera ), Elloreus (1073, inskrypcja Moissac ), Holorna (około 1080, kartulariusz z MORLAAS ) Eleron ( XI th century kartulariusz z Bigorre) Oleron (1208, tytuły Barcelona), Olero (1212 Synod Lavaur ) Pagus Oloronensis (1235, reformacja Béarn) Wysłane -Grotz Oloron (1271 notariusze Oloron) Oleiron (1286, rejestruje Bordeaux ) Olaro ( XIII th century Albigensian przewlekłe) Dioecesis Oleronensis (1289), Oloronium (1290 Bearn papiery wartościowe), Oloroo (1343 notariusze Pardies ) Oron (XIV th , Jean Froissart , księga III), Loron (1442 kontrakty Carresse) i Oleron (1801, Biuletyn Dziejów ).
Jego nazwa Béarn to Aulouroû .
Roman tworzenie I st century AD na drodze Somport , jest nazwany, Iluro , narody Aquitaine język Proto-baskijski . Za czasów Rzymian miasto było czymś więcej niż wsią, było centrum dzielnicy, podzielonej na „ pagi ”, rodzaje miasteczek podzielonych na „ vici ” lub wioskę. Te określenia przetrwały jako „kraj” i „vic”.
Założona w przeważającej części w Sainte-Marie na tarasie aluwialnym, na którym ma powstać przyszła katedra, jest jednocześnie cytadelą z murami obronnymi na wzgórzu Sainte-Croix d'Oloron. Cypel Sainte-Croix to oppidum. W 506 Gratus, pierwszy znany biskup, wziął udział w Soborze Agde i został Świętym Gratem, którego święto obchodzone jest do dziś jesienią.
Wielkie inwazje pogrążą historię Iluro w zapomnieniu. Ale około 1058 wydaje się, że kilka osad przetrwało, ponieważ biskup Étienne de Lavedan osiedla się na aluwialnym tarasie, gdzie wciąż znajduje się kaplica poświęcona Dziewicy. W 1080 roku wicehrabia Centulle V le Jeune przybył, aby zbudować nowe miasto Oloron (średniowieczna nazwa wywodząca się od Iluro) na starym rzymskim oppidum.
W tamtych czasach żadne inne miejsce nie mogło być bezpieczniejsze niż ten cypel, który od wschodu i zachodu graniczył z rzekami. Ten wicehrabia zachęca ludy do zamieszkania i handlu w Oloron poprzez ustanowienie przywilejów prawnych i ekonomicznych zawartych w akcie „poblacion” (lub osiedlenia), przywileje, które zostaną wznowione i wzmocnione w 1220 roku, tworząc w ten sposób For of Oloron , najstarszy w Bearn.
W międzyczasie starożytne miasto Iluro odradza się z popiołów i nosi teraz nazwę katedry, Sainte-Marie.
Potomkowie wicehrabiego byli zatrudnieni przy budowie pomników po powrocie z rekonkwisty lub wypraw krzyżowych . Jednak w 1214 roku Gaston VI Moncade musiał scedować na biskupów ziemie Sainte-Marie, a później okolicznych wsi, ponieważ był skompromitowany z heretyckimi albigensami.
W 1385 r. Oloron miał 366 pożarów .
Następnie jesteśmy świadkami rozdzielenia się dwóch części: Oloron , miasta wiktoriańskiego i Sainte-Marie , miasta biskupiego, które stają się rywalami przez około osiem wieków, Sainte-Marie pozostające ekonomicznie zależne od Oloron. W XIII -go wieku , wykorzystując albigensów Crusade , biskup staje panowanie nad NMP i jego wiosce Saint-Pee; Oloron rozszerzył swoje przywileje na swoim forum, następnie otrzymał klauzurę i dwa mosty . W XIV th wieku i XV -tego wieku , to dostaje prawo do rynku i targach i prowadzi do wzrostu powstania przedmieściach . Wkrótce stanie się gospodarczą stolicą Béarn , dzięki handlowi tranzytowemu z Hiszpanią i rozwojowi rzemiosła tekstylnego .
Do wojen religijnych wówczas rewolucja dwukrotnie zawieszony ten dobrobyt. Rywalizacja między dwoma miastami zakończyła się dopiero spotkaniem Sainte-Marie w Oloron, narzuconym w 1858 r. przez II Cesarstwo , sprzyjające pojawieniu się kolei w 1883 r. i zastąpieniu przemysłu rzemieślniczym.
Z 11 października 1795 w 5 marca 1796 rOloron miał status stolicy departamentu Basses-Pyrenees, którego właścicielem był Pau , następca Navarrenx .
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5 664 | 5 515 | 5975 | 6 328 | 6 458 | 6620 | 6804 | 6530 | 6 388 |