NR-1

NR-1
Przykładowe zdjęcie przedmiotu NR-1
NR-1 the 1 st luty 1986w porcie Cape Canaveral po katastrofie promu kosmicznego Challenger .
Inne nazwy Nerwin
Rodzaj eksperymentalna atomowa łódź podwodna
Historia
Służył  Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych
Stocznia Stocznia Electric Boat w Groton
Leżał kil 10 czerwca 1967
Uruchomić 25 stycznia 1969
Uzbrojony 27 października 1969
Status Dezaktywowano 21 listopada 2008 r
Załoga
Załoga 2 oficerów, 7 marynarzy, 2 naukowców
Charakterystyka techniczna
Długość 44,40 lub 44,78 m (od 1993 r.)
Mistrz 3,81 metra
Wersja robocza 4,57 metra
Przesunięcie 365 t pod wodą, 393 t na powierzchni
Napęd reaktor jądrowy, turbo-alternator , dwa silniki zewnętrzne, dwa śmigła
Prędkość 4,5 węzła (powierzchnia)
3,5 węzła (nurkowanie)
Głębokość 915 m (oficjalna)
Kariera
Port macierzysty Baza okrętów podwodnych Marynarki Wojennej Nowy Londyn

NR-1 , nazywany „  Nerwin  ” to okręt podwodny w marynarki napędowego jądrowej Doświadczalnej United States Navy .

Historyczny

Ten projekt wspierany przez admirała Hymana Rickovera został zatwierdzony dnia18 kwietnia 1965. Zbudowany z10 czerwca 1967w stoczni Electric Boat w Groton by General Dynamics został zwodowany25 stycznia 1969, dołączony od 1994 do MV Carolyn Chouest zależny od Dowództwa Wojskowego Transportu Morskiego, zanim został „zdezaktywowany” w dniu21 listopada 2008. Jest to najmniejsza zbudowana na świecie morska łódź podwodna o napędzie atomowym ; jej nazwa, NR-1 , jest hołdem dla służby w Biurze Reaktorów Morskich odpowiedzialnej za rozwój tej technologii w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Nigdy nie został oficjalnie powołany ani oddany do użytku i byłby używany do tajnych operacji, w tym wywiadu , wyszukiwania obiektów (odzyskiwanie pocisków AIM-54 Phoenix po wypadku F-14 na14 września 1976, Prom kosmiczny Challenger katastrofa, EgyptAir Flight 990 krach na31 października 1999Itd ...), badania i nadzór wraków (HMHS Britannic odnaleziony z Robert Duane Ballard , USS  monitora , USS  Akron , USS  Bonhomme Richard ), geologicznych i badań oceanograficznych (off Puerto Rico w 1973 roku z " USS  Portland  (LSD- 37) , National Marine Sanctuary Flower Garden Banks  (in) ) i konserwacja zanurzonego sprzętu. W sumie 64 niesklasyfikowane misje między 1972 a 1999 są oficjalnie zarejestrowane.

Wśród innych misji, w 1986 roku USS  Seawolf  (SSN-575) i NR-1 rzekomo podsłuchiwali kabel podwodny łączący Afrykę Północną z Europą w czasie, gdy Stany Zjednoczone były zaangażowane w konfrontację z Libią  ; jednak ta operacja nie przyniosłaby żadnych przydatnych informacji.

NR-1 został wyłączony w dniu 21 listopada 2008w bazie okrętów podwodnych Groton (Connecticut), następnie jest wysyłany do Stoczni Marynarki Wojennej w Portsmouth w celu odzyskania części zamiennych, a następnie przewożony do Stoczni Marynarki Wojennej Puget Sound i zakładu pośredniego utrzymania ( Bremerton ), który zajmuje się demontażem części statki w amerykańskim napędzie jądrowym w ramach programu recyklingu statków i łodzi podwodnych .

Plik 13 listopada 2013Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych ogłosiła, że ​​części odzyskane z łodzi podwodnej zostaną wystawione w muzeum poświęconym siłom podwodnym w Groton.

Charakterystyka

Jego skorupa wykonana jest ze stali o wysokiej sprężystości HY-80 , korpus pomalowany na kolor pomarańczowy. Jest wyposażony do wszystkich misji oceanograficznych do celów wojskowych lub cywilnych. Jego oficjalna głębokość nurkowania wynosi 3000 stóp (914 m) . Nie ma peryskopu, ale kamerę telewizyjną w masywie. Jedną z jego osobliwości jest obecność dwóch chowanych kół do dużych obciążeń Goodyear do toczenia po dnie morskim . Jego główne czujniki to bateria sonarów , z których najpotężniejszym jest skierowany w dół sonar boczny do skanowania dna morskiego. W 2002 r. Miał rozdzielczość 30 cm z odległości 180 m i 1,2 m przy 730 m, w tym czasie posiadał również skanujący laser liniowy .

Posiada 3 iluminatory, haczyki, uchwyty i robotyczne ramię manipulacyjne pozwalające na przenoszenie przedmiotów o średnicy mniejszej niż 24 cm (8 cali) z innego projektu, a pod koniec swojej kariery do 25 zewnętrznych projektorów oświetlających głębiny, oraz kilka kamer. Jego piekarnik pochodzi z samolotu pasażerskiego, podobnie jak system nawigacji, który już w swoim pierwotnym użyciu był dość nieprecyzyjny. Jego instrumenty, oryginalny panel sterowania, a także oryginalny komputer z ograniczoną pamięcią rdzenia magnetycznego wynoszącą 32 kilobajty zostały zbudowane przez Sperry Corporation .

Jego reaktor jądrowy, którego charakterystyka nie jest publiczna, został zaprojektowany przez Knolls Atomic Power Laboratory  (en) , który zrobił to samo dla wszystkich amerykańskich reaktorów jądrowych na pokładzie i umieszczony na turbogeneratorach .

Silniki elektryczne znajdują się na zewnątrz grubego kadłuba. Cztery dodatkowe pędniki (2 z przodu, 2 z tyłu) ułatwiają precyzyjne manewry. W 1993 roku został przedłużony o 3  m . To udany budynek, który kosztował wówczas około 100 milionów dolarów amerykańskich lub około 660 milionów wartości w 2012 roku, trzy razy więcej niż oczekiwano. Government Accountability Urząd opublikował raport na temat technik zarządzania zjadliwy bo projektodawców miał carte blanche.

Odcinek ciśnieniowy po rozbudowie w 1993 r. Wynosi 29,3 m. Nie posiadał prysznica, toalety były często blokowane, a 11 marynarzy miało 4 koje. Za administracji Richarda Nixona specjalnie wyszkolona elitarna załoga NR-1 mogła mieszkać na dnie oceanu maksymalnie przez niecały miesiąc. Zostało to specjalnie przeszkolone przez dyrektora programu napędu jądrowego marynarki wojennej. Nominalna autonomia to 210 osobodni lub 16 dni dla załogi składającej się z 13 osób, maksymalna autonomia to 300 osobodni lub 23 dni dla załogi składającej się z 13 osób.

Jego reaktor jądrowy został zatankowany raz w okresie eksploatacji w latach 1990-1992, a okręt podwodny mógł teoretycznie służyć do 2012 roku, ale wielu jego dostawców i źródeł logistycznych już nie istniało, co doprowadziło do jego wycofania.

Równoważne łodzie podwodne

Navy radziecki i rosyjski ma trzy klasy usług sklasyfikowanych jako ekwiwalent głębinowy „stacji jądrowych głęboko nurkować 1 st rangi”:

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Chociaż jest to bardzo rzadki przypadek, nie jest to wyjątkowy przypadek. Sześć okrętów klasy Osetr zbudowanych w Stanach Zjednoczonych w latach 1903–1906 dla Cesarskiej Marynarki Wojennej Rosji również miało koła.

Bibliografia

  1. Bernard Prézelin , Les Flottes de fight 2002 , Rennes, Maritime and overseas editions,Listopad 2001, 1153  s. ( ISBN  2-7373-2887-X ) , str.  448
  2. (en) Frank W. Lacroix , Robert W. Button , Stuart E. Johnson i John R. Wise , A Concept of Operations for a New Deep-Diving Submarine , RAND Corporation ,2002, 182,  str. ( ISBN  0-8330-3045-0 , czytaj online ) , str.  Rozdział drugi NR-1
  3. (en) Steven Myers "  NR-1 podwodna zanurza się Historia  " na military.com ,26 listopada 2008(dostęp 11 czerwca 2012 )
  4. (en) Lee Vyborny i Don Davis , Dark Waters: An Insider's Account of the NR-1 The Cold War's Undercover Nuclear , NAL Trade,2 marca 2004, 256  pkt. ( czytaj online )
  5. (w) „  NR-1 Odkrywanie historii marynarki wojennej na dnie oceanu  ” w marynarce wojennej USA ,2002(dostęp 13 czerwca 2012 )
  6. (w) „  USS Portland (LSD 37)  ” na stronie Navy (dostęp 12 czerwca 2012 )
  8. (w) John Craven Pina, „  Submarine Systems - NR-1  ” , w Aloha ,7 lutego 1995(dostęp 12 czerwca 2012 )
  9. (w) Doug Tsuruoka, „  Naval Sub Drift Software and Aid North Sea Hunt For Famous Wreck  ” on ASA ,3 lipca 2008(dostęp 12 czerwca 2012 )
  10. (w) Andrew Scutro, „  Głębokie nurkowanie NR-1 podsumowuje 40-letnią karierę  ” w Navy Times ,30 listopada 2008(dostęp 10 czerwca 2012 )
  11. (w) Thomas Nilsen, Igor Kudrik, Alexander Nikitin, „  Statki o napędzie atomowym Rosyjskiej Floty Północnej  ” na Bellonie ,Luty 1996(dostęp 5 kwietnia 2013 )
  12. „  Mini-submarines  ” , na radzieckiej łodzi podwodnej (dostęp: 5 kwietnia 2013 )
  13. (w) Wertheim Eric , Naval Institute Guide to Combat Fleets of the World: their Ships, Aircraft and Systems , Naval Institute Press,2007, 1058  s. ( ISBN  978-1-59114-955-2 , czytaj online ) , str.  610

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne