Minister Spraw Zagranicznych Izraela | |
---|---|
20 czerwca 1977 -23 października 1979 | |
Yigala Allona Icchak Szamir | |
Minister Obrony Izraela | |
5 czerwca 1967 -3 czerwca 1974 | |
Levi Eszkol Szymon Peres | |
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi ( d ) | |
17 grudnia 1959 -4 listopada 1964 | |
Kadisz Luz Haim Gwati ( w ) | |
Członek Knesetu | |
30 listopada 1959 -16 października 1981 | |
szef sztabu Izraela | |
7 grudnia 1953-1958 | |
Kadisz Luz Haim Gwati ( w ) |
Narodziny |
20 maja 1915 Degania |
---|---|
Śmierć |
16 października 1981 r.(w wieku 66 lat) Tel Awiw |
Pogrzeb | Nahalal |
Imię w języku ojczystym | משה דיין |
Narodowość | izraelski |
Przynależności | Izrael , Wielka Brytania |
Trening | Szkoła Starszych Oficerów ( w ) (1951-1952) |
Zajęcia | Polityk , oficer , archeolog |
Okres działalności | Od 1932 |
Tata | Shmuel Dayan |
Matka | Devora Dayan ( d ) |
Rodzeństwo |
Aviva Geffen ( d ) Zohar Dayan ( d ) |
Małżonka | Rut Dajan ( w ) |
Dzieci |
Assi Dayan Yael Dayan Ehud Dayan ( d ) |
Partie polityczne |
Mapai (1959-1965) Rafi (1965-1968) Izraelska Partia Pracy (1968-Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden) Telem (19 maja -16 października 1981 r.) |
---|---|
Bronie | Hagana (1929-1948) , żydowska policja nadliczbowa (1938-1939) , Specjalne Oddziały Nocne (1938-1939) , 7 Dywizja Piechoty (1941) , Siły Obronne Izraela (1948-1959) |
Stopień wojskowy | Rav głośno ( d ) |
Konflikty |
II wojna światowa 1948 Wojna arabsko-izraelska Kryzys Kanału Sueskiego |
Przykazania | Dowództwo Okręgu Południowego ( fr ) (1949-1951) , Dowództwo Regionu Północ (1952) , Siły Obronne Izraela (1953-1958) |
Nagrody |
Order Zasłużony Wielki Oficer Legii Honorowej (1956) |
Mosze Dajan ( hebrajski : משה דיין ), urodzony dnia20 maja 1915 i martwy 16 października 1981 r., jest izraelskim żołnierzem i politykiem .
Moshe Dayan urodził się w kibucu Degania , położonym w Palestynie, wówczas pod panowaniem osmańskim , niedaleko Jeziora Tyberiadzkiego . Jego rodzice, Devorah i Shmuel Dayan , byli ukraińskimi Żydami z Jaszkowa , miasta wówczas w Imperium Rosyjskim . W wieku 14 lat dołączył do Hagana następnie został przydzielony do „ specjalnego wieczoru Drużyny ”, w którego szeregach był naznaczone wpływem majora Orde Charles Wingate , a brytyjski pro- syjonistycznej oficera i który zaszczepił w jego zarodkowych żydowski doktryna wojskowa mająca na celu „wprowadzenie walki do serca sektora działań wroga” zamiast uprzywilejowania „obrony statycznej”.
Podczas II wojny światowej , jest ona zintegrowana z siłami brytyjskimi przez dwa lata, a następnie zintegrowany z 7 -go australijskiej dywizji piechoty , która walczy z siłami Vichy w Syrii . To właśnie w tym okresie stracił sprawność lewego oka, wkładając lornetkę swojej lornetki, trafiony pociskiem wroga. Po tej kontuzji zaczął nosić opaskę na oko . Dayan zostanie udekorowany pod koniec wojny przez armię brytyjską.
Podczas wojny 1948 Dayan zajmował kilka stanowisk o coraz większej odpowiedzialności, zwłaszcza w dolinie Jordanu i regionie centralnym. Bardzo ceniony przez Davida Ben Guriona , przyszłego premiera młodego państwa Izrael, będzie jego protegowanym, podobnie jak młody Szymon Peres .
Moshe Dayan następnie przeszedł olśniewającą karierę wojskową i został szefem sztabu IDF w latach 1955-1958, zwłaszcza podczas kryzysu w Kanale Sueskim w 1956 roku przeciwko Egiptowi .
W 1959 roku Dayan wszedł do polityki i wstąpił w szeregi Mapai , wielkiej lewicowej partii izraelskiej. Był ministrem rolnictwa do 1964 roku. Niewiele doceniony przez Levi Eszkola , który zastąpił Ben-Guriona po jego odejściu z Mapai w 1965 roku, został jednak mianowany ministrem obrony w 1967 roku, by uporać się z poważnym kryzysem, który zagraża Izraelowi.
Chociaż nie brał udziału w walkach, ani nawet w ich planowaniu (co jest raczej dziełem generałów Icchaka Rabina i Uzi Narkissa ), Mosze Dajan był wyraźnie identyfikowany jako główny gracz w wojnie sześciodniowej . Czerpał z niego ogromną popularność, zarówno w Izraelu, jak i poza nim. Tę uprawnioną chwałę należy umieścić w odpowiedniej perspektywie, biorąc pod uwagę krytykę, jaka zostanie skierowana do niej po wojnie Jom Kippur . Nadmiar zaufania do Dajana i tego, kto będzie mieszkał w Izraelu w ciągu sześciu lat między tymi dwoma konfliktami, jest rzeczywiście jedną z przyczyn ogromnych strat poniesionych przez Tsahal w pierwszych dniach walki. Ale Dayan odzyskał przewagę, z pomocą amerykańskich i izraelskich generałów, takich jak Ariel Sharon .
Konflikt Jom Kippur wpłynął na morale i zdrowie Moshe Dayana. W 1977 na krótko wycofał się z życia politycznego , po czym powrócił na krótki okres jako minister spraw zagranicznych w rządzie Menachema Begina . Następnie minister spraw zagranicznych był ze swoim egipskim odpowiednikiem Boutrosem Boutrosem-Ghalim , jednym z głównych negocjatorów izraelsko-arabskich porozumień pokojowych podpisanych przez Anwara al-Sadata i Menachema Begina w 1979 roku .
Moshe Dayan brał udział w porozumieniach pokojowych z Camp David i zmarł wkrótce po, w 1981 roku, na raka okrężnicy .
Moshe Dayan jest pochowany w moszawie, w którym dorastał: Nahalal .
Moshe Dayan jest ojcem Yael Dayan , byłej członkini Knesetu zaangażowanej w szeregi pokoju, oraz filmowca Assi Dayan .
Autor kilku książek, Dayan był znanym archeologiem w Izraelu, ale także kontrowersyjnym, ponieważ wiele jego znalezisk opuściło domenę publiczną z naruszeniem prawa. Jego osobista kolekcja została sprzedana przez jego żonę Ruth państwu Izrael w 1986 roku za 1 milion dolarów, sprzedaż była wówczas szeroko krytykowana, a wiele artefaktów zostało zdobytych nielegalnie, a izraelski archeolog Yigal Shiloh stwierdził, że sprzedał obiekty muzeum było równoznaczne z aprobatą grabieży antyków.