CinemaScope

CinemaScope jest sposób strzelania i występ, który zawiera anamorphoser (ściskającej) strzelanie obrazu dla désanamorphoser dla projekcji. Ten współczynnik kompresji wynosi 2. CinemaScope nie określa bezpośrednio współczynnika kształtu, ale proces anamorfozy obrazu, który może być stosowany zarówno dla 35 mm, jak i 16 mm , z różnymi współczynnikami kształtu.

To Stowarzyszenie Inżynierów Filmów i Telewizji (SMPTE) określa standardy okna projekcyjnego tak zwanego lunety: CinemaScope 35 mm wraz z optyką. Luneta ma teraz stosunek 2,39: 1.

Jest to obraz, który podczas filmowania jest kompresowany, a następnie rozciągany podczas projekcji, aby nie ulec zniekształceniu i odzyskać swój panoramiczny format.

Techniczny

Dzięki zniekształcającemu obiektywowi ( anamorfozie ) obraz jest kompresowany w kierunku poziomym podczas kręcenia na konwencjonalnym filmie; w rzucie jest rozciągnięty w tych samych proporcjach, co umożliwia znalezienie obrazu panoramicznego.

Anamorphosis cinemascope desert meme sens.jpeg Anamorphosis cinemascope.svg
Obraz oryginalny (u góry) i obraz anamorficzny
na kliszy 35 mm (u dołu) 		Rozszerzenie obrazu podczas projekcji

Historyczny

Urządzenie optyczne jest wzorowane na Hypergonar , wynalezionym w 1926 roku przez Francuza Henri Chrétiena . Jest to głównie cylindryczna soczewka umieszczona przed głównym, sferycznym obiektywem.

Dopiero w 1953 roku , że 20th Century Fox zawarła umowę z wynalazca procesu, Henri Chrétien, aw tym samym roku przedstawiła pierwsze CinemaScope filmowej La Tunique (szatę) przez Henry Koster . Właściwie był to drugi film nakręcony w ten sposób, pierwszy to Jak poślubić milionera , długo po eksperymentalnym filmie Claude'a Autant-Lary Building a Fire z 1928 roku . Ze względów komercyjnych został wydany po La Tunique . Pierwszy publiczny pokaz odbył się w dniu16 września 1953. Pierwszą kreskówką wykorzystującą ten proces był krótkometrażowy film Disneya Les Instruments de musique ( Toot Whistle Plunk and Boom , 1953), a następnie animowany film La Belle et le Trochard (1955). Jeśli chodzi o film L'Infernale Poursuite (1956), reżyser Francis D. Lyon wyjaśnia, że ​​docenił ten nowy format „łatwiejszy w reżyserii i bardziej ekonomiczny, dzięki ograniczeniu instalacji głównie do kręcenia na zewnątrz”. "

Pierwszy francuski film w CinemaScope jest New Horizons przez Marcel Ichac (1953), pokazany jako podgląd La Tunique i który zajmuje większą przewagę, jego badania efektu głębi poprzez strzał śledzenia, o zaletach CinemaScope. Dziennik La Recherche wyjaśnia; „Wrażenie głębi znika, gdy kamera jest nieruchoma” . Marcel Ichac, który brał udział w pokazie filmu This is Cinerama w Stanach Zjednoczonych , uwzględnił tę cechę, kręcąc Nowe horyzonty . Raport z pokazu jego filmu przed Wyższą Komisją Techniczną ds. Obrazu i Dźwięku (CST) rzeczywiście wskazywał; „Członkowie CST mogli podczas pokazu zaobserwować, że pan Ichac doskonale zrozumiał dla tego pierwszego filmu, jak można wykorzystać proces profesora Chrétiena i że był w stanie dać widzom tę pseudo-ulgę uzyskaną przez ... powtarzanie przednich, tylnych i bocznych ujęć w śledzenie; widzowie rzeczywiście mieli silne wrażenie oderwanych ujęć, wrażenie, które zniknęło wraz z pokazem La Tunique (...) Wielu krytyków, którzy byli na pokazie obu filmów w grudniu 1953 r., rzeczywiście zauważyło, że La Tunique jest znacznie mniej przekonujące z tego punktu widzenia. "

W 1955 roku, podczas Tours of Le Mans, Anglia użyła CinemaScope.

Raport CinemaScope zmieniał się od czasu jego powstania:

Od tego czasu stosowane są różne procesy oparte na tej samej zasadzie, z których najbardziej znane to Panavision i Technovision .

Warianty

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Dave Smith, Disney od A do Z: aktualizacja oficjalnej encyklopedii , str.  565
  2. (w) Dave Smith, Disney od A do Z: aktualizacja oficjalnej encyklopedii , str.  104
  3. (w) Leonard Maltin, The Disney Films: 3rd Edition , str.  133.
  4. Le Scope świętuje swoje kino - Jean-Jacques Meusy (CNRS), La Recherche n ° 359

Zobacz też

Linki zewnętrzne