Imię i nazwisko | William Blake Crump |
---|---|
Narodziny |
26 lipca 1922 Tulsa , Oklahoma |
Narodowość | amerykański |
Śmierć |
15 grudnia 2010 Santa Monica w Kalifornii |
Zawód | Aktor , producent , reżyser , scenarzysta screen |
Wybitne filmy |
Diamenty na kanapie Dzień wina i róż Różowa Pantera Wielki wyścig dookoła świata Impreza SOB Victor Victoria |
Blake Edwards , którego prawdziwe nazwisko brzmi William Blake Crump , jest aktorem , producentem , reżyserem i scenarzystą Amerykaninem , urodzonym26 lipca 1922w Tulsa , Oklahoma i zmarł15 grudnia 2010w Santa Monica ( Kalifornia ).
Najbardziej znany jest jako reżyser Diamentów na kanapie , The Party , Victor Victoria i serialu Pink Panther z Peterem Sellersem : The Pink Panther , The Return of the Pink Panther , When the Pink Panther Tangle ...
W 2004 roku otrzymał Honorowego Oscara za całokształt twórczości.
Urodził się jako William Blake Crump w Tulsa, Oklahoma , był synem Donalda i Lillian (Grommett) Crumpów (1897-1992). Mówi się, że jego ojciec opuścił rodzinę, zanim się urodził. Jej matka ponownie wyszła za mąż za Jacka McEdwardsa, który został jej ojczymem. McEdwards był synem J. Gordona Edwardsa, reżysera filmów niemych. W 1925 McEdwards przeprowadził się z rodziną do Los Angeles i został producentem filmowym. W wywiadzie dla Village Voice w 1971 Blake Edwards powiedział, że „zawsze czuł się wyobcowany, odseparowany od [swojego] ojca, Jacka McEdwardsa”.
Po studiach i liceum w Los Angeles zaczął pracować jako aktor podczas II wojny światowej . Później służył w Straży Przybrzeżnej, w tym czasie poważnie zranił plecy.
Po kilku drugoplanowych rolach na początku lat 40. Blake Edwards zjadł zęby w telewizji: stworzył Mickey Rooney Show z pomocą Richarda Quine'a , ale także serial Mr Lucky i Peter Gunn Detective (1958). Po napisaniu scenariuszy do The Atomic Kid (1954) i My Sister Eileen (1955) wyreżyserował swój pierwszy film fabularny Bring Your Smile Along w 1955.
Wydana w 1959 roku Operacja Petticoat ( Operacja Petticoat ) z Tonym Curtisem i Carym Grantem jest jego pierwszym dużym budżetem filmowym i sprawiła, że został zauważony przez reżysera.
To było w 1961 roku z Diamants na sofie ( Śniadanie u Tiffany'ego ), dostosowane z powieści przez Trumana Capote , że Blake Edwards został uznany przez krytyków. Nastąpił okres prosperity, między kolaboracjami z Peterem Sellersem ( Seria The Party , serial Różowa Pantera ), szorstkimi komedią ( Elle (film, 1979) , SOB , Un sacré bordel ), ale także westernem ( Dwóch mężczyzn na Zachodzie ), a nawet thrillerem ( Witam, specjalna brygada ).
Relacje Blake'a Edwardsa z Hollywood naznaczone były czasami gwałtownymi konfliktami. W niektórych ze swoich najsłynniejszych filmów ( Przyjęcie , SOB , Dziesięć czy Zachód słońca ) reżyser z ironią, a nawet goryczą przedstawi „Mekkę kina”, rysując niepochlebny portret, w którym deprawacja i cynizm idą w parze.
Blake Edwards był żonaty z aktorką Patricią Walker od 1953 do 1967, zanim poślubił, 12 listopada 1969, aktorka Julie Andrews spotkała się na planie Darling Lili .
W dokumencie I Remember Me (2000) Blake Edwards opowiada o swojej walce z zespołem przewlekłego zmęczenia .
Jacques Lourcelles charakteryzuje styl Blake'a Edwardsa w następujący sposób:
„Naturalna elegancja formy, podstępny i kaustyczny humor, subtelna i kontrolowana reżyseria aktorów, wyczucie opisu społecznego. "
W latach 1960-1970, poza Woodym Allenem , Edwards byłby „jedynym wielkim autorem kina amerykańskiego” .
W serii Pink Panthers Blake Edwards miesza sitcom, kreskówki, wodewil i "najbardziej szalone bzdury" . Zwraca szczególną uwagę na dialogi, których humor ma w sobie „bardzo ostrożny absurd” .
Lourcelles uważa arcydzieło Blake'a Edwardsa za La Party, które w 1992 roku uważa za najbardziej udaną i najzabawniejszą komedię ostatnich dwudziestu lat. W tym filmie Edwards powraca do źródeł kina niemego z kolejnymi katastrofami i coraz to większymi gigantycznymi błędami, które podkreśla jego wyrafinowana inscenizacja w wyjątkowej, zamkniętej scenerii.