Alpy Ennstalskie
| Alpy Ennstalskie | |
 Mapa Alp Wschodnich z Alpami Ennstalskimi w 16. | |
| Geografia | |
|---|---|
| Wysokość | 2369 m , Hochtor |
| Masywny | Alpy |
| Administracja | |
| Kraj | Austria |
| Landy | Styria , Górna Austria |
| Geologia | |
| Skały | Skały osadowe |
W Alpy Ennstalskie są masyw północnym wschodzie pre - Alpy . Wznosi się w Austrii (granica między Krajem Styrii a Górną Austrią ).
Hochtor jest najwyższym punktem masywu.
Geografia
Sytuacja
Masyw jest otoczony przez przedalpy Górnej Austrii na północy, Alpy Ybbstal na północnym wschodzie, masyw Hochschwab na wschodzie, Alpy Lavanttal na południowym wschodzie, Niedere Tauern na południowym zachodzie i masyw martwy na zachodzie.
Przecina ją Enns w kierunku wschodnim.
Tworzą go pasma Haller Mauern na północnym zachodzie, Gesäuse na północnym wschodzie i Alpy Eisenerz na południu.
Główne szczyty
- Hochtor , 2369 m²
- Grosser Ödstein , 2335 m²
- Admonter Reichenstein , 2251 m²
- Sparafeld, 2247 m²
- Grosser Pyhrgas , 2244 m²
- Haindlkarturm, 2238 m²
- Grosse Buchstein, 2224 m²
- Lugauer , 2217 m²
- Gosseck, 2214 m²
- Hochzinödl, 2191 m²
- Eisenerzer Reichenstein, 2165 m²
- Rosskuppe, 2152 m²
- Zeiritzkampel, 2125 m²
- Planspitze , 2117 m²
- Kaiserschild , 2084 m²
- Kreuzmauera, 2079 m²
- Stadelstein, 2070 m²
- Wildfeld, 2043 m²
- Leobnera, 2036 m²
- Lahnerleitenspitze, 2027 m²
- Kreuzkogel, 2011 m²
- Bosruck , 1992 m²
- Blaseneck, 1969 m²
- Schwarzenstein, 1953 m²
Geologia
Południowa część masywu należy do obszaru grauwaków i tutaj osiąga swoją maksymalną szerokość. Jest tam ruda żelaza . Część północna zbudowana jest z wapienia .
Historia
W Dolinie Johnsbach obecność miedzi jest znana od 3500 lat, o czym świadczą niektóre znaleziska archeologiczne. W średniowieczu lasy będące w posiadaniu benedyktynów z Admontu zaczęły być eksploatowane przez drwali.
Rozwój turystyki rozpoczyna się wraz z otwarciem w 1872 r. drogi Kronprinz Rudolf, która przecina Gesäuse. Wiedeński Heinrich Hess jest uważany za pioniera tych gór, które osiągnęły wiele nowatorskich rozwiązań , łącznie z Hochtor w 1877 roku . Jest także autorem pierwszego przewodnika po Gesäuse, pierwowzoru w tego rodzaju literaturze. Jego imię nosi schronisko Hess, najważniejsza baza alpinistów w regionie Hochtor.
W latach dwudziestych na północnych stokach Hochtor, Admonter Reichenstein i Buchstein powstało wiele tras via ferrata .
Zajęcia
Środowisko
Większość pasma Gesäuse została zaklasyfikowana jako park narodowy w 2002 roku . Jest to najnowszy z sześciu austriackich parków narodowych.
Chroni około 90 gatunków ptaków lęgowych, świstaków , kozic , saren i jeleni . Ponadto można zobaczyć około 50 odmian storczyków .
Wędrówki
Fioletowa trasa Via Alpina oferuje dwa etapy w masywie:
- etap A24: z Trieben do Admont przez Kaiserau;
- etap A25: z Admont do Spital am Pyhrn przez schronisko Rohrau.
Przez Alpy Ennstalskie przebiegają trzy z dziesięciu austriackich szlaków turystycznych:
- Nordalpine Weitwanderweg 01 ( Kalkalpenweg )
- Nordwaldkammweg i Nord-Süd-Weitwanderweg 05
- Eisenwurzenweg 08
Powiązane artykuły
Źródła
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Ennstaler Alpen ” ( patrz lista autorów ) .