Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
---|---|
Gatunek muzyczny | Synthpunk , muzyka elektroniczna , proto-punk , muzyka minimalistyczna , punk art , muzyka awangardowa |
aktywne lata | 1970 - 2016 |
Etykiety | Red Star Records, ZE , ROIR, International Records, Blast First Records / Mute Records |
Byli członkowie |
Alan Vega (†) Martin Rev |
---|
Samobójstwo jest grupa amerykańska z rocka elektronicznego i minimalistycznym , pochodzący z Nowego Jorku . Został założony w 1970 roku przez Martina Reva i Alana Vegę . Grupa zniknęła w 2016 roku po śmierci Vegi.
W 1970 roku Alan Vega otworzył coś w rodzaju galerii na Manhattanie o nazwie Project of Living Artists . Miejsce to jest odwiedzane przez New York Dolls , Television i Blondie , a także zespół jazzowy Reverend B. , w którym Martin Rev gra na pianinie elektrycznym . Alan Vega i Martin Rev wkrótce tworzą grupę Suicide, której minimalistyczna i agresywna muzyka utoruje drogę przyszłym artystom muzyki elektronicznej .
Swój pierwszy album pod tym samym tytułem wydali w 1977 roku w wytwórni Red Star Records kierowanej przez Marty Thau , byłego menadżera New York Dolls . Nagrany w jednym ujęciu, jak podczas ich koncertów i prób, ten pierwszy opus doświadczy wielu miksów w studiu. Chodziło o to, aby Suicide brzmiało jak nikt wcześniej. Tytuł „Frankie Teardrop” pozna swoją ostateczną wersję jeszcze tego samego dnia nagrania (pierwsza wersja była wtedy kryminałem), podczas gdy Vega czyta obskurną wiadomość w gazecie (której temat jest dość bliski piosence). Ten bardzo minimalistyczny debiutancki album będzie miał spory wpływ na całą wschodzącą scenę punkową i new wave. Nawet jeśli publiczność nie spieszyła się z jej wydaniem, nadal pozostaje jedną z najbardziej innowacyjnych płyt tamtych czasów i była wielokrotnie wznawiana na CD i winylu. Oryginalna okładka namalowana przez Timothy'ego Jacksona, przedstawiająca nazwę grupy krwi, będzie długo uważana za ich „logo”, jeśli to się nie uda.
W 1978 roku Suicide towarzyszy Elvisowi Costello w jego europejskiej trasie, ale alchemia między dwoma tak odmiennymi stylami muzycznymi nie mija wraz z publicznością Costello, a koncert w Brukseli przeradza się nawet w zamieszki (ten koncert będzie nagrywany i oferowany dodatkowo do niektórych reedycji pierwszego albumu). To samo dotyczy trasy The Clash z 78 lipca, której pierwszą częścią będzie Suicide przed brutalną i bardzo agresywną publicznością). We Francji publiczność jest bardzo otwarta na ich muzykę. Występują w Metz na9 czerwca 1978 potem Paryż w Olimpii na 18 czerwca 1978 i od 13 do 15 lipca 1979 w Bains Douches.
Ich drugi album, Suicide (Second Album) , został wydany w 1980 roku i został wyprodukowany przez Rica Ocaseka w wytwórni Island. Dla Vegi i Rev to okazja do nowego początku i wygodniejszej produkcji. Matin Rev ma wtedy Proroka 5 , bardzo innowacyjnego jak na tamte czasy. Bardziej profesjonalne nagranie pozwala im pracować nad innym podejściem do brzmienia. To inna atmosfera i mniej agresywna niż na ich pierwszym opusie. Ta płyta pozwoli Martinowi Revowi i Alanowi Vega wydostać się z bardzo „podziemnych” kaftanów bezpieczeństwa RedStar, ich pierwszej wytwórni, i rozpocząć dla każdego solową karierę.
Grupa doświadczy wtedy przerwy bez rozdzielania się. Alan Vega spróbuje rockabilly , country i bluesa na swoich dwóch pierwszych albumach. Jego hit „Jukebox Baby” otworzy drzwi do uznania i koncertów w całej Europie. Po tym niezwykłym powrocie do domu, Alan Vega ponownie wprowadził hybrydową i pomysłową formułę w 1983 roku, zanim podpisał katastrofalny kontrakt z Elektrą . Ze swojej strony Martin wyprodukował dwa głównie instrumentalne albumy solowe, które nie odniosły żadnego sukcesu.
W 1988 roku duet pomyślał o ponownym nagraniu płyty. Prawie nie ćwiczą i ze spuszczoną głową ruszają w nagranie trzeciego albumu. A Way Of Life ukazał się w tym samym roku i nie odniósł „sukcesu” poprzednich. Zbudowana niczym improwizacja w studiu, a potem przearanżowana formuła, sprawdzona już na dwóch poprzednich albumach, wydaje się działać doskonale. A Way of Life powraca do ponurego widoku Nowego Jorku i może być postrzegany jako godny następca wczesnych dzieł Suicide. Nastąpi skromna trasa koncertowa, która przede wszystkim utoruje drogę najbardziej elektronicznym i awangardowym solowym albumom Alana Vegi.
Wznowiony solową karierą z żoną Liz Lamere, Alan Vega wróci do Suicide dopiero cztery lata później. Tym razem jest to zupełnie inna płyta, która ukazała się w 1992 roku. Why Be Blue przedstawia się jako bardziej rozwodniona, mniej mroczna i udręczona wizja zespołu. Znacznie bardziej doceniony przez krytyków, kilka dat nastąpi bez uczynienia Suicide grupą roku.
Minie dziesięć lat, zanim ich najnowszy album, American Supreme , zostanie wydany przez Mute Records . Nawet jeśli album został okrzyknięty przez krytyków, formuła nie działa tak jak poprzednio i duetowi zabrakło pary, Alan Vega wydaje się znacznie bardziej zainspirowany swoimi wieloma solowymi utworami ( 1st Album , Collision Drive , Deuce Avenue , 2007 itd.) . Jednak daty kumulują się i pozwalają duetowi podróżować po Europie i ostatecznie zostać definitywnie uznanym za ważną grupę swoich czasów.
Grupa opublikuje wiele swoich koncertów na żywo, w tym m.in. znakomity 1/2 Alive , Ghost Riders , Attempted: Live at Max Kansas City 1980 czy bardzo dobry i bardzo reprezentatywny box set Live 77/78.
Pomimo komercyjnej klapy ich kariery, muzyka Suicide będzie miała decydujący wpływ na wielu muzyków, takich jak Sisters of Mercy , Soft Cell , Peaches , Dive , Sigue Sigue Sputnik , Stereolab , Addn to X, 69 .
Z organami Farfisa , automatem perkusyjnym Seeburg Rythm Prince (wkrótce zastąpionym przez Korg Minipop 7 na żywo) w połączeniu z pedałami efektów , a następnie syntezatorami , Martin Rev tworzy binarną, wstrząsającą i powtarzalną muzykę, z którą mieszają się krzyki i growle Alana Vegi, inspirowane przez B - boki Elvis Presley 's 45s w ostatnim okresie. Samobójstwo jest samo w sobie definiowane jako gwałtowna wizja miasta lub, jak powie Alan Vega, „dźwięk Nowego Jorku”. Poprzez swoją oryginalność, punkową awangardę , występy sceniczne i bardzo rock'n'rollowe wykorzystanie maszyn, grupa wpłynie na nową falę i punk .
Chociaż Suicide nigdy nie odniosło prawdziwego sukcesu komercyjnego, debiutancki album o tej samej nazwie stał się punktem odniesienia (niektórzy twierdzą, że za każdym razem, gdy odtworzono płytę, tworzył się zespół). Grupa działała do początku lat 80 - tych . Każdy z jej dwóch członków rozpocznie karierę solową, a Alan Vega odniesie pewien sukces, zwłaszcza z większą ilością popowych hitów, takich jak Juke-Box Baby w latach 80-tych.