Jean’s Advertisenier

Jean’s Advertisenier Funkcjonować
Dyrektor
Francuskiego Centrum Etnologii ( d )
1968-1986
Martine Segalen
Biografia
Narodziny 9 lutego 1927
Paryż ( Francja )
Śmierć 23 czerwca 2017 r
Czas XX th  century
Narodowość Francja
Czynność Antropolog
Tata Andréblowerenier ( d )
Małżonka Solange aware ( d )
Inne informacje
Pracował dla Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych
Wpływem Rumunia , Homer , Rousseau , Hegel , Husserl , Ricœur
Stronie internetowej jean.cuisenier.online.fr
Różnica Nagroda Louis-Castex (2007)

Jean Zobcenier , urodzony w Paryżu dnia9 lutego 1927 i martwe 23 czerwca 2017 rw Bernières-sur-Mer ( Calvados ), jest profesorem filozofii , etnologiem francuskim , specjalistą etnologii francuskiej, etnologii europejskiej, w szczególności Rumunii , sztuki i tradycji popularnej , a zwłaszcza architektury wiejskiej.

Przez dwadzieścia lat (1968-1987) główny kurator Narodowego Muzeum Sztuki i Tradycji w Paryżu oraz dyrektor Centre d'ethnologie française w CNRS , kierował publikacją zbioru francuskiej architektury wiejskiej. Redagował także czasopismo Ethnologie française .

Biografia

Urodził się w Paryżu dnia syna André'egoblowera, Jean-cucorkeniera 9 lutego 1927. Studiował do Khâgne w Lycée Louis-le-Grand , a następnie na Sorbonie . Kończy je agrégation w filozofii w 1954 roku.

Prowadził kursy filozofii od 1950 do 1954 roku w Lycée de Caen . Od 1954 do 1959 roku, oddelegowany do Institut des Hautes Etudes w Kartaginie w Tunezji, zwrócił się do antropologii pod kierunkiem Raymonda Arona i Claude'a Lévi-Straussa . Mianowany na Sorbonę w latach 1959–1968 jako asystent Raymonda Arona, był odpowiedzialny za obszar śródziemnomorski w Centrum Socjologii Europejskiej .

W 1968 roku został dyrektorem Centre d'ethnologie française i głównym kuratorem Narodowego Muzeum Sztuki i Tradycji Popularnych.

Po obronie tezy państwowej w 1971 r., Ekonomia i pochodzenie, ich podobieństwa strukturalne w domenach tureckich i arabskich (pod kierunkiem Raymonda Arona), w części swoich badań skupił się na tradycjach ludowych Europy Środkowej i Wschodniej. Bułgaria i Rumunia stają się jego uprzywilejowane obszary, w szczególności z trzech głównych publikacjach, żywego ognia: pokrewieństwa i rytuałów w Karpatach (1994), Wesele Marko: rytuał i mit w bułgarskim kraju (1998) i Memory Karpat, Tysiącletnia Rumunia, wygląd wnętrza (2000).

Prowadzi szeroko zakrojone badania terenowe w Tunezji, Turcji i krajach bałkańskich ( Rumunia , Bułgaria , Grecja , Macedonia ).

Od 1968 do 1979 był także profesorem w École du Louvre , kierownikiem katedry „Etnografii Francuskiej”, a od 1976 do 1978 prowadził kurs „Dziedzictwo regionalne”.

W ramach Heritage School, wówczas wydziału Louvre School, w latach 1990–1994 kierował seminarium „Studia i prace” przeznaczone dla młodych kuratorów dziedzictwa i kolekcji zbiorów, świadków tego nauczania.

W latach 1999 i 2000, po pięćdziesięciu latach badań i żeglugi w rejonie Morza Śródziemnego, poprowadził dwie ekspedycje zaproponować nową interpretację Odyssey of Homer .

Życie prywatne

Jest mężem Solange appetiser, z domu Moreau.

Korpus francuskiej architektury wiejskiej

W dorobku Jeana Oxforda nie sposób nie wspomnieć o wspaniałej pracy Korpusu francuskiej architektury wiejskiej, sporządzonej z niewykorzystanych ankiet, przechowywanych w Narodowym Muzeum Sztuk Popularnych i Tradycji , z przeglądu architektury wiejskiej przeprowadzonego w latach 1942-42. 1945 pod rządami Vichy . Dwudziestoczterotomowa kolekcja stanowi etnologiczny pomnik praktyk architektonicznych większości regionów Francji.

Opublikowano następujące tomy:

Nagrody

JeanMicenier jest oficerem Legii Honorowej, zagranicznym członkiem Królewskiej Akademii Nauk Ustnych i Politycznych Hiszpanii (2001), Bułgarskiej Akademii Nauk (2001), doktorem honoris causa Uniwersytetu w Bukareszcie (2005).

Pracuje

Pracuje

Artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. „  Bernières-sur-Mer. Nie ma już etnologa Jean-zachodnika  ” na Ouest-France ,28 czerwca 2017 r(dostęp 28 czerwca 2017 )
  2. „  Zawiadomienie o śmierci Jeana CUISENIERA  ” , w Dzienniku zawiadomień o śmierci i pogrzebach (dostęp: 28 czerwca 2017 r. )
  3. Biografia Jeana Cornella na stronie Who's Who we Francji .
  4. Agregaty wykształcenia średniego. Directory 1809-1960 , na stronie internetowej Digital Resources in Educational History .
  5. Pierre Bidart i Martine Segalen, Jean Supplierenier. Trasa badacza i pytania do etnologii, Ethnologie Française , 2007 / HS (vol. 37), s. 5-9.
  6. J. Advertisenier, Ethnology of Europe, a następnie odpowiedź J. Zobcenier (raport) , Bernard Sergent , L'Homme , rok 1993, tom 33, numer 125, str. 195-198

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne