Gestalt psychologia , teoria Gestalt i psychologii Gestalt (the German , psychologii Gestalt ) jest teorią psychologiczną i filozoficzną zaproponowane na początku XX th century, że proces percepcji i reprezentacja traktują psychicznego zjawisk jak kruszywa form zamiast jak dodanie lub zestawienie pojedynczych elementów.
Opiera się na trzech postulatach:
Psychologia Gestalt jest uważany za wcześnie formularz i jeden z głównych źródeł, z lingwistyki Saussure'a , intelektualnego obecnego strukturalista , który w połowie lat XX th wieku. W zasadzie dzielą te same zasady metodologiczne: holizm , zainteresowanie relacjami między jednostkami elementarnymi, nieświadomy charakter modelu teoretycznego.
Jej źródło znajdujemy w niektórych ideach Goethego .
Christian von Ehrenfels teoretyzował pojęcie formy w 1890 roku w artykule zatytułowanym Über Gestaltqualitäten . Wyjaśnia, że w akcie percepcji nie tylko zestawiamy ze sobą mnóstwo detali, ale dostrzegamy globalne formy ( Über Gestalt ), które łączą elementy. Ehrenfels podaje muzyczny przykład: kiedy zapamiętujemy melodię, pamiętamy ogólną strukturę muzyki, a nie kolejne serie nut wziętych w odosobnieniu.
Pomysł formie znajduje się również w fenomenologii , założony przez Edmunda Husserla , która zajmuje się badaniem istoty rzeczy. Na przykład „drzewo myśli” wygląda jak ogólny abstrakcyjny kształt złożony z pnia, gałęzi i liści.
W XIX TH i XX th stulecia , Ernst Mach i Christian von Ehrenfels stwarzają przesłanki, które zostaną opracowane przez Maxa Wertheimera , Wolfgang Köhler , Kurt Koffka , Kurt Goldstein i Kurta Lewina . Wszyscy zdystansowali się od pojęcia elementów w psychologii, asocjacjonizmie i psychologii behawioralnej lub opartej na teorii instynktów .
Jak powiedział Paul Guillaume ( 1878 - 1962 ), główny francuski przedstawiciel Gestalt: „Odtąd możemy przyznać, że jedność wszystkich kompleksów psychicznych ma to samo pochodzenie, co wiązanie pary bezsensownych sylab. eksperymenty Ebbinghausa, czyli połączenie sygnału warunkowego z reakcją u Pawłowa ” .
Po przejęciu władzy naziści usuwają ze stanowisk żydowskich intelektualistów. Wertheimer , Köhler , Goldstein i Lewin emigrują lub zostają zmuszeni do emigracji; Koffka przeprowadził się już do Stanów Zjednoczonych kilka lat wcześniej. Ale przeszczep teoretyczny źle się sprawdza na amerykańskiej ziemi, gdzie króluje behawioryzm .
Jeśli niemieckie słowo Gestalt tłumaczy się jako „forma” (zatem Gestalttheorie oznacza „teorię formy”), to w rzeczywistości jest to coś znacznie bardziej złożonego, czego żadne słowo nie tłumaczy się dokładnie na żaden język. Ponadto zachowaliśmy ten termin Gestalt zarówno w języku francuskim (gdzie jest on wprowadzony do słownika), w języku angielskim, rosyjskim czy japońskim.
Czasownik gestalten można przetłumaczyć jako „nadać kształt, nadać znaczącą strukturę”. Wynik, „gestalt”, jest zatem dla nas ustrukturyzowaną, kompletną i znaczącą formą.
W rzeczywistości od momentu narodzin pierwszą ważną „formą”, którą rozpoznajemy, jest gestalt: jest to twarz położnej. Noworodek nie dostrzega jeszcze szczegółów, ale ogólny kształt ma dla niego znaczenie.
Nasze postrzeganie podlega pewnej liczbie praw: tak więc całość (w tym przykładzie twarz ludzka) nie może być sprowadzona do prostej sumy postrzeganych bodźców; również,
Widzimy, że całość różni się od sumy jej części , jednej z kluczowych zasad teorii gestalt.
Teoria podkreśla również, że część w całości jest czymś innym niż ta sama część wyizolowana lub zawarta w innej całości - ponieważ czerpie określone właściwości ze swojego miejsca i funkcji w każdym z nich: zatem krzyk podczas gry jest czymś innym niż krzyczeć na opustoszałej ulicy; bycie nago pod prysznicem nie ma tego samego znaczenia, co chodzenie nago po Polach Elizejskich.
Aby zrozumieć zachowanie lub sytuację, ważne jest zatem nie tylko ich przeanalizowanie, ale przede wszystkim syntetyczne spojrzenie na nie, postrzeganie ich w szerszej całości globalnego kontekstu, a nie bardziej „ostre wygląd”. „Ale szerzej:„ kontekst ”jest często bardziej znaczący niż„ tekst ”. „Zrozumieć” to brać razem.
Przykład filozofa Jean-Paula Sartre'a , będącego pod wpływem Gestalttheorie, pozwala nam to jasno zrozumieć:
„Mam spotkanie z Pierre'em o czwartej. Przyjeżdżam kwadrans spóźniony: Pierre ma zawsze rację; czy będzie na mnie czekał? Rozglądam się po pokoju, na konsumentów i mówię: „Nie ma go tutaj”. (...) "Od razu zobaczyłem, że go tam nie ma"... Pewne jest, że kawiarnia sama, ze swoimi konsumentami, jej stołami, jej ławkami, lodami, jej światłem, jej zadymioną atmosferą i dźwięki głosów, zderzających się spodków, kroków, które go wypełniają, są pełne istnienia. I wszystkie intuicje szczegółów, jakie mogę mieć, wypełniają te zapachy, te dźwięki, te kolory... Ale trzeba zauważyć, że w percepcji zawsze jest konstytucja formy na tle. Żaden przedmiot, żadna grupa przedmiotów nie jest specjalnie przeznaczona do organizowania się w substancji lub formie: wszystko zależy od kierunku mojej uwagi. Kiedy wchodzę do kawiarni, aby poszukać Pierre'a, w tle następuje syntetyczna organizacja wszystkich przedmiotów w kawiarni, na których pojawia się Pierre... Każdy element pokoju, osoba, stół, krzesło, próbuje izolować się, usuwać z tła, na które składa się całość innych obiektów i popadać z powrotem w obojętność tego tła, rozpływa się w tym tle. Albowiem substancja jest tym, co widziane tylko w dodatku, co jest przedmiotem czysto marginalnej uwagi. (...) obserwuję kolejne omdlenia wszystkich przedmiotów, na które patrzę, w szczególności twarzy, które na chwilę mnie powstrzymują („Gdyby to był Pierre?”) I które też rozkładają się właśnie dlatego, że „nie są” twarz Piotra. Gdybym jednak w końcu odkryła Pierre'a, moja intuicja byłaby wypełniona solidnym elementem, nagle zafascynowałaby mnie jego twarz i cała kawiarnia byłaby zorganizowana wokół niego, w dyskretnej obecności”
- Jean-Paul Sartre , Byt i nicość (1943).
Gestalt jest z paradygmatem który jest ogólnie przeciwieństwie do indywidualizmu ( od dołu do góry ) przez odwrócenie tego punktu widzenia w kierunku góra-dół podejścia : w fizyce globalny percepcja poprzedza tworzą dane; w psychologii społeczeństwo, grupa, kultura, naród to byty nadrzędne, które mają pierwszeństwo przed jednostką.
Stąd następujący postulat Gestalt:
Prawa te działają jednocześnie i czasami są ze sobą sprzeczne.
Przytoczone przykłady należą do domeny wizualnej; to jest to, co drukowana komunikacja pozwala odtworzyć. Zasady psychologii form znajdują zastosowanie w polu słuchowym w psychologii muzyki i prawdopodobnie także w odniesieniu do doznań kinezyjnych , ruchu ciała. Prawa ciągłości i podobieństwa obowiązują na przykład podczas podążania za określonym instrumentem w zespole orkiestrowym lub podczas rozmowy w hałaśliwym otoczeniu. W tych samych okolicznościach prawo zażyłości powoduje, że jeden znany głos jest słyszany, podczas gdy zwraca się uwagę na inny, zjawisko zwane Efektem Koktajlowego .
Strukturalizm to zbiór wspólnych holistycznej metodologii naukowej ( epistemologii ) ukazał się głównie humanistyczne i społeczne w połowie XX th wieku, posiadające wspólną użycie określenia struktury rozumiane jako modelu teoretycznego (nieprzytomny lub nie empirycznie dostrzegalne) organizowanie kształt badanego obiektu traktowanego jako system, przy czym nacisk kładziony jest w mniejszym stopniu na elementarne jednostki tego systemu, a bardziej na łączące je relacje. Odniesienie do wyraźnych względem struktury , definicja nie jest ujednolicone różnych szkół myślenia zainteresowanych jest organizowany stopniowo z budową instytucjonalnych nauk społecznych z końca XIX th wieku w tradycji pozytywistycznej ; pozostał prerogatywą językoznawstwa i fonologii aż do jego uogólnienia po 1945 roku.
Wspólna opisowa definicja strukturalizmu zachowuje głównie francuski ruch formalistyczny z lat 50. i 60. (językoznawstwo, krytyka literacka, psychoanaliza, antropologia strukturalna ), ale strukturalizm jest czasami rozważany w dłuższej historii jako współczesny etap teorii wiedzy , w genealogii z filozofią formy z Arystotelesa Leibnizem, Kanta Goethego Husserlem w szczególności
W tym intelektualnym rodowodzie psycholog Jean Piaget jest autorem, który najbardziej rozwinął argument za genealogicznym powiązaniem między gestaltyzmem a formalistyczną i statyczną ( antydiachroniczną ) tendencją strukturalizmu: „Gestalt reprezentuje rodzaj struktur, które przemawiają do ludzi. pewnej liczbie strukturalistów, których ideał, ukryty lub wyznawany, polega na szukaniu struktur, które mogą uważać za czyste , ponieważ chcieliby je bez historii i a fortiori bez genezy, bez funkcji i bez relacji z podmiotem”.
Logo Bauhausu , stworzone w 1922 roku przez Oskara Schlemmera .
Gestalt w oku , wirtualny montaż, 2011.