Christian Lacroix

Christian Lacroix Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 16 maja 1951
Arles
Narodowość Francuski
Trening Louvre
School Paul-Valéry-Montpellier University (1969-1971)
Sorbonne-Nouvelle University (od1971)
Zajęcia Projektant mody , projektant , projektant znaczek , kostiumograf , biznesmen
Inne informacje
Stronie internetowej www.christian-lacroix.com

Christian Lacroix , urodzony dnia16 maja 1951w Arles , jest wielkim francuskim projektantem . Jest także projektantem kostiumów , projektantem i ilustratorem .

Po uzyskaniu dyplomu z historii sztuki na wydziale w Montpellier, kontynuował naukę w Paryżu w École du Louvre, by zostać kuratorem muzeum.

Zaczął od pierwszej krótkiej pracy w Hermès, którą znalazł dzięki Jean-Jacques Picart , francuskiemu konsultantowi ds. Marketingu luksusowego, z którym później połączył siły. Następnie przez sześć lat został dyrektorem artystycznym w domu Jeana Patou . Podczas gdy w latach osiemdziesiątych w modzie panowały przewroty , wraz z pojawieniem się wielu młodych projektantów, którzy ją zrewolucjonizowali, Christian Lacroix otworzył dom mody, który nosi jego imię w 1987 roku, z pomocą Bernarda Arnaulta . Następnie zaprezentował swoją pierwszą kolekcję haute couture . „Projektant kolorów” od samego początku narzuca swój styl, będący wypadkową różnych inspiracji i tradycji przodków; te hafty , ozdoby i klejnoty są jego najlepsze atuty. Sukces jest natychmiastowy. W kolejnych latach każdy pokaz , czy to gotowego do noszenia, czy haute couture, jest inny, ale w większości inspirowany Południem i historią mody. Od 1992 roku styl staje się bardziej wyrafinowany, aby radykalnie zmienić się w 2000 roku, stając się ciemniejszy. W połowie lat dziewięćdziesiątych Christian Lacroix zróżnicował: bieliznę pościelową, zastawę stołową… To zróżnicowanie będzie jeszcze wyraźniejsze dekadę później. Jednocześnie Christian Lacroix zostaje dyrektorem artystycznym Pucci .

Ale na początku 2005 roku nie było już sprzedaży; Bernard Arnault postanawia przekazać dom amerykańskiej grupie Falic. To będzie koniec bardzo surowej nazwy „haute couture”. Twórczość Christiana Lacroix korzysta z licznych retrospektyw w muzeach. Ze swojej strony Christian Lacroix zmierza w szczególności w kierunku dekoracji hoteli lub środków transportu. Projektant ostatecznie opuścił swój dom w 2009 roku i kontynuował swoją firmę projektową XCLX. Sacha Walckhoff, jego „prawa ręka” od 1992 do 2009, jest dziś Dyrektorem Kreatywnym w Maison Christian Lacroix.

Biografia

Dzieciństwo

16 maja 1951 roku Christian Lacroix urodził się w dystrykcie Trinquetaille w Arles w Prowansji , w drobnomieszczańskiej rodzinie o wielkim upodobaniu do szykownej elegancji i mody . Jego ojciec, protestant z Cévennes, jest inżynierem w rodzinnej firmie zajmującej się inżynierią mechaniczną i poświęca swój wolny czas walkom byków i rysowaniu, do których, podobnie jak jego syn, pasjonuje się. Jego matka pochodziła ze skromnej rodziny sklepów spożywczych.

Christian Lacroix jako dziecko marzy o podróżach: Barcelonie, Wenecji, Londynie itd. Na poddaszu swoich dziadków, odkrył oprawionych tomów La Mode illustrée z 1860 roku oraz w Muzeum Arles , sceny z L'Atelier de couturières namalowany przez Antoine Raspal około 1785 roku.

W 1969 roku pasjonat sztuki rozpoczął studia z historii sztuki na Wydziale Literatury w Montpellier . Bierze udział w nieformalnych grupach oryginalnych estetów i odkrywa projektanta mody Jean Bouquin z Saint-Tropez .

W 1971 roku kontynuował naukę na Sorbonie w Paryżu, a następnie w École du Louvre, gdzie został kuratorem muzeum . Spotkał Jean-Jacquesa Picarta , attaché prasowego wielu luksusowych domów, w tym Hermèsa , Guya Paulina i Jeana Patou , którzy otworzyli mu swoje drzwi. Spotyka też Françoise, swoją przyszłą żonę, która wspiera go, gdy decyduje się na modę. W 1981 roku dołączył do domu Jean Patou .

Kariera

La Provence , że Cevennes (Tarabias), to Hiszpania , Wenecja , Londyn , te tradycje cygańskie , że walki byków , tym Camargue , ciepłe kolory, kostiumy i tradycje XVIII th  wiecznym XIX th  wieku i XX th  wieku, wróżka opowieści inspirują. Jego kreacje to szalone mieszanki stylów, które przemawiają. Otrzymał w Stanach Zjednoczonych Award najbardziej wpływowych twórców zagranicznych.

W 1987 roku otworzył własny dom mody Christian Lacroix przy wsparciu Financière Agache , w reżyserii Bernarda Arnaulta , i wyprodukował swój pierwszy pokaz mody haute couture na temat Camargue i Arles . Jest także dyrektorem artystycznym florenckiego domu mody Emilio Pucci .

Christian Lacroix projektuje również kostiumy operowe i teatralne do stworzenia Tarnished Angel w Operze Paryskiej , Chantecler , Les Noces de Figaro , Carmen , Phèdre , Cassandre , Othello , Don Juan , Les Enfants du paradis , Cyrano de Bergerac , Bérénice , Cendrillon itp.

W 1988 roku wypuścił luksusową kolekcję gotową do noszenia, inspirowaną krzyżowaniem się kultur, a cztery lata później uczynił Marie Seznec dyrektorką haute couture w domu Christiana Lacroix.

W 1995 roku stworzył linię bielizny domowej, prześcieradeł i gąbek, do której dodał w 1998 roku linię porcelany , złota i kryształu , talerze , kubki śniadaniowe, szkło, przedmioty dekoracyjne itp.

W 2000 roku zorganizował oznakowanie wystawy La Beauté en Avignon i potwierdzając swoje zainteresowanie designem , stworzył oklejenie dla śródziemnomorskich samochodów TGV . W tym samym roku zaprojektował suknię ślubną dla walijskiej aktorki Catherine Zeta-Jones . Również w 2000 roku Christian Lacroix wybrał warkocze rzeźbiarza Georges-Pascala Ricordeau jako tło dla swojego pokazu haute couture. W następnym roku zaprojektował walentynkowy znaczek wydany przez La Poste .

Jego działalność twórcza była zróżnicowana, w 2004 roku wypuścił pierwszą kolekcję dla mężczyzn, tworząc mundury Air France i ilustracje Petit Larousse . W 2005 roku udekorował paryski hotel Petit Moulin , zaproponował nowy projekt dla autokarów TGV i przebudował kino Gaumont Parnasse w Paryżu, a następnie w 2007 roku kino Gaumont w Nantes .

W styczniu 2005 roku, w następstwie sporu dotyczącego strategii rozwoju domu Christiana Lacroix pomiędzy Christianem Lacroix i Bernardem Arnaultem i chronicznych rezultatów uznanych przez tego ostatniego za niewystarczające, Bernard Arnault zdecydował się sprzedać dom mody grupie. Falic Fashion Group za nieujawnioną ilość. CEO domu mody Geoffroy de la Bourdonnaye potwierdza, że nic się nie zmieni w działalności domu Christian Lacroix.

Firma Falic Fashion Group , założona przez Jerome'a ​​Leona i Simona Falica, to firma z siedzibą w Hollywood na Florydzie , spółka zależna Duty Free America , numer dwa w dystrybucji w sklepie wolnocłowym w Stanach Zjednoczonych i wiodąca w Ameryce Południowej , z siedzibą w Hollywood, a także własnością braci Falic. Jest również właścicielem marek Perry Ellis Fragrance, Daddy Yankee Fragrance. Hard Candy Fragrance and Urban Decay, nabyte w 2002 roku od LVMH , zostały sprzedane w 2009 roku. W 2006 roku Christian Lacroix był Przewodniczącym Rady Dyrektorów Centre national du costume de scène , zainaugurowanego dnia1 st lipiec 2.006, w Moulins w Allier

Pod koniec 2007 roku Musée des Arts décoratifs w Paryżu zorganizowało wystawę „Christian Lacroix: Histoires de Mode”.

Od maja 2008 roku organizował również wystawę w muzeum Réattu w Arles, na której zgromadził swoje prace związane z twórczością Jacquesa Réattu oraz artystów, których lubi. Wystawa jest przedłużana do końca roku. Christian Lacroix opowiada o swoim dzieciństwie w Arles i swoim spojrzeniu na 20 lat stworzenia na spotkaniach w Arles.

Retrospektywa „Christian Lacroix, projektant kostiumów” odbędzie się w Muzeum Narodowym w Singapurze od marca do czerwca 2009 roku. Wystawa prezentuje kostiumy sceniczne i szkice stworzone przez wielkiego projektanta kostiumów dla teatru, opery, performansu i tańca.

W maju 2009 roku dom mody, w ogniu poważnych kłopotów finansowych od kilku lat i po kryzysie finansowym 2008 roku , ogłosił upadłość. Sąd Gospodarczy w Paryżu zdecydował o zastosowaniu planu naprawczego dla właścicieli domu (grupa Falic). Ta decyzja pociągnie za sobą bezpośrednią konsekwencję likwidacji stu miejsc pracy i końca haute couture.

W styczniu 2010 roku, po dobrowolnym odejściu projektanta, bracia Falic powołali Sachę Walckhoffa na dyrektora kreatywnego. Oprócz męskich kolekcji ready-to-wear , prezentowanych podczas paryskich tygodni mody oraz linii akcesoriów dla kobiet i mężczyzn, jest obecnie odpowiedzialny za kolekcje tapicerki i tapet wydawane przez Designers Guild (od stycznia 2011) a także linie artykułów piśmiennych i akcesoriów do domu rozprowadzane do tej pory w prawie 2000 punktów sprzedaży na całym świecie. W maju 2012 r. Na lewym brzegu Sekwany w Paryżu otwarto nowy punkt sprzedaży skupiający wszystkie produkty Lacroix.

Jeśli chodzi o niego, od 2010 roku Christian Lacroix skupił się na działalności swojej firmy o nazwie XCLX. Firma, za pośrednictwem której zarządza swoimi „pozamodnymi” działaniami, takimi jak projektowanie pociągów, tramwajów, hoteli, a nawet kostiumów teatralnych. Ale projektant wskazuje w artykule w dużym francuskim dzienniku, że chce „nie chcieć znikać ze sceny mody” . Christian Lacroix zilustrował również dziewięć powieści dla Pocket Book (w tym The Princess of Cleves , Emma i Alice in Wonderland ).

W kwietniu 2013 roku Christian Lacroix wyprodukował kolekcję hołdu dla Elsy Schiaparelli, składającą się z piętnastu elementów inspirowanych kultowymi kreacjami włoskiej krawcowej i w tym samym roku współpracował z Petit Bateau

We wrześniu 2019 r.dries Van Noten z Antwerpii zaprosił go do współpracy nad swoją kolekcją wiosna-lato 2020.

Osiągnięcia

Po Hôtel du Petit Moulin wiosną 2005 roku Christian Lacroix podpisał w 2007 roku dekorację Hôtel Bellechasse w sercu Saint-Germain-des-Prés i jest członkiem grupy Small Luxury Hotels of the World . W 2010 roku podpisał również kontrakt z Hôtel Le Notre Dame, rzut kamieniem od katedry Notre Dame de Paris lub hotelu Jules César w Arles. W 2014 roku Christian Lacroix całkowicie odnowił również Hotel du Continent w Paryżu, bardzo blisko Place de la Concorde.

Christian Lacroix wymyślił również projekt TGV Atlantique i TGV Réseau przy okazji ich remontowanych pasaży. Pierwszy odnowiony pociąg został odsłonięty w 2005 roku na stacji Paris Montparnasse .

Christian Lacroix zaprojektował projekt malowania dla składów pociągów Citadis dla linii 3 i 4 tramwaju Montpellier , z motywami przywołującymi morze na jednej linii i słońce na drugiej. Te składy kursują od 7 kwietnia 2012 r. Na nowych liniach 3 i 4.

W 2017 roku wyprodukował plakat na festiwale Madeleine de Mont de Marsan.

Uwagi i odniesienia

  1. Arnaul B "KONSEKRACJA  Lacroix  " L'officiel de mod , n O  8712002, s.  74
  2. Örmen 2012 , s.  117
  3. Suknia ślubna Catherine Zeta-Jones
  4. Florence de Monza, „  Pascal Ricordeau ubiera Christiana Lacroixa  ” , na humanite.fr ,18 stycznia 2000
  5. „  Christian Lacroix pod szyldem USA  ” , na nouvelleobs.com ,1 st lutego 2005(dostęp 3 listopada 2014 )
  6. http://www.fascineshion.com/fr/fashion-close-up/christian-lacroix-/161/
  7. http://www.nationalmuseum.sg
  8. Reuters, „  Christian Lacroix en cessation of payments  ”, Le Point , 28 maja 2009.
  9. „  Lacroix: to koniec haute couture  ” , Economy , na lci.tf1.fr , TF1 ,1 st grudzień 2009(dostęp 9 sierpnia 2012 )
  10. „  Christian Lacroix opuszcza kurtynę  ” na ParisMatch.com ,1 st grudzień 2009(dostęp 3 listopada 2014 )
  11. Christian Lacroix z Designers Guild
  12. Marine de Tilly, „  Christian Lacroix powiększa bohaterki literatury klasycznej  ”, Le Point , 9 grudnia 2010.
  13. Sylvie Chayette, "  Christian Lacroix:" Czasami jestem prawie zmuszony do karykaturowania siebie "  " , Mode , w Le Monde ,9 października 2013(dostęp 2 stycznia 2015 )
  14. Philippe Viguie-Desplaces, „  Christian Lacroix podpisuje swój hotel w Arles  ” , Le Figaro ,18 września 2014(dostęp 2 stycznia 2015 )

Zobacz też

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne