List Jezusa Chrystusa w niedzielę

List Chrystusa na niedzielę (łac Carta Dominikańska ) jest apokryficzny Christian którego wiele odmian były powszechne, zarówno w Kościele greckim w Kościele łacińskim . Warianty te mają wspólną cechę przypominającą o niedzielnym obowiązku, boskie groźby (zwłaszcza klęski rolnicze) w przypadku uporczywego zaniedbania tego obowiązku oraz nakaz głoszenia przesłania. List przypuszczalnie został napisany przez Jezusa Chrystusa , a nawet przez Boga Ojca , jako jedynego nosiciela, lub przez Ojca i Syna. Najwcześniejsza znana wzmianka o takim liście pochodzi z około 584 roku. Uważa się, że wszystkie warianty pochodzą z tego samego oryginału, który nie został zachowany.

W czasach nowożytnych krążyły różne formy Listu Jezusa Chrystusa . Voltaire odtworzył broszurę, wydrukowaną w Bourges w 1771 roku, w której czytamy wersję Listu, który w tym samym roku 1771 cudem zstąpił z nieba do Paimpolu . Rozpowszechnianie wariantów Listu utrzymywało się we Francji do około 1852 r., Kiedy to zniknęła literatura handlowa .

Ojciec Hippolyte Delehaye , prezes stowarzyszenia Bollandystów , widział w słowach pożyczonych Matce Bożej z La Salette awatar Listu Jezusa Chrystusa w niedzielę .

Bibliografia

• A. Vassiliev, Anecdota graeco-byzantina , 1, Moskwa 1893, s. XIV-XX i 23-32.
• H. Delehaye, „Notatka o legendzie listu Chrystusa spadającego z nieba”, Biuletyn Królewskiej Akademii Belgii, Klasa listów , 1899, s. 171-213. Przedruk w H. Delehaye, Mixtures of Greek and Latin hagiography , Bruksela, 1966, s. 150-178.
• M. Bittner, „Der vom Himmel gefallen Brief in seinen morgenländischen Versionen und Rezensionen”, Denkschriften der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften: filozofisch-historische Klasse , 51, 1, Wiedeń, 1906, s. 1-240.
• R. Stübe, Der Himmelsbrief. Ein Beitrag zur allgemeinen Religionsgeschichte , Tübingen, 1918.
• H. Delehaye, „Kopia listu, który spadł z nieba”, w Recherches de Science Religieuse , 18 (1928), str. 164-169 ( Mieszaniny Grandmaison ).
• A. de Santos Otero, Los Evangelios apócrifos , Madryt, 1963, s. 670-682.
• M. Erbetta, Gli Apocrifi del Nuovo Testamento , 3, Turyn, 1969, s. 113-118.
• Jean Stern, La Salette, Autentyczne dokumenty , t. 1, Desclée De Brouwer, 1980, s. 375-392. (Omawia opinię Delehaye 1928 na temat związku między Listem Jezusa Chrystusa a objawieniem La Salette. Dostarcza dalszych informacji bibliograficznych w odniesieniu do Delehaye 1899.)
• M. van Esbroeck, „List w niedzielę zstąpił z nieba”, Analecta Bollandiana , 107, 1989, ss. 267-284.
• Irena Backus , Wprowadzenie do francuskiego tłumaczenia wersji greckiej i łacińskiej wersji Listu , w Writings apocrypha Christians , t. 2, Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, 2006, s. 1101-1106.

Uwagi i odniesienia

1. Irena Backus , wprowadzenie do dwóch wariantów (greckiego i łacińskiego) Listu Jezusa Chrystusa w niedzielę , w Apocryphal Christian Writings , vol. 2, Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, 2006, s. 1101-1106.
2. Voltaire, Pytania do encyklopedii , artykuł Przesąd , sekcja druga, w dziełach pana de Voltaire , t. 6, 1775, s. 388-392, dostępne w Książkach Google . Włączone do niektórych wydań Dictionnaireosophique , na przykład Garnier edition 1954, s. 620-623.
3. Jean Stern, La Salette, Autentyczne dokumenty , t. 1, Desclée De Brouwer, 1980, s. 379, przypis 13.
4. H. Delehaye, „Kopia listu, który spadł z nieba”, w Recherches de Science Religieuse , 18 (1928), str. 164-169 ( Mieszaniny Grandmaison ).