4 p ARR t Rue Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie | |||
Rue Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie na poziomie rue des Guillemites (po prawej). | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Miasto | 4 th | ||
Dzielnica | Saint-Merri | ||
Początek | Rue Vieille-du-Temple | ||
Koniec | Ulica Świątynna | ||
Morfologia | |||
Długość | 305 m² | ||
Szerokość | 12 m | ||
Historyczny | |||
kreacja | 1230 | ||
Określenie | Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie | ||
Geokodowanie | |||
Miasto Paryż | 9036 | ||
DGI | 8548 | ||
Geolokalizacja na mapie: 4. dzielnica Paryża
| |||
Obrazy na Wikimedia Commons | |||
Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie jest starożytny sposób, w 4 th dzielnica Paryża .
Obecnie, Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie, o długości 330 metrów, znajduje się w 4 th dzielnica , dzielnica Saint-Gervais i St. Merri . Zaczyna się przy rue Vieille-du-Temple 31, a kończy przy rue du Temple 24 .
Ta strona jest obsługiwana przez stacje metra Hôtel de Ville , Saint-Paul i Rambuteau .
Wzięła tę nazwę, ponieważ kanony Krzyża nadchodzi formularz rozliczenia w XIII th wieku, klasztor Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie , na tej ulicy. W swoim życiu Saint-Louis , Joinville wyjaśnia to w następujący sposób:
„[…] Potem przyszła kolejna droga braci, którzy nazywali siebie braćmi Krzyża Świętego i nosili krzyż przed piersiami, prosząc króla o pomoc. Król zrobił to dobrowolnie i umieścił ich na ulicy, która nazywała się Świątynią quarrefour dou , a obecnie nazywa się rue Sainte-Croiz . "
Toponim „Bretonnerie” lub „pole bretońskie” poprzedza przybycie mnichów. W 1268 r. na ulicy stał dom zwany domem Galerana le Bretona. Wydaje się, że nie był pierwszym w diasporze, który wyszedł na ulice. Uzupełnienie zostało dodane w celu odróżnienia wspólnoty od innych klasztorów paryskich poświęconych Świętemu Krzyżowi .
Ta ulica, która jest jedną z najstarszych ulic w dzielnicy Marais , została zbudowana w 1230 roku i została nazwana „rue de Lagny”, znana jako „rue de la Grande-Bretonnerie”, ponieważ znajdowała się w lennie Saint-Pierre- de-Lagny oraz na obszarze znanym jako „Champ-aux-Bretons”, zwanym również „Champ-de-la-Bretonnerie”.
Według Saint-Foix nazwa „Bretonnerie” pojawiła się przy okazji bójki między pięcioma Anglikami, czyli Bretonami, którzy zginęli tam w 1228 roku , kiedy było jeszcze tylko kilka rozproszonych domów. Oto, co można przeczytać w Słowniku historycznym Paryża Béraud & Dufey (1832, Paryż):
„Za panowania św. Ludwika w tej dzielnicy było jeszcze tylko kilka rozproszonych domów. Jeden z tych domów zajmował Renaud de Bréhan, wicehrabia Podoure et de l'Isle. Ożenił się w 1225 roku z córką Leolyna, księcia Walii , i przyjechał do Paryża na jakieś tajne negocjacje przeciwko Anglii. W nocy z piątku na Wielką Sobotę 1228 roku pięciu Anglików weszło do jego sadu, rzuciło mu wyzwanie i znieważyło go. Miał ze sobą tylko kapelana i służącego, którzy tak dobrze mu pomagali, że trzech z tych Anglików zginęło, pozostali dwaj uciekli; kapelan zmarł dzień po odniesionych obrażeniach. Brehan przed wyjazdem z Paryża kupił ten dom i sad i przekazał je swojemu dzielnemu i wiernemu słudze o imieniu Galleran. Nazwa Champ aux Bretons, którą z okazji tej walki nadano sadowi lub ogrodowi, stała się nazwą całej ulicy; nazywano ją jeszcze pod koniec XIII wieku rue des Champs aux Bretons . "
Kanonicy Sainte-Croix osiedlili się na ulicy w 1258 roku, w schronie klauzury Filipa Augusta . Szybko stali się jedną z najbogatszych i najbardziej prominentnych społeczności w Marais, w wyniku czego od 1314 r. rue Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie przyjęła swoją obecną nazwę.
Jest cytowany w Le Dit des rue de Paris przez Guillot de Paris w formie „rue La Bretonnerie”.
W XIV th century , jak wskazuje kolekcji z 1313, część od strony ulicy św Avoie nazwano „St Agnes la Buschère” lub „St Agnes la Huschère”.
Jest wymieniony pod nazwą „rue Sainte Croix” w rękopisie z 1636 r., którego sprawozdanie z wizyty datowane jest na22 kwietnia 1636 r, wskazuje: "pełne szlamu i brudu" .
Oskarżony o defraudację klasztor Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie został zamknięty w 1778 roku i zburzony podczas Rewolucji Francuskiej , ustępując miejsca placowi o tej samej nazwie .
Decyzja ministerialna z 3 roku prerialnego IX (23 maja 1801 r.) sygnowany Chaptal , wyznacza szerokość tej drogi publicznej na 9 metrów.
W XIX th century , Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie, o długości 371 metrów, a znajduje się w dawnym 7 th dzielnicy , w dzielnicy Saint-Jean-rynek dla swoich liczb nieparzystych i Mont- dzielnica de-Piété , ze względu na liczby parzyste. Rozpoczyna się przy rue Vieille-du-Temple 35-37, a kończy na rue Sainte-Avoie 2 i rue Barre-du-Bec 16 , które następnie zniknęły pod unikalną nazwą „rue du Temple”.
Numery ulic były czerwone. Ostatnia liczba dziwne n o 53 i ostatnia była parzysta liczba n O 60.
Mniejsza szerokość została zwiększona do 12 metrów na mocy królewskiego zarządzenia 12 lipca 1837.
Dziś i od lat 80. ulica jest siedliskiem gejowskiego życia w Paryżu.
Ta ulica zachowała piękne domy i małe hotele wybudowane w uroczym XVII th i XVIII -go stulecia .