Mistinguett

Mistinguett Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Mistinguett sfotografowany przez Paula Tournachona Nadara około 1900 roku. Kluczowe dane
Imię i nazwisko Jeanne Florentine Bourgeois
Narodziny 3 kwietnia 1875 r
Enghien-les-Bains ( Francja )
Narodowość Francuski
Śmierć 5 stycznia 1956
Bougival ( Francja )
Zawód Piosenkarka , aktorka

Jeanne Florentine Bourgeois , znana jako Mistinguett , ur3 kwietnia 1875 rw Enghien-les-Bains ( Seine-et-Oise ) i zmarł dnia5 stycznia 1956at Bougival (Seine-et-Oise) to francuska piosenkarka i aktorka .

Biografia

Córka Antoine'a Bourgeois, 31-letniego pracownika codziennego, i Jeannette Debray, 21-letniej krawcowej, Jeanne Florentine Bourgeois urodziła się przy rue du Chemin-de-Fer 5 (obecnie rue Gaston Israël) w Enghien-les- Bamy . Rodzina pracująca jako strażnik przeniosła się do Soisy-sous-Montmorency, gdzie spędziła dzieciństwo.

Po wzięciu lekcji tańca , teatru , śpiewu i postawy u aktorki wodewilowej Alice Ozy , rozpoczęła karierę w 1885 roku: w pociągu, który przywiózł ją do Paryża na lekcje gry na skrzypcach z Boussagolem, Paryską Operą, spotyka Saint-Marcela, kierownika recenzji w Casino de Paris , który zatrudnia ją do podniesienia kurtyny:5 grudnia 1893, wchodzi na scenę zdenerwowana, śpiewając swoją arię La Môme du Casino . Szuka swojego powołania, głosu i pseudonimu. Saint-Marcel nadaje mu przydomek Miss Hélyett (inspirowany imieniem bohaterki Miss Helyett , modnej operetki Maxime'a Boucherona i Edmonda Audran, wystawianej od końca 1890 roku w Bouffes-Parisiens), zniekształcony być może fonetycznie zgodnie z kaprysem swoich pracodawców w Miss Tinguette, Mistinguette, i dla uproszczenia usuwa ostatnie e, aby nadać grafice więcej siły. Według artykułu opublikowanego w 1939 roku, jego pseudonim Miss Tinguette został zainspirowany w Saint-Marcel, śpiewając arię z La Vertinguette, jednego z jego aktualnych przebojów. Według wywiadu z 1912 roku piosenkarka powiedziała:

„Pewnego dnia spotkałem „autora”, który powiedział mi: „Ty, masz typ angielski, powinnaś nazywać się Miss… Mam po prostu piosenkę La Mistingo  ”. I to podczas śpiewania:

Ô la Mistinguo, Ô la Mistinguette !

że zostałam panną Tinguette, a potem po prostu Mistinguett, krótką jak moje włosy. "

W 1894 wzięła udział w koncercie Trianon, gdzie wypuściła Max, Ah c'que t'es funny , ale bez większego sukcesu.

Od 1897 do 1907 roku występowała w Eldorado jako wokalista, komiksu o „  padaczkowego gumowate  ”, a gigolette i stopniowo odkrył sztukę biorąc scenę. Po tym, jak nauczyła się rekompensować niedoskonałości wokalne odrobiną komedii, wyjątkowej mimiki, bezczelnego głosu i tanecznych kroków, pojawia się jako konsekrowana gwiazda. Publiczność zaczyna to lubić.

Po spotkaniu z Jacques-Charles - uważanym za "ojca współczesnej recenzji" - zadebiutowała na scenie Moulin-Rouge ,29 lipca 1907w "  La Revue de la Femme  ". Bardzo szybko jego talent wyszedł na jaw. W następnym roku Max Dearly wybrał ją na partnera do stworzenia „  La Valse chaloupée  ”, wciąż w Moulin-Rouge i był to kolejny triumf. Mistinguett, urodzony w skromnej rodzinie, ma niezaprzeczalne poczucie odejścia. Chciała zbudować swoje życie i mówi: „Przedmieścia, kto chce z tego wyjść. Miałem dar: życie. Wszystko inne pozostaje do zrobienia, do przemyślenia. Nie mogłem sobie pozwolić na bycie pięknym zwierzęciem, musiałem myśleć o wszystkim. Następnie, w recenzji La Revue , to La Valse reversante z Maurice Chevalier w Folies Bergère w 1912 roku dało początek dziesięcioletniej historii miłosnej. Para jest nazywana przez prasę „nawiedzającymi tancerzami”.

Zbliża się do swojej ciotki, która była tkaczką materacy w Montlignon , kupując dom w tej samej wsi, w której rodzi.8 lipca 1901, do naturalnego dziecka , Léopold-Marcel-Jean Bourgeois. Ojciec, Léopold de Lima, rozpoznaje syna27 marca 1903.

W 1908 roku , gdy strzela swojego pierwszego filmu L'Empreinte ou la main Rouge przez Paul-Henry Burguet i przez kilka lat, ona zastępców przedstawienia, opinie i filmów, doświadczeń, które będą opłacalne do niej, by w końcu stać się „Mistinguett” takich jako „znamy ją i jaką pozostanie do końca swojej długiej kariery. W kinie do 1917 występowała w wielu filmach niemych , współpracując z takimi reżyserami jak Michel Carré , Albert Capellani , Georges Monca , Georges Denola , Henri Diamant-Berger , Augusto Genina czy André Hugon .

Kiedy wybuchła I wojna światowa, Maurice Chevalier został ranny na froncie i dostał się do niewoli w Niemczech . Chcąc go uwolnić, zgłasza się na ochotnika do roli szpiega. Zaoferowała swoje usługi generałowi Gamelinowi i została upoważniona do swobodnego przemieszczania się po Europie: wiele informacji zebrała od niemieckiego księcia Hohenlohe w Bernie lub od króla Wiktora Emanuela III we Włoszech. Udało jej się uwolnić kochanka w 1916 roku dzięki związkom z królem Hiszpanii Alfonsem XIII .

W 1918 przejęła stanowisko Gaby Deslys w Casino de Paris pod kierunkiem Léona Volterry , którego niekwestionowaną gwiazdą pozostała do 1925. W latach 20. wykonywała udane operetki : Paris qui danse , Paris qui jazz , In miękki , lśniący Paryż! , To jest Paryż . W tym okresie, kolejno z Harrym Pilcerem, hrabią Leslie, Jeanem Gabinem , Lino Carenzio, Georgesem Guétarym , jest Miss najważniejszych pism, które spowodują pośpiech w całym Paryżu.

Od 1916 roku zakochała się w bardzo młodym 16-letnim plakacie Charlesie Gesmar . Aż do śmierci w 1928 r. projektował dla niej wiele plakatów i kostiumów, które uczyniły ją sławną w latach 20. Był jej powiernikiem do tego stopnia, że ​​mieszkał na jej podeście i nazywał ją „mamą”.

Była gwiazdą wielkiego balu otwarcia w Pałacu Copacabana w Rio de Janeiro w 1923 roku.

Stać się narodową chwałą, śpiewa „ This is Paris” skomponowaną przez Jose Padillę , Mon homme na podstawie słów Alberta Willemetza , który również pisze dla niej wiele piosenek i recenzji dla Folies Bergère i aż do Stanów Zjednoczonych . Typowy wizerunek paryżanki, rywalizowała z Josephine Baker . W 1937 nakręciła swój pierwszy film gadający, Rigolboche .

Mistinguett zmarł na początku 1956 roku w Bougival - na udar - w wieku 80 lat. Jest pochowana w swoim rodzinnym mieście.

Piosenki

Valencia , La Java de Doudoune , Fleur d'Amour , Le Fado , Wszystko to dla ciebie , Moineau de Paris , ... autorstwa Jose Padilli , kompozytora, którego uważa za "swojego ulubionego".

To prawda... Mówią, że mam piękne przeszywanice (1933) nawiązujące do jej nóg powiększonych o pióra, „najpiękniejsze nogi w Paryżu”, którew 1919r. ubezpieczyła na 500 000 franków francuskich (dziś 1 równowartość 693 161,77  euro ) .

Filmografia

Jako aktorka

Jako scenarzysta

Teatr

Hołdy

Pokazy w Mistinguett

Uwagi i referencje

  1. Narodziny n O  12 z dnia 5 kwietnia 1875 roku , na stronie internetowej z działów archiwum Val-d'Oise .
  2. Miasto Soisy sous Montmorency, Historia Soisy .
  3. (w) David Bret , legenda The Mistinguett Robson1990, s.  18.
  4. Jean Jacques Lévêque, Ryczące lata dwudzieste, 1918-1939: triumf sztuki nowoczesnej , wydanie ACR,1992, s.  199.
  5. „  Marianna: wielki ilustrowany tygodnik literacki  ” , o Gallicy ,20 grudnia 1939(dostęp 10 stycznia 2019 r . ) .
  6. "  Pośrednik badaczy i ciekawskich: Notatki i zapytania français: pytania i odpowiedzi, różne komunikaty dla wszystkich, literaci i ludzie świata, artyści, bibliofile, archeolodzy, genealogowie itp. / Pan Carle de Rash, reżyser...  ” , o Gallicy ,Lipiec 1912(dostęp 10 stycznia 2019 r . ) .
  7. Oko za kulisami: Moje początki na scenie , Régine Reyne, wyd. L'Harmattan, 2008.
  8. Gumowata gra role uwodzicielki, epileptycznej, bo wczołgała się przed otwór dmuchawy.
  9. Céline Fontana, pieśń francuska , Hachette,2007, s.  18.
  10. Folies, opowiedz mi: bajeczna historia Folies Bergère , Aimée Librizzi, wyd. L'Harmattan, 2008.
  11. David Bret, op. cyt. , s. 40.
  12. Ten szef sztabu marszałka Joffre napisze również notatkę, aby zebrać swoje wspomnienia w 1956 roku, notatkę, w której szczegółowo opisuje karierę szpiega Mistinguetta.
  13. W szczególności ostrzega służby specjalne, że Niemcy planują ofensywę w Szampanii, a nie w Somie.
  14. Bruno Fuligni , W niepublikowanych archiwach tajnych służb: Stulecie francuskiej historii i szpiegostwa (1870-1989) , L'Iconoclaste, 2010, rozdział „mistinguett, serce w służbie Francji”.
  15. Magazyn Le Figaro , 31 lipca 2010 r., broszura odpinana, strona III.
  16. Zainspirowany Maurice'em Chevalierem.
  17. Serge Dillaz , Pieśń pod III RP , Tallandier,1991, s.  178.
  18. Film nakręcony w czterech epokach: „Jean Valjean”, „Fantine”, „Cosette”, „Cosette et Marius” (3445  m ): Éponine Thénardier.
  19. Wynik na stronie http://www.letempsdeschansons.fr/catalogue.html .
  20. Komitet Historyczny BNF „ Max Dearly ”. Konsultacje z dnia 12.10.2020r.
  21. Styczeń 1978 nekrolog w gazecie Le Monde : „Une tragédienne de la chanson” . konsultacje z dnia 12.10.2020 r.
  22. Ulice Montpellier .
  23. Zobacz na evene.fr .
  24. Le Figaro , "  Enghien-les-Bains honoruje" jego "Mistinguett  " , na Le Figaro.fr ,10 października 2006(dostęp 16 stycznia 2020 r . ) .
  25. Franklin Le Naour na data.bnf.fr .
  26. "Jérôme Savary reaktywowana" Mistinguett "" Le Parisien , 1 st marca 2001 r .

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne