Magatama

Magatama (曲玉/勾玉 ) Jest charakterystyczna ozdoba, początkowo z na wcześniejszą z Japonii . Jego kształt przywodzi na myśl przekłuty kieł , pazur niedźwiedzia, przecinek , 9 lub czasami płód . Zwykle jest wykonany z bursztynu , kamienia, jadeitu, a nawet szkła .

Generał

Znaleziska archeologiczne datują pojawienie się magatamy na koniec okresu Jōmon . Na stanowisku Sannai Maruyama , wśród innych wisiorków, odkryto wisiorek w kształcie przecinka. Inny przykład, na stronie Kunenbashi ( Iwate ). Ostatni jōmon, w którym jest określany jako „perła w kształcie przecinka”. Ten kamienny koralik ma 4  cm długości i 0,5  cm grubości. Posiada trzy małe wgłębienia na krawędzi najszerszej części, odpowiadającej otworowi. Inne perły o bardziej pospolitym kształcie lub w rozciętym pierścieniu, wykonane z kamienia, terakoty lub jadeitu, znajdują się obok pierwszych bransolet wyciętych z dużych muszli, których środek został wydrążony, w szczególności te podobne do limpetów (zm. Zewn. Ok . 10  cm ), który w okresie Kofun zostanie odtworzony w zielonym kamieniu ( jaspis i zielony tuf ) . Następnie znajdujemy w tym czasie w kopcach grobowych kofun grup magamata z zapaleniem nerek (miejsce Shibagahara, Jōyō ( Kioto , przejście Yayoi / Kofun) i niebieskie szklane koraliki (miejsce Otani, Wakayama ).

Magatama nadal są noszone przez kapłanki naszyjnik Shinto z Okinawy podczas ceremonii.

Przedmiotowi temu przypisuje się magiczne właściwości, na przykład amulet . Pomieściłby także dusze wielkich wojowników, którzy zginęli w walce.

Magatama japoński cesarski skarbiec

Najsłynniejszy Magatama jest Yasakani nie Magatama (八尺瓊曲玉 ) I jest częścią skarbu Imperial Japonii . Jest również znany jako wysadzany klejnotami magiczny naszyjnik płodności noszony przez Amaterasu . Ten skarb jest używany w szczególności podczas koronacji cesarza. Widziało go bardzo niewiele osób, ponieważ poza koronacją pozostaje on ukryty, a ceremonia koronacji jest poufna, zarezerwowana dla niektórych księży, dworzan czy ministrów. Ten skarb jest wymienione z VIII -go  wieku, ale nie ma dowodów, że jej obecne elementy są oryginalne.

We współczesnej kulturze popularnej

Gry wideo

Mangi i seriale animowane

Bibliografia

  1. Junko Habu 2004 , s.  150 i 157.
  2. Junko Habu 2004 , s.  162.
  3. Steinhaus i Kaner, 2017 , s.  202.
  4. Steinhaus i Kaner, 2017 , s.  178 i 217.

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł