Jean-Francois Oeben

Jean-Francois Oëben Obraz w Infobox. Biuro królewskie ( Wersal ), najbardziej znane dzieło Jean-François Oebena
Narodziny 9 października 1721
Heinsberg
Śmierć 21 stycznia 1763
Paryż
Inne nazwy Johann Franz Oeben
Czynność Stolarz meblowy
Mistrz Charles-Joseph Boulle
Student Jean-François Leleu , Jean-Henri Riesener
Patroni Markiza Pompadour
Rodzeństwo Simon Oeben ( d )
Pokrewieństwo Simon Oeben , Roger Vandercruse , Martin Carlin
Podstawowe prace
Biuro króla ( Wersal )

Jean-François Oëben , Johann Franz Oeben , jest znanym stolarzem znanym z intarsji i mebli z mechanizmami przejściowymi . Urodzony w Heinsbergu ( Księstwo Juliers ) dnia9 października 1721mieszkał głównie w Paryżu, gdzie zmarł21 stycznia 1763.

Biografia

Jean-François Oeben, pochodzenia flamandzkiego , urodził się dnia9 października 1721w Heinsbergu . Nic nie wiadomo o życiu Jean-François Oëbena przed terminem w 1751 r. w warsztacie ostatniego żyjącego syna André-Charlesa Boulle'a , Charlesa-Josepha Boulle'a , z wyjątkiem jego przyjazdu do Paryża w latach czterdziestych XVIII wieku i małżeństwa z Françoise Marguerite Vandercruse, siostrą stolarza Rogera Vandercruse'a w 1749 roku.

Genialny stolarz, prawdopodobnie współpracował przy swoim przyjeździe do Francji z Jean-Pierrem Latzem . W 1754 roku, po śmierci Charlesa Josepha Boulle'a i dzięki wsparciu markiza de Pompadour , został „stolarzem króla” i uzyskał własny warsztat w Gobelinach, zanim jego warsztat przeniósł się do Arsenału w 1756 roku. zakwaterowanie w królewskich zagrodzie, był wyłączony spod reguł korporacji stolarzy; jednak w 1761 roku zwrócił się do tej korporacji o „mistrzostwo”.

Jean-François Oëben był znany ze swoich małych mebli z mechanizmami i intarsji o wielkiej finezji, co doprowadziło go do pracy dla elity królewskiego dworu, niezależnie od tego, czy była to Madame de Pompadour, książę de Choiseul , czy książę Wątpię . Jego najsłynniejszym dziełem jest sekretarz "cylindra", urząd króla Ludwika XV , zlecony w 1760 r., Którego Oeben nie zdążył ukończyć przed śmiercią w Paryżu na21 stycznia 1763. Jego sukcesja zapoczątkowała walkę między jego głównymi studentami, Jean-François Leleu i Jean-Henri Riesenerem , również niemieckim imigrantem. Riesener wygrał iw 1769 roku ukończył urząd. Obecnie znajduje się w Pałacu Wersalskim

Wdowa po Oebenie nadal miała meble swojego brygadzisty Jean-Henri Riesenera stemplowane żelazkiem męża, dopóki nie przejął interesu, poślubiając ją 6 sierpnia 1767. Tak więc meble wyprodukowane przez Jean-François Oebena przed uzyskaniem tytułu magistra w 1761 r. Nie są opatrzone jego pieczęcią, podczas gdy meble wyprodukowane przez Riesnera w latach 1763-1768 są sygnowane nazwiskiem Oeben. Wydaje się, że wdowa po nim prowadziła swój sklep w Arsenale w imieniu Oeben do 1772 roku.

Rodzina

Brat Jean-François Oebena, Simon , również był stolarzem (mistrz w 1769 r.), Miał dłuższą karierę i podobnie jak Jean-François ożenił się z jedną z sióstr Rogera Vandercruse'a , Marie-Marguerite. Duc de Choiseul sprawiło, że jego ulubionym stolarz.

Marie-Catherine Oeben, siostra Jean-François, zamężna stolarz Martin Carlin .

Jean-François Oeben, poprzez swoją córkę Victoire, jest dziadkiem malarza Eugène Delacroix .

Styl i główny wkład w techniki stolarskie

Jean François Oeben, który podpisał swoje meble dopiero w ciągu ostatnich dwóch lat swojego życia, a jego pieczęć została użyta po jego śmierci, to przede wszystkim jego osobisty styl pozwala na identyfikację mebli jego manufaktury.

Jean-François Oeben jest stolarzem głównie w stylu Transition . Kilka mebli w stylu późnego Ludwika XV , które wyprodukował, już wyróżnia się na tle rockery i jest w stylu pośrednim; co do mebli neoklasycystycznych z jego imieniem, są to prace pośmiertne wykonane w jego pracowni.

Te wkłady z Jean-François Oeben są jednymi z najbardziej znanych w XVIII -tego  wieku . Na początku swojej kariery preferował kompozycje kwiatowe, zanim przeszedł do bardziej geometrycznych wzorów, w tym kostek i zazębiających się kół, bardzo charakterystycznych dla jego stylu.

To właśnie w Arsenale udoskonalił rodzaj szafki z mechanizmem, do którego należy biurko cylindryczne. Wynalazł dwa typy, biurko ze sztywnym cylindrem i biurko z elastycznym cylindrem (gdy cylinder jest wykonany z listew drewnianych). Gabinet królewski należy do tej drugiej kategorii . Oëben opracowuje również stoły mechaniczne i tak zwane stoły burgundowe, które mogą być używane jako regały na książki, ale są również opuszczanymi sekretarkami . Zawierają szuflady, przesuwany stół, który możesz wykorzystać w swoim łóżku lub może służyć jako stopień. Oëben opracował także sekretarzyki w szafkach, których dolna część zamyka się przesuwanymi panelami. W końcu zrobił miejsce chorego dla księcia Burgundii , wnuka Ludwika XV, który zmarł w wieku 10 lat na gruźlicę kości.

Hołd

W Paryżu uczelnia nosi imię Jean-Francois Oeben. Znajduje się on 21 rue de Reuilly w 12 th  dzielnicy .

Uwagi i odniesienia

  1. Pierre Kjellberg, Francuskie i europejskie meble od średniowiecza do współczesności , les éditions de l'Amateur, 2011 ( ISBN  978-2-85917-511-5 ) , p. 277 do 280
  2. Zawiadomienie Jean-François Oebena o władzach na stronie internetowej BNF
  3. Albane Cogné, Stéphane Blond, Gilles Montègre, International circulations in Europe, 1680-1780 , Atlande, 2011, s. 117
  4. Umowa małżeńska z 1767 r. Pozwala określić część należną każdemu z uczestników rozwoju kancelarii. Patrz: Nowe francuskie archiwa sztuki, 1899, s.  319 .
  5. Daniel Meyer , meble Versailles XVII th i XVIII th  stulecia , Dijon, Faton17 grudnia 2002( ISBN  2878440579 ) , str.  122–130
  6. Zobacz: Nowe archiwa sztuki francuskiej, 1878, s.  298 .
  7. Zobacz: Nowe archiwa sztuki francuskiej, 1899, s.  319-320 .
  8. Colombe Samoyault-Verlet, „ŒBEN JEAN-FRANÇOIS (1720 circ.-1763)” w Encyclopædia Universalis online

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne