Dwie szalone głowy
Dwie szalone głowy
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Deux tête folles (Paris When It Sizzles) to amerykański film wyreżyserowany przez Richarda Quine'a , wydany w 1964 roku .
Streszczenie
Producent z Hollywood powierzył znanemu pisarzowi Richardowi Bensonowi zadanie znalezienia tematu filmu. W Paryżu Richard, który miał spędzić tygodnie w zamknięciu, aby pracować nad swoim scenariuszem, cały czas marnował na ucztowanie w towarzystwie swojej nieodłącznej butelki. Ponieważ zostało mu tylko dwa dni na znalezienie historii, rekrutuje do pomocy sekretarkę Gabrielle Simpson. W pośpiechu idee tak daleko idące, jak chaotyczne wyrywają się z wrzących mózgów dwóch pismaków, podczas gdy miłość zajmie się resztą ...
Karta techniczna
Dystrybucja
Wokół filmu
-
Remake z francuskiego filmu La Fête à Henriette wydany w 1952 roku i kierowany przez Julien Duvivier z scenariusz napisany wspólnie z Henri Jeanson . Audrey Hepburn i William Holden grają postacie inspirowane postaciami stworzonymi przez Dany Robin (Henriette) i Michela Auclaira (Maurice).
- Aktorka, aw tym czasie zwłaszcza piosenkarka Marlene Dietrich, pojawia się we własnej roli w tym filmie, wysiadając z samochodu i wracając do couturiera Christiana Diora pod numerem 30 Avenue Montaigne . To pokazuje, jak dobrze jego status był wówczas rozpoznawany jako ikona mody. Zrobiła to z przyjaźni z Audrey Hepburn i mieszkała w tym czasie na 12 tej samej alei. Mówi o tym w swoich wspomnieniach: „W czasie strzelaniny byłam w Paryżu. Producent i reżyser pomyśleli, że zabawnie byłoby pokazać mnie przed Christianem Diorem i zaprowadzić do słynnego sklepu couturiera. Oczywiście zgodziłem się, ale kiedy widzę ten tytuł na liście moich filmów, jestem wściekły. To oszustwo, a przede wszystkim bardzo upokarzające dla gwiazd tych filmów. "
Uwagi i odniesienia
-
„Reżyser Richard Quine wykorzystuje mityczny status Dietricha w tym krótkim występie w swoim filmie” w Movie Icons Marlene Dietrich , Taschen editions, 2007, s. 174.
-
Marlene Dietrich, Marlène D. , autobiografia przetłumaczona z Ameryki przez Borisa Mattewsa i Françoise Ducourt, wydanie Grasset, Paryż, 1984, s. 120.
Linki zewnętrzne