Podniebienna zgodne jest w artykulacyjnych fonetyki , A grzbietowej zgodne którego miejsce połączenia przegubowego znajduje się w górnej części podniebienia znany jako podniebienie twarde (w przeciwieństwie do podniebienia miękkiego i podniebienia miękkiego ); narządem artykulacyjnym jest tył języka .
Francuski ma tylko dwa podniebienia: półsamogłoskę [ j ] (na początku jurty ) i nosową [ ɲ ] (na początku gnon ).
Międzynarodowy alfabet fonetyczny wymienia następujące spółgłoski podniebienne, podanych kilka przykładów:
Spółgłoska z innym punktem artykulacji może być palatalizowana , to znaczy podczas jej emisji tylna część języka wygina się, aby zbliżyć się do podniebienia twardego. W językach słowiańskich , a czasem w języku francuskim, mówi się, że wypalona spółgłoska jest mokra .
Palatalizacja spółgłoski jest oznaczona symbolem w indeksie górnym [ʲ] ; na przykład endure w amerykańskim angielskim wymawia się palatalizowanym d , co daje następujące dźwięki : [ɪndʲʊɹ] .