Atak 15 lipca 1983 r. W Orly | |
Lokalizacja | Lotnisko Paryż-Orly |
---|---|
Cel | Turcja , Francja , cywile |
Przestarzały | 15 lipca 1983 |
Bronie | Improwizowane urządzenie wybuchowe |
Nie żyje | 8 cywilów |
Ranny | Liczyło się 56 cywilów |
Autorski | ASALA , 8 zidentyfikowanych autorów |
Ruch | Terroryzm palestyński |
Atak z 15 lipca 1983 roku w Orly był atak bomba popełnianych w hali południowego terminalu lotniska Orly przez syryjskiego oddziału ormiańskiego Tajnej Armii Wyzwolenia Armenii (Asala). Bomba eksplodowała przy stanowiskach rejestracyjnych linii Turkish Airlines , zabiła osiem osób i zraniła pięćdziesiąt sześć innych. Atak ten jest bezpośrednio wymierzony w Turcję w ramach politycznego uznania ludobójstwa Ormian , a także na Francję w ramach konfliktu izraelsko-palestyńskiego , aby potępić jej obecność wojskową w południowym Libanie .
Od 1975 roku pod egidą Hagop Hagopian , Asala znalazła schronienie i wsparcie w Libanie z Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP), który miał ewakuować kraj latem 1982 roku po wielu izraelskich wtargnięcia do południowych terytoriów, wspieranej przez Tymczasowych sił Zbrojnych ONZ w Libanie (UNIFIL).
Paradoksalnie, izolacja uczyniła ASALA jeszcze bardziej niebezpieczną: wcześniej była mniej lub bardziej kontrolowana przez tajne służby (zwłaszcza zachodnie) za pośrednictwem OWP. Odtąd grupa zbliżała się do metod Abu Nidala , z bardziej radykalnymi działaniami niż OWP Jasera Arafata .
Varoujan Garbidjian , dwudziestodziewięcioletni Syryjczyk pochodzenia ormiańskiego, działacz ASALA , jedzie na lotnisko Orly z dużą walizką, w której umieszcza się ładunek wybuchowy składający się z pół kilograma Semtexu podłączonego do trzech butli gazowych. Udaje, że wsiada do samolotu TK926 do Stambułu i udaje przeciążonego podróżnika, który nie chce płacić ewentualnej dopłaty podczas sprawdzania swojego bagażu. Następnie zaoferował pasażerom sześćdziesiąt pięć dolarów za zajęcie się nadwagą. Jeden akceptuje i prezenty licznik 61 niesie N. Na 14 h 11 , bomba eksplodowała przedwcześnie jak ona rozpocząć loty do większej liczby ofiar.
W wyniku eksplozji śmierć poniosło osiem osób, w tym trzy natychmiast: dwóch Turków, czterech Francuzów, Amerykanin i Szwed. Lekarze na lotnisku w Paryżu, ci z SAMU w Val-de-Marne i ci strażacy stoją w szpitalu polowym między halą 1 i halą 2 lotniska. Według danych z prefektury Val-de-Marne pięćdziesiąt sześć ciężko rannych jest tam leczonych i przygotowywanych do przetransportowania do szpitala wojskowego Percy w Clamart i szpitala Henri-Mondor w Créteil .
Narodowość | Nie żyje | Ranny | Całkowity |
---|---|---|---|
Francja | 4 | 12 | 16 |
indyk | 2 | 40 | 42 |
Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 1 |
Szwecja | 1 | 0 | 1 |
Nieokreślony | 0 | 4 | 4 |
Całkowity | 8 | 56 | 64 |
Godzinę po eksplozji ASALA przyznała się do pełnej odpowiedzialności za atak, wykonując anonimowy telefon do biura Agence France Presse w Atenach . W swojej kampanii mającej na celu uznanie ludobójstwa Ormian przez Turcję i poprzez Syrię , potępiając obecność UNIFIL w Libanie , ta zbrojna grupa od 1982 roku była przyczyną siedmiu ataków popełnionych we Francji, w tym jednej próby. i dwa ataki popełnione od stycznia 1983 r.
Śledztwo zostało powierzone brygadzie kryminalnej z centrali policji w Paryżu pod zwierzchnictwem komisarza Jacquesa Genthiala . Od dnia 18 lipca rozległa operacja policyjna doprowadziła do aresztowania około pięćdziesięciu osób w kręgach ormiańskich, które były już bacznie obserwowane przez agentów Dyrekcji Nadzoru Terytorialnego i Wywiadu Ogólnego . Znaczna liczba broni i materiałów wybuchowych znajduje się w domach działaczy syryjskich i tureckich pochodzenia ormiańskiego, w tym Varoujana Garbidjiana . Po dwóch dniach w areszcie policyjnym ten ostatni przekazuje szczegółowe zeznania śledczym, którzy wracają do łańcucha, i ujawnia, że baza operacyjna ASALA jest teraz dobrze w Damaszku , w szczególności w obozie w pobliżu Ammuriyah, dowodzonym przez samego Hagopa Hagopiana. .
Śledzony przez DST, Hagopian zostaje zauważony w kwietniu 1983 roku na ulicach Paryża, gdzie próbuje odbudować swoją sieć osłabioną próbami emancypacji. Obserwacja pozwala ustalić, że atak na Turcję na terytorium Francji był bliski. Ale w 1983 r. Agenci francuskiego kontrwywiadu są w legalnej niezdolności do „prewencyjnych” aresztowań, Hagopian musiał swobodnie krążyć. Dopiero ustawa antyterrorystyczna z 1986 r. Sprawiła, że przedsięwzięcie terrorystyczne stało się przestępstwem, które umożliwiło agentom interwencję na wyższym szczeblu rzeki.
Garbidjian został skazany 3 marca 1985 r. Przez sąd przysięgłych w Val-de-Marne na dożywocie pod zarzutem „współudziału w zabójstwach, współudziału w zamachu mającym na celu dokonanie masakry i zniszczenia, współudziału w produkcji i posiadaniu substancji wybuchowych lub urządzenia ". Soner Nayir i Ohanes Semerci, jego dwaj wspólnicy, dwaj młodzi Turcy pochodzenia ormiańskiego, oskarżeni o zakup balonów i pomoc w przygotowaniu ataku, skazani są odpowiednio na 15 i 10 lat więzienia. Pięciu innych Ormian zostało osądzonych za współudział i skazanych w grudniu 1984 r. Na kary pozbawienia wolności od dwóch do czterech lat.
Garbidjian został ostatecznie zwolniony 23 kwietnia 2001 r. Pod warunkiem natychmiastowej deportacji do Armenii.
Ujawnienie narodowości syryjskiej głównego sprawcy zamachu pogrąża Damaszek w zakłopotaniu, który szybko reaguje i odrzuca wszelką odpowiedzialność. Na arenie międzynarodowej Syria skutecznie sprzeciwia się izraelskim najazdom wojskowym na Liban.
Po tym, jak ASALA ogłosiła atak, kilku członków organizacji odcięło się od niego i utworzyło ruch rewolucyjny ASALA, uznając, że walka Ormian powinna ograniczać się do działań przeciwko państwu tureckiemu. Relacje medialne i konsekwencje ataku dla ludzi głęboko wstrząsają społecznością ormiańską. Według Ormiańskiego Ruchu Narodowego od ataku po wyrok, w tym proces, zamach w Orly stanowi prawdziwą klęskę dla sprawy ormiańskiej. MNA argumentuje, że „nieodpowiedzialna strategia Hagopa Hagopiana , sponsora tego ataku, dodała odwagi tureckiemu faszyzmowi i skrzydła antyarmeńskim represjom. Ponadto żadna mobilizacja nie towarzyszyła procesowi osób odpowiedzialnych za atak w Paryżu w 1985 roku. "
W 1990 roku narodziła się Republika Ormiańska , obecnie niezależna od byłego bloku sowieckiego . Ustawą z 29 stycznia 2001 r. Francuski parlament uznaje ludobójstwo Ormian.