Narodziny |
15 sierpnia 1925 Neapol Włochy |
---|---|
Śmierć |
1 st luty 2.015 Asnières-sur-Seine France |
Podstawowa działalność | Pianista |
Mistrzowie | Alfred Cortot , Marguerite Long , Yves Nat |
Edukacja | Paryskie Narodowe Konserwatorium Muzyki i Tańca |
Studenci | Nicholas Angelich , Akiko Ebi , Marie-Josèphe Jude , Pascal Le Corre , Géry Moutier , Artur Pizarro , Jean-Yves Thibaudet , Omar Yagoubi |
Nagrody | Konkurs Marguerite-Long-Jacques-Thibaud (1949) |
Honorowe wyróżnienia | Komandor Narodowego Orderu Zasługi |
Aldo Ciccolini , urodzony dnia15 sierpnia 1925w Neapolu i zmarł dalej1 st luty 2.015in Asnières-sur-Seine , jest włoskim pianistą klasycznym , naturalizowanym Francuzem w 1971 roku .
Aldo Ciccolini uczył się gry na fortepianie w Neapolu u Paolo Denza (ucznia Ferruccio Busoniego ), Achille Longo , a następnie u Marguerite Long , Alfreda Cortota i Yves Nat w Paryżu . Jego talent jest przedmiotem żarliwych dyskusji między jego mistrzami: dyrektor Konserwatorium Neapolitańskiego Francesco Cilea uzyskuje dyspensę ministerialną na przyjęcie go do klasy kompozycji w wieku dziewięciu lat, ponieważ Achille Longo naciska na kompozytora, ale Paolo Denza już widzi w nim wyjątkowym pianistą, jakim się stanie.
Zadebiutował w teatrze San Carlo w Neapolu w 1941 roku. Przyjechał do Paryża w 1949 roku i wygrał ex-aequo z Ventsislavem Yankoffem pierwszą główną nagrodę w konkursie Marguerite-Long-Jacques-Thibaud , z niezapomnianą uznany) wykonanie przez krytyków, takich jak Bernard Gavoty ) pierwszego koncertu Czajkowskiego . Wśród innych zwycięzców znaleźli się Paul Badura-Skoda i Pierre Barbizet .
Zagorzały obrońca francuskiej muzyki fortepianowej ( Ravel , Debussy , Satie , Chabrier , Séverac , ale także Massenet , Alkan , Castillon , Tailleferre ), jest też przekonanym Lisztianem i zapalonym beethovenianem .
Wykonuje Aldo Ciccolini z największych dyrygentów , takich jak Wilhelm Furtwängler , Dimitri Mitropoulos , Ernest Ansermeta, Kiril Kondrachine, Erich Kleiber , Dymitra Szostakowicza , Pierre Monteux , Sergiu Celibidache , Carlo Maria Giulini , Charles Munch , André Cluytens , Lorin Maazelens i Zubin Mehta .
Obywatelstwo francuskie uzyskał w 1971 roku (pod egidą Georgesa Pompidou ), następnie wykładał w Narodowym Konserwatorium Muzyki i Tańca w Paryżu od 1971 do 1987, gdzie szkolił nowe pokolenia ( Akiko Ebi , Pascal Le Corre , Fabio Mengozzi , Géry Moutier , Artur Pizarro , Antonio Pompa-Baldi , Jean-Yves Thibaudet , Marie-Josèphe Jude , Nicholas Angelich , Jean-Marc Savelli , Jean-Luc Kandyoti , Omar Yagoubi ), ujawniając tym samym powołanie nauczyciela, któremu dzięki kursom mistrzowskim , on nigdy się nie podda.
Aldo Ciccolini to jeden z ulubionych pianistów festiwalu w Nohant , często zapraszany przez Jeana Darnela, ówczesnego dyrektora artystycznego festiwalu. W 1971 roku był głównym gościem festiwalu Berrichon. W 1972 roku A. Ciccolini przywraca zaszczyt koncertu hołdu temu, który był ulubieńcem festiwalu, Samsonowi François .
On umarł na 1 st lutego 2015 w wieku 89 lat.
Całe życie poświęcił dyscyplinie fortepianu. Tak więc na dwa miesiące przed śmiercią zwierzył się France Musique : „Pracuję na co dzień, a czasem nawet w nocy. Mam ogromne, okropne szczęście, że cierpię na bezsenność, sen to dla mnie widok umysłu. Czekam na wieczny sen i wykorzystując chwilę wolę pracować ” . Zgodnie z życzeniem przebywa w Saint-Félix-Lauragais , niedaleko Déodat de Séverac .
Aldo Ciccolini, przyzwyczajony do studiów, pozostawia po sobie sto nagrań dyskograficznych.