Elie Hoarau

Elie Hoarau
Funkcje
Poseł europejski
14 lipca 2009 r. - 4 stycznia 2012
( 2 lata, 5 miesięcy i 21 dni )
Wybór 7 czerwca 2009
Okręg wyborczy Za granicą
Legislatura 7 th
Grupa polityczna GUE / NGL
Następca Younous Omarjee
Poseł francuski
25 maja 1997 r. - 18 lipca 2001
( 4 lata, 1 miesiąc i 23 dni )
Okręg wyborczy 4 p Reunion
Legislatura XI th ( V Republiki )
Grupa polityczna RRS
Poprzednik André-Maurice Pihouée
Następca Christophe Payet
13 czerwca 1988 - 1 st April +1.993
( 4 lata, 9 miesięcy i 19 dni )
Okręg wyborczy 4 p Reunion
Legislatura IX th ( V Republiki )
Grupa polityczna Niezarejestrowany
Następca André-Maurice Pihouée
2 kwietnia 1986 - 14 października 1987 r.
( 1 rok, 6 miesięcy i 12 dni )
Okręg wyborczy Spotkanie
Legislatura VIII th ( V Republiki )
Grupa polityczna komunistyczny
Następca Claude Hoarau
Burmistrz z Saint-Pierre
6 marca 1983 - 23 marca 2001
( 18 lat i 17 dni )
Poprzednik Paul-Alfred Isautier
Następca Michel Fontaine
Biografia
Imię i nazwisko Elie Joseph Charles Hoarau
Data urodzenia 8 lipca 1938 r
Miejsce urodzenia Sainte-Suzanne ( Zjazd )
Narodowość Francuski
Partia polityczna PCR (od 1963)
Małżonka Gelita Hoarau
Zawód Badacz w CNRS
Teacher
Dziennikarz

Elie Hoarau , urodzony8 lipca 1938 rw Sainte-Suzanne ( Reunion ), jest politykiem francuskim .

Biografia

Profesjonalna kariera

Studiował chemię i nauki przyrodnicze, a w 1967 uzyskał dyplom studiów zaawansowanych (DEA) w dziedzinie chemii.

Brał udział w wydarzeniach maja 1968 roku . Badacz w CNRS wkrótce odszedł, by poświęcić się wyłącznie działalności politycznej w ramach Komunistycznej Partii Zjednoczenia . Został mianowany szefem Reunion Autonomist Youth Front (FJAR) w latach siedemdziesiątych . W 1983 został radnym regionalnym Zjazdu .

Kariera polityczna

Generalnie, Elie Hoarau jest częściowo przyczyną ruchu wyzwolenia kultury z 1970 roku , które doprowadziły do ujęcia i liberalizacji praktyk kulturowych Creole do zgromadzenia , w tym Maloya .

Poseł do Zgromadzenia Narodowego

Wybrany do Zgromadzenia Narodowego w 1986 zasiada wśród niezarejestrowanych . Zrezygnował w 1987 r. wraz z Paulem Vergèsem w proteście przeciwko prawu parytetu społecznego (31 grudnia 1986), która pozbawia mieszkańców wysp Reunion ich prawa do równości społecznej. Został ponownie wybrany w 1988 do 1993 roku.

Po raz kolejny został wybrany na posła czwartego okręgu wyspy w wyborach parlamentarnych w 1997 roku , zmierzy się z Andre Maurice Pihouée , a następnie zasiada w Grupie RCV . Rezygnuje z mandatu w dniu18 lipca 2001.

Burmistrz Saint-Pierre

Burmistrz miasta Saint-Pierre przez osiemnaście lat znacznie zmienił swoje oblicze, stosując politykę rozwoju i planowania. Jest zatem inicjatorem wielkich projektów, takich jak nowy port Saint Pierre czy lotnisko Saint-Pierre-Pierrefonds .

Sekretarz Generalny Komunistycznej Partii Zjednoczenia (PCR)

Zastąpił Paula Vergèsa na czele partii w lutym 1993 roku .

Na 6 -tego  Zjazdu RKP w maju 2009 roku został ponownie mianowany Sekretarzem Generalnym, a następnie wybrany posłem w wyborach europejskich 2009 .

Wiceprzewodniczący rady regionalnej Reunion

Był drugim wiceprzewodniczącym rady regionalnej Reunion w latach 1986-1989, a następnie pierwszym wiceprzewodniczącym w latach 1994-1997. W wyborach regionalnych w 2010 r. został wybrany radnym regionalnym.

Poseł europejski

Élie Hoarau kierował listą Sojuszu Europejskiego 2009 dla francuskiego okręgu wyborczego. Lista zajęła drugie miejsce w całym okręgu wyborczym za listą UMP, a przed PS. Na liście, która osiągnęła swój najlepszy wynik na Oceanie Indyjskim (Reunion i Majotta), Élie Hoarau został wybrany do Parlamentu Europejskiego1 st lipca 2009.

W Parlamencie Europejskim, Elie Hoarau został wybrany 2 th Wiceprezes Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego, Unii Europejskiej, Afryki, Karaibów i Pacyfiku . Jest również członkiem Komisji Rozwoju Regionalnego Parlamentu Europejskiego, jest jej koordynatorem dla grupy GUE/NGL, czyli członkiem prezydium komisji sejmowej. Jest również członkiem delegacji Parlamentu ds. stosunków z Indiami oraz zastępcą członka Komisji Prawnej .

Zrezygnował z mandatu poselskiego w grudzień 2011. Jego następcą jest Younous Omarjee .

Rodzina

Élie Hoarau jest żonaty z Gélitą Hoarau , francuskim senatorem w latach 2005-2011 i 2016-2017 . Miał troje dzieci z żoną.

Pracuje

Jest autorem książki Le sud: une chance pour Reunion .

Sprawy sądowe

6 lipca 2000, Sąd Apelacyjny w Saint-Denis skazał go na karę jednego roku pozbawienia wolności w zawieszeniu i grzywnę w wysokości pięćdziesięciu tysięcy franków oraz zakaz prawa głosowania i pozbawienie prawa wyborczego na okres trzech lat za współudział w dobrowolnej zmianie wyników wyborów. W tym przypadku jego immunitet parlamentarny został uchylony16 grudnia 1998.

Bibliografia

  1. „  Katalog  ”, Region Reunion , 2003 .
  2. Po kongresie, kampania , Le Quotidien de la Réunion z 10 maja 2009 r.
  3. Sojusz na czele, przełom Zielonych , Le Quotidien de la Réunion , 8 maja 2009

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne