Jacques Doillon
Jacques Doillon
Jacquesa Doillona w 2013 roku.
Kluczowe dane
Narodziny |
15 marca 1944 Paryż , Francja
|
---|
Narodowość |
Francuski
|
---|
Zawód |
Reżyser Scenarzysta Producent Redaktor Aktor
|
---|
Wybitne filmy |
Płacząca kobieta , Zabawna , Pirat , Życie rodzinne , Komedia! , 15-latka , Zemsta kobiety , Mały przestępca , Młody Werter , Ponette
|
---|
Jacques Doillon jest francuskim reżyserem , producentem i scenarzystą , sporadycznie urodzonym także montażystą i aktorem15 marca 1944w Paryżu 20 th .
Biografia
Jacques Doillon urodził się dnia 15 marca 1944 rw Paryżu w skromnej rodzinie: ojciec jest księgowym, matka operatorką centrali. Uczeń Lycée Voltaire w Paryżu , uczęszczał do klubu filmowego prowadzonego przez nauczyciela literatury Henri Agela .
Doillon rozpoczął jako montażysta, zwłaszcza w dokumentach takich jak Paryż-tajemnicy przez Édouard Logereau w 1965 i Paryżu tajne przez Pierre Roustang w roku 1969. W 1973 roku wyreżyserował swój pierwszy film fabularny L'An 01 na podstawie komiksu autorstwa Gebe ( część Afrykańską realizuje Jean Rouch, a część nowojorską Alain Resnais ).
W 1994 roku zainspirowała go historia Germaine de Staëla i Benjamina Constanta, aby nakręcić film fabularny Du fond du cœur oraz długą wersję w dwunastu odcinkach dla telewizji Germaine i Benjamin .
Jego filmy, intymne i osobiste, są refleksją na temat dzieciństwa, frustracji, udręki, złożoności uczuć i relacji klasowych. Jego twórczość charakteryzują głównie linearne i wątłe historie, nacechowane wielką czułością dla postaci znajdujących się w niebezpieczeństwie. Dokonuje również cyklicznego wyboru przestrzeni zamkniętych i naturalnych, zredukowanych do niezbędnego minimum. Zwracamy też uwagę na obfite dialogi i plany, które rzucają się w oczy i są trwałe.
W 2013 roku Międzynarodowy Festiwal Filmowy Entrevues w Belfort poświęcił mu retrospektywę.
W 2019 roku jest gościem honorowym Festiwalu Filmowego Courts Dinan, gdzie poznaje reżysera Jeana Beckera .
Z jego pary z Noëlle Boisson , montażystką, urodziła się Lola Doillon (reżyserka) w 1975 roku. Następnie mieszkał z Jane Birkin od 1980 do 1992 roku, był ojcem aktorki Lou Doillon (1982). Jest także ojcem Lili (1995), której matką jest Brune Compagnon. Z jej związku z reżyserką Amélie van Elmbt urodziła
się Lina Doillon (2010). Ma syna Lazare Doillon-Tencer (2016), którego matką jest Marianne Doillon-Tencer.
Filmografia
Kino
Filmy fabularne
Krótkie filmy
-
1969 : Proces (dokument)
-
1970 : Samochód elektroniczny (dokument)
-
1970 : Obowiązki prędkości (dokument)
-
1971 : Wszystkie zagrożenia (dokument)
-
1971 : Nie mówimy wszystkiego między małżonkami według scenariusza Gébé
-
1971 : Bol d'or (dokument)
-
1973 : Z tyłu (dokument)
-
1973 : Les Demi-jours (dokument)
-
1973 : Around the Nets (11-minutowy film dokumentalny o bramkarzach piłki ręcznej )
-
1991 : Przeciw zapomnieniu - odcinek dla Anstraum Aman Villagran Morales, Gwatemala
Telewizja
Nagrody
Inny
- Festiwal Moskiewski:
-
1989 : Nominacja do Złotego Świętego Jerzego z 15-letnią dziewczynką
-
1990 : Nagroda Louis-Delluc dla Le Petit Criminel
- Festiwal w Sao Paulo:
-
1996 : Zwycięstwo w nagrodę krytyków dla Ponette
- Festiwal San Sebastian:
-
1996 : W konkursie o Nagrodę OCIC - Wyróżnienie dla Ponette
- Festiwal Valladolid:
-
1999 : Nominacja do Złotego Kolca dla Małych Braci
-
2004 : Zwycięstwo na France Culture Award dla Raja
-
2008 : Nominacja do nagrody Louis-Delluc za Le Premier Venu
- Nagroda Cahiers du Cinéma:
-
16 listopada 2004 : Nagroda DVD za Doillon Enfances Box , reżyseria Jacques Doillon, edycja MK2
-
Nagroda im. Jeana-Vigo :
-
2008 : Specjalne wyróżnienie dla Jacquesa Doillona za jego pracę na cześć jego „niezależnej, oryginalnej i zawsze innowacyjnej linii postępowania”
- Festiwal w Rzymie:
- "Doillon, dzieciństwo" [1] , artykuł Jean-Philippe Cazier o kinie Jacquesa Doillona
Bibliografia
- Alain Philippon, Jacques Doillon: scenariusz , Dunkierka / Pantin / Crisnée, Ciné 104 / Yellow Now / Studio 43,1991, 160 pkt. ( ISBN 2-87340-078-1 )
- René Prédal, Jacques Doillon, ruch i typologia uczuć , Paryż / Condé-sur-Noireau, Editions du Cerf , coll. „7 sztuka”,2003, 432 s. ( ISBN 2-204-07350-4 )
- Nicolas Livecchi, Aktor dziecięcy. Od François Truffauta do Stevena Spielberga i Jacquesa Doillona , Bruksela, Les Impressions nouvelles , coll. „Myśli zrobione”,2012, 368 s. ( ISBN 978-2-87449-150-4 )
-
André Encrevé , „Doillon Jacques”, w: Patrick Cabanel i André Encrevé (red.), Biographical Dictionary of French Protestants od 1787 do dnia dzisiejszego , tom 2: DG, Les Éditions de Paris Max Chaleil, Paryż, 2020, s. 212-213 ( ISBN 978-2-84621-288-5 )
Uwagi i referencje
-
Vincent Pinel, kino francuskie , Cahiers du cinema,2006, s. 260
-
„ 10 powodów, aby wyjść w ten weekend ”, Le Monde.fr ,6 grudnia 2013 r.( przeczytaj online , skonsultowano 13 czerwca 2020 r. )
Linki zewnętrzne