Ekonomiczne alternatywy | |
Kraj | Francja |
---|---|
Obszar dyfuzji | Francja |
Język | Francuski |
Okresowość | Miesięczny |
Uprzejmy | Prasa ekonomiczna |
Cena za wydanie | 4,90 € |
Dyfuzja | 76,078 ex. (2018/2019) |
Data założenia | 1980 |
Miasto wydawnicze | Quetigny - Paryż |
ISSN | 0247-3739 |
Stronie internetowej | www.alternatives-economique.fr |
Alternatives économique , znany również jako „ Alter éco ”, to miesięcznik zajmujący się kwestiami gospodarczymi i społecznymi . Jego autorzy, oprócz redakcji, są naukowcami bliskimi neo-keynesowskim , regulacyjnym czy postkeynesowskim teoriom ekonomicznym.
Alternatives économique broni linii redakcyjnej sklasyfikowanej politycznie po lewej stronie .
Alternatives économique została założona przez ekonomistę Denisa Clerc . Według Jean-Marie Charona w wydaniu gazety z okazji 40-lecia gazety, gazeta rozpoczyna od kilku orientacji: „krytyczna analiza i wyjaśnienie mechanizmów ekonomicznych, potwierdzenie decydującej roli popytu i sprzyjającej im polityki, podkreślenie skierowane na kwestie społeczne, wsparcie dla budownictwa europejskiego, uwzględnienie kwestii ekologicznych oraz potwierdzenie, że istnieje wiele alternatyw, z uwzględnieniem innowacji ekonomicznych i społecznych, aby zacząć od ekonomii społecznej i solidarności ” . Opierając się na wiedzy i pedagogice u zarania, w obliczu sukcesów, jakie napotykano w świecie nauczycieli, licealistów i uczniów, ewoluuje w kierunku narzędzi dostosowanych do tej grupy odbiorców. W obliczu rozwoju technologii cyfrowej ewoluuje w kierunku bardziej wizualnego i atrakcyjniejszego opowiadania historii, zawsze opartego na przeanalizowanych danych. Od pierwszego wydania z listopada 1980 roku w nakładzie 2 000 egzemplarzy, jego sprzedaż stale rośnie, osiągając obecnie ponad 1 000 000 egzemplarzy rocznie. W 2017 roku Alternatives économique osiągnęła obrót w wysokości około 6 milionów euro. W 2017 roku firma osiągnęła zysk w wysokości około 23 000 euro.
W 2018 roku Alternatives économique zdobyło nagrodę magazynu roku, przyznawaną przez magazyn Syndicat des éditeurs de la presse (SEPM) i sklepy Relay.
Pismo, wydawane przez spółdzielnię (Scop SA), nie jest wspierane przez grupę prasową i żyje głównie ze sprzedaży. Jednak, podobnie jak wiele gazet i czasopism z informacjami politycznymi i ogólnymi, otrzymuje bezpośrednią pomoc od państwa francuskiego w wysokości 264 000 euro na rok 2015 (pomoc na pluralizm dla tytułów IPG z niskimi zasobami reklamowymi i FSDP - Strategic Fund for the Development prasy).
Z prawnego punktu widzenia Economic Alternatives to spółdzielnia partycypacyjna (Scop) w formie spółki akcyjnej (SA). W efekcie należy w większości do swoich pracowników. Wokół magazynu utworzono również stowarzyszenie czytelników i stowarzyszenie czytelników. Zarząd Scop (dyrektor zarządzający i przewodniczący rady dyrektorów) jest wybierany co roku przez jego radę dyrektorów, wybieraną przez wszystkich partnerów Scop.
W 1995 r . SCOP wydał List integracyjny poprzez działalność gospodarczą, zajmujący się kwestiami zatrudnienia, bezrobocia i integracji osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy. List ten ukazał się do 2010 roku. Następnie jego działalność została rozszerzona o przejęcie w 2002 roku we współpracy z tygodnikiem Télérama magazynu Croissance. Le monde en développement , stworzony przez Georges'a Hourdina w 1961 roku i przemianowany z tej okazji na International Alternatives . Współpraca z Télérama zakończyła się w 2007 roku: Alternatives économique kontynuowała publikację w związku z gazetą Liberation do 2010 roku, a następnie samodzielnie do końca publikacji w 2015 roku.
W 2018 roku spółdzielnia wydaje również kwartalnik Les Dossiers d'Alternatives économique , poświęcony tematyce zaangażowania obywatelskiego, a także kwartalnik L'Économie politique , zawierający artykuły naukowe z zakresu ekonomii i nauk społecznych.
W 2020 roku, oprócz Christiana Chavagneux , nadal prezesa zarządu, pierwotny zespół gazety z Denisem Clercem , Philippe Fremeaux i Guillaume Duval ustąpił miejsca czterdziestoletniemu zespołowi, jak Laurent Jeanneau, Sandrine Foulon i Marc Rycerz. Jedna czwarta redaktorów ma mniej niż 30 lat. Model dziennikarstwa eksperckiego, który jest stosunkowo rzadki w zawodzie, umożliwia przyciągnięcie wartościowych dziennikarzy.
Alternatywy ekonomiczne są zwykle uszeregowane po lewej stronie. Blisko keynesizmu , Alternatives économique również zajmuje się tematami antyglobalizacyjnymi i jest krytyczna wobec neoliberalizmu i szkoły neoklasycznej . Magazyn promuje ekonomię społeczną i solidarną oraz wzywa do ambitnej polityki w zakresie transformacji energetycznej i walki z globalnym ociepleniem . Jej ambicją jest udostępnienie społeczeństwu narzędzi do zrozumienia świata i demokratycznego dokonywania świadomych wyborów.
Rok | Płatna transmisja |
---|---|
2000 | 94,269 |
2001 | 97 858, |
2002 | 102,280 |
2003 | 103 821, |
2004 | 105,837 |
2005 | 107,678 |
2008 | 104,240 |
2011 | 105,694 |
2012 | 110,129 |
2013 | 99,481 |
2014 | 92 351, |
2015 | 88,317 |
2016 | 88 923, |
2017 | 88 130, |
2018 | 81,624 |
2019 | 74,394 |
Alternatywy ekonomiczne , pozycjonowane również jako narzędzie edukacyjne, są we Francji używane przez nauczycieli nauk ekonomicznych i społecznych oraz ekonomii i zarządzania. Szeroko obecny w podręcznikach do szkół średnich.
W Le Négationnisme économique (2016) ekonomiści Pierre Cahuc ( École polytechnique ) i André Zylberberg ( University of Paris 1 ) zarzucają Economic Alternatives prowadzenie dyskursu politycznie stronniczego i nieopieranie swoich argumentów na źródłach naukowych, akademickich lub uniwersyteckich. Denis Clerc w prawie do odpowiedzi buntuje się przeciwko przemocy tego oskarżenia i podaje przykład okrojonego cytatu i braku rygoru co do 35 godzin pracy w tej pracy.
Niektórzy krytykują neo-keynesowskiej lub anty - globalizacja orientację z Alternatywy economique . W ten sposób La Tribune potwierdza, że gazeta należy do „lewicy z lewicy”; w przypadku Le Figaro jego okładki są „antyglobalistyczne”.
Inni nalegają na zbyt duże miejsce przyznane według nich „społecznemu” ze szkodą dla życia firm, takich jak ALEPS czy Ifrap . Ten ostatni, liberalno-konserwatywny think tank, uważa gazetę za w dużej mierze odpowiedzialną za rzekomą „pogardę” edukacji narodowej wobec biznesu i przedsiębiorców oraz za przedstawianie globalizacji jako „zagrożenia”, a „etatyzmu” jako korzyści dla uczniów. . Ta wizja dotyczy również małych pracodawców i części konkurencyjnej prasy ekonomicznej ( L'Expansion , Capital ). Według tych krytyków gazeta jest częściowo odpowiedzialna za rozpowszechnianie antyliberalnych idei we francuskiej edukacji i jest jedną z przyczyn nieufności uczniów wobec gospodarki rynkowej , ze względu na jej wykorzystanie w klasie i przez redaktorów podręczników.
Rzeczywiście, niektórzy zarzucają wydawcom podręczników nauk ekonomicznych i społecznych (SES), że poświęcają zbyt dużo miejsca na czasopismo w swoich książkach. Według Les Echos , Alternatywy Ekonomiczne stanowią 30% źródeł prasowych dla podręczników Bordas i Hachette. Jednak badanie Stowarzyszenia Profesorów Nauk Ekonomicznych i Społecznych (APSES) na temat pochodzenia dokumentów w podręcznikach unieważnia ten pogląd. To badanie pokazuje, że wszystkie źródła razem wzięte, Alternatywy ekonomiczne stanowią 8,6% źródeł w Hachette i 2,8% w Bordas. Rzeczywiście, publikacje naukowe i akademickie, a także raporty opublikowane przez INSEE , INED , Radę Analiz Ekonomicznych lub francuski Senat stanowią większość źródeł w 7 podręcznikach SES analizowanych w ramach badania.
Wbrew tej krytyce, antyglobalistyczna gazeta Pour lire pas lu uważa, że recenzja jest „niewystarczająca” i bliska Fundacji Saint-Simona .
Podobnie jak inne tytuły prasowe, w 2015 r. Magazyn miał problemy finansowe i jako taki wystosował apel o darowizny. Firma ujawniła stratę w wysokości 377 000 euro w 2014 r. I ogłosiła zamknięcie wgrudzień 2015, publikacji kwartalnika Alternatives internationales . Jednak w 2015 r. Wydawca magazynu Scop osiągnął dodatni wynik w wysokości 144 000 EUR i wyniki bliskie progu rentowności w ciągu kolejnych dwóch lat (- 13 000 EUR w 2016 r., + 23 000 EUR w 2017 r.).