Lodowate dni

Lodowate dni Kluczowe dane
Tytuł oryginalny Hideg napok
Produkcja András Kovács
Scenariusz Tibor Cseres  (hu) (powieść)
A. Kovács
Główni aktorzy

Zoltán Latinovits
Iván Darvas
Adam Szirtes

Ojczyźnie Węgry
Trwanie 97 minut
Wyjście 1966


Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Mrożone dni ( Hideg Napok ) to 1966 węgierski film kierowanyprzez Andrásem Kovács'a na podstawie tytułowego powieść Tibor Cseres na podstawie rzeczywistej historycznego serialu. Film zdobył Grand Prix na festiwalu w Karlowych Warach w 1966 roku.

Streszczenie

1946 . Trzech oficerów i kapral narodowości węgierskiej, domniemani wspólnicy i winni śmierci tysięcy ludzi, czeka w więzieniu na kolejny wyrok ... W ich więzieniu ich rozmowy skupiały się na relacji przerażającego wydarzenia - „operacji sprzątania” "z Ùjvidék (obecnie Novi Sad w Serbii ), inStyczeń 1942, w którym zginęło 3300 osób, a następnie wrzucono je do lodowatych wód Dunaju - rzuciło światło na system odpowiedzialności zbiorowej, który doprowadził ich do tych skrajności ...

Karta techniczna

Dystrybucja artystyczna

Komentarz

Kiedy został wydany w Budapeszcie , Frozen Days wzbudził gorące kontrowersje, które Jean-Pierre Jeancolas powtarza w swojej książce poświęconej kinematografii węgierskiej . „Czy powinniśmy poruszyć tę przeszłość, ryzykując nadszarpnięcie wizerunku Węgier w oczach społeczności międzynarodowej? On pyta.

András Kovács , reżyser filmu, wyjaśnia: „Mój film chciałby poświadczyć, jak wielu ludzi zgrupowanych w hordy i podekscytowanych może być zdolnych do niesławności, niezależnie od ich narodowości. (...) W przypadku zbrodni popełnianych przez setkę ludzi widzimy, jak tysiąc osób szuka wymówek - i ostatecznie to czasem cała opinia publiczna kraju skłania się do minimalizowania lub usprawiedliwiania takich zbrodni. Z tych samych powodów, ale w oczach innych ludzi, za okrucieństwa popełniane przez grupy fanatyków obwinia się całe narody. "

Taka wizja budzi podziw Gillesa Jacoba, który widzi w „Kovácsie” człowieka, którego odbicie świadczy o tak niespotykanej w kinie antynacjonalistycznej odwadze. „ Prawdą jest, że András Kovács mówi także: „ U nas, na Węgrzech - z małym ludem, wielkim hymnem - na sumienia jednostki wciąż oddziałują pozostałości kilkakrotnie świeckiej edukacji nacjonalistycznej. Dla wielu ludzi w kraju węgierski jest synonimem ludzkiej doskonałości, uczciwości, inteligencji, dobroci. Do Frozen Days chciałem zaprotestować przeciwko tego rodzaju ideom (...) "

Węgierski reżyser precyzuje jednak, że chciał zająć się tylko „sytuacją”: „Pokazuję biernych Serbów, tak, ale problem nie polega na badaniu konkretnego przypadku, Żydów, Serbów itp. (...) leży w sytuacji - mówi.

Dlatego Frozen Days” jest „dziełem moralisty. Ale debata na temat winy, którą otwiera, nie sprowadza się do egzystencjalistycznej sztuki  : efekt rzeczywistości, dzięki łasce jej inscenizacji, rodzi emocje, które narastają i niszczą retorykę ” - podsumowuje Jean. -Pierre Jeancolas.

András Kovács i adaptacja powieści Cseres

W rozmowie z krytykiem René Prédalem węgierski reżyser mówi nam: „Tibor Cseres to wieloletni przyjaciel. Ale kiedy ukazała się jego książka, która jest dość krótką powieścią, nie przeczytałem więcej niż dwie strony! Gdy tylko zorientowałem się, że znajdował się w czasie wojny, porzuciłem go, ponieważ przeszłość mnie jako taka nie interesuje. Byłem też pełen bieżących problemów, które wydały mi się bardzo interesujące (...) Ale jakiś czas później Cseres dał mi scenariusz do przeczytania. Prawdopodobnie chciał, żebym zrobił o tym film, ale był bardzo zły. (...) Tak więc, aby złagodzić moją odmowę, powiedziałem sobie: „Przeczytajmy przynajmniej jego książkę, bo recenzje na jej temat są dobre, łatwo będzie mi znaleźć przyjemne rzeczy do powiedzenia mu o jego twórczości ! ” Zrozumiałem wtedy, że książka odnosi się dokładnie do problemów, które znajdowały się w centrum moich zainteresowań, a zwłaszcza tych związanych z odpowiedzialnością, to znaczy zagadnień ściśle aktualnych, a nie historycznych. "

Uwagi i odniesienia

  1. Na temat tego dramatu Raul Hilberg w swoim słynnym dziele La Destruction des Juifs d'Europe (Gallimard, 1985, wydanie francuskie) pisze: Ostateczne rozwiązanie na Węgrzech to długa historia. Zaczęło się w 1941 i na początku 1942 roku, kiedy krajem rządził pro-niemiecki premier László Bárdossy . W tym okresie wierzono, że Węgry będą pierwszym krajem, który zostanie „zde Judaizowany”. Podczas tego rządu miały miejsce dwa epizody: deportacja „wschodnich Żydów” z Podkarpackiej Ukrainy i masakra jugosłowiańskich Żydów z Nowego Sadu . […] Wybuch przemocy nastąpił w okupowanej Jugosławii, kiedy to komendant Feketehalmy-Czeydner podczas łapanki kilku tysięcy Serbów i Żydów aresztował w Nowym Sadzie. Ocalali Żydzi (zeznania ustne Gabrieli Balaz, Slavko Weissa i Eliezera Badera zebrane w latach 1961-62 dla Yad Vashem ) pamiętają, że 20 stycznia 1942 r. Ludność otrzymała polecenie zamknięcia okiennic domów, a przyszłe ofiary przewieziono do kabiny publicznej łaźni i strzelano nago na trampolinach, z których ich ciała wpadały do ​​dziur wykutych w lodzie pokrywającym Dunaj. "
  2. w: Kino węgierskie 1963-1988 , Editions du CNRS .
  3. w: Premier Plan , cytowane przez C.-L. Levenson, grudzień. 1966.
  4. w: Les Nouvelles littéraires , luty 1968.
  5. Cytowane przez Bolesława Michała w: Études cinématographiques , nr 73/77, listopad 1969.
  6. Cytowane w kinie węgierskim 1963-1988 , Jean-Pierre Jeancolas.
  7. op. cytowane.
  8. Wywiad z R. Prédalem, Nicea, marzec 1968.

Linki zewnętrzne