Giovanni Agnelli (1921-2003)

Gianni Agnelli

Gianni „Avvocato” Agnelli. Funkcjonować

Senator na całe życie
1 st czerwiec 1991 -24 stycznia 2003

Biografia

Narodziny	12 marca 1921 Turyn , Piemont , Włochy
Śmierć	24 stycznia 2003 Turyn , Piemont , Włochy
Imię w języku ojczystym	Gianni Agnelli
Narodowość	Włoski
Trening	Uniwersytet w Turynie
Zajęcia	Przedsiębiorca , inżynier , polityk , biznesmen , potentat biznesowy
Rodzina	Agnelli
Tata	Edoardo Agnelli
Matka	Virginia Bourbon del Monte ( we )
Rodzeństwo	Clara Agnelli ( en ) Umberto Agnelli Giorgio Agnelli ( en ) Susanna Agnelli Maria Sole Agnelli ( en )
Małżonka	Marella Caracciolo di Castagneto (od1953 w 2003)
Dzieci	Margherita Agnelli Edoardo Agnelli
Pokrewieństwo	Carlo Caracciolo (szwagier) Filippo Caracciolo di Castagneto (teść) Giovanni Alberto Agnelli (siostrzeniec) Andrea Agnelli (bratanek) Alain Elkann (zięć)

Inne informacje

Partia polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Członkiem	Klub saneczkowy St Moritz ( d )
Sport	Piłka nożna
Stronie internetowej	www.giovanniagnelli.it
Nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej Order Zasługi dla Pracy Medal Walecznych Wojskowych

Giovanni Agnelli , lepiej znany jako Gianni Agnelli i nazywany Avvocato , urodzony dnia12 marca 1921w Turynie i zmarł dalej24 stycznia 2003w tym samym mieście jest włoskim przedsiębiorcą i przemysłem , współwłaścicielem i menadżerem firmy Fiat .

Biografia

Syn Edoardo Agnelli ( 1892 - 1935 ), założyciela ośrodek sportów zimowych w Sestriere i Wirginii Bourbon del Monte ( 1899 - 1.945 ), Gianni Agnelli był wnukiem jednobrzmiące senatora Giovanni Agnelli , z których w 1966 roku odziedziczył zarządzanie firmą rodzinną po okresie „regencji” zapewnionym przez Vittorio Vallettę . To Valletta, jeden z ostatnich ocalałych założycieli, który wyszkolił młodego Gianniego do zarządzania biznesem tak trudnym, jak strategicznym, i wprowadził go szczególnie w relacje ze światem politycznym . Gianni Agnelli zdołał uczynić z Fiata największą włoską firmę i jednego z głównych producentów samochodów w Europie ; w tym samym czasie rozwijał także inne spółki z grupy, do których należały firmy z branży wojskowej i strategicznej. Agnelli i Fiat utożsamiano ze sobą w zdrowym sensie, Agnelli oznaczało Fiata, a przede wszystkim Fiat oznaczało Agnelli.

Podczas II wojny światowej kształcił się w Szkole Aplikacyjnej Kawalerii w Pignerol pod Turynem i uzyskał tytuł prawnika na Uniwersytecie w Piemoncie. Został powołany do pułku czołgów i wysłany na front rosyjski , a następnie do Afryki Północnej , gdzie został ranny. Po zawieszeniu broni służył jako oficer łącznikowy z wojskami alianckimi.

Po długim okresie lekkomyślności i świętowania młody Gianni Agnelli przejął stery grupy rodzinnej w 1966 roku. Zastąpił Vittorio Vallettę, który sprawował regencję przez prawie dwadzieścia lat, od śmierci ojca Giovanniego Agnelli w 1945 roku.

Od 1948 do 1953 roku będzie miał długi romans z Pamelą Harriman , która będzie go leczyć podczas jego poważnego wypadku samochodowego i że wyjdzie poślubić księżniczkę Marella Caracciolo di Castagneto na zamku Osthoffen w Alzacji pod Strasburgiem. Ojciec Marelli, książę Filippo Caracciolo di Castagneto, był rzeczywiście pierwszym sekretarzem generalnym nowej Rady Europy w Strasburgu. Wynajął mieszkanie w zamku Osthoffen, w którym mieszkał przez 3 lata. Ślub odbył się w wiejskim kościele w połowieListopad 1953. Impreza odbyła się w zamku Osthoffen wynajętym właścicielowi, baronowi Grouvel.

W latach pięćdziesiątych Gianni wraz z żoną Marella zastąpili Dorothy Walton Killam i stali się nowym właścicielem słynnej Willi Leopolda na Lazurowym Wybrzeżu . Następnie rozpoczął prawdziwy remont willi, w tym zainstalowanie włoskiego salonu.

Agnelli otworzy fabryki Fiata we wszystkich częściach świata, od Rosji (wówczas jeszcze Związku Radzieckiego ) po Amerykę Południową i stworzy ścisłą sieć sojuszy i spółek joint venture, takich jak IVECO, które wyznaczyły punkt zwrotny w mentalności przemysłowej tamtych czasów w Europie. . W latach 70. , podczas kryzysu naftowego , sprzedał Lafico, libijskiej firmie powiązanej z pułkownikiem Kaddafim , 10% akcji Fiata, które odkupił wiele lat później.

W latach 1974 i 1976 , był prezesem Confindustria .

Jego stosunki z włoskiej lewicy, zwłaszcza z PCI z Enrico Berlinguer , reprezentowana istotę stosunków przemysłu z siłami politycznymi, a zwłaszcza z unii . Ten ostatni poniósł pamiętną klęskę, kiedy w latach 80. strajk generalny, który całkowicie zablokował produkcję, został rozbity przez słynny "Marsz Czterdziestotysięczny", według liczby robotników, którzy w pewnym momencie wrócili do fabryk i wznowili praca. Akcja ta była punktem zwrotnym i brutalną utratą władzy, jaką sprawowały wcześniej związki we Włoszech, które już nigdy nie miały takiego samego wpływu na społeczeństwo i politykę narodową. Należy pamiętać, że w latach przewodzenia wysunięto hipotezę, że terroryści mogli przeniknąć do związków, a po kilku zabójstwach przywódców i dyrektorów Fiata (dokonanych przez Czerwone Brygady , Prima Linea i NAP ) straszne podejrzenie wkradł się tak, że związki mogły je jakoś zatuszować.

Gianni Agnelli został mianowany senatorem dożywotnim w 1991 roku . Dołączy do „ Gruppo per le Autonomie ” (Grupa ds. Autonomii) i będzie uczestniczyć w Komisji Obrony Senatu .

Na początku XXI wieku Agnelli otworzył kapitał Fiat Auto tylko dla Amerykanów z General Motors , z którymi zawarł porozumienie, które uczyniło go głównym udziałowcem GM z 6% kapitału amerykańskiego producenta, który miał otrzymać 20%. stolicy dywizji Fiat Automobiles. Niedawny kryzys gospodarczy w branży motoryzacyjnej grupy Fiat nastąpił, gdy Agnelli już walczył z rakiem, który miał go zabićstyczeń 2003i mógł brać udział w wydarzeniach tylko w niewielkim stopniu. (Te umowy dotyczące wzajemnych udziałów straciły ważność z końcem 2004 r.)

Znany również pod pseudonimem avvocato (adwokata), chociaż nigdy nie praktykował tego zawodu z blisko czy daleko, Agnelli pozostaje najważniejszym i prestiżowy postacią włoskiej gospodarki , symbol ten kapitalizm drugiej połowie XX th wieku i przez niektórych uważany był za prawdziwego „króla Włoch”. Kulturalny człowiek, obdarzony poczuciem humoru sui generis , był chyba najbardziej znanym Włochem za granicą, utrzymującym bliskie relacje z bankierami i politykami na szczeblu międzynarodowym (niektórzy z nich, jak Henry Kissinger , stali się jego osobistymi przyjaciółmi). Uważany był także za eleganckiego mężczyznę. W 2002 roku przekazał miastu Turynowi ogromne dziedzictwo malarstwa, udostępniając jego niezwykłą galerię sztuki współobywatelom.

Jego liczni przeciwnicy zwracają uwagę, że we wszystkich swoich działaniach Agnelli sprzyjał głównie interesom swojej rodziny i własnym interesom osobistym ze szkodą dla interesu zbiorowego, a czasem nawet ze szkodą dla interesu narodowego. Jak zauważono, firma Fiat zawsze była traktowana przez włoski rząd z pewnym instytucjonalnym szacunkiem, tak jakby była objęta swego rodzaju immunitetem prawnym i podatkowym. Co więcej, Agnelli był również uważany za „napad głodu”, tego, który wciąż się bogacił, podczas gdy Włochy stawały się biedniejsze. Agnelli nigdy nie odpowiedział na te oskarżenia. Włochy stały się szóstą potęgą światową.

Jego bratanek, Giovanni Agnelli, znany jako „Giovannino”, syn jego brata Umberto, który został powołany do objęcia steru Fiata, zmarł nagle na wyniszczający rak w wieku 33 lat w 1997 roku . Jego syn Edoardo, który żył na marginesie, popełnił samobójstwo15 listopada 2000. Teraz jest to jego wnuk, John Elkann, znany jako „Jaki”, pierwsze z ośmiorga dzieci Margherity Agnelli , córki Avvocato , która jest jego następcą.

W 2003 roku jednomiejscowy samochód Scuderia Ferrari został nazwany F2003-GA , w hołdzie Giovanni Agnelli.

Były członek komitetu wykonawczego z Grupy Bilderberg .

Juventus

„W trudnych czasach w mojej podświadomości zawsze jest coś, co mnie woła i to jest powód, dla którego Juventus nadal wygrywa. "

- Gianni Agnelli, o swojej miłości do Juventusu , jego zespołu w sercu.

W 1947 r. Zastąpił Piero Dusio i został nowym prezesem Juventusu , klubu, który kibicował (jego idolem był w dzieciństwie węgierski Ferenc Hirzer , wielki napastnik Bianconero ) i którego był bezpośrednio właścicielem (kupiony przez ojca w 1923 ), którą pełnił do 1954 roku .

Postać Gianniego Agnelli była również ściśle związana z historią Juventusu , jednej z dwóch drużyn piłkarskich w Turynie, jego rodzinnym mieście. Jego codzienne telefony o 6 rano do słynnego kapitana, a później prezesa klubu Giampiero Bonipertiego , z każdego miejsca, w którym znajdował się Agnelli i bez względu na to, czym się zajmował, pozostały legendarne.

Różnica

: został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej dnia27 grudnia 1967.

Załączniki

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona 1A - Un anno con l'Avvocato
Dokumentacja urzędowa :
Zasoby dotyczące życia publicznego :
- (it) Senat Republiki
Strona hołdu Gianniego Agnelli

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

(en) Giovanni Agnelli - telegraph.co.uk
Michaił Prochorow oferuje sobie Villa Leopolda za 496 milionów euro
(w) „ Członkowie komitetu sterującego pociągiem ” na Bildergbergmeetings.org
(it) Addio a Gianni Agnelli - uefa.com , 24 stycznia 2003.
(it) Il pallone racconta: Férénc HIRZER
Wspaniała historia Gianniego Agnelli
(it) [1] artykuł w Corriere della będzie
Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana Dott. Giovanni Agnelli Industriale na stronie quirinale.it