Jarmark artystów francuskich
Salon des Artistes Français jest wystawa sztuki odbywa się co roku na początku lutego w Paryżu w ramach Art Capital.
Prezentuje malarstwo , fotografię itp.
Stojąc od 1880 roku , zastąpił Salon de l' Académie des Beaux-Arts , spadkobiercę Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby . Stowarzyszenie Artystów Francuskich zostało uznane za instytucje użyteczności publicznej na mocy dekretu w sprawie11 maja 1883 r.. Doroczny Salon organizowany jest przez Stowarzyszenie Artystów Francuskich dopiero od 1881 roku.
Historyczny
1 st maja 1880, otwiera się w Palais des Champs-Élysées, „Salon des Artistes Français”, pierwsza nazwa, zastępując Salon de peinture et de sculpture .
27 grudnia 1880, Jules Ferry , Minister Instrukcji Publicznego i Sztuk Pięknych pyta artystów, którzy zostali przyjęci do tej wystawie w maju stanowić siebie jako „Towarzystwo francuskich artystów”, która obecnie jest przeznaczone do zarządzania tym wydarzeniu, a mianowicie „l„coroczna wystawa Sztuki piękne w miejsce państwa” . Koniec monopolu publicznego został ratyfikowany w 1881 roku, aw następnych latach w Paryżu mogły powstać kolejne salony.
W rzeczywistości już w 1890 roku młodzi malarze, tacy jak Lucien Simon , kierowani przez takich mistrzów jak Auguste Rodin i Pierre Puvis de Chavannes , zmęczeni akademickim autorytaryzmem Salon des Artistes Français, stworzyli nowy salon i wstąpili do National Society of Fine Sztuka -arts , bardziej otwarta na nowe idee.
Co więcej, w 1893 r. Raymond Poincaré wyjaśnił członkom wizję ministra Ferry'ego i misji publicznej: „ Jules Ferry chciał, aby panowie byli wolni i żeby rząd nie rozciągał na was samego pozoru swojej władzy. Ale nie bardziej niż ty nie przyznał, że neutralność państwa może przerodzić się w obojętność. Nie zamierzał, aby administracja wzięła na siebie rządzenie tobą, nadzorowanie cię lub kontrolowanie ciebie; uważał natomiast, że nie powinna nic oszczędzić, aby wam pomóc i w porozumieniu z wami przyczynić się do rozwoju sztuki francuskiej. Takie są uczucia, w których wytrwali wszyscy jego następcy i którymi obecny minister jest równie przepojony, panowie. "
W 1895 r. ten sam Poincaré przypomniał, że „[…] Państwo, panowie, jest bezstronne i eklektyczne. Nie udziela rad, nie propaguje teorii. […] Zadaniem Państwa nie jest zatem faworyzowanie gatunków, dawanie wskazówek, unieruchamianie życia w ramach sztucznych lekcji […]”.
W 1909 roku Podsekretarz Stanu dla ASP, Etienne Dujardin-Beaumetz , sterowanie przechodzi do Julius Grün zdecydowaną mural, że obchodzony w 1911 roku na 30 th rocznica Salonie francuskich artystów. Malarz reprezentuje w Piątek w Salonie Artystów Francuskich setkę ówczesnych osobistości: malarzy Henri Harpigniesa , Fernanda Cormona , Léona Bonnata , Charlesa Léandre , Clémentine-Hélène Dufau ; architekt Victor Laloux ; piosenkarka Yvette Guilbert ; kompozytor Gabriel Fauré ; rysownik Sem ; aktorki Geneviève Lantelme i Renée Maupin ; wynalazca wina Mariani , bibliofil i patron, Angelo Mariani , stojący na pierwszym planie, na lewo od Geneviève Lantelme.
Funkcjonowanie Towarzystwa Artystów Francuskich
Stowarzyszenie Artystów Francuskich składa się z biura wybieranego przez komitet. Członkowie wybierają członków komisji i jury dla każdej sekcji. Jury wybierane jest na trzy lata spośród złotych medalistów.
Fotografia została wprowadzona do statutu firmy w 2014 roku. Działy malarstwa, rzeźby, architektury i grawerowania zostały włączone od samego początku.
Grand Palais i Stowarzyszenie Artystów Francuskich
Od 1901 Towarzystwo Artystów Francuskich wystawia pod nawą Grand Palais w Paryżu.
Wcześniej odbył się Salon w Palais de l'Industrie, zburzony na Wystawę Powszechną w 1900 roku i zastąpiony przez Grand Palais. W 1894 r. ogłoszono konkurs architektoniczny na projekt Pałacu Sztuki. Konkurs ten wygrywają architekci będący członkami francuskich artystów: Albert-Félix-Théophile Thomas , Charles Girault , Henri Deglane i Albert Louvet . Budowa rozpoczęła się w 1898 roku, budowa trwała dwa lata, a budynek zainaugurowano na Wystawę Powszechną w Paryżu w 1900 roku. Zabytek ten jest obecnie klasyfikowany jako zabytek historyczny .
Wśród członków francuskich artystów wielu uczestniczyło w budowie Grand Palais.
Lista członków francuskich artystów, którzy brali udział w budowie Grand Palais
Wystawy
Wystawy odbywają się co roku w Grand Palais , z wyjątkiem ostatnich wojen światowych.
Edycja Salon des artistes français 2013 odbyła się od środy 5 do 9 grudnia. Edycja 2014, od 25 do30 listopada. W 2015 roku od 24 do29 listopada. W 2018 roku od 14 do18 lutego.
Niektórzy znani wystawcy
Malarze
Fotografowie
Rzeźbiarze
Architekci
Grawerzy
Nagrody
System nagród Salonu Artystów Francuskich tworzony jest od 1880 roku według systemu wprowadzonego w 1849 roku .
Medale honorowe, 1 st klasy 2 e i 3 e klasa zostało wszczęte w zachęcając artystów obaw. Te medale ulegają zmianom na przestrzeni lat. Od 1946 roku stały się złotymi, srebrnymi i brązowymi medalami. Medal of Honor nagradza całą pracę.
Brązowe, srebrne i złote medale przyznawane są przez jury podczas każdego Salonu w pięciu sekcjach: malarstwo, rzeźba, grafika, architektura, fotografia. Medal honorowy nagradza całą pracę członka artysty.
Medale są publikowane przez Monnaie de Paris i grawerowane przez rytowników członków w medale.
Jury przyznaje każdemu salonowi nagrody prywatne, ufundowane ku pamięci zmarłego artysty lub darowizny zachęcające do pracy artystycznej. Akademia Sztuk Pięknych przyznaje również nagrody przyznawane pod Kopułą. Wiele nagród prywatnych przyznawanych jest również z darowizn przekazanych Towarzystwu Artystów Francuskich. Niektóre z nich są bardzo stare. Nowe ceny wciąż są tworzone regularnie.
Medal Honoru
- 1899: Francis Tattegrain : Saint-Quentin zdobyty przez szturm
- 1968: Henri Sajous , architekt
- 1989: Michel Baduel , za całą swoją pracę, rzeźbę, rysunek, grawerowanie
- 2018: Jacques Courtois , malarz za całą swoją pracę i zaangażowanie z francuskimi artystami (wiceprezes 2000-2010)
Medal złoty lub I klasy
Srebrny medal lub 2 klasa e
-
1880 : Louis Monzies , akwaforta L'Enterrement d'un marin à Villerville
-
1881 : Leon Comerre
-
1883 : Francis Tattegrain , Les Deuillants à Étaples
-
1887 : Marie-Félix Hippolyte-Lucas
-
1890 : Honoré Icard
-
1894 : Armand Guéry , obraz, La Neige .
-
1900 : Louis Ridel
-
1901 : Henri-Achille Zo
-
1904 : Abel Bertram
-
1910 : Léon Chavalliaud , rzeźba, Dom Perignon , opactwo Hautvillers
-
1911 : Pierre Ernest Ballue
-
1912 : Léon Broquet
-
1913 : Gabriel Deluc , obraz „Dwa portrety kobiet w plenerze”.
-
1920 : Pierre-Gaston Rigaud , Fernand Allard l'Olivier , Alméry Lobel-Riche
- 1921: Raymond Léon Rivoire , rzeźba włochata z pomnika wojennego w Cusset
-
1924 : Pierre Sevaistre
-
1925 : Marcel Vicaire
-
1926 : Alfred Giess
-
1931 : Marie Berton-Mayor
-
1934 : Robert Marie Raymond
-
1951 : Alfred Lavergne
-
1964 : Suzanne Morel-Montreuil Paysanneries , akwarela.
-
1967 : Pierre Gilles
-
1977 : Marcel Montreuil , pośmiertnie.
-
1978 : Annette Faive
-
1981 : Michel Baduel
Brązowy medal lub klasa 3 e
-
1881 : Pierre Ernest Ballue , Georges Laugéeé
-
1884 : Michel Maximilien Leenhardt
-
1888 : Charles Joseph Jacquot (rzeźba)
-
1889 : Michel Maximilien Leenhardt (wystawa uniwersalna)
-
1893 : Paweł Jobert
-
1884 : Marie-Félix Hippolyte-Lucas
-
1891 : Armand Guéry , obraz, Ogród w Auménancourt , nabyte przez państwo, Paryż, Palais du Luxembourg
-
1891 : Leon Chavalliaud
-
1892 : Gustaf Theodor Wallén , Komora kostnicy
-
1895 : Fernand Hamar
-
1897 : Anatole Odilon Bernast , Alfred Julien Calvé
-
1898 : Louis Ridel
-
1899 : Henri-Achille Zo
-
1900 : Alphonse Lalauze , René Charles Edmond His
-
1903 : Henryk d'Estienne
-
1904 : Henri LM Leseigneur
-
1907 : Paul Charavel
-
1911 : Léon Broquet
-
1912 : Camille Bourget , Paul Villiers, Jean Didier-Tourné
-
1939 : Franciszek Pellerin
Wyróżnienie
Utworzono go w 1857 r., aby zrekompensować niedostateczną liczbę medali dla tych, którzy na nie zasłużyli.
Nagroda Teresy Aubin-Mounier
- 1964: Karol Gueldry
- 1966: Berthe Mathieu
- 1968: Małgorzata Portier
- 1972: Marcel Montreuil
- 1974: David Olère
- 1975: Niedziela Armanda
- 1976: Odeta Rondeta
- 1977: Robert Bordarier
- 1978: Sacha Rubinstein
Nagroda im. Henrietty Bateman
- 1964: Lucienne Deret
- 1965: Marcel Montreuil
- 1966: Jean-Paul Dethorey
- 1968: Alexis Perrodin
- 1972: Mariana Razawiu
- 1974: Frédéric Alban
- 1975: Marie-Thérèse Cunéo d'Ornano
- 1976: Shinsei Yokoyama
- 1977: Yves Collet
- 1978: Serge Van den Eeckhaut
Nagroda Rosy-Bonheur
(Fundacja Anny Klumke)
- 1961: Albert Joulin
- 1964: Germaine Haas
- 1965: Mme Hecquet de Carbon
- 1966: Edith Falcon
- 1968: Edith-Jeanne Lesenne
- 1972: Peter Orlando
- 1974: Jean de Label
- 1975: Pierre Gaillardot
- 1977: Alain Fournier
- 1978: Michel Rippe
Nagroda im. Jeanne-Georges-André Burdy
Collonges-la-Rouge Cena
- 1974: Paul Hubert
- 1975: Michel Gémignani.
- 1976: Monique Journod
- 1977: Jean Abadie
- 1978: Jacques Leonard
Nagroda Ehlingera
Gustave Haller - Achille Fould
Nagroda Victora Henry-LesurLe
- 1964: Luc Lepetit
- 1972: Daniel Deparis
- 1978: Christian Ehlinger
André Lagrange
- 1961: André Elipret
- 1965: Anne-Marie Mousseigne
- 1966: Pan Baroth
- 1968: Jean-Pierre Bordas
Nagroda im. Pierre'a Mauberta
Nagroda Marcela Montreuila
Nagroda ustanowiona w latach 1977-1982 przez wdowę po Marcelu Montreuil , Suzanne Morel-Montreuil , samą wielokrotnie przyznawaną: „Nagroda ta zostanie przyznana klasycznemu malarzowi figuratywnemu, ponad 60-letniemu, żyjącemu ze swojej sztuki. "
- 1977: Noël René Bidault (1911-1996), założyciel „Chevalet de Touraine”
- 1978: Niedziela Armanda
Nagroda Blanche Roullier
Zobacz listę zwycięzców „ Prix Blanche Roullier ”.
Nagroda Fernanda Renault
- 1965: Gilbert Sailly
- 1966: Alfred Chagniot
- 1972: Pani Lefevre-Defive
- 1975: Marcel Brimeau
- 1976: Henri Andrépetit
- 1977: Louis Moruzzi
- 1978: Georges Hervet
Nagroda Savoy (Fundacja Antoine Girarda)
- 1911: Gustave Alaux, Emile Bégule, Gustave Lorain, Jacques-Paul Simon.
- 1912: Paul Villiers .
Inne nagrody
Przyznawane były również stypendia naukowe, takie jak stypendium wyjazdowe:
lub specjalne zachęty:
Fotografia
Fotografia po raz pierwszy pojawiła się w 1992 roku w Salon des Artistes Français. Ta sekcja została jedynie utrwalona w statucie spółki.grudzień 2014.
Archiwa
Archiwa są prowadzone przez Stowarzyszenie Artystów Francuskich w jego biurach w Grand Palais , regularnie konsultowane w celu poszukiwania informacji na temat artysty wystawianego w Salonie lub śladów pracy widniejących w aktach rejestracyjnych, katalogach i broszurach wystawy, dostępnych od 1699 roku.
W archiwum znajdują się także księgi protokołów zgromadzeń, posiedzeń komisji, przemówień, biuletynów wewnętrznych, listów łącznikowych, listów i różnych publikacji.
Uwagi i referencje
-
Salony Base, rok 1880 , Musée d'Orsay
-
luciensimon.fr .
-
Fragment przemówienia Raymonda Poincaré w Palais de l'Industrie z 1893 r. skierowanego do artystów.
-
„Przemówienie Raymonda Poincarégo , Ministra Edukacji Publicznej i Sztuk Pięknych podczas ceremonii wręczenia nagród Salon des Artistes Français w 1895 r. ”, Dziennik Urzędowy , 2 lipca 1895 r.
-
„ Piątek w Salonie Artystów Francuskich ” , na terenie Muzeum Sztuk Pięknych w Rouen .
-
Universe Arts , okazjonalnie n o 3 czerwca 1994 r. W
-
Claire Maingon, Daniel Bergez, Le Salon i jego artyści: historia wystaw Króla Słońca dla artystów francuskich , Hermann, 2009. Strony 131, 143 i 144.
-
Claire Maingon, Daniel Bergez, Le Salon i jego artyści: historia wystaw Króla Słońca dla artystów francuskich , Hermann, 2009. Strony 123, 127, 130, 133, 144, 149 i 145.
-
Claire Maingon, Daniel Bergez, Salon i jego artyści: historia wystaw Króla Słońce dla artystów francuskich , Hermann, 2009, s. 131 .
-
Marie Lemaréchal , André Crochepierre (1860-1937): Pochwała migawki , Ville de Villeneuve s / Lot,2010, 80 pkt. ( ISBN 2-9523881-7-2 ) , s. 5
-
Salonie Special - Salon francuskiego artysty 1663-1996 , Univers des Arts - Wydanie specjalne nr 1, 1996.
-
Claire Maingon, Daniel Bergez, Salon i jego artyści: historia wystaw Króla Słońce dla artystów francuskich , Hermann, 2009, s. 165 .
-
Towarzystwo Artystów Francuskich, Ilustrowany Katalog Salonu 1901 .
-
Katalog wystawy 2010 , Retrospektywa.
-
1880 - Ilustrowany katalog Salonu .
-
Informacje o sztuce Blouina Antony Troncet
-
„ Michel Baduel ” , na BNF .
-
Le Radical, 14 kwietnia 1912 na Gallica
-
Katalog wystawy 1857 .
-
Katalog wystawy 2006 , Retrospektywa, s. 48-49 .
-
Grand Palais , Gilles Plum, Éditions du Patrimoine.
-
Katalog wystawy 2004 , Retrospektywa, s. 19 .
-
Nowoczesna konstrukcja - nr 30 - 18 czerwca 1939 r.
-
Powiadomienie INHA , online.
-
Salon Specjalny – Historia Grand Palais , Univers des Arts – Wydanie specjalne nr 3, czerwiec 1998.
-
Katalog wystawy 1838-1840.
-
Katalog wystaw 1863 i 1884.
-
Katalog wystawy 2000 , Retrospektywa.
-
Słownik Bénézit, Gründ, 1999, tom 4.
-
Katalog wystawy 2003 , Retrospective.
-
Katalog wystawy 1969, 1972.
-
http://www.louismonzies.fr/piwigo/index.php?/category/Expositions
-
Katalogi wystaw z lat 1878-1905.
-
"Special Salon - Salon artystów francuskich 1663-1996", Univers des Arts , Hors Serie, n o 1, 1996.
-
agorha.inha.fr .
-
Marie-Christine Thooris, „ Od Polytechnique do West Point: pamiątkowy pomnik sygnowany Theunissen ” , na memoiredeshommes.sga.defense.gouv.fr ,28 czerwca 2016.
-
Narodowy Spis Sztuk Pięknych w Paryżu, 1972-1973, s. 115.
-
Stowarzyszenie Artystów Francuskich, Salon 1977, lista nagród, off-print, s.1.
-
„ Życie i dzieło Annette-Faive Fontanarosa ” , na fontanarosa.com (dostęp 8 kwietnia 2019 )
-
Krajobraz w Auménancourt - Szampan, Paryż, Musée d'Orsay
-
Wskazówka n o ARC00629 , bazy Archim , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
concarneau-peintres.fr .
-
artedelphia.com .
-
"Podział nagród artystom na targach 1912 Salon", Société des Artistes français, 1913 Salon , Paryż, 1913, przedruk, p.XIV.
-
Lista nagród przyznanych przez jury - Salon 1966 , Salon des Artistes français, 1966, s.4.
-
Lista nagród przyznanych przez jury - Salon 1968 , Salon des Artistes français, przedruk, 1968, s.4.
-
Kwartalny przegląd artystów francuskich , Salon des Artistes français, 1972, s.28.
-
Revue trimestrielle des Artistes Deutsch , nr 384, lipiec 1965, str. 17
-
Lista nagród przyznanych przez jury - Salon 1975 , Société des Artistes français, przedruk, 1975, s.4.
-
„Lista nagród przyznanych przez jury”, Stowarzyszenie Artystów Francuskich, Salon 1975 , Paryż, 1975, przedruk, s. 4.
-
Société des Artistes français, Salon 1978, spis nagród przyznanych przez jury , przedruk, 1978, s. 4.
-
Stowarzyszenie Artystów Francuskich, Lista nagród przyznanych przez jury, 1964, offprint, s. 4.
-
Towarzystwa Artystów Francuskich, Salonie 1976, listy nagrody przyznane przez jury , odbitka, s. 4.
-
Odręczny list Suzanne Morel-Montreuil do Paula Ambille , prezesa Salon des Artistes français, adresowany do pani Pavenne, komisarz generalnej; archiwa artystów.
-
" Część nieoficjalna ", Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,16 czerwca 1905, s. 3700 ( czytaj online )
-
„ Część nieoficjalna – Stowarzyszenie Artystów Francuskich – Rozdanie nagród artystom wystawiającym się w salonie 1907 ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,3 lipca 1907, s. 4614 ( czytaj online )
-
Publikacja w Dzienniku Urzędowym .
Załączniki
Bibliografia
- " Ilustrowany katalog wystawy: lata dostępne " , na Gallica
- Dominique Lobstein , Katalogi Salonów Towarzystwa Artystów Francuskich , Dijon, L'Échelle de Jacob
- David de Pénanrun, Roux i Delaire, architekci uczniowie Szkoły Sztuk Pięknych (1793-1907) , Paryż, Librairie de la budowlanego Moderne, 2 nd ed., 1907, str. 148-151 ( czytaj online ) .
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne