Peter Weiss

Petera Weissa w 1982 roku. Kluczowe dane

Narodziny	8 listopada 1916 Nowawes
Śmierć	10 maja 1982(65 lat) Sztokholm
Podstawowa działalność	dramaturg, pisarz, malarz, reżyser, reżyser, autor, ilustrator, prozaik, eseista
Nagrody	Nagroda im. Georga-Büchnera, Nagroda im. Heinricha-Manna, Nagroda Charlesa Veillona w języku niemieckim, Nagroda SWR, Nagroda im. Heinricha-Bölla, Nagroda Literacka Miasta Bremy

Autor

Podstawowe prace

Estetyka oporu, Abschied von den Eltern, Marat-Sade

Peter Ulrich Weiss , zwany także Sinclairem ( Neubabelsberg pod Berlinem ,8 listopada 1916- Sztokholm ,10 maja 1982), to niemiecki pisarz i dramaturg, a także filmowiec, malarz i grafik.

Biografia

Peter Weiss, syn małego żydowskiego przemysłowca, urodził się na przedmieściach Berlina, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Kiedy Hitler doszedł do władzy, jego rodzina schroniła się w Londynie , zanim przeniosła się do Czechosłowacji, a krótko przed II wojną światową do Szwecji .

W 1949 r. Peter Weiss wraz z innymi młodymi twórcami założył Studio Filmów Eksperymentalnych, aw latach 1952–1955 zrealizował serię filmów eksperymentalnych, serię „studiów” („ Studie” ), naznaczonych surrealistycznymi wpływami. . W 1962 roku zrezygnuje z filmowania.

Swoją karierę literacką rozpoczął od pisania po szwedzku , później po niemiecku . W 1962 roku otrzymał nagrodę im. Charlesa Veillona za Fluchtpunkt ( Znikający punkt ) . Odniósł międzynarodowy sukces swoją sztuką Prześladowania i zabójstwo Jean-Paula Marata reprezentowaną przez grupę teatralną hospicjum w Charenton pod dyrekcją Monsieur de Sade (po niemiecku Die Verfolgung und Ermordung Jean Paul Marats dargestellt durch die Schauspielgruppe des Hospizes zu Charenton unter Anleitung des Herrn de Sade , 1964).

W latach 1963 i 1965 , uczęszczał próbę dwudziestu dwóch urzędników Auschwitz zagłady obozu i pisał z jego notatek L'Instruction (1965) dramat, z którym założył nową estetyczną, dokumentalny teatr. , Którego teoria on opracowany w jego Notatki o teatrze dokumentalnym (1967).

Zmarł w Sztokholmie w 1982 roku , wkrótce po ukończeniu trzeciego tomu swojej wielkiej powieści Estetyka oporu (1974-1981) . Nagroda Büchner przyznawany jest mu pośmiertnie.

Pracuje

Książki przetłumaczone na język francuski

Vanishing Point (przekład z niemieckiego Jean Baudrillard ), powieść, 1964.
Marat-Sade (przetłumaczony z niemieckiego przez Jeana Baudrillarda), teatr, Le Seuil, 1965, do którego nakręcono film w reżyserii Petera Brooka w 1967 roku.
L'Instruction (z niemieckiego przekład Jean Baudrillard), teatr (oratorium w jedenastu pieśniach), Le Seuil, 1966.
Mowa o genezie i przebiegu bardzo długiej wojny wyzwoleńczej Wietnamu, ilustrująca konieczność zbrojnej walki uciskanych z ich ciemięzcami, a także wolę Stanów Zjednoczonych Ameryki do zniszczenia podstaw Rewolucji (przetłumaczone z Niemiecki Jean Baudrillard), teatr, Le Seuil, 1968.
Notatki o życiu kulturalnym Demokratycznej Republiki Wietnamu (przekład z niemieckiego Jean Baudrillard), teatr, Le Seuil, 1968.
Le Chant du fantoche Lusitanien (przekład z niemieckiego Jean Baudrillard), teatr, Le Seuil, 1968.
Jak pan Mockinpott został uwolniony od udręki (przetłumaczone z niemieckiego przez Michela Bataillona), teatr, Le Seuil, 1969.
The Night of Visitors (przetłumaczone z niemieckiego przez Armanda Jacoba), teatr, Le Seuil, 1970.
Trocki na wygnaniu (przekład z niemieckiego Philippe Ivernel), teatr, Le Seuil, 1970.
Hölderlin (przekład z niemieckiego Philippe Ivernel), teatr, Le Seuil, 1971.
Estetyka oporu (przekład z niemieckiego Éliane Kaufholz-Messmer), powieść (3 tomy), Klincksieck, 1989-1993.
Kino awangardowe (przekład ze szwedzkiego Catherine de Seynes), eseje, L'Arche, 1990.
From the Ideal Palace to Hell or from Horse Listonosz to Dante (przetłumaczone z niemieckiego przez Éliane Kaufholz-Messmer), eseje, Kimé, 2000.
Le Duel (przetłumaczone z niemieckiego przez Albana Lefranca ), powieść, Melville, 2006.
L'Ombre du corps du cocher (przetłumaczone z niemieckiego przez Albana Lefranca), powieść, Perturbations, 2008.

Filmografia

Studie I: Uppvaknandet (1952)
Studie II: Hallucinationer (1952)
Studie III (1953)
Studia IV: Frigörelse (1955)
Studie V: Växelspel (1955)
Enligt lag , współreżyserowany przez Hansa Nordenströma (1957).
Czy machen wir jetzt? (1958)
Hägringen (1959)
Svenska flickor i Paris / Paris Playgirl. (Eine Schwedin w Paryżu) (1962)

Powiązany artykuł

Literatura Holokaustu

Bibliografia

WG Sebald „The upokorzony Serce: Pamięć i okrucieństwo w Dziele Petera Weissa” w Campo Santo : w języku niemieckim przez Patrick Charbonneau i Sibylle Muller: Tytuł oryginalny: Campo Santo : Actes Sud , 2009 w przekładzie francuskim. ( ISBN 978-2-7427-8080-8 )

Uwagi i odniesienia

Léonie De Rudder, „Peter Weiss, pisarz i filmowiec” , artykuł opublikowany w recenzji internetowej Remue.net .
Por. Wywiad Gunilla Palmstierna-Weiss z Léonie De Rudder opublikowany na stronie Remue.net na temat okoliczności porzucenia kina przez Weissa.
(w) Marat - Sade: Film
http://revueperiode.net/le-film-comme-etude-dialogue-entre-peter-weiss-et-harun-farocki/