| Wyścigi | 47 th Paryż-Roubaix |
|---|---|
| Konkurencja | Wyzwanie Desgrange-Colombo 1949 |
| Przestarzały | 18 kwietnia |
| Kraj(e) przekroczony | Francja |
| Miejsce wyjazdu | Paryż |
| Punkt przylotu | Roubaix |
| Przystawki | 217 |
| Biegacze na starcie | 217 |
| Biegacze na mecie | 109 |
| Średnia prędkość | 39,68 km/h |
| Zwycięzca | Serse Coppi i André Mahé |
|---|---|
| Trzeci | Frans Leenen ( d ) |
47 th edycja wyścigu kolarz Paryż-Roubaix odbyła18 kwietnia 1949i wygrał Włoch Serse Coppi i Francuz André Mahé, którzy byli zremisowani . André Mahé przekroczył linię mety jako pierwszy, po tym, jak został wprowadzony w błąd i wjechał na welodrom innym wejściem niż planowano. Serse Coppi, zwycięzca sprintu w peletonie, złożył protest i został ogłoszony zwycięzcą przez jury. W listopadzie Międzynarodowa Unia Kolarska wytypowała tych dwóch kolarzy jako zwycięzców .
Wyścig jest jedną z imprez zaliczanych do Challenge Desgrange-Colombo .
217 biegaczy startuje w wyścigu w Saint-Denis . Ta edycja ogłaszana jest jako pojedynek pomiędzy Belgiem Rikiem Van Steenbergen , posiadaczem tytułu, a włoskim Fausto Coppi , który bierze udział po raz pierwszy.
Po krótkiej przerwie od Paolieri i Bonnaventure, Brambilla i Walkiers, do których dołączyli Bernard Gauthier , Lambrechts, Mallabrocca i Gherardi tworzą nową grupę. W Breteuil mają 1 minutę i 15 sekund przewagi . W Amiens trzech kolarzy, Accou, Florent Mathieu i Rossi, podąża za nimi w minucie i 45 sekundach i wyprzedza Jeana Robica i Louisa Dépreza . Na szczycie wzgórza Doullens ten ostatni prowadzi z Bernardem Gautierem. Dziesięciu biegaczy podąża za nimi po 30 sekundach, a kolejni 150 po minucie i piętnastu sekundach. W Arras peleton się reformuje.
Kilku biegaczy jest odpychanych od zwycięstwa przez wypadki. Ferdi Kübler i Rik Van Steenbergen odeszli na emeryturę po upadku, odpowiednio w Amiens i po Arras.
26 km od mety, w Seclin , ucieka Francuz Jesus Moujica . Dołączyli do niego Belgowie Florent Mathieu, a następnie Frans Leenen . Z peletonu wyszedł również Francuz André Mahé i dogonił ich. Mathieu wpada w Hema, a Moujica z kolei spada i łamie pedał. Przybywając na welodrom Roubaix, Mahé i Leenen, a także podążający za nimi Moujica, są źle kierowani przez przytłoczoną służbę bezpieczeństwa. Na tor wchodzą przez drzwi loży prasowej, co sprawia, że są o 220 metrów więcej. Mahé jest pierwszy na mecie. Niedługo potem przybywa duży pluton. Włoski Serse Coppi, brat Fausto Coppi, wyprzedza w sprincie André Declercka.
Mahé po raz pierwszy zostaje wybrany zwycięzcą i wykonuje okrążenie honorowe. Serse Coppi, wspierany przez swojego brata Fausto i ekipę kolarską Bianchi , narzeka jednak: oficjalna trasa nie była respektowana przez czołowych kolarzy. Mahé jest obniżony, a Serse Coppi ogłasza zwycięzcę. Jednak w następnym tygodniu Francuska Federacja Kolarska (FFC) wyznacza Mahé zwycięzcę Leenen na podstawie innego artykułu regulaminu, który stanowi, że kolarze muszą postępować zgodnie z instrukcjami obsługi porządkowej. Włoski rowerze Federacja zakwestionowania tej decyzji przed Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI), która unieważnia wynik w sierpniu i ustala ostateczną decyzję w listopadzie, przy okazji jej kongresie w Zurychu . Achille Joinard , prezes FFC, jest kandydatem na prezydenta i jest bardziej skłonny do kompromisów, ponieważ dla Belgów i Włochów zwycięzcą musi być Serse Coppi. Ze swojej strony Fausto Coppi grozi, że nie będzie już uczestniczył w Paris-Roubaix, jeśli nie zostanie podjęta decyzja korzystna dla jego brata. UCI postanawia przyznać zwycięstwo w remisie André Mahé i Serse Coppi.
| Rowerzysta | Zespół | Czas | |
|---|---|---|---|
| 1 | Serse Coppi | Bianchi-Ursus | 6 godz. 11 min 59 s |
| André Mahé | Stella-Dunlop | ex aequo | |
| 3 | Frans Leenen | Starnord | mt |
| 4 | Georges Martin | Rhonson | mt |
| 5 | Jezus-Jacques Moujica | Mercier-Hutchinson | mt |
| 6 | André Declerck | Bertin | mt |
| 7 | Florent Mathieu | Zapadkowy | mt |
| 8 | Roger Gyselinck | Groene Leeuw | mt |
| 9 | Achiel Buysse | Thompson | mt |
| 10 | Albert Anciaux | Peugeot | mt |