Marie-Anne-Victoire z Hiszpanii
| Marie Anne Zwycięstwo Hiszpanii | |
 Portret królowej Marii Anny Victoire de Portugal, namalowany przez Miguela António do Amarala (1773), Ermitaż . | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Królowa Portugalii i Algarves | |
| 31 lipca 1750 - 24 lutego 1777 ( 26 lat, 6 miesięcy i 24 dni ) |
|
| Poprzednik | Marie-Anne z Austrii |
| Następca | Piotr III Portugalii (małżonka króla) |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Burbon-Anjou |
| Imię urodzenia | Mariana Victoria de Borbón y Farnesio |
| Data urodzenia | 31 marca 1718 |
| Miejsce urodzenia | Madryt ( Hiszpania ) |
| Data śmierci | 15 stycznia 1781 r |
| Miejsce śmierci | Lizbona ( Portugalia ) |
| Pogrzeb | Klasztor św. Wincentego de Fora |
| Tata | Filip V |
| Matka | Elisabeth Farnese |
| Małżonka |
Ludwik XV Francji (narzeczony) Józef I st Portugalii |
| Dzieci |
Marie I re z Portugalii Marie-Anne-Françoise z Portugalii Marie-Dorothée z Portugalii Marie-Bénédicte z Portugalii |
| Religia | rzymskokatolicki |
Marie Anne Victoire, infantka Hiszpanii (z burbonowie w języku hiszpańskim Mariana Victoria de Borbón ), urodzony w Madrycie na31 marca 1718, zmarł w Lizbonie dnia15 stycznia 1781 rCórki Filipa V Hiszpanii i Elżbiety Farnese , nazywany Infantka królowa z powodu jej zaangażowania króla Ludwika XV Francji , ożenił się w 1729 król Józef I st Portugalii i był regentem i królowa Portugalii.
Biografia
Młodość
Ambicja królowej Elżbiety poparta przez swego ministra Alberoniego po ustanowieniu przeciwko Hiszpanii mocarstw europejskich, utworzeniu sojuszu poczwórnego , wybucha wojna, która kończy się w 1720 roku. Zawarty w nim pokój służy również pogodzeniu niedawnego króla Hiszpanii Burbona z jego Francuzami. rodziny i postanowiono zaręczyć młodego króla Francji Ludwika XV w wieku 11 lat z jego pierwszym kuzynem, który miał 3 lata.
Marie Anne Victoire przyjmuje chrzest w dniu9 listopada 1721w Madrycie , z sponsorowi jego przyrodni brat, książę Asturii , późniejszy król Ludwik I st i przyszłego męża Ludwika Elżbieta Orleańska .
Młoda księżniczka zostaje następnie wymieniona na księżniczkę Louise-Elisabeth , Mademoiselle de Montpensier, córkę regenta księcia Orleanu , na wyspie Bażantów pośrodku granicznej rzeki Bidassoa ,9 stycznia 1722 rpodobnie jak Ludwik XIV i Infantka Maria Teresa sześćdziesiąt lat wcześniej . Porzuca prawie cały swój hiszpański apartament i zostaje otoczona przez nieznajomych francuskojęzycznych i francuskojęzycznych. Jej przyszły mąż Ludwik XV czeka na nią w Wersalu. Louise Elizabeth, tymczasem był poślubić Księcia Asturii, przyszłość Louis I st Hiszpanii .
Jej wykształcenie zostało powierzone przez regenta jej szwagierce i pierwszej kuzynce, księżniczce pierwszej wdowie Conti , księżnej krwi, legitymizowanej córce zmarłego króla Ludwika XIV i księżnej La Vallière , kobiety znanej niegdyś z za jej wielką urodę i elegancję, ale także za znajomość dworu i przymioty serca. Ona została podniesiona przez M me Ventadour , byłego guwernantki Ludwika XV.
Bardzo ładna, pełna wdzięku, mała „infanta-królowa”, jak nazywa ją dwór, a wraz z nią cała Francja, jest rozkoszą dworu. Stara się zadowolić swojego "męża", który jest zbyt młody, by interesować się "lalką", dąsa się do niej. Dla osób wokół niej bolesny jest widok jej powrotu do Hiszpanii cztery lata później (miała wtedy 7 lat), kiedy zaręczyny się zerwały.
-
María Ana Victoria
z Bourbon i Farnese , 1724 przez Largillierre
Prado Museum -
Marie Anne Victoire dziecko 1724 - 1725 autorstwa Alexis Simon Belle
-
Ludwik XV z Marie Anne Victoire d'Espagne, autorstwa François de Troy
W rzeczywistości, jako wczesny sierota, Ludwik XV zawsze był słabego zdrowia. Było wielu - zwłaszcza wśród polityków i dyplomatów - którzy wierzyli, że nie osiągnie dorosłości. W tej hipotezie jego kuzyn, młody książę Orleanu, mógłby go zastąpić. Księcia Burbon , członek rywalem młodszego gałęzi Orleanu, książę krwi i premiera w 1723 roku, nie chce stracić władzy. Ponaglany przez swoją kochankę, ambitną markizę de Prie , nie wahał się sprowokować gniewu na dworze hiszpańskim i, krzywoprzysiężając słowo Francji, zerwał zaręczyny, aby poślubić nastoletniego króla z księżniczką zdolną do zapewnić mu jak najszybsze zejście. Jego ambicja popycha go do wyboru księżniczki bez posagu i królestwa, Marii Leszczyńskiej , córki króla Polski na wygnaniu, jeszcze samotnej w wieku 22 lat, starszej od 7-letniego króla, co Burbonowie odczuwają jako podwójne upokorzenie Hiszpanii.
Zwolnieniu infantki towarzyszy powrót księżnej Montpensier, obecnie drugiej wdowy królowej Hiszpanii, po śmierci Ludwika I st . Dlatego Marie-Anne pozostała na dworze francuskim od 1721 do 1725 roku.
Małżeństwo i potomkowie
Marie-Anne-Victoire poślubiła 19 stycznia 1729Joseph I st ( 1714 - 1777 ), król Portugalii . Będzie regentką Portugalii od 1776 roku, kiedy zdrowie jej męża nie pozwoli mu już sprawować władzy. Będą także ojcem chrzestnym i matką chrzestną królowej Francji Marii Antoniny z Austrii .
Z tego związku rodzą się:
- Marie I re de Portugal ( 1734 - 1816 ), królowa Portugalii poślubiła w 1760 roku swojego wuja Pierre'a, który będzie z nią rządził.
- Marie-Anne-Françoise Portugalii ( 1736 - 1813 ).
- Marie-Dorothee Portugalii ( 1739 - 1771 ).
- Bénédicte de Portugal ( 1746 - 1829 ), w 1777 poślubiła swojego bratanka Józefa Portugalii ( 1761 - 1788 ), księcia Brazylii .
Fikcja
Okoliczności podwójnego małżeństwa Ludwika XV i Marii Anne Victoire d'Espagne oraz Louise-Élisabeth d'Orléans z hiszpańskim księciem koronnym Ludwikiem leżą u podstaw powieści L'Échange des princesses (2013) Chantal Thomas . W filmowej adaptacji powieści , wyprodukowanej w 2017 roku przez Marca Dugaina , rolę Infantki wciela się Juliane Lepoureau .
Ascendenty
Pochodzenie od 5 pokoleń Marie Anne Victoire d'EspagneUwagi i referencje
- Louis Dussieux , Genealogia Domu Burbonów od 1256 do 1871, Paryż , 1872, s.195.
- Chantal Thomas , Wymiana księżniczek , Paryż, Seuil,2013.
- „ Obsada filmu L'Échange des princesses ” , na AlloCiné (dostęp 4 października 2017 ) .
Zobacz również
Bibliografia
- Jean-Charles Volkmann, Genealogia królów i książąt , edycje Jean-Paul Gisserot 1998.
- Ambroise Perrin i Irena Tatiboit, Musimy poślubić Marię, Madame Louis XV, Princess of Wissembourg , Editions du Bourg Blanc 2011, Carré d'Art, Strasburg
- Nathanaël Payen , „Wymiana księżniczek francuskich i hiszpańskich w latach 1722 i 1725” , w Marie-Bernadette Dufourcet-Hakim i Josette Pontet (coord.), Wojna i pokój: wyzwania granicy francusko-hiszpańskiej (16-początek XIX wieku stulecia) , Bordeaux, Wydawnictwo Uniwersyteckie w Bordeaux,2016( ISBN 979-10-300-0082-5 ) , s. 257-278.