Ausias March

Ausias March Obraz w Infoboksie. Ausias March Biografia
Narodziny 1400
Gandia
Śmierć 3 marca 1459
Wartościowość
Zajęcia Poeta , pisarz , rycerz,
Tata Ojciec March
Inne informacje
Stopień wojskowy Rycerz
Gatunek artystyczny Poezja

Ausiàs March ( wymowa API : / awzi'az mark / ) ( Beniarjó  ? , 1400 - Valencia ,3 marca 1459), jest walenckim poetą i rycerzem . Jest jedną z głównych postaci Złotego Wieku Walencji i jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych autorów literatury klasycznej w języku katalońskim .

Biografia

Syn rodziny szlachty walenckiej , sam syn rycerza, był szwagrem Joanota Martorella , autora Tirant le Blanc , z którym poślubił siostrę. Jego dokładne miejsce urodzenia nie jest znane. Według jednych urodził się w Walencji lub Beniarjó (wieś niedaleko Gandii ), inni twierdzą, że urodził się w Alacant . Znamy jednak imię jego rodziców: jego ojcem był rycerz i poeta Pere March, a matka Leonor Ripoll.

Nosił tytuł Lord of Beniarjó , Pardines i Vernissy. W młodości brał udział w wyprawach króla Alfonsa V Wspaniałego na Morzu Śródziemnym , Korsyce i Sardynii .

Został rycerzem w 1419 roku. Sześć lat później przeszedł na emeryturę do swoich lenn walenckich i ostatecznie przeszedł na emeryturę do Gandii . W tym okresie rozpoczęła się jej osobista i literacka relacja z księciem Karolem Aragońskim , następcą tronu Nawarry .

Po spędzeniu kilku lat na swojej ziemi, a następnie w Walencji , rozpoczął pracę w 1430 roku. W wieku 40 lat ożenił się z Isabel Martorell, siostrą Joanot Martorell , ale dwa lata po ich związku ta ostatnia zmarła; następnie ożenił się z Joaną Escorną, która z kolei zmarła w 1443 roku.

Ausias March zmarł dnia 3 marca 1459w stolicy Królestwa Walencji , pozostawiając pięciu synów, wszystkich bękartów. Odpoczywa w katedrze św. Marii w Walencji w pobliżu Porta de l'Almoyna, podczas gdy jego rodzina i dwie żony zostały pochowane w klasztorze Sant Jeroni de Cotalba .

Grafika

Mit, że March był samotnym poetą, jest bezpodstawny. Niektórzy badacze wyciągnęli taki wniosek z faktu, że „ja” w jego wierszach jest przedstawiane jako takie, ale szczerość nie jest do końca cnotą poezji dworskiej. Publicznością poety jest arystokracja , która zaczęła mieć dostęp do kultury. Do tego czasu wiedza była domeną Kościoła. Poprzez poezję March przekazuje szeroką wiedzę zapożyczoną z filozofii, medycyny, teologii i moralności.

Ale wielką innowacją Marcha jest jego podejście do miłości . Poeta wykorzystuje frazesy literackie poezji trubadurów i dodaje do nich inne tradycje, takie jak włoski stilnovismo , źródła klasyczne i mistycyzm chrześcijański. Innym błędem jest przekonanie, że poeta zerwałby z tradycją trubadurów. Pierwsze cztery linijki wiersza XXIII były często błędnie interpretowane. Lleixant apart estil dels trobadors / qui, per escalf, traspassen veritat, / e sostraent my fly afectat / perquè no em torb, powiedz el que trob en vós. [Odkładając na bok styl trubadurów / którzy z zapałem przekraczają prawdę / i kradnąc moje uczuciowe pożądanie / bez zakłóceń powiem to, co w tobie znajduję]. W marcu słowem poeta określano jedynie poetów klasycznych, natomiast tych, którzy komponowali wiersze w języku wulgarnym, nazywano trubadurami . Nie jest to więc zapowiedź zerwania z poezją trubadurów. Kochanek przesadnie mówi, że w przeciwieństwie do innych poetów, którzy przesadzają, tylko obiektywnie określi cnoty damy. To proces literacki.

Poezja fin'amor rządzi się własnymi prawami, zasadami uprzejmości , według których cudzołożna miłość jest społecznie akceptowana, a mąż gilós wyśmiewany. Z drugiej strony miłośnik wierszy marcowych kocha damę, która jest wzorem cnoty i czystości, której nigdy nie może posiąść. Ten miłosny ideał wiele zawdzięcza stereotypowi donna angelicata we włoskich poematach stylnowskich (Dante, Petrarka), które mówią o postaci kobiecej, która wybawia mężczyzn z pożądania i która stoi między człowiekiem a boskością. Ideę tę ilustruje cytowany powyżej wiersz XXIII: „tan gran delit tot hom entenent ha / e ocupat se troba en vós hear / que lo desig del cos no es pot estendre / a lleig steal, ans com a mort està” [ Tyle przyjemności ma każdy duchowny /i troszczy się o zrozumienie ciebie /bo pożądanie ciała nie może rozciągać się /do apetytu podstawowego, ale jest jak śmierć], v. 37-40.

Ausiàs March odwołuje się do tematu niemożliwości wzajemnej miłości do psychologicznego zbadania bólu odczuwanego przez dobrego Amadora , jedynego zdolnego kochać do końca. W rzeczywistości traktaty medyczne i średniowieczne nauczanie scholastyczne opisują miłość jako chorobę, która zaciemnia racjonalny osąd kochanka i uniemożliwia mu osiągnięcie wiedzy intelektualnej. Ta koncepcja miłości jest obecna także w wierszach marcowych.

To mała rewolucja poety i jedna z jego głównych zasług. Marzec jest świadomy zmianę postaw, jakie zaszły w społeczeństwie od XIII -go  wieku . Mowy kościelne zostały zinternalizowane i daleki od powielania modelu trubadoureckiego, który legitymizował niewierność, kataloński poeta zbudował nowy model liryczny i odnowił obrazy i język miłości. W wierszu IV zwraca uwagę na potrzebę wyboru między dwiema kobietami reprezentującymi dwa rodzaje miłości: cielesną i cnotliwą. „Ja” postanawia kochać sprawiedliwie (w. 16). Ten miłosny ideał pojawia się w poemacie XVIII w postaci boskiego objawienia dla „pus extrem amador” [najbardziej skrajnego kochanka] (XLVI).

Model metryczny najbardziej charakterze powtarzającym się w twórczości poety, a jeden, który byłby najbardziej wykorzystywane w katalońskim lirycznej tradycji, nawet po Renaixenca z XIX th  wieku, są strofy 8 do dziesięciogłoskowy (4 + 6) rymów przejechać spółgłoskowy ( abba cddc), na przemian kobiecy i męski. Pieśni kończą się zwykle przesłaniem czterech wersów, w których pojawia się ukochany sygnał (wielkie cykle marsjańskiej poezji miłosnej określają sygnały Lys wśród ostu i Plena de seny [Pełna mądrości]). Natomiast pieśń duchowa (CV) zastępuje spółgłoskowy rym białymi wersami, a temat pieśni miłosnych i pieśni śmierci (XCIII-XCVIII) – reprezentujący niemal całą twórczość poety – motyw religijny. W tej kompozycji „ja” wie, że jest grzesznikiem i błaga Boga, aby pomógł mu pokutować z własnych win z miłości do Niego, a nie ze strachu przed piekłem.

March wykorzystuje całą swoją kreatywność za pomocą zasobów retorycznych. Jego poezja jest bogata w ekspresję i zdominowana przez antytetyczną zabawę, codzienne lub morskie metafory, personifikację, hiperbolę i pytanie retoryczne.

Ostatecznie Marsz Ausia stanowi punkt zwrotny w poezji katalońskiej , gdyż nie tylko odnowił tradycję trubadurów, dodając do niej zapożyczenia z klasycznych autorów, francuskich liryków , włoskich stilnowców i literatury chrześcijańskiej, ale wywarł też wielki wpływ na poezję. hiszpańskiego renesansu ( Garcilaso de la Vega , Juan Boscán , Fernando de Herrera ). Obecnie dostępne są wydania krytyczne Pagès (1912-1914), Bohigas (1952-1959) i Archer (1997).

Niektóre z jego prac

Publikacje

Rodzina

Poeta Arnau marca (około 1410-1430) jest członkiem rodziny marca, współczesny Queen Margaret Prades, żona króla Aragonii, Martin I er , prawdopodobnie siostrzeńca lub Jacme marca Jaume III i V Pere marcu.

Uwagi i referencje

  1. Źródło : Las Provincias . "Hallan w Sant Jeroni de Cotalba restauracje las dos esposas y el padre de Ausiàs marca". Opublikowano 24 listopada 2016 r.
  2. Ausiàs March w España es Cultura. Rząd Hiszpanii] CC-BY

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne