Narodowe Muzeum Rzymskie

Narodowe Muzeum Rzymskie Obraz w Infoboksie. Zewnętrzna część Narodowego Muzeum Rzymskiego w Termach Dioklecjana . Ogólne informacje
Rodzaj Muzeum Narodowe ( d )
Otwarcie 1890
Stronie internetowej oficjalna strona muzeum
Lokalizacja
Kraj Włochy
Gmina Rzym
Informacje kontaktowe 41°54′05″N, 12°29′54″E
Lokalizacja na mapie Rzymu
zobacz na mapie Rzymu Czerwony pog.svg
Lokalizacja na mapie Włoch
zobacz na mapie Włoch Czerwony pog.svg

Roman Museum Narodowe ( Museo Nazionale Romano ) jest muzeum archeologiczne w Rzymie , która skupia obiekty i rzeźby związane z historią i kulturą miasta w czasach rzymskich .

Od 1990 roku zbiory są podzielone na cztery odrębne budynki: Muzeum Łaźni Dioklecjana , Palazzo Massimo alle Terme , Palazzo Altemps i Crypta Balbi .

Utworzenie muzeum

Muzeum zostało założone w 1889 roku - i otworzył w następnym roku - do domu starożytności Rzymu, V th  wieku  przed naszą erą. Pne do III th  century AD. AD , ze zbiorów dawnego Muzeum Kirchera ( Kolegium Rzymskiego ) oraz wiele obiektów planowanych do zaprezentowania w przyszłym Museo Tiberino , będącym częścią renowacji stolicy Królestwa Włoch, które nigdy nie zostało wybudowane.

W 1901 roku Villa Ludovisi została zakupiona przez państwo, a jej ważna kolekcja rzeźby antycznej została przeniesiona do muzeum. Muzeum powstało w budynkach klasztornych zainstalowanych XVI th  wieku w Łaźni Dioklecjana , w pełni przywrócona na okazji Międzynarodowej Wystawie 1911 i ukończona w 1930 roku .

Muzeum przeszło całkowitą transformację w latach 90. , po czym prace podzielono na cztery odrębne przestrzenie wystawiennicze.

Miejsca wystaw muzealnych

Łaźnie Dioklecjana

Budynki historycznej siedziby muzeum obecnie eksponują rzeźby i przedmioty nagrobne w ogrodach zewnętrznych - Ogród Pięciuset (Giardino dei Cinquecento ), ganek (andron) i krużganek Michała Anioła (Chiostro di Michelangelo) - sekcja epigraficzna w sale wcześniej poświęcone arcydziełom rzeźby, a na pierwszym piętrze krużganka część Protohistorii .

Starożytne pomieszczenia łaźni termalnych służą głównie do wystaw czasowych, czekając na swoje ostateczne miejsce do odkrycia w różnych dzielnicach miasta. W skład muzeum wchodzą również inne pomieszczenia: ośmioboczny dziedziniec (Aula ottagona) , przebudowany w 1991 roku (rzeźby z łaźni rzymskich ) oraz przylegający do niego budynek starego kościoła św . Izydora .

Pracuje
  • Broń z Grobowca Wojownika Lanuvium
  • Popiersie Wespazjana
  • Popiersie Hadriana (muzeum łaźni termalnych)
  • Popiersie Gordiana III
  • Popiersie Gallienusa
  • Sarkofag Acylii
  • Sarkofag Juliusza Achilleusa
  • Sarkofag Annony

Na trzecim piętrze, od strony pałacu Massimo alle Terme, utrzymywana jest mozaikową podłogę z okresu rzymskiego ( I st  wieku), z centrum geometryczny wzór z koszem owoców, wśród których wyróżnia się wyraźnie z ananasa z jego typowy kolor i charakterystyczny kwiatostan, kłos i łuski. Obecność tego tropikalnego owocu jest dziwna, gdyż pochodzący z Ameryki uważa się, że został sprowadzony do Europy dopiero po podróży Krzysztofa Kolumba .

Pałac Massimo

Pałac został odbudowany w latach 1883 i 1887 przez architekta Camillo Pistrucci na Villa Peretti-Montalto , aby zainstalować jezuitów tam szkołę . Po różnych zwrotach akcji został ostatecznie kupiony przez państwo w 1981 roku i odrestaurowany. Muzeum zostało otwarte w 1995 roku , a zakończono w 1998 roku . Mieści się w nim dział sztuki antycznej (dzieła z końca epoki republikańskiej, cesarskiej i późnej starożytności) oraz działy numizmatyczne i złotnicze .

Pracuje

Pałac Altemps

Pałac, zbudowany w XV -go  wieku przez rodzinę Riario i przedłużone na Cardinal Mark von Hohenems Sittich the XVI th  wieku przez Martino Longhi , została zakupiona przez państwo w 1982 roku i został otwarty w 1997 roku . Znajduje się w nim sekcja „historia kolekcjonowania” (rzeźby z kolekcji Boncompagni-Ludovisi, Mattei i inne kolekcje starożytnych przedmiotów) oraz „kolekcja egipska” muzeum (dzieła z różnych sanktuariów wschodnich bogów). W budynku znajduje się również stary prywatny teatr, przestrzeń obecnie wykorzystywana do wystaw czasowych oraz kościół Sant'Aniceto. Pokazywana jest również publiczności ewolucja architektury i dekoracji pałacu.

Pracuje

Krypta Balbi

Muzeum jest częścią dużego kompleksu budynków, w skład którego wchodzą kościoły Santa Caterina dei Funari i św. Stanisława Polaka (San Stanislao dei Polacchi) , łącznie ok. 7000  m 2 , z zasobem mieszkaniowym ok. 40 000  m 2 ), nabyty przez państwo w 1981 roku , zainstalowany na portyku przylegającym do Teatru Balbus , zbudowany przez Lucjusza Korneliusza Balbusa Minora w 13 pne. AD , w tym samym czasie co sama Crypta Balbi .

Został zainaugurowany w 2001 roku i gości, w odnowionych pokojach, nad starożytnym rzymskim budynkiem, quadriportico zbudowany za sceną teatru Lucjusza Korneliusza Balbusa Minora . W pierwszej części („archeologia i historia krajobrazu miejskiego”) przedstawiono wyniki badań archeologicznych prowadzonych od 1981 r. w zespole budynków, w tym odkopane szczątki antyczne. Drugi odcinek ( „starożytne miasto Rzym w średniowieczu, archeologii i historii”) opisuje życie i transformację miasta między piątą a X XX  wieku .

Główne dzieła

Uwagi i referencje

  1. (it) „Porównaj” niemożliwy „ananas w un mosaico dell 'antica Roma” , Corriere della Sera (bez zdjęcia)

Załączniki

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

  • (pl) Narodowe Muzeum Rzymskie. Palazzo Massimo alle Terme , Electa,2002( ISBN  88-435-6539-7 ). Dokument użyty do napisania artykułu

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne