Bernard Quilliet
Bernard Quilliet
Bernard Quilliet jest historyk francuski urodzony w 1933 roku, specjalizuje się w XVI -tego wieku i historii krajobrazu.
Biografia
Młodzież i kariera
Bernard Quilliet urodził się dnia 31 grudnia 1933w Malakoff . W latach 1944-1951 był uczniem Lycée Michelet w Vanves (Hauts-de-Seine). Licencjat, wstąpił do Lycée Henri IV jesienią 1951 roku i uczęszczał na zajęcia z hypokhâgne i khâgne, do których uczęszczał. Georgesa Pereca .
Następnie pracował w różnych szkołach średnich, w tym w Lycée Chanzy w Charleville-Mézières i Lycée Romain-Rolland w Ivry-sur-Seine (od 1962 do 1969 w tym ostatnim).
Bernard Quilliet został asystentem (1970), następnie docentem (1975) i wreszcie profesorem historii nowożytnej na Uniwersytecie Paris-VIII (Vincennes, potem Saint-Denis).
historyk modernistyczny
Napisał swoją pracę magisterską pod kierunkiem Rolanda Mousniera , Korpus oficerów probostwa i wicehrabiego Paryża i Île de France, od końca wojny stuletniej do początku wojen religijnych: nauka społeczna i popiera ją 25 czerwca 1977 na Uniwersytecie Paris-Sorbonne .
Bernard Quilliet był początkowo na szesnastym semestrze, ale poświęcił się także innym okresom historii francuskiej czy europejskiej, a także beletrystyce i historiografii ( uchronie ). Były zwycięzca Ogólnopolskiego Konkursu Rysunkowego (podobnie jak Georges Duby ), jest także projektantem i malarzem.
Smak krzemienia z pistoletu
Książka Un dna de pierre à fusil (1984) relacjonuje rodzinne wspomnienia Bernarda Quillieta z Pikardii, z relacjami siedmiu wujów i ciotek autora, których imiona zostały zmienione. Większość opowieści dotyczy okresu I wojny światowej (druga okupacja Pikardii ). Miejscowość, wymieniona w książce jako kolebka rodu Quilliet, jest fikcyjnie nazywana Blavincourt: „duże wiejskie miasteczko w środku trójkąta utworzonego przez aglomeracje Noyon (Oise), Chauny i Coucy-le-Château (Aisne) ”. W rzeczywistości jest to Blérancourt w Aisne .
Pracuje
-
L'insolente nation (pod nazwiskiem Bernard Soanen), Julliard, Paryż 1964, fikcja wojenna bezpośrednio inspirowana wydarzeniami w Algierii , widziana od wewnątrz.
-
Le journal de la Révolution française (pod nazwiskiem Bernard Soanen), Hachette, Paryż 1979 , nagroda Broquette-Gonina Académie Française,
-
Rodzina żołnierzy od średniowiecza do współczesności (pod nazwiskiem Bernard Soanen), Hachette, Paryż 1980,
-
Korpus oficerów proboszcza i wicehrabiego Paryża i wyspy Île de France od końca wojny stuletniej do początku wojen religijnych: studia społeczne , Teza Państwowa Uniwersytetu Parysko-Sorbońskiego, Lille 1982 , Nagroda im. Przyjaciele Maréchala Focha z Akademii Francuskiej,
-
Krystyna Szwedzka, wyjątkowa królowa , Presses de la Renaissance, 1982 , nowe wydanie Fayard - 2007, książka przetłumaczona na język włoski, holenderski, hiszpański,
-
Prawdziwa historia Francji , esej (histoire-fiction / uchronie ), Presses de la Renaissance, Paryż 1983 ,
-
Smak krzemienia: rodzinne wspomnienia z Pikardii , Presses de la Renaissance, 1984 ,
-
Jazda chwały , powieść, Presses de la Renaissance, 1985 ,
-
Ludwik XII, ojciec narodu , Fayard, Paris 1986 , specjalna bicentenary nagroda konkursu 1786 w Akademii Francuskiej w 1987 roku ,
-
The American Damsels , powieść, Presses de la Renaissance, 1988 ,
-
L'affaire du petit val, tajemnicza zbrodnia pod Dyrektoriatem , Albin Michel, Paryż, 1989 ,
-
Krajobraz odkryty na nowo, Esej o krajobrazie historycznym , 1994 ,
-
Guillaume le Taciturne , Fayard, 1994 ,
-
France pięknej XVI -tego wieku, Fayard , Paris 1998 , Nagroda Francuskiej Akademii Gobert,
-
La tradition humaniste , Fayard, 2002 ( Główna Nagroda Literatury Katolickiej ) 2003, w tłumaczeniu na język chiński,
-
Teologiczna nieugiętość. Historia łaski na Zachodzie , Fayard, Paryż, 2007, przekład na rumuński.
-
Lacepede , Taillandier, Paryż, 2013.
-
Dwunastu kochanków, którzy zmienili historię , Pigmalion (Flammarion), Paryż, 2015.
Nagrody
Bernard Quilliet otrzymał kilka nagród od Académie française wieńcząc niektóre z jego prac:
online
Uwagi i referencje
Uwagi
-
20 rue Jules Dalou (dom rodzinny)
-
W L'acharnement théologique (2007), o utrzymaniu pewnej tradycji jansenistycznej we Francji, Bernard Quilliet przywołuje swój czas „genovéfains”: „Ja sam wiedziałem, na początku lat 50., w pierwszej klasie wyższej klasy w Liceum Henryka IV w Paryżu chłopiec – obecnie zastępca UMP – który twierdził, że należy do rodziny wytrwałej w jansenizmie jego przodków; ale to może była tylko mistyfikacja i humor khâgnal ”
-
Wspomina w rozdziale IV Tradycji humanistycznej (2002) to wspomnienie (o zniszczeniu słynnej biblioteki Ptolemeusza w Aleksandrii, w 642): „Czy nie znałem siebie, w khâgne Liceum Henryka-IV , nauczyciel, który ze łzami w oczach powiedział nam, że gdyby ten czcigodny pomnik zachował się do dziś ze wszystkimi jego skarbami, moglibyśmy w połowie XX wieku zanurzyć się (i z jaką rozkoszą , oczywiście!) w tragediach Theodektèsa (...)?”.
-
zobacz też Spis uchronień w literaturze
Bibliografia
-
Georges Perec. Życie w słowach , David Bellos, Éditions du Seuil, 1994
-
Smak krzemienia , 1984, s. 18.
-
Bibliografia dotycząca wojny 1914-1918 w departamencie Aisne (Archiwum Departamentu) .
Linki zewnętrzne